Gaan Wieteke van Dort "VANUIT DE HEMEL", samen met haar vriendin Miep Bos "OP AARDE" met de hulp van alle inwoners van het "SIDHADORP" en alle kinderen van God, al deze vanuit Sint-Oedenrode in de wereld uitgezette "GIF LEKKENDE CHEMISCHE BOMMEN" ONSCHADELIJK maken?
Het Derde Geschrift is in de periode van 02-12-2024 tot 18-12-2024 geschreven en op 19-12-2024 geopenbaard. Zeven dagen voor Kerstmis 25 december 2024. De zeven dagen waarin God de Hemel en Aarde met overvloed aan planten en dieren schiep en de mens heeft geschapen naar Gods beeld en als Zijn gelijkenis.
De Eerste Aanvulling op het Derde Geschrift is in de periode van de Eerste Kerstdag 25-12-2024 tot en met 31-12-2024 grotendeels geschreven "De zeven dagen waarin God de Hemel en Aarde met overvloed aan planten en dieren schiep en de mens heeft geschapen naar Gods beeld en als Zijn gelijkenis" en op 01-01-2025 is vastgelegd, de Octaafdag van Kerstmis. Dit geschrift is daarna met deel zes aangevuld op de geboortedag van Elisa Bonaparte als titulair Groothertog van Toscane onder Koning Napoleon van Italië, Keizer van Frankrijk en Keizer van het Heilige Roomse Rijk, waarmee Huis Bonaparte vanaf 26 mei 1805 (de dag waarop Napoleon Bonaparte in de dom van Milaan tot koning is getroond) tot in de verre toekomst het titulaire koningschap van Italië in haar bezit heeft. Dit geschrift is op 6 januari 2025 met deel zeven op de Christelijke feestdag van Drie Koningen vervolmaakt en gepubliceerd om vanuit Jezus meer wijsheid bij de aardse machtshebbers bij te brengen en de Duivelse geesten uit hen te verdrijven.
Het Tweede Geschrift is in de periode van 07-12-2024 tot 18-12-2024 geschreven en op 16-12-2024 geopenbaard: De Twaalf dagen van de Twaalf apostelen, waaronder apostel Petrus waaraan Jezus Christus voor het eerst verscheen en waaraan Christus de sleutelmacht over het hemelrijk heeft gegeven om als plaatsbekleder van Jezus op aarde het Evangelie op Aarde te verkondigen. Bij de verwoesting van de Romeinse Stad Tongeren in België door de opstand van de Bataven in 69-70 n.Chr is Apostel Petrus om het leven gekomen. Op de plaats waar Petrus ligt begraven is later Onze-Lieve-Vrouwebasiliek te Tongeren gebouwd. Om redenen zoals in deze Drie Geschriften staat vermeld heeft tot op 19 december 2024 in maar liefst 1954 jaar tijd daar niemand in het opbaar een Evangelie durven te prediken, omdat dit zeker zijn (haar) dood zou worden.
Het Eerste Geschrift is de periode van 02-12-2024 tot 06-12-2024 geschreven ter herdenking van Napoleon Bonaparte, die op 2 december 1804 in aanwezigheid van paus Pius VII in de kathedraal Notre-Dame van Parijs is gekroond tot keizer van het Eerste Franse Keizerrijk, waarvan Prins Charles Marie Jérôme Victor Bonaparte na Napoleon Bonaparte vanuit Huis Bonaparte, met retroactieve rechtskracht vanaf 15 oktober 1815, vanaf 3 mei 1997 tot aan zijn dood de erfelijke opvolgende keizer is geworden van het Eerste Franse Keizerrijk, waarmee de door Napoleon Bonaparte op 22 september 1975 bij plebisciet afgekondigde Franse Grondwet van 1795 retroactieve rechtskracht heeft verkregen, waarin hij de nadruk legde op: (1) Plichten: de Verklaringen van de rechten en de plichten van de mens en de burger. Broederschap werd vervangen door veiligheid en bescherming van eigendom; (2) Er kwam een strikte scheiding der machten. Kerk en staat werden strikt gescheiden. Daarmee is een einde gekomen aan al het kwaad op Aarde en gaan Prins Charles Marie Jérôme Victor Bonaparte, samen met Koning Filip der Belgen als erfelijk opvolger van zijn grootvader Koning Leopold III der Belgen, paus Franciscus bevrijden uit zijn gijzeling in het dwergstaatje Vaticaanstad dat geen onderdeel uitmaakt van de Verenigde Naties en gaat paus Franciscus of Patriarch Kirill van Moskou van de Russisch-orthodoxe Kerk (die niet is verbannen naar het dwergstaatje Vaticaanstad) zich vestigen in Onze-Lieve-Vrouwebasiliek te Tongeren in België om daar Apostel Petrus als plaatsbekleder van Jezus op Aarde, als tweede paus te gaan opvolgen, waarmee tot in de eeuwigheid een einde komt aan het doden en vergiftigen van mensen en er weer een overvloed van planten en dieren op Aarde komt. Het voortbestaan van de mens op Aarde naar Gods beeld en als Zijn gelijkenis is daarmee nipt op tijd gered.
Het Eerste Geschrift is de periode van 02-12-2024 tot 06-12-2024 geschreven ter herdenking aan de drie doden en vier gewonden bij de treinkaping bij Wijster op 2 december 1975, die hun leven hebben gegeven om de in ballingschap levende Molukse gemeenschap in Nederland daaruit te bevrijden om te kunnen terugkeren naar hun eigen soevereine staat op de Molukken in Indonesië, wat de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, voorafgaande aan hun vertrek en verblijf vanaf 1951 als KNIL-militair in Nederland was beloofd, maar door de opvolgende Nederlandse kabinetten na maar liefst 73 jaar nog steeds niet is nagekomen.
HET GEHELE AL 2077 JAAR VOORTDURENDE WERELDPROBLEEM OP EEN PAGINA ZICHTBAAR GEMAAKT EN UITGELEGD. VOOR DE HISTORISCHE, WETTELIJKE EN FEITELIJKE ONDERBOUW LEES DE "GESCHRIFTEN HIERBOVEN" EN HET ARTIKEL HIERONDER.
WIETEKE VAN DORT OPENBAART VIA MIEP BOS IN "SIDHADORP" IN LELYSTAD DAT SINT-OEDENRODE HET DRINKWATER IN HET MARKERMEER ZEER ERNSTIG HEEFT VERGIFTIGD MET HET VOLLEDIG IN WATER OPLOSBAAR ARSEENZUUR EN CHROOMTRIOXIDE (CHROOM VI).
GAAN WIETEKE VAN DORT "VANUIT DE HEMEL", SAMEN MET HAAR VRIENDIN MIEP BOS "OP AARDE" MET DE HULP VAN ALLE BEWONERS VAN HET "SIDHADORP" EN ALLE KINDEREN VAN GOD, AL DEZE VANUIT SINT-OEDERODE IN DE WERELD UITGEZETTE "GIF LEKKENDE CHEMISCHE BOMMEN" ONSCHADELIJK MAKEN?
Voor feitelijke en wettelijke onderbouw lees de volgende webpagina op GENTECHVRIJ van kunstenares Miep Bos, bewoonster van het Sidhadorp in de volgende link, waarin het volgende artikel over GIF IN SIDHADORP staat geschreven:
Wieteke van Dort geeft een lezing over het geheim van het hout
Voor deze presentatie van Wieteke van Dort voor een groot publiek over -- met miljoenen guldens aan VROM overheidssubsidie – gedumpte duizenden kilogrammen volledig in water oplosbaar arseenzuur en chroomtrioxide (Chroom VI) in de in Sidhadorp gebouwde 212 huurwoningen, 42 koopwoningen, 2 bedrijvenhallen, 6 kantoor-units, een groot winkelpand, een basisschool met peuterspeelzaal en een meditatiehal voor de beoefening van het TM-sidhiprogramma, bekijk en beluister de volgende video met daarachter twee links om Wieteke te bedanken voor alles wat zij in haar leven heeft gedaan om het leven op Aarde te laten voortduren voor onze kinderen en kleinkinderen.
Om de inhoud van dit GODDELIJK GESCHRIFT te kunnen begrijpen is het essentieel belang dat het hieronder bijgevoegde Derde Geschrift niet eenmaal maar driemaal goed wordt doorgelezen en ook de video's en Tv-uitzendingen daarin goed zijn bekeken en beluisterd, waarop deze Eerste Aanvulling op het Derde Geschrift een vervolg is.
Het Derde Geschrift is in de periode van 02-12-2024 tot 18-12-2024 geschreven en op 19-12-2024 geopenbaard. Zeven dagen voor Kerstmis 25 december 2024. De zeven dagen waarin God de Hemel en Aarde met overvloed aan planten en dieren schiep en de mens heeft geschapen naar Gods beeld en als Zijn gelijkenis.
De Eerste Aanvulling op het Derde Geschrift is in de periode van de Eerste Kerstdag 25-12-2024 tot en met 31-12-2024 grotendeels geschreven "De zeven dagen waarin God de Hemel en Aarde met overvloed aan planten en dieren schiep en de mens heeft geschapen naar Gods beeld en als Zijn gelijkenis" en op 01-01-2025 is vastgelegd, de Octaafdag van Kerstmis. Dit geschrift is daarna met deel zes aangevuld op de geboortedag van Elisa Bonaparte als titulair Groothertog van Toscane onder Koning Napoleon van Italië, Keizer van Frankrijk en Keizer van het Heilige Roomse Rijk, waarmee Huis Bonaparte vanaf 26 mei 1805 (de dag waarop Napoleon Bonaparte in de dom van Milaan tot koning is getroond) tot in de verre toekomst het titulaire koningschap van Italië in haar bezit heeft. Dit geschrift is op 6 januari 2025 met deel zeven op de Christelijke feestdag van Drie Koningen vervolmaakt en gepubliceerd om vanuit Jezus meer wijsheid bij de aardse machtshebbers bij te brengen en de Duivelse geesten uit hen te verdrijven.
Burgemeester Bart de Wever (NV-A) van de Stad Antwerpen heeft op 20 december 2024 als formateur van de nieuw te vormen Belgische regering met voorzitter Bart de Wever van de politieke partij N-VA, voorzitter Georges-Louis Bouchez van de Liberale politieke partij MR, voorzitter Conner Rousseau van de Socialistische politieke partij VOORUIT, voorzitter Sammy Mahdi van de Christelijke politieke partij cd&v en voorzitter Maxime Prévot van de Christelijke politieke partij Les Engagés bij Koning Filip der Belgen, als erfelijk opvolger van zijn grootvader Koning Leopold III der Belgen, de volgende eed afgelegd.
'Ik zweer dat ik de Grondwet en de wetten van het Belgische volk zal naleven, 's Lands onafhankelijkheid handhaven en het grondgebied ongeschonden bewaren.'
Daarmee heeft burgemeester Bart de Wever (NV-A) van de Stad Antwerpen vanuit Fort Lillo en Fort Liefkenshoek in de Stad Antwerpen als poortwachter van Satan in Naam van Koning Filip der Belgen voor alle ruim 11,7 miljoen Belgen een Goddelijk ambtsmisdrijf gepleegd, waarvan Koning Filip der Belgen als erfelijk opvolger van zijn grootvader Koning Leopold III der Belgen persoonlijk de getuige is. Meineed wordt gepleegd wanneer een getuige opzettelijk niet de waarheid spreekt, nadat de eed of de belofte is afgelegd.
In België wordt meineed strafbaar gesteld in artikel 215-226 van het Strafwetboek. De strafmaat is mede afhankelijk van het soort zaak (strafrechtelijke zaak of burgerlijke zaak) en van de straf die de beschuldigde heeft gekregen ten gevolge van de valse getuigenis. Normaal is de straf op meineed in criminele zaken vijf tot tien jaar opsluiting. Dit kan oplopen tot twintig of dertig jaar als degene die veroordeeld is op basis van het valse getuigenis levenslang had gekregen. De door burgemeester Bart de Wever (NV-A) van de Stad Antwerpen vanuit Fort Lillo en Fort Liefkenshoek in de Stad Antwerpen als poortwachter van Satan in Naam van Koning Filip der Belgen voor alle ruim 11,7 miljoen Belgen gepleegde meineed is een in Naam van God gepleegd ambtsmisdrijf en heeft (na een sluipmoordende lijdensweg) op korte termijn de dood van alle 11,7 miljoen Belgen en vanuit het Koninkrijk der Belgen van alle acht miljard Wereldbewoners tot gevolg. De Strafmaat daarvoor is miljarden maal hoger dan 30 jaar wat in artikel 215-226 van het Belgisch Strafwetboek staat geschreven. De Strafmaat is dan ook aan God om daarover te beslissen.
Voor meer informatie daarover lees de volgende vier artikelen op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen, als ook de aanvullende tekst met foto's, links en deeplinks video's en Tv-uitzendingen daaronder.
Volledigheidshalve
zijn deze zestien foto's hieronder ingevoegd met het nadrukkelijke
verzoek die niet eenmaal maar driemaal goed te bekijken.
(Locatie): Ternant is een gemeente in het zuidoosten van de Nièvre, waarvan het grondgebied een gemeenschappelijke grens heeft met Saône-et-Loire . De stad ligt tussen het Morvan- gebergte en de Loire- vallei. Het klimaat is gematigd. De rivier die de gemeente doorkruist is de Cressonne. Het mondt 17 km verder stroomafwaarts uit in de Loire, bij Saint-Hilaire-Fontaine.
(Geologie): Ternant heeft de bijzonderheid dat het een kalksteenzone (voornamelijk daterend uit het Sinemurien) en mergel (Trias mergel) is tussen zandzones aan de rivierzijde (west) en van uitbarstende oorsprong aan de kant van het Morvan- massief (oost). Het land daar is zeer vruchtbaar. Ternantkalksteen wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt om vette kalk te maken.
Een beschrijving van Ternant in 1909
Louis Malvy, een leraar in Ternant aan het begin van de 20e eeuw, schreef deze beschrijving van het dorp en zijn kasteel: "De stad Ternant, gelegen op een kleine heuvel, staat als een geavanceerde schildwacht en lijkt de hoge toppen te beschermen. uit Morvand Nivernais (…). Of je nu van Saint-Seine, La Nocle of Bourbon komt, je gaat omhoog, en als je verder gaat op Luzy, kom je op Satenot, een snelle en lange heuvel, waarvan de jongens uit Râpourçon (= Villapourçon) zeggen : "Passed Ternant, ça tenôt" (…) Met zijn weinige smalle straatjes, zijn oude en vervallen huizen bedekt met tegels, en zijn twintig hectare wijngaarden, (…) alles is hier oud: oude huizen, oud kasteel, oude wallen, oude verhalen. Dit komt omdat Ternant een heel oud verleden heeft;
Er wordt beweerd dat hij Caesar en zijn legioenen heeft gezien. Het oude feodale landhuis, met zijn dubbele omheining en zijn wallen, (...) vaak gerepareerd, het kasteel van de heren van Ternant met zijn dak meerdere keren verlaagd en zijn renaissanceramen heeft geen enkele stijl meer.
We hebben op deze manier de bijgebouwen kunnen reconstrueren: het kasteel zelf, de kerker (Maison Perret), de pers ( Maison Chandelier ), de boerderij ( huis van pater Chopin ), de provoost (Maison Néant), de kanunniken ( huidige kuur ), de zoutgraanschuur (Choquin-huis), de gemeenschappelijke oven ( huis tegenover Kroonluchter ), enz. ».
Zoals hierboven valt te lezen zijn het de Nederlandse en Belgische adellijke families (met de hulp van de Koninklijke Huizen, Presidenten, Regeringen, etc.) de familie Trip als geldleveranciers, als leveranciers van wapens en oorlogsmateriaal, als leverancier van slaven en slavendrijvers, etc. al 422 jaar lang gebruiken om met behulp van de door de illegale Republiek der zeven Verenigde Nederland. -- de door de Stadhouder van Oranje en zijn Raadspensionaris op 20 maart 1602 ondertekende Octrooi van de naamloze vennootschap Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC) en het daaraan onlosmakelijk verbonden op 3 juni 1621 ondertekende vervolg-Octrooi van de naamloze vennootschap West-Indische Compagnie (WIC) de familie Trip --, in stand te houden en deze twee Octrooien te gebruiken om hun "Ongrondwettige Wereldmacht" met behulp van "leugens en bedrog" naar de gehele wereldbevolking (al 422 jaar lang) te kunnen blijven uitbreiden en vanaf het jaar 1752 in hun "Ogenschijnlijke Reguliere Wetgeving en Rechtspleging" hebben weten te verankeren vanuit de kleine Nederlandse kolonie de "Zugewandter Orte van het Zwitserse Eedgenootschap: Republiek Genéve" naar nagenoeg alle landen in de wereld, waar ook het recent stelen van Syrië in aanwezigheid van PVV-leider Geert Wilders -- onder de valse belofte van Vrijheid aan het Syrische volk -- rechtstreeks mee samenhangt. Daarover wordt gezwegen en blijft men zwijgen. Dat "Zwijgen" heeft namelijk hun stamvader Willem de Zwijger (zie foto hierboven) aan al die Nederlandse en Belgische adellijke families (Organisten) opgelegd en wat tot op heden al 422 jaar lang is gelukt.
Welke
Nederlandse (en Belgische) Adellijke Families en door toedoen van hen
alle adellijke families in de gehele wereld, vanuit het nooit bestaande
Nederland, zich daaraan maar liefst vanaf 20 maart 1602 tot op de dag
van vandaag (422 jaar) ten koste van al het (menselijk) leven op Aarde
astronomische bedragen aan geld, goud, zilver, diamanten, roerende en
onroerende goederen, etc. hebben verrijkt, kunt U raadplegen in de
volgende hieronder (in de paarse link) ingelaste volledige lijst van
Adellijke Families die bij Wikipedia op internet
staat.
Met de hulp van de zielen van keizer Napoleon Bonaparte van het eerste Franse Keizerrijk en voormalig koning Leopold III der Belgen hebben de schrijvers Dienie Kaars en Ad van Rooij dit HEILIG GESCHRIFT met deze nieuwe geopenbaarde feiten, tot stand gebracht in de periode van het Hoogfeest van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria (8 december 2024) en de viering van Onze Lieve Vrouw van Loreto(10 december 2024), de belangrijkste heilige in de Rooms-Katholieke Kerk en Oosters-Orthodoxe Kerk vanwege de belangrijke rol van Maria als Moeder van God in het geloofsleven.
Ambiorix was ten tijde van Julius Caesars verovering van Gallië samen met Catuvolcus koning van de Gallische stam de Eburonen, die zouden hebben geleefd "tussen Maas en Rijn", in gedeelten van het huidige Nederland en België (Kempen, Luik (provincie), beide Limburgen) en Duitsland (Roer, zijrivier van de Maas).
Hij werd vanaf de 19e eeuw een mythische Belgische held vanwege zijn verzet tegen de Romeinen, zoals dat beschreven staat in Caesars Commentarii de bello Gallico.
Voorgeschiedenis Julius Caesars politieke loopbaan neemt een vlucht
Gaius Julius Caesar was de zoon van Gaius Julius Caesar en Aurelia Cotta. Terwijl zijn vader het niet verder bracht dan praetor, bekleedden Caesars oom Sextus Julius Caesar, zijn aangetrouwde oom Gaius Marius, zijn grootvader aan moederszijde Lucius Aurelius Cotta maior, de broer van zijn moeder Lucius Aurelius Cotta minor en de vader van zijn grootmoeder Marcia, Quintus Marcius Rex allen de functie van consul. Langs de kant van de Gens Julia voerde hij zijn afkomst terug op Julus, een zoon van Aeneas, en dientengevolge een kleinzoon van Venus. Via de tak van de gens Marcia van zijn grootmoeder Marcia, die het cognomen Rex droegen, kon hij zijn afkomst terugvoeren op Ancus Marcius, vierde legendarische koning van Rome en kleinzoon van de tweede legendarische koning van Rome, Numa Pompilius. Zijn oom Gaius Marius was een van de vooraanstaande mannen van zijn tijd en was een leidende figuur binnen de populares. (bron https://nl.wikipedia.org/wiki/Julius_Caesar).
Nu Gaius Julius Caesar zich bewezen had in de strijd en zijn trouw aan de populares had getoond, werd het tijd dat hij zijn verdiensten in politieke winst kon omzetten. De gelegenheid zou zich weldra voordoen om zijn politieke carrière te lanceren en aldus te beginnen aan wat toen nog een doorsneecarrière leek te zullen worden. Hij liet zich sponsoren door Crassus. Crassus op zijn beurt steunde vaker politici die zich op die manier aan hem bonden en wanneer ze een ambt bemachtigden (bijvoorbeeld als gouverneur van een provincie) hun schuld konden terugbetalen. Grepen ze naast een ambt dan kwamen ze vaak diep in de schulden. Dit leidde ertoe dat ze tot alles bereid waren om hogerop te komen. Crassus was de tegenstander van Pompeius die ook tegen Spartacus gevochten had en een groot deel van de eer opstreek. Caesar koos dus partij. Hij leende veel geld om mensen om te kopen en gaf grote feesten voor het volk. Ook had hij (ondanks zijn huwelijk) talloze affaires met vrouwen.
Caesar werd gekozen tot tribuun en in 69 v.Chr. werd hij quaestor. In dit jaar overleed zijn echtgenote Cornelia Cinna minor en zijn tante Julia, de echtgenote van Gaius Marius. Hij hield een opvallende lijkrede voor beide dames, die als propaganda voor de populares diende. Hierna diende hij als quaestor in de provincie Hispania Ulterior zonder noemenswaardige incidenten. Het verhaal gaat dat hij hier een standbeeld van Alexander de Grote tegenkwam en het hem ermee confronteerde dat hij nog lang niet zo veel bereikt had als deze veroveraar. Hij zou later als propraetor terugkeren naar deze provincie.
Voor meer informatie over Is heden 18 december 2024 nog steeds actief vanuit de Nederlandse Republiek in Geneve in Zwitseland vanuit de op 20 maart 1602 opgerichte Vereinigde Oostindische Compagnie (VOC) vanuit de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden Republiek vanuit het nooit bestaande Nederland
Het Derde Geschrift is in de periode van 02-12-2024 tot 18-12-2024 geschreven en op 19-12-2024 geopenbaard. Zeven dagen voor Kerstmis 25 december 2024. De zeven dagen waarin God de Hemel en Aarde met overvloed aan planten en dieren schiep en de mens heeft geschapen naar Gods beeld en als Zijn gelijkenis.
Het is dit geschrift dat een einde maakt aan de Actio Popularis.
Voor meer informatie daarover lees de volgende lees het volgende artikel op de Sociale Databank Nederland van Rob Brockhus, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen. Bekijk en beluister ook bijgevoegde video van het proces hierover bij de Raad van State, dat Ad van Rooij vanuit zijn Ecologisch Kennis Centrum B.V., als gevolmachtigde van Robert Verlinden en van Lijst 14, hierover had aangespannen bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.
Het afschaffen van de 'actio populares' het procesrecht 'van een ieder'
PERSBERICHT: Wat heeft de overheid te verbergen ??
De Wet openbaarheid van bestuur blijkt niet zo openbaar te zijn als de naam zegt.
In juli 2005 zijn meer dan 1000 aanpassingen in de Algemene Wet Bestuursrecht geëffectueerd. Hieronder het afschaffen van de 'actio popularis [1] het procesrecht 'van een ieder' in de volksmond ook wel 'klokkenluidersrecht', genoemd.
Het
was het recht van derden bezwaar op overheidsbesluiten. Door deze
wijzigingen waarvan bijna niemand officieel op de hoogte is lopen veel
burgers, groepen en maatschappelijke organisaties, die een rol als
waakhond of klokkenluider of ander belang hebben het risico niet
ontvankelijk te worden verklaard.
Om er achter te komen of het afschaffen van de 'actio popularis' het procesrecht 'van een ieder' wel overeenkomstig de voorgeschreven wettelijke procedure heeft plaatsgevonden hebben wij de Minister van Justitie op grond van de Wet openbaarheid van bestuur om informatie verzocht, die daarover duidelijkheid moet verschaffen.
De minister heeft daarop beslist de verzochte informatie grotendeels niet te willen verstrekken. Daarmee heeft de minister gehandeld in strijd met het Europese verdrag van Aarhus. Daartegen hebben wij bezwaar aangetekend. Over dit bezwaarschrift worden wij op dinsdag 21 maart 2006, van 15.00 - 15.30 uur op het Ministerie van Justitie, Schedeldoekshaven 100, Den Haag, gehoord.
Het gaat om de hoorzitting van ons bezwaar tegen de weigering om de verzochte informatie te verstrekken waartoe de Minister van Justitie op grond van de Wet Openbaarheid van Bestuur (Wob) verplicht is. Onze eis is volledige inzage van de onderliggende stukken, zoals het Europese verdrag van Aarhus lidstaad Nederland dat voorschrijft.
Deze wetswijzigingen lijken met geheimzinnigheid te zijn omgeven, zoals blijkt uit de reactie van de Volkskrant ombudsman, Thom Meens. Hij schreef ons op 27 februari 2006 niet op de hoogte te zijn. Het was voor hem allemaal nieuw. Hij zou nadere informatie opvragen bij de Haagse redactie.
De directeur Wetgeving, de heer G.N. Roes, van het Ministerie van Justitie schreef op 13 maart 2006 aan het platform Belangen van Consument: 'De hoorzitting is niet openbaar. Het gebruik van geluids- of beeldregistratieapparatuur is niet toegestaan'.
Waarom houdt het ministerie van Justitie, in een bezwaarschrift tegen het verstrekken van openbare informatie de geheimzinnigheid in stand? Dit met de wetenschap dat het hier gaat om een openbare hoorzitting waardoor Justitie niemand de toegang mag worden geweigerd.
Omdat het in de lijn van de onafhankelijke journalistiek ligt om de overheid te controleren leek het ons juist de media via dit bericht op de hoogte te stellen.
Einde persbericht.
Platform Belangen van Consument
Rotterdam, 16 maart 2006.
Info: R.A. Verlinden. Tel. 010-4363641 b.g.g. 010-4363936
1. Actio popularis: een Latijns woord. Actio = recht tot procederen; popularis = van een ieder van het volk.
2. Zijn degenen die na een bezwaarschrift in beroep gaan.
Stichting Sociale Databank Nederland
E-mailadres: sdn@planet.nl
Internet site: https://www.sdnl.nl/actio-popularis.htm
Westkade 227, 1273 RJ Huizen (NH)
Tel.: 06-17125374
Lijst 14 was in 2006 een bundeling van Nederlandse politieke partijen, maatschappelijke instellingen en onafhankelijke personen die met een gezamenlijke kandidatenlijst deelnam aan de Tweede Kamerverkiezingen 2006. Initiatiefnemer en coördinator was Robert Verlinden, die zelf verbonden is aan de Revolutionaire Partij Nederland. Behalve deze partij stonden er ook kandidaten van De Groenen, de Sociale Volks Partij, de Partij voor de Waarheid en de Partij voor de Jongeren op de kandidatenlijst.
De Blanco Lijst wist in alle kieskringen de benodigde ondersteuning te krijgen en kreeg bij de vaststelling van de lijsten lijstnummer 14 toegewezen. Omdat er bewust geen registratie bij de Kiesraad was geregeld kreeg de lijst de aanduiding Blanco lijst met als eerste kandidaat de heer Poortman. Huib Poortman van De Groenen fungeerde als lijsttrekker. Bij de verkiezingen werden echter ongeveer 2000 stemmen gehaald, bij lange na niet genoeg voor een zetel.
Voor meer informatie daarover wordt verwezen naar het volgende artikel op de Sociale databank Nederland, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen. Een foto daarvan is daaronder ingelast, zodat alle acht miljard wereldbewoners in dit artikel kunnen zien welke personen in het jaar 2006 op Lijst 14 stonden en wat de doelstellingen van deze samenbundeling van partijen was en nog steeds is.
Kunstenaar Miep Bos uit Lelystad, een persoonlijke vriendin van Wieteke van Dort, kende initiatiefnemer en coördinator Robert Verlinden van Lijst 14 goed vanuit haar Stichting ter Voorkoming Misbruik Genetische Manipulatie, waaraan ook Robert Verlinden zat verbonden (zie foto hierboven). Voor de website van de Stichting VoMiGEN raadpleeg de volgende paarse link.
Kunstenaar Miep Bos kwam spontaan met haar schilderij voor Lijst 14 en overhandigde het aan initiatiefnemer en coördinator Robert Verlinden van Lijst 14 (zie foto boven).
Het Sidhadorp is een woon-, werk- en leefgemeenschap voor beoefenaars van transcendente meditatie (TM), gelegen in het zuidelijke deel van de Waterwijk in Lelystad. Het 'dorp' kwam tot stand naar aanleiding van de wens van een groep mensen, om werken en wonen te combineren met het gemeenschappelijk beoefenen van de transcendente meditatietechniek, die voor velen van hen een wezenlijk onderdeel van het dagelijks leven vormt. (bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Sidhadorp). Voor meer informatie daarover bekijk hun website in de volgende link met bijbehorende video:
Uit de aanvankelijke initiatiefgroep kwam in 1980 de 'Stichting Harmonisch Leven' voort, die in 1983 samenwerking wist te realiseren met de Stuurgroep Experimentele Volkshuisvesting van het ministerie van V.R.O.M. In dat kader werd het project als experimenteel aangemerkt, en werd steun verleend aan de verdere ontwikkeling. In 1984 werd de 'Stichting Woningbouw Harmonisch Leven Lelystad' opgericht, die als woningcorporatie optreedt en verantwoordelijk is voor het beheer en verhuur van het vastgoed in het dorp. (bron: https://www.sidhadorp.nl/het-ontstaan.html).
Met de bouw van het Sidhadorp (dat feitelijk dus geen dorp, maar een deel van de buurt is) werd in 1985 gestart. De wens van de initiatiefgroep om de buurt een "dorps" karakter te geven, heeft een duidelijk zichtbare invloed gehad op de materiaalkeuze van de betrokken architecten. Onder andere vergrijsd hout, rode dakpannen en stucwerk bepalen het uiterlijk van de woningen in de buurt. Om tegemoet te komen aan het streven van de gemeenschap om "in harmonie met de natuurwetten" te leven, wordt bij de bouw bovendien steeds gestreefd naar het gebruik van natuurvriendelijke materialen.
In het Sidhadorp is een basisschool gevestigd (Maharishi Basisschool 'De Fontein'), waar ook TM wordt onderwezen. Ook zijn er een Ayurvedisch gezondheidscentrum en een grote meditatiehal gerealiseerd, waar bewoners tweemaal per dag deel kunnen nemen aan een gezamenlijk TM-sidhiprogramma. Verder zijn er o.a. winkels, een restaurant, kantoren en bedrijven in de buurt gevestigd.
Het gaat hier om een project die de 'Stichting Harmonisch Leven' in 1983 samenwerking wist te realiseren met de Stuurgroep Experimentele Volkshuisvesting van het ministerie van V.R.O.M, waardoor het project de experimentele status kreeg en door deze stuurgroep kon worden geadviseerd. Het Sidhadorp is qua opbouw te vergelijken met andere nieuwbouwwijken. De bewoners komen uit alle lagen van de bevolking. Daarom worden er huur- en koopwoningen gebouwd, in diverse maten. Bovendien zijn er mogelijkheden voor een eigen bedrijf, voor opvang van de kinderen en voor recreatie. Aangezien wonen en leven in harmonie met de natuurwetten een belangrijk onderliggend principe is, wordt bij de bouw van de huizen veel waarde gehecht aan het gebruik van milieuvriendelijke materialen. (bron: https://www.sidhadorp.nl/het-ontstaan.html)
Zo is de in 1992 opgeleverde fase van 29 huurwoningen zoveel mogelijk volgens bio-ecologische normen gebouwd. Voor verhuur en beheer werd in 1984 Harmonisch Wonen opgericht. Aanvankelijk als niet-winstbeogende instelling, later als "toegelaten instelling". Dat wil zeggen dat deze woningcorporatie huurwoningen mag bouwen, zowel in de premiesfeer als in de vrije sector.
In 1997 bestond het Sidhadorp uit 212 huurwoningen, 42 koopwoningen, 2 bedrijvenhallen, 6 kantoor-units, een groot winkelpand, een basisschool met peuterspeelzaal en een meditatiehal voor de beoefening van het TM-sidhiprogramma. De meditatiehal van ca. 500 m² werd eind 1991 opgeleverd. Hier kunnen mensen tweemaal per dag het TM-Sidhiprogramma beoefenen. Aan de rand van het dorp is een volkstuinencomplex voor de bewoners van het Sidhadorp. In het dorp is een vegetarisch restaurant gevestigd, waar ook voor mensen die elders wonen een smakelijke maaltijd wordt geserveerd.
Bewoners in het Sidhadorp
De groep bewoners van het Sidhadorp is zeer heterogeen. Oud en jong, gezinnen en alleenstaanden, alle lagen van de bevolking zijn vertegenwoordigd. Iedereen woont er volstrekt zelfstandig en behoudt zijn eigen levenswijze. Mensen die van gezelligheid houden voelen zich er thuis, maar ook mensen die zich terug willen trekken en minder behoefte aan contacten hebben. De bewoners maken uiteraard gewoon gebruik van alle faciliteiten die Lelystad biedt: sport- en gezelligheidsverenigingen, onderwijs, enzovoort. Er worden geen speciale leefregels opgelegd en er is hoegenaamd geen sociale controle. Het enige dat deze wijk onderscheidt van andere is dat de bewoners om een heel specifieke reden hier wonen: het beoefenen van het TM- en TM-sidhiprogramma in een grote groep maakt dat zij zich sneller ontplooien tot gelukkige en harmonieuze mensen. Bovendien zal, als de groep voldoende groot is (400 mensen), de hele samenleving als 't ware worden "opgetild".
Hiermee is feitelijk komen vast te staan dat de samenwerking in dit project tussen 'Stichting Harmonisch Leven' en de Stuurgroep Experimentele Volkshuisvesting van het ministerie van VROM, vanaf 1983 tot 1998 heeft geduurd en was gebaseerd op de bouw van huizen (254 woningen) onder bestuurlijke verantwoordelijkheid van wooncorporatie 'Stichting Woningbouw Harmonisch Leven Lelystad', waarbij in samenwerking op advies van de Stuurgroep Experimentele Volkshuisvesting van het ministerie van VROM veel waarde zou worden gehecht aan het gebruik van milieuvriendelijke materialen. Dit betekent dat de wooncorporatie 'Stichting Woningbouw Harmonisch Leven Lelystad' het met arseenzuur, chroomtrioxide (chroom VI) en koperoxide (CCA-Wolmanzouten) voor de bouw van hun 254 houten woningen heeft gebruikt op advies van de Stuurgroep Experimentele Volkshuisvesting van het ministerie van VROM, waarvoor burgemeester en wethouders van Lelystad bouwvergunningen heeft verleend.
Hieronder
vindt u en lijst van bewindslieden van het ministerie van VROM vanaf
1945 tot op 1986, waarmee duidelijk is dat het is begonnen met ministers
Ed Nijpels (VVD) en Pieter Winsemius (VVD) in het Kabinetten Lubbers I (CDA, VVD) en Lubbers II(CDA, VVD) (zie foto hierboven) die in naam van Gods Heilige Profeet Willem V van Oranje hun eed hebben afgelegd aan zijn opvolger voormalig koningin Beatrix van Oranje Nassau.
Dit betekent dat voor dit "chemische genocide plegende advies" over de periode van 1983 tot 1997 door de Stuurgroep Experimentele Volkshuisvesting van het ministerie van VROM de opvolgende ministers van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer Pieter Winsemius (VVD,1982-1986) bijgestaan door staatssecretaris Gerrit Brokx (CDA,1982-1986): Ed Nijpels(VVD, 1986-1989) bijgestaan door staatssecretaris Gerrit Brokx (CDA,1986) en Enneüs Heerma (CDA,1986-1989); Hans Alders (PvdA, 1989-1994) bijgestaan door staatssecretaris Enneüs Heerma (CDA, 1989-1994) en Margreeth de Boer (PvdA, 1994-1998) bijgestaan door staatssecretaris Dick Tommel (D66, 1994-1998) en politieke partijen "VVD en PvdA en CDA en D66 " bestuurlijk verantwoordelijk en aansprakelijk waren, welke bestuurlijke verantwoordelijkheid vanaf 2 juli 2024 is overgenomen door minister Mona Keijzer (BBB) van Volkshuisvestiging en Ruimtelijke Ordening en haar politieke partij "BBB" in het huidige kabinet-Schoof (PVV, NSC, VVD, BBB) onder minister-president Dick Schoof.
Het is dezelfde Enneüs Heermadie vanaf 1978-1986 wethouder was van Amsterdam onder de "PvdA" burgemeesters Wim Polak (1977 -1983) en Ed van Thijn(1983 -1994), welke bestuurlijke verantwoordelijkheid vanaf 2018-heden is overgenomen door burgemeester Femke Halsema van de politieke partij "GroenLinks-PvdA". De lijst van burgemeesters van Amsterdam vanaf 1977 tot heden vindt U hieronder bijgevoegd:
Voor meer informatie over huidig burgemeester Femke Halsema van Amsterdam, lees de volgende artikelen op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen.
Bekijk en beluister ook de video daaronder wat burgemeester Femke Halsema van Amsterdam over haar eerste vijf jaar als burgemeester van Amsterdam allemaal heeft te vertellen.
Waar huidig minister Mona Keijzer (BBB) van Volkshuisvestiging en Ruimtelijke Ordening in het huidige kabinet-Schoof (PVV, NSC, VVD, BBB) onder minister-president Dick Schoof in het nauwe samenwerking met huidig burgemeester Femke Halsema van Amsterdam zich zoal mee bezighouden staat hieronder te lezen en met foto's uitgebeeld.
Voor
meer informatie over de algehele vergiftiging van het Markermeer en
alle inwoners van Noord Holland en de polders, die daaruit hun
drinkwater winnen, onder de zorgvuldige werkwijze van huidig minister Mona Keijzer (BBB) van Volkshuisvestiging en Ruimtelijke Ordening in het huidige kabinet-Schoof (PVV, NSC, VVD, BBB) onder minister-president Dick Schoof in het nauwe samenwerking met huidig burgemeester Femke Halsema
van Amsterdam, lees daarover het volgende artikel op De Nieuwe Media,
lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook
alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen.
Wat de Stuurgroep Experimentele Volkshuisvesting van het ministerie van Volkshuisvestiging, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer (VROM) vanaf 1983 tot 1998 voor het bestuur 'Stichting Harmonisch Leven' opzettelijk heeft verzwegen, kunt U lezen in het artikel van 19 december 2003 van Ad van Rooij in Kleintje Muurkrant in de volgende link, welke U daaronder ook vindt ingelast.
Met een recent bij de Raad van State aangespannen rechtszaak heb ik 's werelds grootste milieuschandaal ooit, in gang gezet door het kabinet Lubbers III (CDA/PvdA), feitelijk volledig ontmanteld.
door Ad van Rooij
De basis van dit enorme milieuschandaal vormt de "Intentieverklaring uitvoering milieubeleid basismetaalindustrie" ondertekend op 10 maart 1992 door: minister J.G.M. Alders namens het ministerie van VROM; minister dr. J.E. Andriessen namens het ministerie van EZ; minister J.R.H. Maij-Weggen namens het ministerie van V en W; de heer D. Sonneveld namens het Interprovinciaal Overleg; drs. P.Ph. Dordregter namens de Vereniging van Nederlandse Gemeenten; dr. ir. J. IJff en mr. C.Th. Smit namens de Unie van Waterschappen en ir. O.H.A. van Royen namens de stichting Basismetaalindustrie en Milieu.
Met het ondertekenen van deze "Intentieverklaring uitvoering milieubeleid basismetaalindustrie" op 10 maart 1992 heeft vanaf die tijd (al 32 jaar lang) de metaalindustrie een "gif dumpende dictatoriale macht" weten te verkrijgen boven alle Nederlandse ministeries, provincies, gemeenten en waterschappen, waardoor vanuit het grondwettelijk nooit bestaande Nederland, via de Benelux Unie als proeftuin, vanuit de Europese Unie alle 193 landen van de Verenigde Naties kunnen worden vol gedumpt met hoog problematisch volledig in water oplosbaar gevaarlijk afval, afkomstig van de metaalindustrie en andere multinationale bedrijven vanuit de gehele wereld (vanwege open grenzen) met behulp van een vanaf 1962 ingebouwde tekortkoming in de Nederlandse Bestrijdingsmiddelenwet, die geen rekening houdt met de gebruiks- en afvalfase van betreffend bestrijdingsmiddel.
Het zijn de multinationale bedrijven Billiton, Budelco, Shell, Philips, Corus, Akzo, Unilever, Union Minière, Umicore, DSM, Dupont de Nemours, Hoechst, Hoogovens, Tata Steel, Dow Chemical, BASF, Bayer, etc." die, -- als gevolg van deze "tekortkoming in de Bestrijdingsmiddelenwet" met behulp van Monsanto (vanaf 2018 het Duitse bedrijf Bayer), Hickson Garantor B.V. (thans: Arch Timber Protection B.V. in Wijchen), etc. --, met behulp van toelatingen vanuit het grondwettelijk nooit bestaande Nederland, hun volledig in water oplosbaar hoog problematisch "kankerverwekkend" gevaarlijk afval met daarin zeer hoge concentraties volledig in water oplosbare zeer giftige kankerverwekkende stoffen als arseenzuur en chroom VI (maar ook kwik, cadmium, lood, e.d.)met grote winsten verkopen aan hun "dekmantelbedrijven" (tuinders, bloementelers, champignonkwekerijen, agrarische bedrijven, loonwerkbedrijven, houtimpregneerbedrijven) om het vanuit die "dekmantelbedrijven" over de gehele wereld direct (chemische bestrijding van landbouw gewassen, waaronder tabaksplanten, waardoor het roken van tabak kankerverwekkend is) of indirect via geïmpregneerde houten producten (sloophout, biomassa, houtpellets, groene stroom, green bricks, milieubeton, circulaire economie, green deal, agenda 21, agenda 2030, etc.) jaarlijks met miljarden tonnen te verspreiden.
Het zijn deze volledig in water oplosbare kankerverwekkende stoffen als arseenzuur en chroom VI (maar ook kwik, cadmium, lood, e.d.) die zich in hoge concentraties bindt aan stikstof (N2) en daarmee de diversiteit van de planten in onze natuurgebieden aantast, wat met het "stikstof leugen" in de eeuwige doofpot moet worden gehouden.
Het zijn deze volledig in water oplosbare kankerverwekkende stoffen als arseenzuur en chroom VI (maar ook kwik, cadmium, lood, PAK's e.d.) die wereldwijd als "GIF LEKKENDE CHEMISCH BOMMEN" zijn uitgezet in de vorm van "geïmpregneerd hout en/of producten van geïmpregneerd hout, waar zeer giftig kankerverwekkend gif, als arseenzuur en chroom VI met (regen-) water mee uit het hout komt. Dit moet kost wat kost "doodgezwegen blijven" totdat alle acht miljard wereldbewoners hieraan zijn overleden, zodat er niemand nog ooit over kan praten. Het is mede daarom dat de oorlog in Oekraïne met miljarden euro's aan overheidssteun vanuit het "kabinet Schoof" tot in de eeuwigheid moet blijven doorgaan.
Wie is Ir. O.H.A. van Royen, waarmee die, namens de stichting Basismetaalindustrie en Milieu, deze "Intentieverklaring uitvoering milieubeleid basismetaalindustrie" op 10 maart 1992 heeft ondertekend?
(1996) Ir. O.H.A. van Royen (1930) studeerde technische natuurkunde aan de TH-Delft. Daarna is hij in dienst getreden bij Koninklijke Hoogovens en heeft tot zijn pensionering in 1993 daar gewerkt. Hij bekleedde verschillende technische en algemeen management functies. In 1973 is hij toegetreden tot de Raad van Bestuur. Thans (1996) is hij Commissaris bij Hoogovens, NedLIoyd, INC Groep, Bols Wessanen en Nehem Consulting Groep. Voorts bekleedt hij een aantal maatschappelijke functies. Voor bewijs lees het volgende door hem geschreven artikel.
Bovengenoemde personen hebben hiermee op 10 maart 1992 een samenwerkingsovereenkomst afgesloten waarin is beslist dat de 220.000 ton jarosiet die Billiton (Budelco/Shell) jaarlijks aan gevaarlijk afval opslaat in het jaar 2000 moet zijn teruggebracht naar 11.000 ton en dat 209.000 ton daarvan moet worden hergebruikt. In deze overeenkomst is aan bovengenoemde deelnemers en de deelnemers uit de Overleggroep en taakgroepen een geheimhoudingsplicht opgelegd.
Overeenkomstig die intentieverklaring moest de metaalindustrie (Billiton/Budelco/Shell) van het Kabinet Lubbers III het concentraat aan zware metalen (arseen, chroom VI, koper) uit jarosiet halen waarvoor de industrie (Hickson Garantor) veel belangstelling had. Hickson Garantor BV verwerkt dit concentraat aan zware metalen (feitelijk extreem gevaarlijk afval) in haar bestrijdingsmiddel superwolmanzout-Co en verkoopt betreffend bestrijdingsmiddel aan onder andere de houtimpregneerbedrijven in Nederland, waaronder mijn buurman Gebr. van Aarle BV.
Voor dit alles hebben de Ministers van VROM en EZ grote bedragen aan overheidssubsidie (gemeenschapsgeld) uitgegeven en doen dat nog steeds. Het gaat om enorme hoeveelheden arseen, chroom VI en koper uit jarosiet (zinkafval) die Billiton (Budelco/Shell) wereldwijd via dekmantelbedrijf Hickson Garantor BV wil gaan verkopen om het vervolgens via de houtimpregneerbedrijven, waaronder mijn buurman Gebr. van Aarle BV, bij de door minister J.G.M. Alders van VROM opzettelijk onjuist voorgelichte consumenten in de tuinen te dumpen. Hiervoor moest dus een wereldwijd grote markt worden gecreëerd. Ook daarvoor heeft voormalig minister van VROM J.G.M. Alders gezorgd.
In juni 1992 heeft het Kabinet Lubbers III, onder voorzitterschap van voormalig minister Alders van VROM, het "Rio de Janeiro protocol" tot stand gebracht en ondertekend. Onder de dekmantel van behoud van de regenwouden heeft Alders verduurzaamd hout als geschikt alternatief aangeprezen. De door minister Alders gesubsidieerde milieuorganisaties waaronder Vereniging Milieudefensie, Stichting Natuur en Milieu en het Wereld Natuurfonds volgden minister Alders van VROM daarin blindelings, anders werd hun subsidie ingetrokken. Landelijke milieucampagnes, en de enorme publiciteit hierover hebben in Nederland geleid tot een werkelijke rage. Deze campagnes stimuleerde de aanschaf door de consument. Coniferen en beukenhagen werden veelal gerooid en nauwelijks nog gebruikt als erfafscheiding. Geïmpregneerd hout kwam daarvoor in de plaats. Tegels en klinkers in de tuin werden vervangen door tegels van geïmpregneerd hout. Zelfs kinderspeeltoestellen, picknicktafels, vlonders, beschoeiingen, huizen en zelfs gehele woonwijken werden gebouwd van geïmpregneerd hout. Dat hiermee onze regenwouden werden behouden heb ik nooit begrepen en is ook nooit aangetoond. Wel is het zo dat Billiton/Budelco/Shell op deze wijze haar levensgevaarlijk afval, met de hulp van het Kabinet Lubbers III, jaarlijks met miljoenen kilogrammen in het milieu hebben kunnen dumpen.
Het gehele kabinet Lubbers III heeft op de hierboven beschreven wijze Billiton (Budelco/Shell) geholpen om via de dekmantelbedrijven Hickson Garantor BV en houtimpregneerbedrijven, waaronder de Gebr. van Aarle BV, jaarlijks miljoenen kilogrammen arseen, chroom VI en koper met het geïmpregneerde hout mee in water, bodem en lucht te dumpen. Dit alles in strijd met hun eigen beleid zoals dat door de Tweede Kamer der Staten Generaal is vastgelegd in het Indicatief Meerjarenprogramma Milieubeheer 1986-1990 waarin zowel arseen als chroom VI staan opgenomen als zwarte lijststof en waarvoor in Internationaal verband is besloten dat in het milieu brengen van deze stoffen, gezien hun gevaarlijke eigenschappen, via een maximaal brongerichte aanpak met de best bestaande techniek moet worden voorkomen. Onder milieuschadelijkheid wordt verstaan: stofeigenschappen zoals giftigheid - waaronder carcinogeniteit, mutageniteit en teratogeniteit of afbreekbaarheid -, en (bio)accumulatie, die een ernstig risico inhouden.
Op grond hiervan had de Gebr. van Aarle BV betreffend arseen en chroom VI nooit in het hout mogen persen om er geïmpregneerd hout van te maken en nooit als geïmpregneerde houten producten aan de consumenten mogen verkopen. Ondanks de wetenschap bij alle leden van kabinet Lubbers III dat door hen daarmee alle nationale- en internationale wetten met voeten werden getreden, hebben zij toch besloten dit alles zwaar te subsidiëren.
Via de Vereniging van Houtimpregneerinrichtingen in Nederland (VHN) heeft minister Alders van VROM grote bedragen subsidie gegeven aan de houtimpregneerbedrijven in Nederland, waaronder de Gebr. van Aarle BV, voor de invoering van een milieuzorgsysteem en heeft het ministerie van VROM via deze houtimpregneerbedrijven 25 tot 75 procent subsidie gegeven aan consumenten die dit geïmpregneerde hout met "Komo-keur" kochten. Dit alles met de wetenschap dat "Komo-gekeurd" geïmpregneerd hout juist het maximum aan arseen en chroom VI bevat.
Bij besluit van 23 september 2003 hebben burgemeester en wethouders van Sint Oedenrode zelf beslist dat de door hen aan de Gebr. van Aarle BV verleende milieuvergunning zich niet uitstrekt tot het door Gebr. van Aarle BV geproduceerde geïmpregneerde hout of houten producten daarvan die worden verkocht aan de consumenten. Dit omdat daarmee betreffend geïmpregneerde hout of geïmpregneerde houten producten daarvan, in de gebruiks- en afvalfase worden gebracht.
Door verkoop van geïmpregneerd hout aan de consument heeft de Gebr. van Aarle BV vanaf 11 augustus 1992 tot op heden maar liefst zo'n 62.150 kg arseen en 86.900 kg. chroom VI op een ongecontroleerde wijze in water, bodem en lucht gebracht zonder een daarvoor vereiste milieuvergunning. Elke dag dat de Gebr. van Aarle BV daarmee kan doorgaan komen er zo'n 15 kilogram arseen en 21 kilogram chroom VI bij.
Arseen
(arseenzuur) is al vanaf 1986 een zwarte lijststof is voor water, bodem
en lucht en chroom VI (chroomtrioxide) is al vanaf 1986 een zwarte
lijststof is voor lucht. Dit betekent dat het in het milieu brengen
ervan al vanaf 1986 via een maximaal brongerichte aanpak met de best
bestaande techniek moet worden vermeden. Dit internationaal beleid heeft
de Staat der Nederlanden met het door de Tweede Kamer der
Staten-Generaal goedgekeurde "Indicatieve Meerjarenprogramma
Milieubeheer 1986-1990" overgenomen. Overeenkomstig dit programma waren
burgemeester en wethouders van Sint Oedenrode dan ook wettelijk
verplicht om mijn bezwaarschrift gegrond te verklaren en met toepassing
van bestuursdwang en dwangsom het bedrijf Gebr. van Aarle BV te dwingen
de verkoop van met arseen en chroom VI geïmpregneerd hout, en houten
producten daarvan, aan de consument met onmiddellijke ingang te
verbieden. Dit omdat daarmee door de Gebr. van Aarle BV dagelijks zo'n
15 kilogram arseen en 21 kilogram chroom VI op een ongecontroleerde
wijze in water, bodem en lucht worden gebracht, zonder te beschikken
over een daarvoor vereiste milieuvergunning.
Als door de voorzitter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State bovengenoemd besluit van 23 september 2003 niet wordt geschorst dan laat hij daarmee jurisprudentie ontstaan dat elk bedrijf, en alle 16 miljoen inwoners in Nederland, eenmalig 62.150 kg arseen en 86.900 kg. chroom VI, gevolgd door 15 kg. arseen en 21 kg. chroom VI per dag, in water bodem en lucht mogen brengen zonder een daarvoor vereiste milieuvergunning en zonder dat zij daarvoor bestuursrechtelijk, civielrechtelijk of strafrechtelijk kunnen worden vervolgd. Indien dat daadwerkelijk gebeurt zijn wij met zijn allen direct dood. Staatsraad mr. Th.G. Drupsteen doet hierover vóór 16 december 2003 uitspraak.
Voor meer informatie daarover lees het artikel "Eco-terrorisme door de overheid en de media zwijgen als het graf!" van Ad van Rooij in Kleintje Muurkrant Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr. 372, 11 oktober 2002 op de Sociale Databank Nederland, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen.
Voor meer informatie daarover lees de volgende twee artikelen op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen.
(Ad van Rooij is hogere veiligheidskundige en betrokken bij het Ecologisch Kennis Centrum te Sint Oedenrode. Een overstelpende hoeveelheid informatie over dit soort zaken kunt u vinden bij de Sociale Databank Nederland (www.sdnl.nl/ekc.htm) bij Polie (www.biomassa.polie.nl) en in iedere afleveringen van Kleintje Muurkrant, zie archief op (www.stelling.nl/kleintje)
Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr. 386, 19 december 2003
Voor feitelijke en wettelijke onderbouw lees de volgende webpagina op GENTECHVRIJ van kunstenares Miep Bos, bewoonster van het Sidhadorp in de volgende link, waarin het volgende artikel over GIF IN SIDHADORP staat geschreven:
Voor deze presentatie van Wieteke van Dort voor een groot publiek over -- met miljoenen guldens aan VROM overheidssubsidie – gedumpte duizenden kilogrammen volledig in water oplosbaar arseenzuur en chroomtrioxide (Chroom VI) in de in Sidhadorp gebouwde 212 huurwoningen, 42 koopwoningen, 2 bedrijvenhallen, 6 kantoor-units, een groot winkelpand, een basisschool met peuterspeelzaal en een meditatiehal voor de beoefening van het TM-sidhiprogramma, bekijk en beluister de volgende video met daarachter twee links om Wieteke te bedanken voor alles wat zij in haar leven heeft gedaan om het leven op Aarde te laten voortduren voor onze kinderen en kleinkinderen.
Miep Bos https://www.gentechvrij.nl/ op Kerstmis
België van 6300 voor Christus tot 800 voor Christus
Voor meer historische informatie daarover lees de volgende paarse link.
Hunebedden en andere megalithische bouwwerken in Europa tussen 3500 voor Christus tot 2800 voor Christus
Hunebedden en andere megalithische bouwwerken zijn te vinden langs de kusten van heel West-Europa, van Portugal tot Denemarken en in Groot-Brittannië en Ierland en met name ook in Turkije, Bulgarije aan de Zwarte Zee en met name ook in Rome, Syrië, Israël en Palestina.
Voor meer historische informatie daarover lees de volgende twee paarse links.
Romeinse Koninkrijk van 753 voor Christus tot 509 voor Christus
Het Romeins koninkrijk (ca. 753-509 v.Chr.) was een kleine stadstaat rond de stad Rome en de voorloper van het Romeinse rijk. Kennis over Het Romeinse Koninkrijk is zo goed als helemaal gebaseerd op legenden. In deze periode werden de Romeinen geregeerd door zeven koningen; De eerste vier waren afwisselend Sabijnse en Latijnse koningen, de laatste drie waren Etrusken. Aan het koninkrijk kwam in 509 v.Chr. een einde toen de edelman Lucius Iunius Brutus de laatste koning, Tarquinius Superbus, verjoeg en de Romeinse republiek stichtte.
Voor meer historische informatie daarover lees de volgende paarse link.
Romeinse Republiek van 509 voor Christus tot 27 voor Christus
De Romeinse Republiek was een fase in de geschiedenis van de Romeinen tussen het Romeins Koninkrijk en het Romeinse Keizerrijk. In deze periode groeide Rome uit van een stad die lokale oorlogen uitvocht met buursteden, tot een wereldrijk. De republiek begon met de eerste verkiezing van de consuls in 509 v.Chr. en eindigde 478 jaar later, toen Octavianus de eerste keizerlijke dynastie vestigde.
Voor meer historische informatie daarover lees de volgende paarse link.
De Teutonen waren een Germaanse stam die waarschijnlijk oorspronkelijk uit het Deense Waddengebied, Jutland of zuidelijk Scandinavië stamde. Aan het eind van de 2e eeuw v.Chr. migreerden de Teutonen, samen met hun buren, bondgenoten en mogelijke bloedverwanten, de Germaanse Cimbren en de Ambronen, van hun oorspronkelijke thuisland naar het zuiden in de Donauvallei, zuidelijk Gallië en noordelijk Italië. Hier begonnen zij binnen te dringen in het land van de Romeinen. Het onvermijdelijke conflict dat volgde wordt de Cimbrische Oorlog genoemd. De Cimbren (onder hun koning Boiorix) en de Teutonen wonnen de openingsslag van deze oorlog van de aan Rome geallieerde stammen en vernietigden een enorm Romeins leger bij de Slag bij Arausio in 105 v.Chr.. Maar Rome hergroepeerde en reorganiseerde zich onder Consul Gaius Marius. (bron https://nl.wikipedia.org/wiki/Teutonen)
In 104 v.Chr. vertrokken de Cimbren uit de Rhônevallei om Spanje te plunderen, terwijl de Teutonen in Gallië (België) bleven, nog steeds een sterke macht maar niet machtig genoeg om op eigen kracht naar Rome te marcheren.
Dit gaf Marius de tijd om een nieuw leger op te bouwen en in 102 v.Chr. begon hij een opmars richting de Teutonen. Bij de Slag bij Aquae Sextiae werden de Teutonen nagenoeg vernietigd en Teutoonse koning Teutobod werd samen met 20.000 van zijn stamgenoten gevangengenomen. Hierna verdwenen hij en zijn stam uit de geschiedenis. Hij is zeer waarschijnlijk naar Rome afgevoerd om in een Romeinse triomftocht mee te moeten lopen en nadien ritueel terechtgesteld. Het volgende jaar ondergingen de Cimbren een soortgelijk lot bij de Slag bij Vercellae.
Gaius Julius Caesar was de zoon van Gaius Julius Caesar en Aurelia Cotta. Terwijl zijn vader het niet verder bracht dan praetor, bekleedden Caesars oom Sextus Julius Caesar, zijn aangetrouwde oom Gaius Marius, zijn grootvader aan moederszijde Lucius Aurelius Cotta maior, de broer van zijn moeder Lucius Aurelius Cotta minor en de vader van zijn grootmoeder Marcia, Quintus Marcius Rex allen de functie van consul. Langs de kant van de Gens Julia voerde hij zijn afkomst terug op Julus, een zoon van Aeneas, en dientengevolge een kleinzoon van Venus. Via de tak van de gens Marcia van zijn grootmoeder Marcia, die het cognomen Rex droegen, kon hij zijn afkomst terugvoeren op Ancus Marcius, vierde legendarische koning van Rome en kleinzoon van de tweede legendarische koning van Rome, Numa Pompilius. Zijn oom Gaius Marius was een van de vooraanstaande mannen van zijn tijd en was een leidende figuur binnen de populares. Langs moederskant was hij verbonden met de tak van de Aurelii Cottae, die verscheidene consules leverden aan de Romeinse Republiek, én met de gens Claudia.
De actie voor het ten uitvoer brengen van deze populares heeft echter pas in het jaar 2005 na Christus (2057 jaar later) plaatsgevonden (voor bewijs lees hierboven en hieronder), vanuit de Romeinse Republiek gevestigd in de stad Genève in Zwitserland, vanuit de op 20 maart 1602 opgerichte Naamloze Vennootschap Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC) door de Nederlandse Raad van State (onder druk van de militaire protestantse Johanniter orde gevestigd in het gebouw van de Raad van State), vanuit de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden (gelegen in het grondwettelijk nooit bestaande Nederland), vanuit de Nederlandse Raad van State (is de Naamloze Vennootschap Vereenigde Oostindische Compagnie), vanuit het internationaal Gerechtshof gevestigd in Den Haag (zijn alle 193 landen van de Verenigde Naties), vanuit het Vredepaleis in Den Haag onder oligarchische dictatoriale aansturing van Piet Hein Donner (is christelijke CDA onder de gegijzelde paus Fransiscus in dwergstaatje Vaticaanstad dat niet tot de Verenigde Naties behoort, is binnen de Europese Commissie EVP onder voorzitter Ursula von der Leyen) is daarmee 2057 jaar later naar alle 193 landen van de Verenigde Naties ten uitvoer gebracht. Dit had Gaius Julius Caesar zo nooit gewild. Daarmee is duidelijk geworden wie de echte moordenaars van Gaius Julius Caesar zijn.
Het afschaffen van de 'actio populares' het procesrecht 'van een ieder'
PERSBERICHT: Wat heeft de overheid te verbergen?
De Wet openbaarheid van bestuur blijkt niet zo openbaar te zijn als de naam zegt
In juli 2005 zijn meer dan 1000 aanpassingen in de Algemene Wet Bestuursrecht geëffectueerd. Hieronder het afschaffen van de 'actio popularis het procesrecht 'van een ieder' in de volksmond ook wel 'klokkenluidersrecht', genoemd.
Het was het recht van derden bezwaar op overheidsbesluiten. Door deze wijzigingen waarvan bijna niemand officieel op de hoogte is lopen veel burgers, groepen en maatschappelijke organisaties, die een rol als waakhond of klokkenluider of ander belang hebben het risico niet ontvankelijk te worden verklaard.
Nu Gaius Julius Caesar zich bewezen had in de strijd, werd het tijd dat hij zijn verdiensten in politieke winst kon omzetten. De gelegenheid zou zich weldra voordoen om zijn politieke carrière te lanceren en aldus te beginnen aan wat toen nog een doorsneecarrière leek te zullen worden. Hij liet zich sponsoren door Crassus. Crassus op zijn beurt steunde vaker politici die zich op die manier aan hem bonden en wanneer ze een ambt bemachtigden (bijvoorbeeld als gouverneur van een provincie) hun schuld konden terugbetalen. Grepen ze naast een ambt dan kwamen ze vaak diep in de schulden. Dit leidde ertoe dat ze tot alles bereid waren om hogerop te komen. Crassus was de tegenstander van Pompeius die ook tegen Spartacus gevochten had en een groot deel van de eer opstreek. Caesar koos dus partij. Hij leende veel geld om mensen om te kopen en gaf grote feesten voor het volk. Ook had hij (ondanks zijn huwelijk) talloze affaires met vrouwen.
Caesar werd gekozen tot tribuun en in 69 v.Chr. werd hij quaestor. In dit jaar overleed zijn echtgenote Cornelia Cinna minor en zijn tante Julia, de echtgenote van Gaius Marius. Hij hield een opvallende lijkrede voor beide dames, die als propaganda voor de populares diende. Hierna diende hij als quaestor in de provincie Hispania Ulterior zonder noemenswaardige incidenten. Het verhaal gaat dat hij hier een standbeeld van Alexander de Grote tegenkwam en het hem ermee confronteerde dat hij nog lang niet zo veel bereikt had als deze veroveraar. Hij zou later als propraetor terugkeren naar deze provincie.
In 67 v.Chr., terug in Rome, was Gaius Julius Caesar nog curator van de Via Appia. Datzelfde jaar zou hij ook Pompeia Sulla huwen. Het jaar daarop werd hij aangesteld als iudex quaestorius (rechter). Intussen was Pompeius bezig zijn bliksemcarrière uit te bouwen door de Middellandse Zee van piraten - die ook Caesar gevangen hadden genomen - te ontdoen en vervolgens tegen Mithridates VI van Pontus ten strijde te trekken. De machtsstrijd tussen Pompeius en Crassus was nog lang niet voorbij. Hoewel hij samen met Marcus Calpurnius Bibulus aedilis curulis was in 65 v.Chr., kreeg Caesar de meeste eer voor de spelen die ze beiden financierden. Zo liet Caesar 320 paren gladiatoren aantreden, die getraind waren in eigen kazernes, wat sommige senatoren met afschuw deed terugdenken aan de recente gebeurtenissen met Spartacus. (bron https://nl.wikipedia.org/wiki/Julius_Caesar).
In 63 v.Chr., het jaar dat Marcus Tullius Cicero consul was, zette Caesar zijn zinnen op het ambt van pontifex maximus, de hoogste priester. Ook hiervoor stak hij zich diep in de schulden. Hij werd inderdaad gekozen. Vanaf nu leefden hij en zijn vrouw in luxe en hadden ze een huis op het Forum Romanum. Het was in dit jaar dat de Catilinarische samenzwering uitkwam, waarin Caesar misschien een rol heeft gespeeld.
Hij verzette zich in ieder geval tegen het terechtstellen van burgers, ook al waren het samenzweerders. Het jaar daarop werd Caesar verkozen als praetor. Hij liet zich scheiden van Pompeia Sulla, nadat haar minnaar Publius Clodius Pulcher zich als vrouw verkleed het huis van Caesar had weten binnen te werken om haar tijdens een Bona Deaceremonie te ontmoeten. Hier waren alleen vrouwen toegestaan en dit leidde tot een groot schandaal.
In 61 v.Chr. ging Gaius Julius Caesar voor het ambt van propraetor in Hispania Ulterior, een gebied dat hij zoals gezegd al als quaestor bezocht had. Het ambt als propraetor was populair omdat men zich min of meer als alleenheerser over een provincie kon ontfermen en naar eigen inzicht belasting kon innen en uitgeven. Caesar vocht tegen lokale stammen. Tijdens de gevechten werden ook Romeinse dorpen geplunderd. Zijn troepen gaven hem hier de titel Imperator. Caesar vergaarde genoeg rijkdom om een deel van zijn schulden af te betalen.
Het politiek bondgenootschap, in 59 v. Chr. gesloten door Gaius Julius Caesar, Gnaeus Pompeius Magnus en Marcus Licinius Crassus (eerste triumviraat).
Tot zover leek Caesars carrière niet opvallend, maar dat weerhield hem er niet van grote ambities te koesteren. Hij had zijn zinnen gezet op het consulaat, maar zag in dat de inimicitia (vijandschap) tussen Crassus en Pompeius een constante bedreiging was voor zijn carrière.
Door de vechtende fracties was de senaat niet meer in staat om zelfs over kleine zaken te beslissen en de angst groeide voor een nieuwe burgeroorlog. Caesar besloot te doen wat nog nooit iemand voor hem gedaan had: hij zou trachten de inimicitia tussen de twee voornaamste mannen van Rome te overbruggen.
In 60 v.Chr. slaagde Caesar in zijn opzet. De twee zouden voortaan alles in samenspraak doen. Pompeius had het leger, Crassus het geld en Caesar zou als dienende consul optreden. De triumviri (driemannen) kwamen overeen dat er in de staat niets zou gebeuren dat een van de triumviri tegenstond. Met de hulp van Crassus en Pompeius zou Caesar tot het ambt van consul worden gebracht. Eens consul moest hij dan een wet doordrukken die Pompeius' veterani grond schonk en nieuwe pachtbelastingen voor de provincia Asia.
Om de triumviri nauwer met elkaar te verbinden huwt Pompeius in 59 v.Chr. Caesars dochter Julia, uit Caesars eerste huwelijk met Cornelia.
In de periode van 59 v. Chr. tot in 53 v. Chr. (Waar lag Alésia?)
De precieze locatie van Alésia is omstreden. De discussie begint al in 1855, en veroorzaakte een nationale polemiek. De controverse berustte vooral op tekstuele overwegingen uit de verslagen van Caesar, en minder op archeologische argumenten. De opgravingen van Napoleon III na 1871 leken de traditionele toeschrijving te bevestigen.
Ondanks
diens besluit om Alise-Sainte-Reine aan te wijzen als de juiste plek,
zijn er nog steeds een groot aantal plaatsen die de locatie van de slag
claimen, waarvan er hier een 7-tal worden getoond. (bron https://www.kunstgeografie.nl/henv/helden.alesia.slag.htm)
Alésia, Caesar en Vercingetorix
Vercingetorix wordt door Julius Caesar (100vC-44vC) beschreven in zijn werk Commentarii de bello Gallico. Vercingetorix (ca. 82 - 46 v.Chr.) was een Gallische koning uit Auvergne die aan het hoofd stond van de Gallische Opstand tegen de Romeinen in 53 - 52 v.Chr. Hij was de zoon van Celtillos en behoorde tot het machtige volk van de Arverni.
In 58 v.Chr. was de Romeinse veldheer over de Alpen getrokken om Gallië te veroveren. Zijn campagne verliep voorspoedig, totdat Vercingetorix erin slaagde meerdere stammen te verenigen in zijn verzet tegen de Romeinen. Aanvankelijk boekte hij succes, dankzij de techniek van de verschroeide aarde, het afsnijden van de Romeinse aanvoerwegen en door verrassingsaanvallen op het veel tragere Romeinse leger.
Echter, een jaar na het begin van de opstand werden de Gallische troepen in 52 v.Chr. bij Alésia ingesloten. Met de beslissende slag bij Alésia werd Gallië voorgoed verslagen en ingelijfd in het Romeinse Rijk.
De slag bij Alésia vond plaats rondom het oppidium van Alésia, een hoofdstad op een versterkte heuvel van de stam der Mandubiers. Er werd gevochten door de Romeinen onder commando van Julius Caesar en Marcus Anthonius, Titus Labienus en Gaius Trebonius tegen de Galliërs onder leiding van Vercingetorix.
Het bleek een keerpunt in de periode van de Gallische oorlogen ten gunste van Rome. Het beleg van Alésia word beschouwd als een van Caesars grootste successen en geldt nog steeds als een van de klassieke voorbeelden van een beleg door een omsingeling.
Toen in 57 v.Chr. Julius Caesar Gallië veroverde vielen zijn troepen ook Belgica binnen. (Het gebied bestreek ongeveer het huidige België en een stuk van Nederland tot aan de Rijn) (zie foto hierboven). Belgica werd toen bewoond door verschillende stammen die regelmatig oorlog tegen elkaar voerden. Dit vond in heel Gallië plaats. Diverse archeologische vondsten uit de ijzertijd van zwaar toegetakelde lichamen en indrukwekkend, ijzeren wapentuig bevestigen dit. Het bevestigt de conclusie van Julius Caesar dat Gallische stammen oorlog voerden met elkaar.
De stam der Eburonen werd geregeerd door Ambiorix en de oudere Catuvolcus, die de macht deelden als koning. In 54 v.Chr. moest Caesar zijn troepen dringend opnieuw van bevoorrading voorzien. Hij legde in de nazomer van dat jaar tijdens de landdag in Samarobriva (Amiens) dan ook een bijkomende belasting op aan de aanwezige Gallische koningen.
De Eburonen (Latijn: Eburones; Grieks: Ἐβουρωνοί / Ebourōnoí) waren een volksstam waarvan het grootste deel ten tijde van Caesar woonde "tussen Maas en Rijn", in gedeelten van het huidige Nederland en België (de Kempen, Luik (provincie), Belgisch- en Nederlands-Limburg) en Duitsland (aan de Roer, een zijrivier van de Maas). In het westen grensde hun gebied aan dat van de Menapiërs, die aan de monding van Maas en Rijn woonden. Ook de Ambivariti zijn ergens langs hun westelijke grens te situeren. (bron https://nl.wikipedia.org/wiki/Eburonen).
De stam werd door Caesar deels vernietigd. De overlevenden vinden we terug als Texuandri in Toxandrië, de huidige Kempen in de provincies Antwerpen en Noord-Brabant.
De Eburonen (Latijn: Eburones; Grieks: Ἐβουρωνοί / Ebourōnoí) waren een volksstam waarvan het grootste deel ten tijde van Caesar woonde "tussen Maas en Rijn", in gedeelten van het huidige Nederland en België (de Kempen, Luik (provincie), Belgisch- en Nederlands-Limburg) en Duitsland (aan de Roer, een zijrivier van de Maas). In het westen grensde hun gebied aan dat van de Menapiërs, die aan de monding van Maas en Rijn woonden. (bron https://nl.wikipedia.org/wiki/Eburonen).
Ook de Ambivariti zijn ergens langs hun westelijke grens te situeren. De stam werd door Caesar deels vernietigd. De overlevenden vinden we terug als Texuandri in Toxandrië, de huidige Kempen in de provincies Antwerpen en Noord-Brabant. Het is onbekend van welke bevolkingsgroep de Eburonen afstammen. Geen enkele schriftelijke bron beschrijft de exacte geschiedenis van de volksstam. Tevens ontbreken archeologische gegevens (vooralsnog) daartoe. Dat betekent dat de Eburonen zich vóór de intocht van Julius Caesars troepen in het gebied kunnen hebben gevestigd middels immigratie van elders. Het is daarmee echter evenwel mogelijk dat de Eburonen nazaten zijn van de oudste inwoners van de streek tussen Maas en Rijn, ter hoogte van zowel België als Nederlands Limburg.
Naar aanleiding van Caesar's boeken over de Gallische Oorlog blijkt dat de Eburonen vóór 54 v.Chr. schatplichtig waren aan de stam van de Atuatuci. Dat suggereert dat de Eburonen een ondergeschikte positie hebben ingenomen voordat zij daadwerkelijk een hoofdmacht konden uitoefenen over hun grondgebied.
De Atuatuci (ook Aduatuci; Nederlands: Aduatieken en Aduatuken) waren volgens de overleveringen van Julius Caesar leden van een Belgische volksstam, die ten tijde van Caesars veldtochten grofweg in het noorden van Gallië tussen de Eburonen en de Nerviërs leefden, ergens tussen de Schelde en de Maas in het huidige Midden-België. (bron https://nl.wikipedia.org/wiki/Atuatuci).
De van oorsprong Germaanse stam werd mogelijk gevormd uit overblijvende Cimbren, die oorspronkelijk uit Noord-Duitsland / Zuid-Jutland kwamen.
De Eburonen waren volgens Caesar aan de Atuatuci onderworpen, een situatie waaraan door hem een einde zou zijn gemaakt. Het voornaamste oppidum van de Atuatuci werd door de Romeinen aangeduid als Atuatuca. Over de ligging van Atuatuca bestaat geen eensgezindheid. Lange tijd werd het Oppidum Caestert op het Plateau van Caestert (tussen Luik en Maastricht) als serieuze kandidaat beschouwd.
Recent onderzoek wijst het Henegouwse Thuin aan als mogelijke locatie, het daaruit voortgekomen graafschap Henegouwen.
Voor de huidige locatie van deze Henegouwse Thuin en het daaruit voortgekomen graafschap Henegouwen lees hierboven en bekijk de foto hieronder.
De verwantschap van de stamnaam met atuatuca, volgens sommigen de inheemse naam voor een fort, is opvallend. Men heeft bijgevolg gesuggereerd dat Atuatuci staat voor die van het fort, een naam hen door hun buren gegeven.
Een andere verklaring luidt die van twee volkeren, een taalkundig gefundeerde uitleg die gesuggereerd wordt door wat Caesar in zijn Commentarii de bello Gallico verhaalt over hun herkomst: de Atuatuci zouden zijn voortgekomen van de Kimbren en Teutonen.
Voor meer historische informatie daarover lees de volgende paarse links.
De Teutonen waren een Germaanse stam die waarschijnlijk oorspronkelijk uit het Deense Waddengebied, Jutland of zuidelijk Scandinavië stamde. Aan het eind van de 2e eeuw v.Chr. migreerden de Teutonen, samen met hun buren, bondgenoten en mogelijke bloedverwanten, de Germaanse Cimbren en de Ambronen, van hun oorspronkelijke thuisland naar het zuiden in de Donauvallei, zuidelijk Gallië en noordelijk Italië. Hier begonnen zij binnen te dringen in het land van de Romeinen. Het onvermijdelijke conflict dat volgde wordt de Cimbrische Oorlog genoemd. De Cimbren (onder hun koning Boiorix) en de Teutonen wonnen de openingsslag van deze oorlog van de aan Rome geallieerde stammen en vernietigden een enorm Romeins leger bij de Slag bij Arausio in 105 v.Chr.. Maar Rome hergroepeerde en reorganiseerde zich onder Consul Gaius Marius. (bron https://nl.wikipedia.org/wiki/Teutonen)
In 104 v.Chr. vertrokken de Cimbren uit de Rhônevallei om Spanje te plunderen, terwijl de Teutonen in Gallië (België) bleven, nog steeds een sterke macht maar niet machtig genoeg om op eigen kracht naar Rome te marcheren.
Dit gaf Marius de tijd om een nieuw leger op te bouwen en in 102 v.Chr. begon hij een opmars richting de Teutonen. Bij de Slag bij Aquae Sextiae werden de Teutonen nagenoeg vernietigd en Teutoonse koning Teutobod werd samen met 20.000 van zijn stamgenoten gevangengenomen. Hierna verdwenen hij en zijn stam uit de geschiedenis. Hij is zeer waarschijnlijk naar Rome afgevoerd om in een Romeinse triomftocht mee te moeten lopen en nadien ritueel terechtgesteld. Het volgende jaar ondergingen de Cimbren een soortgelijk lot bij de Slag bij Vercellae.
Vanaf 57 v.Chr. begonnen de Romeinen aan hun veroveringstochten in Gallië. In 51 v.Chr. kregen de Tungri, een andere Germaanse volksstam, de toestemming om zich te vestigen in het land van de Eburonen. De Tungri lagen samen met de Romeinen aan de basis van het ontstaan van deze nederzetting, aan deze stam heeft Tongeren ook haar naam te danken.
In het jaar "0" is Jezus Christus geboren in Bethlehem in Judea. Jezus kwam als kind al in de joodse tempel van Jeruzalem, waar hij op zijn 12e zijn ouders vertelde dat hij de zoon van God was. Hij zou ook vaak op de Tempelberg hebben gepredikt (bron). Jezus werd gekruisigd door Romeinse soldaten op bevel van prefect Pontius Pilatus Volgens de evangeliën werd Jezus in het jaar 30 in Jeruzalem ter dood gebracht door middel van kruisiging. De executie vond plaats op de heuvel Golgotha en Jezus werd in de buurt daarvan begraven (bron). Vanaf 57v.Chr. begonnen de Romeinen aan hun veroveringstochten in Gallië. In 57v.Chr. kregen de Tungri, een andere Germaanse volksstam, de toestemming om zich te vestigen in het land van de Eburonen. De Tungri lagen samen met de Romeinen aan de basis van het ontstaan van deze nederzetting, aan deze stam heeft Tongeren ook haar naam te danken.
Ten tijde van de Pax Romana begon een periode van betrekkelijke stabiliteit en rond 15v.Chr. verlieten de Romeinse soldaten het legerkamp en vestigden de Tungri zich in het kamp. In feite lieten de Romeinen een kant-en-klare stad achter, zo waren er verschillende verdedigingswerken aanwezig om het voormalige kamp te beschermen en was het stratenplan in dambordpatroon al aangelegd. Apostel Petrus was een van de twaalf apostelen van Jezus. Petrus keek gespannen naar de gezichten van 'Jezus' toehoorders in de synagoge van Kapernaüm (bron).
Petrus woonde in deze stad; hij had hier zijn vissersbedrijf, aan de
noordelijke oever van de Zee van Galilea. En veel van zijn vrienden,
familieleden en zakenrelaties woonden hier. Geen wonder dat hij hoopte
dat zijn stadsgenoten net zo over Jezus zouden gaan denken als hij en
dat zij het ook geweldig zouden vinden om van de grootste onderwijzer
dingen te leren over Gods Koninkrijk. Maar dat leek die dag niet te gaan gebeuren (bron).
Petrus trok toen de wijde wereld in om zijn boodschap te verkondigen en over te brengen op volgelingen van Christus door hen te dopen in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. In het voorjaar van het jaar 68 was Petrus in Rome en Toscane (met daarin de provincie Florence) om zijn boodschap te verkondigen en volgelingen te dopen. In maart 68 kwam Vindex, de gouverneur van Gallia Lugdunensis, in opstand tegen de corrupte regering van Nero: het begin van het Vierkeizerjaar, de eerste Romeinse burgeroorlog in bijna honderd jaar.Petrus kon als gevolg daarvan in Rome en Toscane niet meer veilig zijn boodschap verkondigen en is om die reden vertrokken naar Tongeren waar de Romeinen een kant-en-klare stad hadden achtergelaten met verschillende verdedigingswerken die al vanaf 15v.Chr. door de Romeinen was verlaten en waar de Tungri (Germaanse volksstam uit de oudheid in Gallia Belgica) zich vanaf die tijd hadden gevestigd.
De Vrije Rijksstad Nijmegen behoort tot de steden die zich "oudste stad van Nederland" noemen en vierde in 2005 zijn 2000-jarig bestaan. Tijdens het Romeinse Rijk was Nijmegen onderdeel van de Limes, de grens tussen het Romeinse Rijk en de verschillende zogenaamde Germaanse gebieden.
Vanaf 57 v.Chr. begonnen de Romeinen aan hun veroveringstochten in Gallië. In 51 v.Chr. kregen de Tungri, een andere Germaanse volksstam, de toestemming om zich te vestigen in het land van de Eburonen. De Tungri lagen samen met de Romeinen aan de basis van het ontstaan van deze nederzetting, aan deze stam heeft Tongeren ook haar naam te danken. Ten tijde van de Pax Romana begon een periode van betrekkelijke stabiliteit en rond 15 v.Chr. verlieten de Romeinse soldaten het legerkamp en vestigden de Tungri zich in het kamp. In feite lieten de Romeinen een kant-en-klare stad achter, zo waren er verschillende verdedigingswerken aanwezig om het voormalige kamp te beschermen en was het stratenplan in dambordpatroon al aangelegd.
De vroegste sporen van het Romeinse leger in Nederland bevinden zich in Nijmegen, waar tussen 19-16 en 12 voor Chr. een kampement voor twee tot drie legioenen wordt gebouwd. Langs de Rijn vestigde het Romeinse leger zich iets later, vanaf de periode rond het begin van de jaartelling. Bij Utrecht wordt kamp Vechten opgezet. Na de stichting hiervan lijkt het Romeinse leger geen haast te hebben om de grens langs de rivier verder te versterken. Wel krijgen loyale stammen de gelegenheid om zich langs de Rijn te vestigen. Pas een decennium later, tussen 10 en 20 na Chr., wordt bij Arnhem een tweede versterking gebouwd. In Nijmegen blijven enkele kleinere forten in gebruik. In Nijmegen was van 71 tot 104 na Chr. het 10e legioen van de Romeinen gelegerd. In Nijmegen worden jaarlijks de vierdaagse wandeltocht georganiseerd ter herdenking van dit 10e legioen van de Romeinen als voorbeeld van de Romeinse soldaten.
Er is tijdens het Romeinse bewind een groot fort (cast rum) gebouwd op een heuvel aan de Waal, een paar onderdelen zijn daar nog van over. Er worden ook nog regelmatig opgravingen gedaan waarbij Romeinse restanten worden gevonden. Langs de Waal waar nu het Waterkwartier ligt ontstond een nieuwe nederzetting die van de Romeinse keizer Trajanus (oorspronkelijk van Itálica, Spanje) tussen 98 n.Chr. en 102 n.Chr. onder de naam Ulpia Noviomagus Batavorum stadsrechten kreeg, waar eerder al de Bataven zaten gevestigd.
In 43 na Chr., twee jaar na de dood van keizer Caligula, begint de verovering van Britannia. Troepen en bevoorrading worden via de Rijn verplaatst en maken de linie van forten onmisbaar. In 47 na Chr. voert generaal Corbulo oorlog tegen de Chauken, een volk uit Noord-Nederland. Klaarblijkelijk bedreigt deze groep de Rijn. In hetzelfde jaar wordt het Kanaal van Corbulo gegraven, dat de Rijn met de Maas verbond. Vandaaruit zijn de Romeinen helpende Bataven vanaf 47 na Chr. via het Kanaal van Corbulo vanuit Woudrichem aan de Merwede in de provincie Noord-Brabant in het Land van Heusden en Altena via het water via Rijswijk, Giessen, (waar huidig CHU burgemeester Carola Schouten van Rotterdam is opgegroeid), Andel, Aalst, Wijk en Aalburg zich verplaatst naar (Oud-) Heusden. Deze Bataven hebben zich daarna via het water verplaatst naar 's-Hertogenbosch en zijn vanuit de rivier De Dommel vanuit 's-Hertogenbosch verder gegaan naar Halder (een gehucht nabij Sint-Michielsgestel) waar de Romeinen al in 27 v.Chr zaten gevestigd. In het gehucht Halder begint bij Augustus in 27 v. Chr. de Romeinse keizertijd.
Na de moord op Caius Julius Caesar in 44 v. Chr. (lees hierboven wie daarachter hebben gezeten) volgden er jarenlange burgeroorlogen in de strijd om de macht in de Romeinse Republiek. Uiteindelijk kwam Octavianus, de adoptiefzoon van Caesar, in 30 v. Chr. als overwinnaar uit de strijd. Tijdens beraadslagingen van de Senaat begin 27 v. Chr. werd feitelijk een geheel nieuwe, monarchale orde gecreëerd: het principaat. Octavianus werd de princeps en kreeg eigenlijk alle macht in handen. De senaat verleende hem de nieuw gecreëerde eretitel Augustus.
Algemeen wordt dat door historici gezien als de start van het Romeinse Keizerrijk. Tot aan zijn dood in 14 na Chr. zou Keizer Augustus aan de macht blijven, ruim 41 jaar. Hij bleek een groot staatsman te zijn die vele hervormingen doorvoerde: op bestuurlijk gebied, in het leger, in het buitenlands beleid, in de belastingen, in het sociaal-maatschappelijk leven, enzovoort. Augustus voerde in 23 v. Chr. ook een reorganisatie van het muntstelsel door. Dit stelsel zou ongewijzigd stand houden tot 215 na Chr. toen Keizer Caracalla met de antoninianus (twee denarii) een nieuwe munt invoerde.
In deze Romeinse vestigingsplaats in het gehucht Halder hadden betreffende Bataven een nieuwe thuisbasis om vandaaruit via De Dommel zich verder naar het zuiden te verplaatsen.
Zij hebben zich daarna korte tijd later tijdelijk gevestigd in het gehucht Olland, waar een Romeinse waterput is opgegraven op zo'n 500 meter van de woning waar Ad van Rooij (zie foto hieronder) (mede- schrijver van dit "goddelijke" artikel) op 10 maart 1953 is geboren in de woning op het adres Hoogeind B178, wat later het adres 't Achterom 9, 5491 XD Sint-Oedenrode is geworden (vanaf 1 januari 2017 gemeente Meierijstad).
Na een periode van relatieve rust vertrokken de tijdelijk in Olland verbleven Bataven (vanuit het gehucht Ollandop zo'n 500 meter van de woning waar Ad van Rooij) vanuit Olland via De Dommel naar het Belgische Peer waar De Dommel eindigt. Vanuit het Belgische Peer vertrokken deze Bataven naar de nabij gelegen natuurgebied De Teut (Houthalen-Helchteren, Zonhoven, Genk) en hebben zich daarbij aangesloten bij de Teutonen. Vervolgens zijn in 69-70 n.Chr de Teutonen samen met de Bataven vanuit het natuurgebied De Teut (Houthalen-Helchteren, Zonhoven, Genk) opgetrokken naar de Romeinse vestingstad in Tongeren.
Het zijn deze Teutonen samen met de Bataven de daarmee de Romeinse vestingstad in Tongeren volledig hebben verwoest. Daarbij is apostel Petrus om het leven gekomen. Op de plaats waar Petrus ligt begraven is later Onze-Lieve-Vrouwebasiliek te Tongeren gebouwd (zie foto hieronder).
Na een periode van relatieve rust werd Atuatuca Tungrorum voor het eerst verwoest bij de opstand van de Bataven in 69-70. Daarbij is apostel Petrus om het leven gekomen (bron). Op de plaats waar Petrus ligt begraven is later de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek te Tongeren gebouwd. Het is dan ook geen toeval dat mijn nog in leven zijnde vrouw J.E.M. (Annelies) van Rooij van Nunen (die op 2 november 2021 is overleden maar niet kan overlijden) samen met haar man A.M.L. (Ad) van Rooij (die door toedoen van Open Vld burgemeester Johny De Raeve (zie foto) van Zonhoven vanaf 15 januari 2013 zijn woonadres in de hemel heeft) op 5 juli 1979 in de Sint-Petrusbasiliek te Boxtel voor de Rooms-Katholieke kerk is getrouwd, waarmee wij als "eenheid van man en vrouw" het sacrament van Jezus Christus hebben ontvangen.
Voor meer informatie daarover lees de volgende vier artikelen op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen, als ook de aanvullende tekst met foto's, links en deeplinks video's en Tv-uitzendingen daaronder.
Het is dan ook geen toeval dat mijn vrouw Annelies in deze kerk kost wat kost het lied "Ave Maria" gezongen wilde hebben, wat heel schoon is gezongen door mijn nicht Ine uit Olland. Het is ook geen toeval dat het de Heilig Hart parochie is waaronder deze Sint-Petrusbasiliek valt. Het is dan ook geen toeval dat mijn vrouw Annelies altijd het liefst een kaars voor Maria liet branden met daarop de afbeelding Maria met het Hart. Het is dan ook geen toeval dat mijn vrouw Annelies ligt begraven op de Begraafplaats H. Martinus te Olland en voor deze Sint-Martinuskerk een wit Heilig Hartbeeld staat voor de persoon van Christus' Leven en Lijden, terwijl de vlam de Liefde en Barmhartigheid representeert. Daarom wil de Ollandse Dorpsraad deze vanuit Jezus Christus voortgekomen typerende Rooms-Katholieke kerk in Olland behouden, waar A.M.L. (Ad) van Rooij al vanaf zijn 7 jaar (al 63 jaar lang) gewijd acoliet is en zijn vrouw Annelies collectante was.
Nana Mouskouri - Ave Maria (Official Audio)
Het is dan ook geen toeval dat Maria de moeder van Jezus is die deze op komst zijnde openbaring van Petrus van het licht vanuit de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek te Tongeren (video) al op 10 mei 2010 heeft aangekondigd, de dag van mijn "politiek asiel aanvraag" van 6 mei 2010 (ter herdenking van Pim Fortuyn) aan Joëlle Milquet, Belgisch Vice-Eerste Minister en Minister van Werk en Gelijke Kansen, belast met het Migratie- en asielbeleid (LEES HIER, HIER, HIER, HIER, HIER en bekijk Video-1 en Video-2 en Video-3 en Video-4 en Video-5). Voormalig deken Rik Palmans van Tongeren heb ik (Ad van Rooij) direct daarna hiervan persoonlijk op de hoogte gebracht. Direct na het bijwonen van de "Paaswake" in Onze-Lieve-Vrouwebasiliek te Tongeren op 8 april 2023 kregen wij dat bevestigd van een man die ons vertelde; dat hij dit zeker wist omdat zijn opa (die altijd voor de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek heeft gewerkt) dat aan hem ontelbare keren heeft verteld.
Deze openbaring van Petrus heeft daarmee de zeer hechte band tussen Sint-Petrus (de eerste paus) en Maria, de moeder van Jezus en God bevestigt, waarbij Jezus aan mij heeft gevraagd om deze "boodschap" van Petrus (vanuit de hemel) op aarde door te geven aan de huidige paus Franciscus met de opdracht om naar Onze-Lieve-Vrouwebasiliek te Tongeren te komen om hem als tweede paus op te volgen vanuit Tongeren (België). Dit omdat België als gevolg van het testament van 25 januari 1944 van koning Leopold III het enige soevereine land in de wereld is (LEES HIER, HIER). Dit met de boodschap om vanuit Onze-Lieve-Vrouwebasiliek te Tongeren in het soevereine land België met de hulp van koning Filip van België samen met zijn oudste dochter hertogin Elisabeth van België van het Hertogdom Brabant, de gehele wereld te verlossen van de "kwaadaardige demonen in mensen" en vanuit de hemel een nieuwe wereld op te bouwen dat bestaat uit soevereine staten met als grondwet de Belgische grondwet die vanaf 25 januari 1944 grondwettelijk van kracht is, aangevuld met de tien geboden van God. Vanaf dat moment stoppen alle oorlogen in de gehele wereld en geeft Jezus Christus aan alle acht miljard wereldbewoners de opdracht om te stoppen met het vergiftigen van de wereld en al het geld te besteden aan het redden van de wereld waarin iedereen in goede harmonie met elkaar hun tijd en hun geld besteden aan datgene die ervoor zorgen dat onze kinderen en kleinkinderen ook nog kunnen genieten van een gezond leven op aarde in volle vrijheid zonder oorlog.
Om de hierboven beschreven "Goddelijke Waarheid" te verbloemen heeft theoloog Ireneüs van Lyon (Smyrna circa 140 – Lugdunum (Lyon), 202) zo'n 120 jaar na het overlijden van apostel Petrus in Tongeren (België) op bevel van de Romeinse Keizer aangenomen dat Linus (Toscane) de tweede paus na de dood van apostel Petrus (eerste paus) geweest moest zijn. Het was Ireneüs van Lyon die zich waande de opvolger van de laatste hoge priester (is Phannias ben Samuël, 66–70 n.Chr.) n de Joodse tempel in Jeruzalem te zijn tijdens de Joodse Opstand. Zijn formulering van de verzoeningsleer werd later, bij het Eerste Concilie van Nicea, tot grondslag van het christendom uitgeroepen. De door hem opgestelde geloofsbelijdenis werd grotendeels overgenomen. Onder protestantse theologen wordt hij vaak beschouwd als degene die het zuivere christendom zou hebben beschreven. Tijdens zijn pontificaat als hogepriester werden retroactief (met terugwerkende kracht) de eerste veertien "verzonnen" pauzen (met geboorteplaats) aangesteld na apostel Petrus (Bethsaida, Galilea), zijnde: H. Linus (Toscane), H. Anacletus (Rome, Romeinse Keizerrijk), H. Clemens I (Rome, Romeinse Keizerrijk), H. Evaristus (Bethlehem, Judea), H. Alexander I (Rome), H. Sixtus I (Rome), H. Telesforus (Terranova da Sibar), H. Hyginus (Athene, Griekenland), H. Pius I (Aquileia), H. Anicetus (Emesa, Syrië), H. Soter (Fondi), H. Eleuterus (Nicopolis), H. Victor I (Romeins Afrika) en H. Zefyrinus (Rome). De door de Romeinse Keizer aangestelde paus H. Calixtus I (Iberisch Schiereiland) kreeg daarom ook direct al te maken met de tegenpaus H. Hippolytus(Rome) een leerling van Ireneüs van Lyon die wist dat bovengenoemde "verzonnen" veertien pauzen niet de ware pauzen waren na apostel Petrus, omdat die is overleden in Tongeren (België) en daar ook ligt begraven onder de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek in Tongeren. Al deze "onechte" opvolgers van apostel Petrus zijn in het Eerste Concilie van Nicea (± 325 n.Chr.) op bevel van de Romeinse Keizer blindelings overgenomen. Het Eerste Concilie van Nicea was een concilie van "onechte" christelijke bisschoppen die bijeengeroepen waren in Nicea in Bithynië (het hedendaagse İznik in Turkije) door de Romeinse keizer Constantijn I in het jaar 325. Dit eerste oecumenisch concilie was de eerste poging om consensus te bereiken in de Kerk door middel van een vergadering die het hele christendom vertegenwoordigde. De belangrijkste resultaten van dit concilie waren de regeling van de christologische kwestie betreffende de aard van Jezus en zijn relatie met God de Vader en de Heilige Geest, de opstelling van het eerste deel van de geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel, het regelen van de datumberekening van Pasen en de afkondiging van het vroege canoniek recht. Als de eerste veertien pauzen na apostel Petrus verzonnen "onechte" pauzen zijn, dan zijn alle opvolgers tot en met de huidige paus Franciscus dat ook. Dat alles heeft dan ook geleid tot vele "tegenpauzen", "Schisma's" (waaronder het Oosters Schisma in 1054 n.Chr., de scheuring binnen de christelijke kerk tussen de oosters-orthodoxe kerken aan de ene kant en de Rooms-Katholieke Kerk aan de andere kant) en zelfs meerdere periodes "zonder Paus" te weten: 1.) vanaf 68/70 tot 217 (± 148 jaar), 2.) vanaf 6/11 maart 251 (15 maanden), 3.) vanaf 8 augustus 258 (9 maanden), 4.) vanaf 1 april 304 (4 jaar), 5.) vanaf 29 november 1268 (3 jaar), 6.) vanaf 4 april 1292(2 jaar), 7.) vanaf 20 april 1314 (2 jaar), 8.) vanaf 4 juli 1415 (2 jaar) en 9.) vanaf 29 augustus 1799 (6 maanden). Het behoeft geen toelichting dat een periode "zonder Paus" absoluut niet kan. Dat betekent namelijk dat in die periodes Jezus Christus vanuit de hemel geen plaatsbekleder op aarde heeft gehad. Kennelijk heeft tot op de dag van vandaag deze boodschap van Jezus Christus niemand begrepen. Ook kan een plaatsbekleder van Jezus Christus nooit terugtreden als paus. Dit omdat "Het Paus Zijn" geen aardse functie is. De paus is de "plaatsbekleder" van Jezus Christus en vertegenwoordigd als zodanig Jezus Christus vanuit de hemel op aarde. Het betreft dan ook een hemelse functie die de paus moet uitoefenen tot aan zijn dood om na zijn dood daarover aan Jezus Christus zich te verantwoorden. Enkele uren nadat paus Benedictus XVI eind februari 2013 zijn terugtreden als paus kenbaar maakten sloeg de bliksem letterlijk in deze "onechte" zetel van de paus in de Sint-Pieter te Rome (zie Video).
Dit kwam dan ook als "Donderslag bij heldere hemel voor miljoenen katholieken" (bron). Zelfs dit teken vanuit "God" (zie foto) werd door huidig machtshebber aartsbisschop Wim Eijk vanuit het 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht) en 't Oversticht (thans Overijsel, Drenthe en de Stad Groningen) – die naast het geestelijk bestuur over zijn bisdom tegelijkertijd ook als hoogste landheer het wereldlijk gezag uitoefent in alle 193 landen van de Verenigde Naties – genegeerd met de voorkennis en wetenschap dat evenals Benedictus XVI ook zijn opvolger paus Franciscus vanaf 7 juni 1929 is verbannen naar het dwergstaatje Vaticaanstad, waarbinnen de Heilige Stoel en de hoofdzetel van de Rooms-Katholieke Kerk zit gevestigd, en als gevolg daarvan voor de rest van de wereld is gegijzeld. Betreffende "Donderslag bij heldere hemel voor miljoenen katholieken" is dan ook een teken vanuit "God" dat paus Franciscus zo snel als de bliksem naar Tongeren (België) moet afreizen om zich in de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek in Tongeren (België) te vestigen (als tweede paus) als opvolger van apostel Petrus die daar vanaf 68/70 begraven ligt.
Dank zij het politieke testament van 25 januari 1944 van de Belgische koning Leopold III (zie foto) (LEES HIER, HIER) kan de huidige paus Franciscus (als tweede paus), vanuit het enige soeverine land België, als plaatsbekleder van Jezus Christus, zonder enige gijzeling, het ware christelijke geloof (waar apostel Petrus in 68/70 mee heeft moeten stoppen) voortzetten. Aan de door paus Franciscus benoemde Belgische Aartsbisschop Luc Terlinden van de aartsbisdom Mechelen-Brussel en primaat van de Belgische kerkprovincie, richten wij dan ook het vanuit "God" verkregen verzoek om deze "Goddelijke boodschap" als de bliksem over te brengen aan paus Franciscus met het verzoek om per direct af te reizen naar Tongeren (België) om zich te vestigen in de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek in Tongeren en daarmee niet te wachten tot het voor alle acht miljard wereldbewoners te laat is.
Verovering van Gallië in 52 v. Chr. door Gaius Julius Caesar. Vanaf 509 v. Chr. – 27 v. Chr. was het de Romeinse Republiek. Deze Romeinse Republiek van 52 v. Chr. zit vanaf het jaar 1778 gevestigd in de stad Genève in Zwitserland.
Huis Vlaanderen van 862 tot 1119 na Christus
Het Huis Vlaanderen was een dynastie die van 862 tot 1127 en opnieuw tussen 1191 en 1278 over het graafschap Vlaanderen heerste. Tussen 1051 en 1278 waren zij tevens de graven van Henegouwen. (bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Huis_Vlaanderen).
Stamvader van het geslacht is Boudewijn met de IJzeren Arm (ca 840 – 879). Hij schaakte in 861 Judith van West-Francië, dochter van de koning van West-Francië, Karel de Kale. Een jaar later wordt het huwelijk met toestemming van de koning officieel voltrokken en verwerft Boudewijn het bestuur over de Vlaanderengouw. Rond 870 strekt zijn gebied zich uit over geheel Vlaanderen en Ternaas.
Boudewijn van Vlaanderen, de oudste zoon van Boudewijn V van Vlaanderen, huwde in 1051 met Richilde van Henegouwen, waardoor hij als Boudewijn I graaf van Henegouwen werd, alvorens in 1067 als Boudewijn VI zijn vader als graaf van Vlaanderen op te volgen.
Zijn oudste zoon Arnulf volgde hem in Vlaanderen op, terwijl Henegouwen naar zijn tweede zoon Boudewijn ging. Na de dood van Arnulf werd hij in Vlaanderen opgevolgd door zijn oom Robrecht, een broer van zijn vader. Vlaanderen kwam aldus aan een jongere tak van het huis van Vlaanderen. In 1191 werden de twee takken weer verenigd door het huwelijk van Margaretha van de Elzas met Boudewijn V van Henegouwen.
In 1278 stierf het huis Vlaanderen uit met Margaretha van Constantinopel. Zij werd in Henegouwen opgevolgd door haar kleinzoon Jan van Avesnes en in Vlaanderen door haar zoon Gwijde van Dampierre.
Huis Henegouwen van 875 tot 1119 na Christus
Reinier I van Henegouwen, (~850 - Meerssen, eind 915) was als Graaf van Henegouwen (875 - 898) in zijn tijd de machtigste edelman in Lotharingen. Hij versterkte zijn positie door gebruik te maken van de positie van Lotharingen tussen Oost- en West-Francië, in een tijd dat het nog niet vanzelfsprekend was dat Lotharingen tot het Heilige Roomse Rijk (Oost-Francië/Duitsland) zou gaan behoren. (bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Reinier_I_van_Henegouwen)
Reinier was een zoon van Giselbert, graaf in de Maasgouw en de Lommegouw (rondom Namen), en van Ermengarde, dochter van keizer Lotharius I. Daardoor behoorde hij tot de hoogste adel van Lotharingen. In zijn jonge jaren was hij samen met de bisschop van prinsbisdom Luik aanvoerder van een expeditie tegen de Vikingen op Walcheren. Volgens Dudo van Saint-Quentin voerde hij daarna ook nog met Radbod, de leider van de Friezen, een leger aan in Walcheren tegen de Noormannen onder leiding van Rollo. Dudo's betrouwbaarheid is echter niet onbetwist. Reinier werd benoemd tot graaf van Henegouwen, Bergen en Haspengouw. In de Capitulare van Quierzy uit 877, wordt hij genoemd naast zijn vader als een van de regenten van het koninkrijk tijdens de afwezigheid van Karel de Kale die oorlog voerde in Italië.
Na de dood van zijn vader volgde hij hem op als graaf van de Maasgouw. Ook erfde hij grote bezittingen, ambten, lenen en allodiale goederen langs de Maas en in Brabant, de Ardennen en de Eifel. In 886 nam hij deel aan de gevechten tegen de Vikingen tijdens het beleg van Parijs. Hij steunde de zaak van Karel de Eenvoudige tegen Odo I van Frankrijk. In 895 steunde Reinier de benoeming van Zwentibold tot koning van Lotharingen. Reinier werd een belangrijke adviseur van Zwentibold. In juni 896 beleende Zwentibold Reinier op diens eigen verzoek (in precarie) met de Sint-Servaasabdij, dezelfde abdij die in 889 door Arnulf van Karinthië geschonken was aan de kerk van Trier. Door deze belening ontstond een breuk in de verhouding met de aartsbisschop van Trier.
Zwentibold kwam echter al snel in conflict met de edelen en ontsloeg in 898 Reinier als zijn raadgever. Reinier vroeg toen aan Karel de Eenvoudige om koning te worden van Lotharingen. Als straf daarvoor wilde Zwentibold alle titels en bezittingen van Reinier afnemen maar die weigerde ze op te geven. Reinier verschanste zich met medestanders bij "Durfos" aan de Beneden-Maas (hoogstwaarschijnlijk was het Furfooz bij Namen)[4] en kon een aanval van het leger van Zwentibold afslaan. In 900 werd Zwentibold gedood in een veldslag tegen opstandige edelen en werd als koning van Lotharingen opgevolgd door Lodewijk het Kind. Lodewijk benoemde in 903 Gebhard († 910) tot hertog van Lotharingen. Reinier werd in 900 wel benoemd tot lekenabt van de dubbelabdij van Stavelot-Malmedy en kreeg tussen 906 en 908 formeel de titel van graaf van Henegouwen terug. Toen de Konradijn Gebhard in 910 sneuvelde tegen de Hongaren werd zijn positie waargenomen door Reinier. Op 1 juni 911 wordt hij comes ac missus dominicus (graaf en koningsbode) genoemd. Waarschijnlijk had hij de vertrouwensrelatie reeds voor de slag bij Augsburg opgebouwd.
Na de onverwachte dood van Lodewijk het Kind op 24 september 911 weigerde de adel van Lotharingen, onder leiding van Reinier, zijn opvolger Koenraad I van Frankenland trouw te zweren maar erkende Karel de Eenvoudige als koning. Karel gaf Reinier als beloning de functie van lekenabt van de Sint-Maximinusabdij te Trier. Zo had Reinier gaandeweg als graaf, lekenabt van de abdijen van Maastricht, Echternach en Stavelot-Malmedy, en mogelijk die van Chèvremont bij Luik, en als grootgrondbezitter, uitgestrekte gebieden in en rond het huidige Wallonië en Luxemburg onder controle gekregen. Hij kreeg de titel markgraaf van Karel in 915. Formeel was dat een benoeming tot markgraaf maar in de praktijk waren de rechten en bevoegdheden dezelfde als die van een hertog. Reinier was onbetwist de militaire leider van het gebied onder Karel.
Huis Henegouwen Hollandse Tak van 1182 tot 1345 na Christus
Deze tak begon bij Burchard van Avesnes (geboren in 1182). Hij was de derde zoon van Jacob van Avesnes. Deze tak bestond langer dan de hoofdtak, namelijk tot 1345. De dertigjarige Burchard trouwde in 1212 met de 10-jarige Margaretha II van Vlaanderen. Door dit huwelijk bracht hij zijn familie binnen in de hogere politieke kringen en Burchard kan dus als stamvader van het huis gezien worden. (bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Huis_Avesnes).
Margaretha II van Vlaanderen, ook wel Margaretha van Constantinopel (Constantinopel , 2 juni 1202 — Gent, 10 februari 1280), was gravin van Vlaanderen van 1244 tot 1278 en als Margaretha I gravin van Henegouwen van 1244 tot 1280. Zij was de tweede dochter van graaf Boudewijn IX van Vlaanderen en Henegouwen (VI), en Maria van Champagne. Haar vader werd in mei 1204 ook keizer van Constantinopel.
Na het overlijden van haar moeder in 1204 en het verdwijnen van haar vader in april 1205 liet de Franse koning Filips II haar met haar oudere zuster Johanna in 1208 op 6-jarige leeftijd naar het hof in Parijs overbrengen om haar te onttrekken aan anti-Franse invloeden in Vlaanderen. Gedurende haar tijd in Parijs maakte ze samen met haar zuster kennis met de Cisterciënzerorde, mogelijk mede door de invloed van Blanca van Castilië, de echtgenote van de Franse kroonprins.
Huis Brabant van 1183 tot 1406 na Christus
In 977 kreeg Karel, een jongere zoon van Lodewijk IV van West-Frankrijk, het hertogdom Neder-Lotharingen als benificium van de Duitse keizer Otto II.
Waar een heerweg uit de Romeinse tijden langs rivier de Zenne liep, bouwde hij een verdedigingspost van het Rijk der Oostelijke Franken. Hij zocht steun bij Reinier van Henegouwen en diens broer Lambert I die graaf in Leuven werd. In de elfde eeuw bestond het gebied uit talloze hertogdommen en graafschappen, het graafschap Leuven zou uitgroeien tot het hertogdom Brabant. Hendrik I van Brabant legde de basis voor de ontwikkeling en bloei van de middeleeuwse Brabantse steden. Hij verleende 's-Hertogenbosch, Oisterwijk, Sint-Oedenrode, Eindhoven, Helmond en Brussel stadsrechten.
Voor meer informatie daarover lees de volgende "300 blz. tellende" Sommatieverzoekschrift d.d. 25 december 2025 (kenmerk: EKC/25122024/Vz-Onth-Jaarrek) van het Ecologisch Kennis Centrum B.V. (KvK-nummer: 16090111), gevestigd op het adres 't Achterom 9A, 5491 XD, Sint-Oedenrode, met als enig directeur A.M.L. van Rooij, wonende in zijn eigen woning op het adres 't-Achterom 9, 5491 XD Sint-Oedenrode, aan bestuurlijk verantwoordelijk Minister Dirk Beljaarts (PVV) van Economische Zaken, namens deze de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland, Team
Investment & Bancair (ontheffing jaarrekening), Postbus 93144, 2509
AC Den Haag. Lees daarvoor de volgend paarse link op De
Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk -
beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen, als ook
de aanvullende tekst met foto's, links en deeplinks daaronder.
Geachte PVV-minister Dirk Beljaarts van Economische Zaken (zie foto links), namens deze de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland Team Investment & Bancair (ontheffing jaarrekening),
Het Ecologisch Kennis Centrum B.V. (KvK-nummer: 16090111), wettelijk gevestigd op het adres 't Achterom 9A, 5491 XD Sint-Oedenrode, met als enig directeur A.M.L. van Rooij (BSN: 093391225) -- die vanaf 5 juli 1979 voor de wet en voor de Rooms-Katholieke kerk is getrouwd met J.E.M. van Rooij van Nunen(BSN: 128731886) en daarvan nooit van tafel en bed is gescheiden -- met hun gezamenlijke woonadres (hoofd-verblijfplaats) in hun eigen woningen op het adres 't Achterom 9-9A, 5491 XD, Sint-Oedenrode (zie foto hierboven), richt hierbij aan de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland, Team Investment & Bancair (ontheffing jaarrekening), Postbus 93144, 2509 AC Den Haag, het nadrukkelijke verzoek om op grond van de feitelijke en wettelijke inhoud van dit verzoekschrift ontheffing te verlenen van de verplichting tot het opmaken, voorleggen en vaststellen van de jaarrekening over 2024 voor het bedrijf Ecologisch Kennis Centrum B.V. (KvK-nummer: 16090111) en ook ontheffing te verlenen op onze over de jaren 2017, 2018, 2019, 2020, 2022 en 2023 gedane verzoekschriften, waarop tot op heden nog niet is beslist. LET WEL: PVV-minister Dirk Beljaarts van Economische Zaken pleegt daarmee al maar liefst 7 jaar lang de "meest ernstige" economische MISDRIJVEN.
Ingevolge Boek 2 van het Burgerlijk wetboek is het Ecologisch Kennis Centrum B.V.
(KvK-nummer: 16090111) gevestigd op het adres 't Achterom 9A, 5491 XD
Sint-Oedenrode (NL), met als enig directeur A.M.L. van Rooij (BSN:
093391225), wettelijk wonende in zijn eigen woning op het adres 't Achterom 9, 5491 XD, Sint-Oedenrode (NL), wettelijk verplicht tot het jaarlijks opmaken, voorleggen, vaststellen en deponeren van de jaarrekening en het jaarverslag.
In uitzonderlijke gevallen kan daarvoor een ontheffing worden aangevraagd bij onze PVV-minister Dirk Beljaarts van Economische Zaken (zie foto), namens deze de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland, Team Investment & Bancair (ontheffing jaarrekening), Postbus 93144, 2509 AC Den Haag.
In de brochure "Ontheffing jaarrekeningen" van de Rijksdienst voor Ondernemingen Nederland staat geschreven dat een rechtspersoon in aanmerking kan komen voor deze ontheffing als er sprake is van 'gewichtige reden'. In de praktijk betekent dit dat het voor de bestuurder(s) in "technische zin" onmogelijk is om de jaarrekening op te maken, voor te leggen en vast te stellen.
Het gaat daarbij om gevallen van overmacht.
Het Ecologisch Kennis Centrum B.V. (KvK-nummer: 16090111), wettelijk gevestigd op het adres 't Achterom 9A, 5491 XD Sint-Oedenrode, met als enig directeur A.M.L. van Rooij (BSN: 093391225), wettelijk wonende in zijn eigen woning op het adres 't Achterom 9, 5491 XD, Sint-Oedenrode, heeft al vanaf 15 januari 2013 resp. 27 januari 2015 te maken met rechtsstaat ondermijnende criminaliteit als gevolg van ambtshalve ingebrachte valse naam, adres en woonplaatsgegevens (NAW-gegevens) in de basisregistratie personen (BRP) van het op 5 juli 1979 in gemeenschap van goederen getrouwde echtpaar A.M.L. van Rooij (BSN: 093391225) en J.E.M. van Rooij van Nunen (BSN: 128731886), die nooit van tafel en bed zijn gescheiden, waarvoor burgemeester en wethouders van Meierijstad en de burgemeester van Meierijstad -- onder aansturing van huidig CDA-burgemeester Kees van Rooij (zie foto) - bestuurlijk verantwoordelijk en aansprakelijk zijn.
De hieronder ingelaste tabel laat zien welke ambtelijke fraude de gemeente Meierijstad (voorheen: Sint-Oedenrode) -- onder bestuurlijke verantwoordelijkheid van burgemeester en wethouders van Meierijstad -- in de basisregistratie personen (BRP) vanaf 15 januari 2013 (voor wat betreft A.M.L. van Rooij) en vanaf 27 januari 2015 (voor wat betreft J.E.M. van Rooij van Nunen) heeft gepleegd:
Omdat alle betrokken geraakte ministers, waaronder huidig PVV-minister Dirk Beljaarts van Economische Zaken (zie foto), al die jaren gebruik hebben gemaakt van deze door de opvolgende ministers van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties ambtshalve ingebrachte valse RNI gegevens, zijn ook alle onder deze ministers werkzame ambtenaren, waaronder de voor de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland werkzame ambtenaren, in deze rechtsstaat ondermijnende criminaliteit getrokken.
Burgemeester en wethouders van Meierijstad (voorheen: Sint-Oedenrode) hebben vanaf 15 januari 2013 (voor wat betreft A.M.L. van Rooij) en vanaf 27 januari 2015 (voor wat betreft J.E.M. van Rooij van Nunen) deze valse naam, adres en woonplaatsgegevens (NAW-gegevens) in de basisregistratie personen (BRP) van het op 5 juli 1979 in gemeenschap van goederen getrouwde echtpaar A.M.L. van Rooij (BSN: 093391225) en J.E.M. van Rooij van Nunen (BSN: 128731886), die nooit van tafel en bed zijn gescheiden, ambtshalve ingebracht met de voorkennis en wetenschap:
Met deze vanaf 15 januari 2013 (voor wat betreft A.M.L. van Rooij) door burgemeester en wethouders van Meierijstad (voorheen: Sint-Oedenrode) ambtshalve ingebrachte valse naam, adres en woonplaatsgegevens (NAW-gegevens) in de basisregistratie personen (BRP) als wonende in de wettelijk niet bestaande woning Hazendansweg 36A, 3520 Zonhoven (België), waarin niemand ook maar ooit wettelijk kan hebben gewoond of verbleven en met deze vanaf 27 januari 2015 (voor wat betreft J.E.M. van Rooij van Nunen) door burgemeester en wethouders van Meierijstad (voorheen: Sint-Oedenrode) ambtshalve ingebrachte valse naam, adres en woonplaatsgegevens (NAW-gegevens) in de basisregistratie personen (BRP) als wonende in BELGIË zonder gekende woon- of verblijfplaats - welke later door hiervoor bestuurlijk verantwoordelijke ministers van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties ambtshalve zijn overgenomen in het Rijksregister Niet-ingezeten (RNI) – is daarna onder aansturing van de gemeente Meierijstad (voorheen: Sint-Oedenrode) -- vanuit Nederland in alle 193 lidstaten van de Verenigde Naties een rechtsstaat ondermijnende criminaliteit ontstaan van een omvang die zijn weerga niet kent (lees blz. 7 t/m 300 hieronder).
Deze door burgemeester en wethouders van Meierijstad (voorheen: Sint-Oedenrode) vanaf 15 januari 2013 (voor wat betreft A.M.L. van Rooij) en vanaf 27 januari 2015 (voor wat betreft J.E.M. van Rooij van Nunen) opzettelijk gecreëerde rechtsstaat ondermijnende criminaliteit heeft onder meer tot gevolg:
Deze door burgemeester en wethouders van Meierijstad (voorheen: Sint-Oedenrode) vanaf 15 januari 2013 (voor wat betreft A.M.L. van Rooij) en vanaf 27 januari 2015 (voor wat betreft J.E.M. van Rooij van Nunen) opzettelijk gecreëerde rechtsstaat ondermijnende criminaliteit is door juridisch adviseur Willeke van Gurp-Steenbakkers van de gemeente Meierijstad (voorheen: Sint-Oedenrode) gebruikt voor het plegen van een nog grotere rechtsstaat ondermijnende criminaliteit en heeft de gehele Kamer van Koophandel onder huidig bestuurlijk verantwoordelijk CDA-voorzitter Greet Prins (zie foto) – een politieke CDA-partijgenoot van de veroorzakende CDA-burgemeesters Peter Maas en Kees van Rooij van Sint-Oedenrode en Meierijstad -- daar mee ingetrokken. Het is hierbij goed om te weten dat dezelfde CDA-voorzitter Greet Prins "gelijktijdig" Eerste Kamerlid is voor de CDA in de Eerste Kamer der Staten-Generaal.
Op basis van de door juridisch adviseur Willeke van Gurp-Steenbakkers, namens burgemeester en wethouders van Meierijstad (voorheen: Sint-Oedenrode), aan de Kamer van Koophandel gedane verzoek tot het uitschrijven van de bedrijven Camping en Pensionstal "Dommeldal"(KvK: 57035032), Ecologisch Kennis Centrum B.V. (KvK: 16090111), Van Rooij Holding B.V. (KvK: 17102683) en Administratiekantoor van Rooij Holding B.V. (KvK: 17154479) omdat die:
niet meer in hun eigen woningen op het adres 't Achterom 9-9A, 5491 XD Sint-Oedenrode, gevestigd konden zijn, heeft juridisch adviseur Willeke van Gurp-Steenbakkers op basis van een aan de Kamer van Koophandel vals aangeleverd dossier weten te bewerkstelligen dat een binnen de Kamer van Koophandel (kantoor Eindhoven) werkende ambtenaar namens de raad van bestuur van de Kamer van Koophandel, zonder dat A.M.L. van Rooij op zijn wettelijke hoofdverblijfplaats 't Achterom 9, 5491 XD Sint-Oedenrode of op zijn vestigingsadres 't Achterom 9A, 5491 XD Sint-Oedenrode ook maar een besluit heeft kunnen ontvangen en derhalve zonder een wettelijk vereist besluit in de zin van de Algemene wet bestuursrecht, op 30 september 2016 het handelsregister van de volgende onlosmakelijk aan A.M.L. van Rooij (BSN: 093391225) verbonden bedrijven als volgt vervalst:
Primaire veroorzakers
Dit voormalige college van burgemeester en wethouders van Sint-Oedenrode (zijnde: burgemeester Peter Maas en de wethouders Cees van Rossum, René Dekkers en Jeanne Hendriks-van Kemenade (zie foto's hierboven) hebben vanaf 15 januari 2013 de naam, adres en woonplaats gegevens (NAW-gegevens) van A.M.L. van Rooij (BSN: 093391225) in de gemeentelijke basisadministratie persoonsgegevens (vanaf 6 januari 2014 Wet basisregistratie personen) ambtshalve vervalstnaar de wettelijk niet bestaande woning Hazendansweg 36A, 3520 Zonhoven (België), welke door de opvolgende colleges van burgemeester en wethouders van Sint-Oedenrode (vanaf 1 januari 2017 Meierijstad) zijn overgenomen.
Dit huidig college van burgemeester en wethouders van Meierijstad (zijnde: burgemeesterKees van Rooij en Jan Goijaarts, Rik Compagne, Jan Burgsteden, Johan van Gerwen en Menno Roozendaal (zie foto's hierboven) hebben deze vanaf 15 januari 2013 door het voormalig college van burgemeester en wethouders van Sint-Oedenrode (zijnde: burgemeester Peter Maas en de wethouders Cees van Rossum, René Dekkers en Jeanne Hendriks-van Kemenade van Sint-Oedenrode ingebrachte ambtshalve vervalsing van de naam, adres en woonplaats gegevens (NAW-gegevens) van A.M.L. van Rooij (BSN: 093391225) in de gemeentelijke basisadministratie persoonsgegevens (vanaf 6 januari 2014 Wet basisregistratie personen) naar de wettelijk niet bestaande woning Hazendansweg 36A, 3520 Zonhoven (België), overgenomen en weigeren dat ambtshalve retroactief te corrigeren, waartoe zij als "verwerkersverantwoordelijken" op grond van de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) wettelijk verplicht zijn, maar dat blijven weigeren ondanks onze honderden verzoeken daarom, welke allemaal worden DOODGEZWEGEN.
De oorzaak van deze vanaf 1989 tot op heden (34 jaar lange) voortdurende demoniserende terreur (zie foto links) vanuit de Staat der Nederlanden onder de opvolgende Minister-Presidenten Ruud Lubbers (CDA)(1989-1994), Wim Kok(PvdA)(1994 - 2002), Jan Peter Balkenende (CDA)(2002-2010) en Mark Rutte(VVD)(2010 - heden) met instemming van de Staten-Generaal op het op 5 juli 1979 in gemeenschap van goederen getrouwde echtpaar A.M.L. van Rooij (BSN: 093391225) en J.E.M. van Rooij van Nunen (BSN: 128731886) en hun twee kinderen Jos en Lisette, wonende in hun eigen woningen op het adres 't Achterom 9-9A, 5491 XD te Sint-Oedenrode (zie foto hierboven) en de onlosmakelijk daaraan verbonden daarin gevestigde bedrijven Camping en Pensionstal "Dommeldal" (KvK: 57035032), Van Rooij Holding B.V. (KvK: 17102683), Ecologisch Kennis Centrum B.V. (KvK: 16090111) en Administratie-kantoor van Rooij Holding B.V. (KvK: 17154479), waarvan A.M.L. van Rooij (BSN: 093391225) de eigenaar/bestuurder/directeur is -- waarin vanaf 2010 ook op de politieke partij De Groenen (KvK: 40412264) de afdeling Sint-Oedenrode (thans: Meierijstad) met A.M.L. van Rooij als gemachtigd voorzitter zit gevestigd -- was (en is na 34 jaar nog steeds) zijn buurman Gebr. van Aarle, Ollandseweg 159, 5491 XB te Sint-Oedenrode (zie foto hieronder).
Voor meer informatie daarover lees het volgende artikel in De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse link en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen.
21-12-2024
Het Derde Geschrift is in de periode van 02-12-2024 tot 18-12-2024 geschreven en op 19-12-2024 geopenbaard. Zeven dagen voor Kerstmis 25 december 2024. De zeven dagen waarin God de Hemel en Aarde met overvloed aan planten en dieren schiep en de mens heeft geschapen naar Gods beeld en als Zijn gelijkenis.
Het Tweede Geschrift is in de periode van 07-12-2024 tot 18-12-2024 geschreven en op 16-12-2024 geopenbaard: De Twaalf dagen van de Twaalf apostelen, waaronder apostel Petrus waaraan Jezus Christus voor het eerst verscheen en waaraan Christus de sleutelmacht over het hemelrijk heeft gegeven om als plaatsbekleder van Jezus op aarde het Evangelie op Aarde te verkondigen. Bij de verwoesting van de Romeinse Stad Tongeren in België door de opstand van de Bataven in 69-70 n.Chr is Apostel Petrus om het leven gekomen. Op de plaats waar Petrus ligt begraven is later Onze-Lieve-Vrouwebasiliek te Tongeren gebouwd. Om redenen zoals in deze Drie Geschriften staat vermeld heeft tot op 19 december 2024 in maar liefst 1954 jaar tijd daar niemand in het opbaar een Evangelie durven te prediken, omdat dit zeker zijn (haar) dood zou worden.
Het Eerste Geschrift is de periode van 02-12-2024 tot 06-12-2024 geschreven ter herdenking van Napoleon Bonaparte, die op 2 december 1804 in aanwezigheid van paus Pius VII in de kathedraal Notre-Dame van Parijs is gekroond tot keizer van het Eerste Franse Keizerrijk, waarvan Prins Charles Marie Jérôme Victor Bonaparte na Napoleon Bonaparte vanuit Huis Bonaparte, met retroactieve rechtskracht vanaf 15 oktober 1815, vanaf 3 mei 1997 tot aan zijn dood de erfelijke opvolgende keizer is geworden van het Eerste Franse Keizerrijk, waarmee de door Napoleon Bonaparte op 22 september 1975 bij plebisciet afgekondigde Franse Grondwet van 1795 retroactieve rechtskracht heeft verkregen, waarin hij de nadruk legde op: (1) Plichten: de Verklaringen van de rechten en de plichten van de mens en de burger. Broederschap werd vervangen door veiligheid en bescherming van eigendom; (2) Er kwam een strikte scheiding der machten. Kerk en staat werden strikt gescheiden. Daarmee is een einde gekomen aan al het kwaad op Aarde en gaan Prins Charles Marie Jérôme Victor Bonaparte, samen met Koning Filip der Belgen als erfelijk opvolger van zijn grootvader Koning Leopold III der Belgen, paus Franciscus bevrijden uit zijn gijzeling in het dwergstaatje Vaticaanstad dat geen onderdeel uitmaakt van de Verenigde Naties en gaat paus Franciscus of Patriarch Kirill van Moskou van de Russisch-orthodoxe Kerk (die niet is verbannen naar het dwergstaatje Vaticaanstad) zich vestigen in Onze-Lieve-Vrouwebasiliek te Tongeren in België om daar Apostel Petrus als plaatsbekleder van Jezus op Aarde, als tweede paus te gaan opvolgen, waarmee tot in de eeuwigheid een einde komt aan het doden en vergiftigen van mensen en er weer een overvloed van planten en dieren op Aarde komt. Het voortbestaan van de mens op Aarde naar Gods beeld en als Zijn gelijkenis is daarmee nipt op tijd gered.
Het Eerste Geschrift is de periode van 02-12-2024 tot 06-12-2024 geschreven ter herdenking aan de drie doden en vier gewonden bij de treinkaping bij Wijster op 2 december 1975, die hun leven hebben gegeven om de in ballingschap levende Molukse gemeenschap in Nederland daaruit te bevrijden om te kunnen terugkeren naar hun eigen soevereine staat op de Molukken in Indonesië, wat de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, voorafgaande aan hun vertrek en verblijf vanaf 1951 als KNIL-militair in Nederland was beloofd, maar door de opvolgende Nederlandse kabinetten na maar liefst 73 jaar nog steeds niet is nagekomen.
De Nieuwe President Donald Trump van de Verenigde Staten heeft van VOC en WIC wereldleider Geert Wilders het bevel gekregen om in naam van Gods Heilige Profeet Willem V van Oranje op 8 december 2024 de dag van het Hoogfeest van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria de Notre-Dame-kathedraal in Parijs te heropenen.
Voor meer informatie daarover lees ons hieronder ingelaste onder PostNL-barcode 3SRPKS843380661 bij aangetekende brief verstuurde spoedeisend verzoekschrift d.d. 21 juli 2024 (kenmerk: AvR/210724/MP-Schoof) aan de Ministerraad, namens deze Voorzitter Minister-President Dick Schoof (persoonlijk in handen), Het Torentje, Binnenhof 17, 2513 AA 's-Gravenhage, welke hij op 26 juli 2024 om 10:48 uur persoonlijk in het Torentje heeft ontvangen en heden (na maar liefst 5 maanden) daarop geen enkele actie heeft ondernomen om de daarin beschreven ALLES VERNIETIGENDE misdaad jegens de familie A.M.L. van Rooij en jegens alle acht miljard wereldbewoners te beëindigen (lees blz. 15 t/m 126 hieronder).
Politieke samenwerking met de bisschoppen van het bisdom 's-Hertogenbosch voor de bouw en restauratie van de Sint-Janskathedraal vanaf 1220 en hun Hofleverancier houtimpregneerbedrijf Van Swaaij vanaf 1891 tot heden
De al 135 jaar lange politieke samenwerking vanuit het HUIS ORANJE-NASSAU (die al veel eerder was begonnen) tussen de bisschoppen vanuit de Sint-Janskathedraal te 's-Hertogenbosch en hun Hofleverancier het familiebedrijf Van Swaaij vanaf 1891 tot 1976 op meerdere plaatsen gevestigd in 's-Hertogenbosch,vanaf 1976 gevestigd in Schijndel (Meierijstad) en vanaf 1992 ook gevestigd in Harlingen in Friesland (was voorheen ook gevestigd in het Belgische Antwerpen en Gent) heeft zijn politieke oorsprong bij de Oprichting en Restauratie van Sint- Janskathedraal vanaf 1220 tot op heden.
Deze al maar liefst meer dan 800 jaar lange politieke samenwerking tussen het HUIS VAN ORANJE-NASSAU en de 600 jaar lang opvolgende bisschoppen vanuit de Sint-Janskathedraal te 's-Hertogenbosch hebben tot gevolg dat het voortbestaan van de mensheid op aarde ten einde is als God met deze "Eerste Aanvulling op het Derde Geschrift" niet had ingegrepen.
Het Derde Geschrift is in de periode van 02-12-2024 tot 18-12-2024 geschreven en op 19-12-2024 geopenbaard. Zeven dagen voor Kerstmis 25 december 2024. De zeven dagen waarin God de Hemel en Aarde met overvloed aan planten en dieren schiep en de mens heeft geschapen naar Gods beeld en als Zijn gelijkenis.
De Eerste Aanvulling op het Derde Geschrift is in de periode van de Eerste Kerstdag 25-12-2024 tot en met 31-12-2024 grotendeels geschreven "De zeven dagen waarin God de Hemel en Aarde met overvloed aan planten en dieren schiep en de mens heeft geschapen naar Gods beeld en als Zijn gelijkenis" en op 01-01-2025 is vastgelegd, de Octaafdag van Kerstmis. Dit geschrift is daarna met deel zes aangevuld op de geboortedag van Elisa Bonaparte als titulair Groothertog van Toscane onder Koning Napoleon van Italië, Keizer van Frankrijk en Keizer van het Heilige Roomse Rijk, waarmee Huis Bonaparte vanaf 26 mei 1805 (de dag waarop Napoleon Bonaparte in de dom van Milaan tot koning is getroond) tot in de verre toekomst het titulaire koningschap van Italië in haar bezit heeft. Dit geschrift is op 6 januari 2025 met deel zeven op de Christelijke feestdag van Drie Koningen vervolmaakt en gepubliceerd om vanuit Jezus meer wijsheid bij de aardse machtshebbers bij te brengen en de Duivelse geesten uit hen te verdrijven.
Hoe intens de DUIVELSE KRACHTEN vanuit het HUIS ORANJE- NASSAU vanuit de 600 jaar lang opvolgende bisschoppen vanuit de Sint-Janskathedraal te 's-Hertogenbosch, met de hulp van hun Hofleverancier het familiebedrijf Van Swaaij gaan, kunt U hieronder in de paarse links en deeplinks lezen, in de foto's bekijken en in video's en Tv-uitzendingen bekijken en beluisteren.
NOS Nieuws•maandag 7 maart 2016, 19:18
Dakgootwandeling maakt onzichtbare beelden Sint-Jan zichtbaar
Een adelaar met een inktpot, een duivel met drietand en een mannetje dat gulzig eet uit een pot met erwten. De 96 eeuwenoude beelden op de Sint-Janskathedraal in Den Bosch zijn voor het eerst te zien voor het publiek. Bezoekers kunnen sinds dit weekend lopen door de dakgoten van de kathedraal en de stenen beeldjes van dichtbij bekijken.
Tijdens de "Wonderlijke Klim" kunnen kleine groepen bezoekers met een gids via een stellage die tegen de kathedraal staat naar boven. Op 25 meter hoogte lopen ze door de dakgoten waar ze de uit natuursteen gehouwen beelden kunnen zien.
Het is een mysterie waarom juist duiveltjes, dronken lieden en monsters op de kerk zijn geplaatst. "De versieringen werden in ieder geval niet geplaatst voor de mensen op straat, daarvoor zijn ze te hoog", zegt Sint Jan-Kenner Herman Lerou. "De beelden zijn gemaakt ter ere van God en kijken richting de hemel."
Hoe extreem Duivels deze al 135 jaar lange politieke samenwerking vanuit het HUIS ORANJE-NASSAU (die al veel eerder was begonnen) tussen de bisschoppen vanuit de Sint-Janskathedraal te 's-Hertogenbosch en hun Hofleverancier het familiebedrijf Van Swaaij vanaf 1891 tot op heden is, wordt glashelder met het feit dat zowel hofleverancier Van Swaaij Hout B.V. als ook Koningin Beatrix van Oranje-Nassau na maar liefst ruim 13 jaar nog steeds niet hebben gereageerd op de door safety manager A.M.L. (Ad) van Rooij aan hen beiden op 21 september 2011 (kenmerk: SW/210911/VZ) verstuurde ALARMBRIEF.
Als wettelijk bewijs kunt U betreffende ALARMBRIEF d.d. 21 september 2011 van safety manager A.M.L. (Ad) van Rooij lezen op de Sociale Databank Nederland (https://www.sdnl.nl/index1024.html) in de paarse link hieronder, welke daaronder volledig is ingevoegd.
Dochters Van Swaay nemen leiding familiebedrijf over SCHIJNDEL
Op vrijdag 1 juli 2011 heeft ir. Jan van Swaay de leiding van het 120 jaar bestaande familiebedrijf Van Swaay Duurzaam Hout overgedragen. Vanaf deze datum wordt de directie gevormd door zijn dochters Tessa en Sanne van Swaay. Zij zijn de vierde generatie Van Swaay's die de in 1891 opgerichte onderneming besturen. Beide nieuwe directieleden zijn al vanaf hun jonge jaren betrokken bij het reilen en zeilen van de onderneming en er bovendien al geruime tijd werkzaam. Tijdens een jubileumbijeenkomst met klanten en relaties gaf Jan van Swaay symbolisch en letterlijk het stokje over op zijn dochters. Hij was op deze dag op de kop af 40 jaar aan het bedrijf verbonden.
Van: het Ecologisch Kennis Centrum BV in Ballingschap vanuit België
Aan:
Datum: 21 september 2011 Kenmerk: SW/210911/VZ
Betreft:
Geachte nieuwe directie Tessa en Sanne van Swaay en koningin Beatrix,
In 1993 heeft Koningin Beatrix buiten de regering en de leden van de Eerste en Tweede Kamer om bij koninklijke beschikking nummer: 30909 aan uw familiebedrijf Van Swaaij Hout B.V. te Schijndel en Harlingen de titel 'Hofleverancier' uitgereikt. Vanaf die tijd vormen de directie van Swaay Hout B.V. samen met Koningin Beatrix onlosmakelijk een geheel.
Wij willen u als onlosmakelijk aan elkaar verbonden team (Tessa en Sanne van Swaay samen met Koningin Beatrix ) dan ook het volgende kenbaar maken:
Ik, Koningin Beatrix, heb in 1993 buiten de regering en de leden van de Eerste en Tweede Kamer om bij beschikking nummer: 30909 aan het familiebedrijf Van Swaaij Hout B.V. te Schijndel en Harlingen de titel 'Hofleverancier' uitgereikt.
Dit als waardering voor het vanaf 1891 massaal vergiftigen van Nederland en vanuit Nederland van grote delen van de wereld met miljoenen/miljarden kilogrammen uiterst giftige kankerverwekkende stoffen verwerkt in wolmanzouten en creosoten, zijnde gevaarlijke afvalstoffen van multinationale bedrijven met het predicaat Koninklijk (Shell/Billiton).
Als (groot) aandeelhouder van de multinationale bedrijven met het predicaat Koninklijk heeft het Koninklijk Huis met de hulp het familiebedrijf Van Swaaij Hout B.V. te Schijndel en Harlingen vanaf 1891 tot op heden vele miljarden euro's verdiend. Dit is te weinig. Dat moet veel meer worden.
Ik, Koningin Beatrix, ben niet eerder tevreden dan dat het Nederlandse Koninklijk Huis zoveel geld heeft dat het daarmee de macht over de gehele wereld kan overnemen en daarmee de Nieuwe Wereldorde kan bepalen. Ik persoonlijk bepaal welke personen in die Nieuwe Wereldorde mogen blijven leven en niemand anders, laat daarover geen enkel misverstand bestaan.
Om deze Nieuwe Wereldorde in 2012 gerealiseerd te krijgen heb ik, Koningin Beatrix, in 1993 buiten de regering en de leden van de Eerste en Tweede Kamer om bij koninklijke beschikking nummer: 30909 aan het familiebedrijf Van Swaaij Hout B.V. te Schijndel en Harlingen de titel 'Hofleverancier' uitgereikt met de voorkennis en wetenschap dat dit houtimpregneerbedrijf met de volgende houtimpregneerbedrijven en leveranciers van houtimpregneermiddelen (bestrijdingsmiddelen) is verenigd in de Vereniging van Houtimpregneerbedrijven in Nederland (VHN):
1. Van Swaay Hout B.V. Vlagheide 2, Postbus 1, 5480 AA Schijndel, tel: 0413-312727, fax: 0413-367870, Email: info@vanswaay.nl, Website: www.vanswaay.nl 2. Van Swaay Hout B.V. Industrieweg 10, Postbus 158, 8860 AD Harlingen, tel: 0517-413000, fax: 0517-417164, Email: info@vanswaay.nl, Website: www.vanswaay.nl;
2. Van Swaay Hout B.V. Industrieweg 10, Postbus 158, 8860 AD Harlingen, tel: 0517-413000, fax: 0517-417164, Email: info@vanswaay.nl, Website: www.vanswaay.nl;
3. Van Aarle Houtbedrijf B.V. (voorheen: Gebr. van Aarle B.V.), Ollandseweg 159, postbus 94, 5490 AB Sint-Oedenrode, tel: 0413-472461, fax: 0413-478071, Email: info@vanaarlehoutbedrijf.nl, website: www.vanaarlehoutbedrijf.nl;
4. Brevé Houtbewerking B.V. Hindelaan 9-11, 3734 CJ Den Dolder, tel: 030-2293537, fax: 030- 2287516, Email: breve@kpn-officedsl.nl, website: https://tupalo.com/nl/rd/114lnu;
5. Foreco Dalfsen B.V. Dalmsholterweg 5, postbus 73, 7720 AB Dalfsen, tel: 0529-431548, fax: 0529-432198, Email: info@foreco.nl, website: www.foreco.nl;
6. Houtconstructie – Ede B.V. Darwinstraat 17, 6718 XR Eden, tel: 0318-651777, fax: 0318- 694829, Email: hazeleger@hcede.nl, website: www.houtconstructie-edebv.nl;
7. Leegwater Houtbereiding B.V. Verlaat 8, 1704 JN Heerhugowaard, tel: 0226-421286, fax: 0226-422628, Email: info@leegwater.nl, website: www.leegwater.nl;
8. Houthandel L. ten Oever B.V. Dwingelderdijk 26, 7991 RK Dwingeloo, tel: 0521-591798, fax: 0521-592000, Email: houthandel.tenoever@hetnet.nl;
9. Outdoor Life Group Bergenco B.V. – Hillhout, Schokkerweg 1, Postbus 93, 8000 AB Zwolle, tel: 038-4215369, fax: 038-4213895, Email: info@hillhout.com, website: www.hillhout.com;
10. Outdoor Life Group Gouderak B.V., Middelblok 132, Postbus 5, 2830 AA Gouderak, tel: 0182-377377, fax: 0182-373820, Email: info@gouderak.nl, website: www.gouderak.nl;
11. Outdoor Life Group Gouderak B.V., Lage Akkerweg 13, 5711 DD Someren, tel: 0493- 441515, fax: 0182-0493-441510, Email: info@gouderak.nl, website: www.gouderak.nl
12. Postmus-Nuis B.V., Zuiderhoeksweg 1a, 9464 TC Nuis, Postbus 6, tel: 0594-641398, fax: 0594-641620, Email: info@postmus-nuis.nl, website: www.postmus-nuis.nl;
13. Houtbereiding G. Rozendaal B.V., Haatlanderdijk 55, Postbus 477, 8260 AL Kampen, tel: 038-3313194, fax: 038-3323957, Email: rozhout@bart.nl, website: www.rozendaalhout.nl;
14. Van der Sijde Houtbereiding-Houthandel B.V., Ant. Van Leeuwenhoekstraat 1, Postbus 5705, 3290 AA Strijen, tel: 078-6748800, fax: 078-6748801, Email: info@vandersijdehout.nl, website: www.vandersijdehout.nl;
15. P. Waterschoot Houthandel Houtverduurzamen B.V., Dorpsstraat 36, 5529 AW Casteren, tel: 0497-682311, fax: 0497-681259, Email: peterwaterschoot@hetnet.nl;
16. Arch Timber Protection B.V. (voorheen: Hickson Garantor Nederland B.V.), Saltshof 1004, 6604 EA Wijchen, tel: 024-3772430, fax: 024-3781043, Email: houtinfo@archchemicals.com, website: www.archtp.com;
17. Flexchemie B.V. , Westmolendijk 27, Postbus 191, 980 AD Ridderkerk, tel: 0180-426388, fax: 0180-428211, Email: flexchemie@wxs.nl,
18. Koppers Netherlands B.V., Molenlaan 30, Postbus 9, 1420 AA Uithoorn, tel: 0297-545533, fax: 0297-545277, Email: m.lutz@koppers.eu, website: www.koppers.com;
19. RÜTGERS Basic Aromatics GmbH, Kekuléstraße 30, D-44579 Castrop-Rauxel Duitsland, tel: +49 2305 7050, fax: +49 2305 705521, Email: winfried.boenigk@ruetgers-group.com, website: www.ruetgers-group.com;
Ik, Koningin Beatrix, vind het van groot belang voor de realisatie van de Nieuwe Wereldorde in 2012 dat 'Hofleverancier' Van Swaay Hout B.V. te Schijndel en Harlingen is verenigd met bovengenoemd 19-tal bedrijven, waarmee de Vereniging van Houtimpregneerbedrijven in Nederland (VHN) onder voorzitterschap van Cees Boon bovengenoemde 19-tal bedrijven, waaronder Van Aarle Houtbedrijf B.V., Ollandseweg 159, postbus 94, 5490 AB Sint-Oedenrode (mijn buurman), vanaf 1993 feitelijk ook 'Hofleverancier' hebben gemaakt.
Voor de feitelijke en wettelijke onderbouw lees bijgevoegde troonrede die koningin Beatrix ons inziens had willen uitspreken maar onder dictatoriale druk van de CDA dat niet mocht (zie link met deeplinks).
Op de derde dinsdag in september, Prinsjesdag, spreekt de Koningin de Troonrede uit. In de Troonrede zet het kabinet de belangrijkste beleidsvoornemens voor het komende begrotingsjaar uiteen.
De Koningin spreekt de Troonrede uit in naam van de regering. De leden van de Eerste en Tweede Kamer komen op Prinsjesdag samen in een Verenigde Vergadering in de Ridderzaal. Ook de leden van het kabinet zijn hierbij aanwezig. Op dezelfde dag biedt de minister van Financiën de Miljoenennota en de Rijksbegroting aan de Tweede Kamer aan.
Het op deze wijze gebruiken van het predicaat Hofleverancier om in vereniging met bovengenoemde 19 bedrijven een grote criminele organisatie te vormen om gezamelijk vanuit die vereniging (VHN) onder voorzitterschap van Cees Boon de wereldpopulatie met miljarden mensen te reduceren betreft het zwaarste misdrijf dat de wereldgeschiedenis ooit heeft gekend.
__________________________________________
Daar dit verzoekschrift aan het onlosmakelijk aan elkaar verbonden team (Tessa en Sanne van Swaay samen met Koningin Beatrix) veel materie bevat waarop wel 100 studenten aan het Willem Pompe Instituut voor Strafrechtwetenschappen, Universiteit Utrecht, kunnen afstuderen hebben wij hiervan een kopie verstuurd aan alle crimininologen en docenten die verbonden zijn aan dat Willem Pompe Instituut.
Burgemeester en wethouders en de gemeenteraad van Schijndel, het Hof van Justitie van de Europese Unie, de Belgische Federale regering, de Vlaamse regering, de Belgische provincie Limburg, de gemeente Hasselt, de federaal procureur des Konings van België en de aartsbisschop van België hebben recht om te weten dat A.M.L. (Ad) van Rooij om de hierboven beschreven reden vanaf 22 april 2010 naar België heeft moeten vluchten en daar politiek asiel heeft moeten aanvragen om door toedoen van de door koningin Beatrix benoemde burgemeester Peter Maas (CDA) van SintOedenrode "in naam van Koningin Beatrix" in navolging van Pim Fortuyn niet te worden gedood (https://www.ineveen.nl/iv16.htm). Aan hen is hiervan dan ook een kopie verstuurd.
Wij sommeren aan het onlosmakelijk aan elkaar verbonden team (zijnde Tessa en Sanne van Swaay samen met Koningin Beatrix) dan ook om ervoor te zorgen dat Van Swaaij Hout B.V. te Schijndel en Harlingen vóór uiterlijk 23 september 2011 het lidmaatschap bij de Vereniging van Houtimpregneerbedrijven in Nederland (VHN) heeft opgezegd en vóór uiterlijk 23 september 2011 aan ondergetekende dat schriftelijk heeft bevestigd.
Blijft vóór uiterlijk 23 september 2011 de schriftelijke bevestiging uit dan zal hiervan onverwijld strafaangifte worden gedaan bij de Federaal Procureur des Konings Johan Delmulle (PS: is vele malen gedaan maar doet niets). Ter onderbouwing van die strafaangifte zal een kopie van dit verzoekschrift, met bijbehorende links en deeplinks, worden overlegd.
In afwachting van uw beslissing vóór uiterlijk 23 september 2011 verblijven wij;
Hoogachtend,
Ecologisch Kennis Centrum BV, Voor deze Ing. A.M.L. (Ad) van Rooij Europees erkend safety manager.
Naar aanleiding van het hierboven op 21 september 2011 om 10:25 uur info@vanswaay.nl, voorlichting@raadvanstate.nl verkregen Verzoekschrift om als Hofleverancier vóór uiterlijk 23 september 2011 het lidmaatschap bij de Vereniging van Houtimpregneerbedrijven in Nederland (VHN) op te zeggen, hebben koningin BEATRIX van het HUIS ORANJE-NASSAU samen met haar HOFLEVERANCIER Van Swaaij Hout B.V. met behulp van hun D66 officier van Justitie Maarten Groothuizen (die gelijktijdig raadslid van de D66 in Nijmegen was en daarna D66 Tweede Kamerlid was) de volgende DUIVELSE AKTIE ingezet tegen de familie van A.M.L. (Ad) van Rooij, met als opdracht de gehele familie uit te moorden en van de aardbodem laten verdwijnen.
Dit omdat deze door de DUIVEL bezeten mensen anders niet kunnen doorgaan met het UITROEIEN VAN DE GEHELE MENSHEID OP AARDE wat zij allen onder invloed van de DUIVEL uit de Sint-Janskathedraal te 's-Hertogenbosch met behulp van de bisschoppen van het bisdom 's-Hertogenbosch TER VERHEERLIJKING VAN HUN AFGOD tot doel hebben gesteld.
Hoe
intens de DUIVELSE KRACHTEN vanuit het HUIS ORANJE- NASSAU vanuit de 600 jaar lang opvolgende bisschoppen vanuit de Sint-Janskathedraal te
's-Hertogenbosch, met de hulp van hun Hofleverancier het familiebedrijf
Van Swaaij met behulp van hun D66 officier van Justitie Maarten
Groothuizen gaan, kunt U hieronder in de paarse links en deeplinks lezen, in de foto's bekijken en in video's en Tv-uitzendingen bekijken en beluisteren.
Ad van Rooij heeft vanuit zijn eigen twee woningen op 't Achterom 9-9A, 5491 XD Sint-Oedenrode (NL) (waarvan hij enig juridisch en economisch eigenaar is) -- waarin ook zijn gevestigd zijn Nederlandse bedrijven "Camping en Pensionstal "Dommeldal"(KvK: 57035032) met als enig eigenaar Ad van Rooij; Ecologisch Kennis Centrum B.V. (KvK: 16090111) met als enig directeur Ad van Rooij; Van Rooij Holding B.V. (KvK: 17102683) met als enig bestuurder Ad van Rooij; Administratiekantoor van Rooij Holding B.V. (KvK: 17154479) met als enig bestuurder Ad van Rooij en de politieke partij De Groenen (KvK: 40412264), met als afdelingsvoorzitter Ad van Rooij voor de gemeente Meierijstad (voorheen: Sint-Oedenrode) -- met tussenkomst van makelaar Truda Goossen, namens vastgoed-kantoor Century 21 Axion Vastgoed, Heuvenstraat 23, 3520 te Zonhoven, op 21 december 2010 een huurcontract ondertekend, welke zij daarna door eigenaar David Drillieux, Dokterstraat 17, 3520 Zonhoven, heeft laten ondertekenen en daarna op 24/01/2011 om 16:47 uur heeft doorgestuurd naar het registratiekantoor Houthalen-Helchteren om het daar onder register 2SP boek 017 blad 016 vak 0055 als HUURCONTRACT te laten registreren op naam van de huurder A.M.L (Ad) van Rooij, die daarmee vanaf 1 januari 2011 samen met zijn vrouw J.E.M. (Annelies) van Rooij van Nunen zijn wettelijke hoofdverblijfplaats heeft op het adres Hazendansweg 36, 3520 Zonhoven (België), waarmee hij vanaf 5 juli 1979 voor de Wet en Rooms-katholieke kerk zijn getrouwd.
Voor meer informatie over de woningen van Ad van Rooij bekijk en beluister de volgende zes video's.
Voor meer informatie over de Belfius Bank (Belgische Staatsbank) en de Belgische regering en de Christelijk politieke partij cd&v en haar ministers, lees de volgende twee artikelen op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen en bekijk en lees ook de tekst op de twee bijgevoegde foto's.
-------------------------------------------------------------
Van: Ad van Rooij <a.vanrooij53@gmail.com> Date: vr 29 mrt 2024 om 21:05 Subject: Aan Belgisch premier Alexander de Croo, Waarom? Het is de kreet van Goede Vrijdag Van Jezus en van iedereen die lijdt
To: <contact@premier.be>
Cc: <info@vincent.minfin.be>, <miet.deckers@vincent.minfin.be>,
Waarom doet de "Belgische federale overheid Belfius Bank" onder bestuurlijke verantwoordelijkheid van Vincent Van Peteghem, cd&v Vice-eerste minister en Federaal Minister van Financiën, zijn eigen cd&v partijgenoot Ad van Rooij dit aan?
Het Stille Bewijs (zie afbeelding) op Stille Zaterdag dat de Belfius Bankpas van ADRIANUS VAN ROOIJ met een BELFIUS CARD met als laatste vijf nummers 1100 3 een rechtsgeldigheid heeft tot 12/24 (december 2024).
Aan Belgisch premier Alexander de Croo, Waarom?
Het is de kreet van Goede Vrijdag Van Jezus en van iedereen die lijdt.
De e-mail en PDF die Ad van Rooij op Goede Vrijdag 29 maart 2024 verzond aan onze redactie, Alexander De Croo en vele andere personen en redacties kunt U hieronder lezen.
Goede Vrijdag is de vrijdag voor Pasen.
Op deze dag herdenken christenen de kruisiging en dood van Jezus. Jezus werd volgens de Bijbel veroordeeld tot de kruisdood door de Romeinse stadhouder Pontius Pilatus, op aandrang van het sanhedrin. Deze straf werd voltrokken op de heuvel Golgotha nabij de stad Jeruzalem. Goede Vrijdag volgt op Witte Donderdag en gaat vooraf aan Stille Zaterdag. Daarop volgt Pasen.
Dit zijn maar enkele van de tienduizenden Video's en Tv-uitzendingen ter onderbouwing hoe extreem ver deze vanuit ORANJE-NASSAU bezeten Duivelse Adellijke families gaan.
Voor meer informatie daarover lees het volgende artikel in De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse link en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen.
06-05-2024
Op de plek waar nu de Sint-Jan staat, stond eerst een romaanse kerk. De bouw hiervan startte vermoedelijk in 1220 en duurde tot 1340.
Rond 1370, mogelijk na de verheffing tot kapittelkerk, begon men deze kerk echter geleidelijk aan te vervangen door een nieuwe kerk in gotische stijl. Het koor was waarschijnlijk rond 1415 voltooid, het transept rond 1470, waarna ten slotte het schip tot stand kwam. Van 1480 tot 1496 is de weelderige H. Sacramentskapel ten noorden van het koor toegevoegd. Deze kapel was in gebruik bij het Illustre Lieve Vrouwe Broederschap. In 1505 is de romaanse kerk, uitgezonderd delen van de romaanse toren, afgebroken. Als laatste verrees een hoge kruisingtoren. De gotische Sint-Jan kwam gereed omstreeks 1530. https://nl.wikipedia.org/wiki/Sint-Janskathedraal_(%27s-Hertogenbosch)
Vanaf het jaar 1450 tot op heden 6 januari 2025
Met het ancien régime (Frans voor oud stelsel of oud systeem) verstaat men de politieke en maatschappelijke organisatie onder Huis Lalaing van het Franse koninkrijk vanaf de late middeleeuwen tot aan de Franse Revolutie van 1789. Typische kenmerken daarvoor waren de absolute monarchie, het bestaan van talrijke privileges, een standenmaatschappij, een bevoorrechte staatskerk en een territoriale indeling met grote verschillen in bestuur en recht.
Bij uitbreiding wordt de term toegepast voor de grote delen van Europa die als gevolg van de Franse Revolutie drastische veranderingen ondergingen. In Nederland en België spreekt men van ancien régime doorgaans om de politieke en sociale structuren aan te duiden die door de Franse invasie van 1794-1795 in de Bataafse Republiek werden opgeheven. Deze instituties vonden hun wortels veelal in het feodalisme van de middeleeuwen. Vooral in de Zuidelijke Nederlanden, met hun rijke en invloedrijke nijverheidssteden, waren vanaf de 13e eeuw, en later in de rest van de Nederlanden onder invloed van het verlichtingsdenken, reeds sterke hervormingen doorgevoerd.
De term 'ancien régime' is daarnaast een substituut voor Nieuwe Tijd of vroegmoderne tijd, een periode in de Europese geschiedenis die loopt van ca. 1450 tot ca. 1800.
Voor meer informatie over deze absolute monarchie (feodalisme), het bestaan van talrijke privileges, een standenmaatschappij, een bevoorrechte staatskerk en een territoriale indeling met grote verschillen in bestuur en recht vanuit het ancien régime vanuit Huis Lalaing vanuit deze door de DUIVEL bezeten HUIS ORANJE-NASSAU gezinde Adellijke families met hun HOFLEVERANCIERS als Van Swaaij Hout B.V. met behulp van alle Nederlandse volksvertegenwoordigers, zijnde: met name alle leden van de Eerste en Tweede Kamer der Staten Generaal en alle Ministers en Staatssecretarissen die hiervoor aan het HUIS ORANJE-NASSAU de GODDELIJKE EED hebben afgelegd, als ook alle door het HUIS ORANJE-NASSAU benoemde Commissarissen van de Koning, Burgemeesters en Watergraven en alle officieren van Justitie en politieagenten, als ook het gehele Nederlandse leger en NAVO leger (onder Mark Rutte) die vanuit de Sint-Janskathedraal te 's-Hertogenbosch met behulp van de bisschoppen van het bisdom 's-Hertogenbosch TER VERHEERLIJKING VAN HUN AFGOD hieraan al vanaf het jaar 1450 (575 jaar) uitvoering hebben gegeven, lees het volgende artikel in De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse link en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen.
16-08-2024
BELGIË IS OP GROND VAN HET VERDRAG VAN LONDEN VAN 19 APRIL 1839 "GRONDWETTELIJK VERPLICHT" OM DE DEUREN VAN DE BENELUX-UNIE, DE EUROPESE UNIE EN DE NAVO IN BRUSSEL TE SLUITEN EN TE VERZEGELEN.
Het feodalisme (van het Latijnse feudum of leen) (zie plaatje hierboven) is het gelaagde machts-, bestuurs- en samenlevingssysteem gebaseerd op een leenstelsel, dat zich in grote delen van Europa ontwikkelde na de Val van het West-Romeinse Rijk (circa 500), tot op heden 15 augustus 2024 wat zich vanuit het graafschap Holland vanuit het huis Oranje-Nassau – wat in werkelijkheid het huis Nassau-Breda (Nederland) is – vanuit het koninkrijk Arles (Bourgondië) heeft voortgezet en met de hulp van de Benelux-Unie, de Europese-Unie, de Verenigde Naties, de Rooms-Katholieke kerk, de protestante kerken en de Anglicaanse Kerk over nagenoeg de gehele wereld heeft kunnen uitbreiden en daarmee is uitgegroeid tot de huidige Nieuwe Wereldorde als een HEL OP AARDE, waarmee het voortbestaan van het menselijk leven op aarde op zeer korte termijn dreigt te verdwijnen als naar aanleiding van dit met de hulp van God tot stand gebrachte geschrift met de daarin aangereikte "mondiale oplossing" niet onmiddellijk wordt uitgevoerd.
Het hertogdom Beieren in samenhang met de Feodale periode van het Graafschap Holland
Het hertogdom Beieren ontstond toen een Germaanse stam, de Bajuwaren, in de 6e eeuw n.Chr., het gebied aan de bovenloop van de Donau binnenviel en er een hertogdom stichtte onder de Agilolfingen. In naam waren de Beieren christenen, maar pas na de komst van priesters uit het Iers-Gallische westen ontstond er een geloofsleven. Bonifatius (een van de belangrijkste Angelsaksische missionarissen) werd ondersteund door hertog Odilo (734-748) en reorganiseerde of stichtte de bisdommen Regensburg, Salzburg, Freising en Passau. Hertog Tassilo III (748-788) maakte zich los van het Frankische Rijk en onderwierp de Slavische stammen in het Alpengebied. In of rondom 5 juni 754 werd Bonifatius in Dokkum vermoord toen hij op zendelingstocht was. In 788 werd Tassilo door Karel de Grote afgezet en het stamhertogdom Beieren ingelijfd bij het Frankische Rijk. De vader van Karel de Grote was Pepijn de Korte, de eerste koning der Franken uit het Karolingische huis, geboren te Jupille-sur-Meuse in de Belgische provincie Luik.
De grootvader van Pepijn de Korte was Pepijn van Landen, die in de Kronieken van Fredegar, de belangrijkste bron over zijn leven, wordt genoemd als zoon van Carloman van Landen. Verder is over zijn afkomst weinig met zekerheid bekend. Zijn naam komt van de Vlaams-Brabantse stad Landen, zijn waarschijnlijke geboorteplaats. Pepijn was afkomstig uit een familie van grootgrondbezitters in het Maasdal. Hiermee hebben is historisch onderbouwd dat de oorzaak van de huidige Nieuwe Wereldorde als een HEL OP AARDE is terug te voeren naar de grootgrondbezitters in het Maasdal dat uit mond in het graafschap Holland.
De status van het Hollandse huis bleek gestegen toen in 938 Dirk II op achtjarige leeftijd werd verloofd met de net geboren Hildegard, de dochter van Arnulf I van Vlaanderen. De graaf was in deze periode meer een militaire gezaghebber die de aanvallen van de Vikingen moest weerstaan en daarbij onder de bisschop van Utrecht viel.
In 985 gaf koning Otto III, op verzoek van zijn moeder Theophanu een aantal gebieden in eigendom (proprium) aan graaf Dirk II die hij eerder in leen (beneficium) had gekregen. Dit was het gebied tussen de rivieren Liora (Lee) en Hisla (Hollandse IJssel) – Masaland – villa Sunnimeri, het gebied tussen de rivieren Medemelaka en Chinnelosara gemerchi – Kinheim – en Texla.
In 993 kwam graaf Arnulf om het leven bij een poging zijn opstandige onderdanen tot gehoorzaamheid te dwingen. Dit gevecht vond plaats bij Winkel en wordt gezien als een eerste teken van de libertas van de Friezen, maar op dat moment was er nog geen sprake van scheiding tussen West-Friesland en Kennemerland. Dirk III was nog te jong om het bestuur op zich te nemen, waarop zijn moeder Lutgardis van Luxemburg deze taken waarnam. In 1005 was Dirk oud genoeg om zelfstandig het graafschap te besturen, maar maakte hij nog steeds dankbaar gebruik van de goede connecties van zijn moeder. Volgens Thietmar van Merseburg kwam het tot een verzoening met de Friezen door toedoen van haar zwager, koning Hendrik II. De koning vertrok vanuit Utrecht per schip met een leger om de Friese opstand te onderdrukken.
Om de promessa in te lossen die hij had gedaan naar aanleiding van de Friese aanvallen, ging Dirk III daarna op bedevaart naar Jeruzalem. Bij zijn terugkeer bleek het noorden nog dusdanig onveilig dat hij naar het zuiden trok en rond Vlaardingen, dat buiten zijn leen lag, grond begon te verpachten om het in cultuur te laten brengen. Bovendien bouwde hij een burcht bij Silva Meriwido, het latere Vlaardingen. Vanuit die burcht dwong hij de kooplieden die in hun schepen langsvoeren, onderweg van Tiel naar Engeland en vice versa, om tol te betalen.
Op de rijksdag van Nijmegen van 1018 (waar het Heilige Roomse Rijk vergaderde en waaraan honderden vorsten, vorst-bisschoppen en vorst-abten of -abdissen deelnamen) werd naar aanleiding van Tielse klachten besloten hier tegen op te treden.
Een leger onder leiding van hertog Godfried I van Lotharingen bestaand uit een vloot met troepen uit Utrecht, Keulen en Luik werd echter in de Slag bij Vlaardingen verslagen door Dirk III. Om diens positie tegenover eventuele aanvallen van Vikingen niet te verzwakken, besloot de Rooms-Duitse keizer Hendrik II het hierbij te laten, maar wel de positie van de bisschop van Utrecht, de leenheer van Dirk, te versterken. Daarmee werd Dirk III feitelijk zelfstandig. Dirk wist desondanks zijn gebied uit te breiden richting het oosten, ten koste van Utrecht. Na het overlijden van Hendrik II in 1024 steunde Dirk III de kandidatuur van Koenraad II waarmee hij poogde zich te verzoenen met het rijksgezag en zijn verworven gebieden te behouden en zelfs uit te breiden.
Het Sticht Utrecht (ook bekend als Het Sticht) was het territorium waarover de bisschoppen van Utrecht in de middeleeuwen (en – indirect -- op 15 augustus 2024 nog steeds) als plaatselijk vorst (heerser) de landsheerlijkheid uitoefenden. Een sticht was een gebied waar een hoge functionaris van de Rooms-Katholieke Kerk als een abt of bisschop het wereldlijk gezag uitoefende.
Het Sticht Utrecht (zie foto) was van 1024 tot 1528 (en – indirect -- op 15 augustus 2024 nog steeds) bestuurlijk gezien een vorstendom binnen het Heilige Roomse Rijk (is thans Verenigde Naties) waar de keizer (is thans Maurits van Orange-Nassau van Vollenhoven) het hoogste gezag uitoefende. De bisschop had van de keizer op grond van een feodale overeenkomst heerlijke rechten en plichten gekregen om het gebied in zijn naam te besturen als rijksvorst en graaf.
Het grondgebied bestond uit:
Het sticht Utrecht moet onderscheiden worden van het bisdom Utrecht, dat onderdeel uitmaakte (en maakt) van de organisatie van de Rooms-Katholieke Kerk en waarover de Utrechtse bisschop geestelijk gezag uitoefende. Het territorium van het bisdom Utrecht was veel uitgestrekter; het omvatte naast het genoemde Sticht de huidige provincies Friesland (met uitzondering van Achtkarspelen), Noord-Holland, Zuid-Holland, Zeeland (zonder westelijk Zeeuws-Vlaanderen) en Gelderland (zonder delen van het graafschap Zutphen). De buurschap Markvelde in Twente hoorde bestuurlijk bij het Sticht, maar maakte geestelijk deel uit van het bisdom Münster.
Tijdens het bewind van bisschop Bernold stierf keizer Koenraad II gedurende een verblijf in Utrecht in 1039, waarop zijn ingewanden in de Domkerk werden bijgezet. De zoon en opvolger van Koenraad, Hendrik III, overlaadde het Utrechtse bisdom sindsdien met gunsten; zo werd in 1040 het Oversticht aan de bisschop toegewezen (zie foto). Nu de banden hernieuwd waren, werd besloten om de graaf alsnog te bedwingen. In 1046 dwong de keizer Dirk IV afstand te doen van het door hem veroverde gebied. De keizer kon zich echter niet handhaven en moest zich terugtrekken, waarna Dirk de bisdommen Utrecht en Luik begon te plunderen. Bovendien sloot hij een verbond met Godfried met de Baard, de hertog van Opper-Lotharingen en de graven van Vlaanderen en Henegouwen. Hierop volgde in 1047 een tweede strafexpeditie, waarbij de keizer Vlaardingen en de grafelijke burcht te Rijnsburg veroverde. Deze werd geheel verwoest. Tijdens de terugtocht leed de keizer echter grote verliezen, waardoor Dirks bondgenoten nu ook openlijk tegen de keizer in opstand kwamen. In 1049 werd Dirk IV door de bisschoppen van Metz, Luik en Utrecht in de val gelokt en gedood. Dirk was nog jong, ongehuwd en kinderloos. Hij werd opgevolgd door zijn broer Floris I.
Floris I wist zijn gebied in het noorden uit te breiden met een klein gebied in Rijnland, Holdland. Waarschijnlijk ging deze naam al snel over op het gehele gebied van Floris. Floris kwam 1061 in oorlog, waarbij niet duidelijk is of dit tegen Brabant, het Sticht of Luik was, waarbij hij verrast en gedood werd. Zijn zoon Dirk V was nog minderjarig, waarop zijn moeder Geertruida van Saksen regentes werd. In 1063 hertrouwde Geertruide met Robrecht I van Vlaanderen, die hierna de Fries werd genoemd en als regent voor Dirk V optrad. Koning Hendrik IV schonk in 1064 de gebieden van Dirk, namelijk die 'ten westen van het Vlie en rond de oevers van de Rijn' (Westflingeet circa horas Reni) aan bisschop Willem I van Utrecht, op wiens steun hij wel kon rekenen. Dirk mocht slechts Maasland behouden. Willem wist met de hulp van hertog Godfried III met de Bult van Neder-Lotharingen met veldslagen in 1071 en 1072 de gebieden ook daadwerkelijk te veroveren. Na de dood van Godfried en Willem in 1076 belegerden Robrecht en zijn stiefzoon Dirk V IJsselmonde en wisten de nieuwe bisschop Koenraad gevangen te nemen en te dwingen de gebieden van Dirk V terug te geven. In de eerste helft van de 13e eeuw werd het huidige Den Haag de zetel van de graven van Holland. De officiële plaatsnaam 's-Gravenhage en de naam van de Gravenstraat voor de verbinding tussen het Kerkplein en het huidige Buitenhof in Den Haag verwijzen nog daarnaar. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog speelde het gewest Holland een belangrijke rol in het verzet tegen de Spaanse koning. Na de Unie van Utrecht werd het gewest Holland het leidende gewest van de Republiek en het Rooms-Hollands recht het leidende recht in de Republiek.
Het is dezelfde keizer Frederik Barbarossa (1155-1190) van het Heilige Roomse Rijk (die met getrokken zwaard tussen 24-27 oktober 1157 op de Rijksdag van Besançon weigerde uitvoering te geven aan de "pausbrief" van paus Adrianus IV waarmee hij van Jezus een Vazal onder hem en zijn opvolgers heeft gemaakt), die in 1163 het graafschap Orange (zie foto) in de rijksvorstenstand heeft verheven, waarmee het prinsdom Oranje is geworden in het Heilige Roomse Rijk. Vanaf dat moment is het prinsdom Oranje ook een vorstendom geworden, omdat het was gelegen in het koninkrijk Arles (Bourgondië), waar dezelfde Frederik Barbarossa (1155-1190) op de Rijksdag van Besançon met getrokken zwaard heeft beslist dat hij en zijn nazaten/ erfgenamen de macht hebben over de gehele wereld en dat Jezus (tegen de wil van mijn naamgenoot paus Adrianus IV als plaatsbekleder van Jezus in) slechts een Vazal van hem is. De honderden op de Rijksdag van Besançon aanwezige vorsten, vorst-bisschoppen en vorst-abten of -abdissen, als ook de honderden aanwezige buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders, waaronder Romeinen, Apuliërs, Toscanen, Venetianen, Fransen, Engelsen en Spanjaarden, hebben daarmee ingestemd.
Het huis Oranje-Nassau werd voor het eerst genoemd in 1544, toen Willem I, graaf van Nassau-Dillenburg (1533-1584), beter bekend als Willem van Oranje of Willem de Zwijger, het Zuid-Franse prinsdom Orange erfde van zijn neef René van Chalon (officieel René graaf van Nassau en prins van Chalon-Oranje), de zoon van Willems oom Hendrik III.
René van Chalon (Breda, 5 februari 1519 – Saint-Dizier, 18 juli 1544), was vanaf 1530 prins van Oranje. graaf van Nassau en Vanden, heer van Breda en de Lek, heer van Corroy, Frasne en Chênemont. Als prins van Oranje was hij aan niemand onderdanig en in principe de gelijke van de Franse koning en de Duitse keizer. Hij was ook niet ondergeschikt aan de paus (en daarmee ook niet aan Jezus), dat waren slechts vazallen onder hem.
Het is daarom dat Willem Alexander (zie foto); Koning der Nederlanden; Prins der Nederlanden; Prins van Oranje-Nassau; Baron van Breda en Heer van Besançon is gebleven in deze gebieden en om die reden aan niemand onderdanig is en dat daarmee de Nederlandse Staten- Generaal (de 75 leden in de Eerste Kamer en de 150 leden in de Tweede Kamer) slechts "goedbetaalde slaven" onder de koninklijke alleenheerser Willem Alexander zijn, die op zijn beurt wordt aangestuurd door de huidige keizer Maurits van Oranje-Nassau van Vollenhoven, vanuit het voortgezette Heilige Roomse Rijk, dat met de oprichting van de Verenigde Naties op 24 oktober 1945 vanaf die tijd is uitgegroeid tot 193 lidstaten in de gehele wereld, waarin het ministaatje Vaticaanstad geen deel mag uitmaken (dit omdat paus Franciscus - als plaatsbekleder van Jezus - tegen zijn wil in daarnaar is verbannen) en waarin ook het ministaatje Palestina geen deel mag uitmaken (dit omdat de daar geboren en begraven Jezus tegen de wil van "God de Vader" in daarnaar is verbannen).
Het is daarom dat de oosters-orthodoxe kerken in 1054 zich met het Oosters Schisma hebben afgescheiden van de Rooms Katholieke kerk.
Het is ook daarom dat "God de Vader" heeft beslist dat als gevolg van alle daaruit ontstane Godsdienstoorlogen en Kruistochten de "sleutels" van het heiligdom van Jezus in de Heilig Grafkerk werden toevertrouwd aan twee Palestijnse moslimfamilies, wat tot de dag van vandaag nog het geval is.
Als gevolg van het kinderloosheid overlijden op 19 maart 1702 van prins Willem III van Oranje, en het Tweede Stadhouderloze Tijdperk (1702-1747) zijn de historische en juridische feiten glashelder en die luiden als volgt:
1. Prins Willem III van Oranje heeft vanaf zijn overlijden op 19 maart 1702 geen erfopvolger vanuit het huis Orange (Frankrijk) als prins van Oranje. Het vanaf prins Philips Willem van Oranje (1584-1618) gecreëerde (valse) huis van Oranje Nassau – wat in werkelijkheid het huis Nassau-Breda (Nederland) is – maakt dat niet anders.
2. Graaf Willem III van Oranje van het huis Nassau-Breda heeft vanaf zijn overlijden op 19 maart 1702 geen erfopvolger, waarmee het huis Nassau-Breda (Nederland) – en het daarop gecreëerde (valse) huis van Oranje-Nassau – zijn opgeheven.
3. Erfstadhouder is de benaming voor de functie die bekleed werd door de stadhouders van de gewesten Holland en Zeeland vanaf 1674, Friesland vanaf 1675. Prins Willem III van Oranje (1650-1702) is de opvolger van het Eerste Stadhouderloze Tijdperk (1588 tot 1795). Van een "erfenis van deze titel" door Prins Willem III van Oranje (1650-1702) kan dan ook geen sprake zijn.
4. Prins Willem III van Oranje van de Republiek der Zeven Verenigde heeft na zijn "kinderloos overlijden" op 19 maart 1702 als opvolger het Tweede Stadhouderloze Tijdperk (1702-1747). Van een "erfenis van deze titel" door stadhouder Willem IV van Oranje-Nassau (1711-1751) kan dan ook geen sprake zijn. Dat vanuit de "prinsgezinde orangisme" (onder druk van – om anders te worden vermoord – zoals dat eerder is gebeurd bij Johan van Oldenbarnevelt (bron) ende gebroeders Johan en Cornelis de Witt (bron)--de Statencolleges in Holland en Zeeland in 1674 werden gedwongen het stadhouderschap erfelijk te verklaren maakt dat niet anders (bron). Voor het gehele artikel in De Nieuwe Media lees de volgende link en de link daarna over de daaraan gegijzelde Verenigde Naties.
Van 1480 tot 1496 is de weelderige H. Sacramentskapel ten noorden van het koor toegevoegd. Deze kapel was in gebruik bij het DUIVELSE Illustre Lieve Vrouwe Broederschap.
Deze gotische Sint-Jan is als het ware over haar voorganger heen gebouwd. Er zijn nog steeds delen van de romaanse kerk bewaard gebleven. Oorspronkelijk zou ook de oude toren tegen de vlakte gaan, maar vanwege geldgebrek is dit niet gebeurd. De nieuwe toren van de Sint-Jan was gepland aan de overkant van de straat. Toen hiervan werd afgezien moest men improviseren om de kerk aan te passen. Dit is duidelijk te zien aan de gewelven in de zijschepen: op de plek waar deze aan horen te sluiten op respectievelijk de Mariakapel en de Doopkapel kloppen de gewelven niet meer: bogen houden halverwege op, gewelfaanzettingen zijn niet voltooid, etc. Aan de buitenkant is het ook duidelijk zichtbaar, doordat de 19e-eeuwse meest westelijke vensters smaller zijn dan de rest van de ramen.
Opvallend aan de Sint-Jan is vooral de ongewoon rijke versiering met beeldhouwwerk aan de buitenkant. Figuraal beeldhouwwerk is te vinden in de wimbergen boven de vensters van het koor, in het zuidportaal en op de luchtbogen van het schip, die met talloze schrijlings gezeten figuurtjes bevolkt zijn. Binnen en buiten zijn er in totaal zo'n 600 beelden.
De bouwstijl van de Sint-Jan heeft in de omgeving van 's-Hertogenbosch bijna geen invloed gehad, maar de kerk is wel verwant aan een aantal grote stadskerken in het oude hertogdom Brabant.
De kerken van onder andere Antwerpen, Mechelen, Leuven en Diest zijn wel in een verwante stijl gebouwd. Vandaar dat men spreekt DUIVELSE van Brabantse gotiek vanuit HUIS ORANJE-NASSAU.
Op 22 augustus 1566 bereikte de Beeldenstorm 's-Hertogenbosch en ook de Sint-Jan ontkwam niet hieraan. Bij de ravage die in de kerk werd aangericht door de calvinisten werd doelbewust de orgels, preekstoel en een altaar heel gelaten, zodat de kerk eventueel dienst kon doen als godshuis voor de protestanten. In oktober vond er een tweede Beeldenstorm in de stad en de kathedraal plaats waarbij de overgebleven beelden werden vernield. (bron https://nl.wikipedia.org/wiki/Franciscus_Sonnius)
In mei 1567 werd de katholieke eredienst hersteld en wijdde bisschop Franciscus Sonnius 's-Hertogenbosch (1561-1570) en bisschop van Antwerpen (1569-1576) de altaren van de Sint-Jan opnieuw in.
Franciscus Sonnius (Son, 1507 - Antwerpen 1576, eigenlijk Franciscus van de Velde) was een katholiek theoloog uit de tijd van de Katholieke Reformatie, een adviseur van de paus, en de eerste bisschop van de bisdommen 's-Hertogenbosch en later Antwerpen. Hij was tevens inquisiteur-generaal van de inquisitie in de Nederlanden
In de tijd dat Sonnius actief was, vonden er ingrijpende gebeurtenissen plaats binnen en buiten de Katholieke Kerk. De misstanden in de Kerk vormden een voedingsbodem voor de Reformatie. Deze werd aanvankelijk sterk onderdrukt door de Inquisitie, doch ondanks deze repressie won de reformatie aan kracht. De Katholieke Kerk reageerde uiteindelijk ook door zich intern te hervormen, een proces dat Katholieke Reformatie of Contrareformatie wordt genoemd. Binnen dit proces speelde Sonnius een belangrijke rol, met name waar het de Nederlanden betrof. Zo nam hij deel aan het Concilie van Trente (1545 - 1563), dat een hervorming van het bestuur van de Kerk in gang zette en de katholieke leer verduidelijkte.
Een van de problemen werd gevormd door het bestaan van zeer grote bisdommen, die historisch gegroeid waren en die nauwelijks tot in alle uithoeken te besturen waren.
Vooral het prinsbisdom Luik besloeg een enorm gebied. Daarom bepleitte Sonnius een nieuwe indeling in kleinere, overzichtelijke bisdommen.
Nadat deze herindeling tot stand was gekomen, werd hij bisschop van het door hem ingestelde bisdom 's-Hertogenbosch. De politieke situatie begon echter steeds onduidelijker te worden. Er was sprake van ongeregeldheden, die uiteindelijk uitmondden in de Tachtigjarige Oorlog (1568 – 1648).
Bisschop Franciscus Sonnius werd als Frans van de Velde geboren te Son in Brabant. De naam Sonnius, die hij later voerde, heeft betrekking op zijn geboorteplaats. Hij stamde uit een rijke familie die verschillende geestelijken heeft voortgebracht. Het familiewapen bevat drie gouden molenijzers op een lazuren (blauw) achtergrond. Net als de naam Sonnius voegde hij een zon aan het wapen toe, zoals te zien op de eerste bisschopsstoel in de kathedraal van Antwerpen.
Hij studeerde zijn middelbare studies in 's-Hertogenbosch, Utrecht en Leuven. In 1527 startte hij met geneeskundestudies, maar voltooide theologie met een licentiaatstitel in 1536. In 1539 ten slotte werd hij doctor in de theologie en hoogleraar theologie in Leuven.
Bisschop Franciscus Sonnius (Franciscus van de Velde uit Son) als Leuvens theoloog
Hij was priester onder het bisdom Kamerijk en werd als pastoor aangesteld in Meerbeek. Nadien werd hij pastoor in de Sint-Jacobskerk in Leuven, kanunnik in de Sint-Pieterskerk van Leuven en van de kapittelkerk van Utrecht. In 1543 werd hij rector van de Leuvense universiteit en in 1544 benoemd tot gewoon hoogleraar. In 1545 werd hij tot inquisiteur benoemd, een taak waarvan hij in 1557 werd ontheven. In deze periode trad hij gematigd op; hij was in inquisitiezaken onaangenaam getroffen door de onwetendheid van kerkelijke zaken bij het volk en bij de directe raadgevers van de bisschoppen. Sonnius schreef diverse boeken die theologische onderwerpen en zielzorg behandelden.
Bisschop Franciscus Sonnius (Franciscus van de Velde uit Son) en het Concilie van Trente
Zijn bisschop, Carolus de Croy, bisschop van Kamerijk, stuurt hem als theologisch adviseur naar het Concilie van Trente van 1547-1549 en van 1551-1552. Tijdens de conciliezittingen die handelen over de reorganisatie van de bisdommen valt Sonnius op door zijn nieuwe ideeën. Sonnius pleit voor een theologisch diploma theologie vereist voor elke bisschop en kanunnik (adellijke afkomst alleen volstaat niet) alsook voor theologische raadgevers voor elke bisschop (intellectuele inbreng in plaats van volkse onwetendheid) en voor een hertekening van de bisdommen in de Nederlanden. In de entourage van paus Paulus IV vallen de ideeën op voor meer intellectuele slagkracht op bisschoppelijk niveau.
Sonnius besprak zijn ideeën over nieuwe bisdommen in de Nederlanden met meerdere kardinalen. Zijn doel was de zielzorg efficiënter te maken en beter te controleren, en het katholicisme in de Nederlanden te versterken. Sonnius schrijft verschillende brieven naar de gouverneur der Nederlanden, Maria van Hongarije. Deze laatste speelt alles door naar haar raadgever Viglius. Viglius volgt Sonnius' ideeën voor hervormingen der bisdommen, met alle financiële hervormingen van dien.
Het plan van Sonnius was 2 aartsbisdommen voor de Nederlanden: één in het noorden (Utrecht) en één in het Zuiden (Leuven of Mechelen). Keizer Karel V heeft echter geen tijd door de Franse invallen in de Nederlanden. Pas met de nieuwe koning Filips II en de nieuwe paus Paulus IV Carafa (1555) wordt het plan van Sonnius herbesproken. Bovendien verschijnt de Spaanse hertog van Alva in de Pauselijke Staat (1556) om paus Paulus IV onder druk te zetten een Spaanse politiek te voeren. De paus volgt de Spaanse koning in 1557 in zijn hervormingsplan voor de hervorming van de bisdommen in de Nederlanden, doch Sonnius was niet vrij om zijn plan in Rome te bespreken. In 1557 was Sonnius in Worms om een theologisch vlugschrift te schrijven in een debat tussen katholieken en protestanten. Koning Filips II beval Sonnius meteen naar Rome te reizen (1558).
1558 – 1559: Verblijf van bisschop Franciscus Sonnius (Franciscus van de Velde uit Son) in Rome
Sonnius onderhandelde met kardinalen over de hervorming der Nederlandse bisdommen, onder meer met de neef van de paus, de beruchte kardinaal Carlo Carafa. De kardinalen stuurden geregeld Sonnius met een kluitje in het riet. Eén zaak werd snel duidelijk: de paus zou geen 2 aartsbisdommen toelaten maar 3. Met name het aartsbisdom Kamerijk, waar de paus directe benoemingsrecht had, moest gevrijwaard worden. Ook kreeg Sonnius te maken met intriges rond de bisschop van Atrecht, de Granvelle. Wanneer kardinaal Caraffa uit Rome verbannen werd wegens corruptie, lijkt alles voor niets.
Nochtans, na 7 jaar voorbereiding, wist Sonnius eindelijk een pauselijk akkoord te krijgen in de pauselijke bul Super Universas, afgekondigd in 1559. Sonnius deed het hervormingswerk niet voor niets. Hij doorzag de belangen van talrijke groeperingen die van de oude situatie juist profiteerden. Abdijen vreesden verlies van hun autonomie, geestelijken vreesden meer controle, en de toegenomen politieke invloed van de bisschoppen in de Statenvergaderingen ging ten koste van die van de adel, waaronder de sympathisanten van Willem van Oranje. Dit alles heeft mede een aanzet gevormd tot de Tachtigjarige Oorlog die in 1568 begon.
Zijn basisidee om intellectuele vorming te geven aan bisschoppen en hun entourage kreeg nu wel vorm. Sonnius vernam dat koning Filips II achter zijn rug in Rome pleitte voor een Franstalige universiteit in de Nederlanden, omdat het Spaanse hof vreesde dat Sonnius te Leuvens gezind was (9 nieuw benoemde bisschoppen waren overigens alumni van Leuven, wat niet te verwonderen was gezien de diplomavereisten in de theologie).
1559 – 1560: Uitvoering van de hervorming der bisdommen door bisschop Franciscus Sonnius (Franciscus van de Velde uit Son)
Terug in de Nederlanden moest Sonnius concrete plannen maken met andere prelaten, met abten en Spaanse adviseurs. Dit verliep moeizaam en niet alleen omwille van de financiële aspecten. De Leuvense faculteit theologie wierp zich op als nieuw opleidingscentrum voor (ongediplomeerde) clerici maar moest anderzijds toch slikken dat Leuven geen aartsbisdom werd[4]. Bovendien werden de bisschoppen benoemd in de Noordelijke Nederlanden op het terrein tegengewerkt door protestantse sympathisanten. De nieuwe bisschoppen werden gemakkelijk aanzien als een verlengstuk van de Spaanse inquisitie.
1561 – 1570: Franciscus Sonnius (Franciscus van de Velde uit Son) bisschop van 's Hertogenbosch
Het duurde tot 1561 eer Sonnius benoemd werd tot de eerste bisschop van 's-Hertogenbosch, waar hij lokaal veel tegenwerking ondervond. De nieuwe aartsbisschop van Mechelen, de Granvelle, talmde met hem tot bisschop te wijden tot 1568. In 's Hertogenbosch was er duidelijk sprake van hagenpreken en in 1566 vernielden beeldenstormers het interieur van de Sint-Janskathedraal. Sonnius reageerde door meer parochies op te richten in zijn bisdom.
1570 – 1576: Franciscus Sonnius (Franciscus van de Velde uit Son) bisschop van Antwerpen
Toen het, door toedoen van het leger van Alva, rustiger werd in 's Hertogenbosch, werd hij in 1570 benoemd tot de eerste bisschop van het bisdom Antwerpen. Tegelijk met deze bisschopsbenoeming werd hij ook tot abt benoemd van de Sint-Bernardusabdij in Hemiksem. Dit laatste bezorgde hem een inkomen in het nieuwe bisdom.
In Antwerpen-stad was de reformatie goed ingeworteld, terwijl op het platteland allerlei troepen het leven onveilig maakten. Zijn werk in het nieuwe bisdom verliep allesbehalve eenvoudig. In 1576 stierf hij te Antwerpen.
Sonnius zou de Spaanse furie van een paar maanden later (1576) niet meer meemaken; zie verder Tachtigjarige Oorlog. De bisschopszetel zou enkele jaren vacant staan.
Zijn praalgraf bevond zich in de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal van deze stad. Zijn hart zou begraven liggen in de Sint-Bernardusabdij in Hemiksem.
Tegenstanders van de bisschop Franciscus Sonnius (Franciscus van de Velde uit Son) van 's Hertogenbosch en Antwerpen.
Een der meest prominente tegenstanders van Sonnius was Filips van Marnix van Sint-Aldegonde, medestander van Willem van Oranje, die later burgemeester van Antwerpen werd en genoemd wordt als dichter van het Wilhelmus. Diens hoofdwerk, de Biëncorf der H. Roomscher Kercke uit 1569 is spottend opgedragen aan de bisschop. Ook tal van anderen schreven pamfletten en schotschriften waarin Sonnius het doelwit was.
In 1584 ontstond door blikseminslag een brand die de hoge houten kruisingtoren, majestueuzer dan de huidige toren, vernielde en ook delen van het dak tot aan het orgel. Vanwege geldgebrek kon er geen nieuwe toren komen, maar is er een soort koepel gebouwd.
Na de val van de vesting 's-Hertogenbosch werd op woensdag 19 september 1629 triomfantelijk de eerste hervormde dienst in de Sint-Jan gehouden. Frederik Hendrik van Oranje en zijn gemalin Amalia van Solms waren hierbij aanwezig. Andere hoge gasten waren de Koning van de Bohemen en de Prins van Denemarken. De Sint-Jan werd door de protestanten in bezit genomen, net als de andere katholieke kerken in de stad. De katholieke eredienst werd verboden. In de stad waren wel katholieke schuilkerken, die tegen betaling van steekpenningen werden gedoogd.
De Habsburgse Nederlanden of Belgica in het Latijn was een benaming voor de Lage Landen gedurende de tijd dat ze geregeerd werden door vorsten uit het huis Habsburg. Deze periode begon in 1482 en eindigde voor de Noordelijke Nederlanden in 1581 en voor de Zuidelijke in 1797.
Nederlanders in de Nieuwe Wereld een land van overvloed?
In het kielzog van Henry Hudson, verschenen in 1614 de eerste Nederlandse kooplieden in het gebied dat zij Nieuw Nederland gingen noemen. Ze ontmoetten er de oorspronkelijke bewoners, de Indianenstammen, die hen aanvankelijk gastvrij ontvingen. Van de Indianen kochten ze pelzen die in Europa tot kleding werden verwerkt.
In 1621 kreeg de West Indische Compagnie (VOC) het gebied van de Staten-Generaal in eigendom.
De eerste Nederlandse en Waalse (Belgische) kolonisten kwamen in 1624 aan. Zij vestigden zich op diverse plaatsen waaronder het eiland dat de Indianen 'Manna-Hattan' noemden. Twee jaar later schreef de koopman Pieter Schagen aan de directeuren van de Compagnie, dat gouverneur Peter Minuit (zie foto) het eiland van de Indianen had gekocht. Mede met hulp van tot slaven gemaakte Afrikanen bouwden de kolonisten er een fort en een stadje dat zij Nieuw Amsterdam noemden. (bron).
Prinses Diana was een afstammeling van de (Zuid-Nederlandse (Vlaamse) koopman Samuel Godin, afkomstig uit de Zuidelijke Nederlanden, handelend op Spanje, Brazilië en de Levant. Hij was een van de bewindhebbers van de Noordsche Compagnie, en sinds 1617 betrokken bij de walvisvaart, en sinds 1621 bewindhebber van de West-Indische Compagnie. Vanaf 1620 handelde hij op Nieuw-Nederland. Hij gaf zijn naam aan wat nu de Delaware Bay is. Hij was een van de investeerders in Swaanendael, samen met David Pietersz. de Vries die hij daartoe uitgenodigd had in ruil voor zijn inzet. De nederzetting en zijn patroonschap bestond niet lang omdat de factorij werd leeggeplunderd door Indianen, al snel nadat deze was opgericht. (bron).
Twee jaar later schreef koopman Pieter Schagen aan de directeuren van de Compagnie, dat gouverneur Peter Minuit het eiland van de Indianen had gekocht. Mede met hulp van tot slaven gemaakte Afrikanen bouwden de kolonisten er een fort en een stadje dat zij Nieuw Amsterdam noemden.
Peter Minuit, Pieter Minuit, Pierre Minuit of Peter Minnewi(e)t (Wesel, 1594 – Sint Christopher, augustus 1638) was van 1626 tot 1631 de derde gouverneur van Nieuw-Nederland en in 1638 de eerste gouverneur van Nieuw-Zweden.
Peter Minuit is degene die in 1626 het eiland Manhattan van de Canarsie-indianen gekocht zou hebben voor snuisterijen ter waarde van 60 gulden.
Peter Minuit was van 1626 tot 1631 de derde gouverneur van Nieuw-Nederland en in 1638 de eerste gouverneur van Nieuw-Zweden.
Nieuw-Zweden of Nya Sverige was een Zweeds-Finse kolonie in Noord-Amerika van 1638 tot 1655, rondom de huidige stad Philadelphia. De huidige Amerikaanse staten Delaware en Pennsylvania zijn vanuit deze voormalige Zweedse kolonie ontstaan. (bron)
Halverwege de zeventiende eeuw was Zweden een Europesegrootmacht geworden, met territoria in het huidige Rusland, Finland, Duitsland, Estland en Letland. (de huidige oorlog in Oekraine is hierdoor veroorzaakt).
Om de Engelse en Franse handelsmonopolies in Noord-Amerika te omzeilen, werd in 1637 een handelsmaatschappij opgericht die in handen was (en nog steeds is) van Zweedse, Duitse en Nederlandseaandeelhouders: de Compagnie Nieuw-Zweden. Initiatiefnemer was Peter Minuit, die met de eerste twee schepen met kolonisten vertrok in 1637 vanuit Göteborg.
Ze arriveerden in maart 1638 bij de Delaware Bay, die opgeëist was door Nieuw-Nederland. De Zweden en Finnen bouwden Fort Christina, genoemd naar koningin Christina van Zweden, waar nu de stad Wilmington ligt.
Om een conflict over land met de Hollanders te vermijden, bleven de kolonisten ten westen van de rivier de Delaware. Het was op die plek dat Peter Minuit, de eerste gouverneur van de kolonie, het land van de lokale indianen opkocht. De gebieden die van eigenaar wisselden lagen in de huidige drie staten Maryland, Delaware en Zuidoost-Pennsylvania. De volgende twaalf jaar arriveerden nog zeshonderd Zweden en Finnen in Nya Sverige; de kolonie bestond tegen 1643 voornamelijk uit boerderijen langs de Delaware.
In 1654 probeerden de Zweden om de Nederlandse kolonie te veroveren met de bezetting van Fort Casimir, maar gouverneur Peter Stuyvesant sloeg in 1655 terug en nam de twee Zweedse forten in, waarmee Nieuw-Zweden werd geannexeerd bij de Nederlandse kolonie.
Hier ligt de oorzaak van de huidige oorlog van Rusland in Oekraine en waarom Zweden, Finland, Estland en Letland lid zijn geworden van de NAVO onder aansturing van secretaris-generaal Mark Rutte, die kost wat kost een derde wereldoorlog wil ontketenen om deze maar liefst 400 jaar lange "geschiedvervalsing" met behulp van het uitroeien van al het menselijk leven op aarde in de eeuwige doofpot te kunnen krijgen en te houden.
Voor meer informatie daarover lees de volgende twee artikelen op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen, als ook de aanvullende tekst met foto's, links en deeplinks video's en Tv-uitzendingen daaronder.
Peter Minuit werd geboren te Wesel (Rijnland). Zijn vader was een protestantse Waal uit Doornik die zich in 1581 te Wesel had gevestigd om aan het katholieke Spaanse bewind over de Nederlanden te ontsnappen. Peter zelf zou later diaken van de Waalse kerk worden.
Peter Minuit trouwde op 20 augustus 1613 met Gertrude Raet, een vrouw uit een rijke familie uit Kleef, en werd koopman. In een testamentdat in 1615 te Utrecht werd opgesteld, wordt hij omschreven als diamantsnijder.
Nieuw-Nederland
Wezel (Duits: Wesel) is een historische vestingstad en hoofdstad van Kreis Wesel in de deelstaat Noordrijn-Westfalen, Duitsland. Wezel ligt aan de rivier de Rijn, gelegen tussen het Ruhrgebied en de Nederlandse grens bij Bocholt. De stad telt 60.329 inwoners (31 december 2020)[1] op een oppervlakte van 122,53 km².
Wezel (Duits: Wesel) is een historische vestingstad en hoofdstad van Kreis Wesel in de deelstaatNoordrijn-Westfalen, Duitsland. Wezel ligt aan de rivier de Rijn, gelegen tussen het Ruhrgebied en de Nederlandse grens bij Bocholt. De stad telt 60.329 inwoners (31 december 2020) op een oppervlakte van 122,53 km². (bron).
(Geschiedenis): Wezel behoorde tot het Hertogdom Kleef, dat sinds 1666 deel uitmaakte van Brandenburg-Pruisen. Het heeft sterke historische banden met Nederland. Tijdens de Inname van Wesel (1629) werd de stad bevrijd van de Spaanse bezetting.
Er kwam een fort onder Nederlandse bezetting in het kader van de Kleefse barrière. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog kende de stad een groot aantal protestants-Nederlandse vluchtelingen die voor de Spaanse vervolgingen waren gevlucht. In Wezel werd tot in de 19e eeuw een aan het Nederlands verwant dialect gesproken.
(Kruitramp 1642): Op 12 juli 1642 vond in Wezel een kruitramp plaats. Een koetsier maakte met zijn kar een vrachtrit met niet afgedekte kruitvaten. Toen de hoefijzers van het paard over de straatstenen ketsten, sprongen vonken over op de gevaarlijke lading. De lading ontplofte, waarbij de koetsier en enkele omstanders om het leven kwamen. De ontploffing veroorzaakte aanzienlijke schade aan de omringende huizen, waarvan daken en ramen zwaar beschadigd raakten.
(Reformatie): De Reformatie beïnvloedde Wezel, anders dan veel andere steden in het gebied, al vroeg. Tijdens Pasen 1540 werd in de kathedraal van Willibrordi het avondmaal volgens de wensen van de burgers "in beide vormen" uitgedeeld aan de hertogelijke rechter, de meeste raadsleden en 1.500 burgers. Van toen af werd Wezel beschouwd als een stad van het protestantisme, die veel religieuze vluchtelingen aantrok, vooral uit Nederland.
In 1568 organiseerden de Nederlandse vluchtelingengemeenschappen zichzelf in het Convent van Wezel, dat aanzienlijke invloed uitoefende op de inrichting van de Nederlandse en Duitse protestantse kerken.
In 1578 ontving de stad als erkenning van de religieuze vluchtelingen twee pronkbekers, die bekend staan als Geusenbecher, met daarop de eretitel "Vesalia hospitalis" (Gastvrije Wezel) gegraveerd.
(Napoleontische oorlogen): In 1813 werden door Napoleon 148 seminaristen en theologiestudenten uit Gent naar Wezel verbannen omdat ze de door hem daar aangestelde bisschop weigerden te erkennen. Ze kwamen er in augustus/september 1813 aan en werden meteen ondergebracht in de citadel. Door een epidemie overleden 43 van hen, 35 daarvan werden in Wezel begraven.
(Tweede Wereldoorlog): Tot 1945 bevond de langste brug over de Rijn zich in Wezel. Deze spoorbrug, gebouwd tussen 1872 en 1874 met een lengte van 1950 meter, bestond uit 107 pijlers waarvan er drie in het water stonden. Hij zorgde voor de verbinding tussen Noord-Duitsland en West-Europa.
De twee spoorlijnen die over deze brug liepen, begonnen in Boxtel en Olland (het dorp waar Ad van Rooij, de schrijver van dit artikel die op 10 maart 1953 is geboren) en Schijndel en Veghel (zie Duits Lijntje) resp. Venlo en eindigden in Hamburg.
Op 10 maart 1945 (de verjaardag van Ad van Rooij, de schrijver van dit artikel die op 10 maart 1953 is geboren) werd de brug tot ontploffing gebracht door terugtrekkende Duitse soldaten om de opmars van de geallieerde troepen te vertragen. Overblijfselen van de brug zijn nog terug te vinden in het landschap. Over een lengte van 2 km staat deze stenen brug nog recht. De stad werd in voorbereiding op de verovering door de geallieerde troepen op 16, 17 en 19 februari en op 23 maart 1945 zwaar gebombardeerd. Toen de stad veroverd was, was 97% van de stad verwoest. Voor de oorlog woonden 25.000 mensen in Wezel; in mei 1945 telde de stad nog maar 1900 inwoners.
Wezel behoorde tot het Hertogdom Kleef, dat sinds 1666 deel uitmaakte van Brandenburg-Pruisen.
Het hertogdom Kleef (Duits: Herzogtum Kleve) was een hertogdom in de Nederrijns-Westfaalse Kreits, gelegen aan beide kanten van de Rijn, tussen het prinsbisdom Münster, het sticht Essen, en de hertogdommen Berg, Brabant, Gelre en Gulik.
Het hertogdom omvatte ongeveer de huidige districten Kleef, Wesel en de stad Duisburg alsmede in Nederland een deel van de Liemers, Huissen, Malburgen en de Kleefse Waard in het zuidoosten van Gelderland, en Mook en Gennep in het uiterste noorden van Limburg. Hoofdstad was de gelijknamige stad Kleef. In Kleef en omstreken wordt (met name door ouderen) het Kleverlands gesproken, een Nederfrankisch dialect.
Geschiedenis
Omstreeks 1020 stichtte keizer Hendrik II het graafschap Kleef. Mogelijk waren de graven tot de elfde eeuw ook graaf van Teisterbant, dat vervolgens aan het prinsbisdom Utrecht viel.
De kern van het oorspronkelijke graafschap bestond uit Kleef, Kalkar en Monreberg. Later werd het gebied uitgebreid ten koste van het keurvorstendom Keulen. In de dertiende eeuw breidde het bezit zich uit op de rechter Rijnoever (Wezel, Duisburg, de heerlijkheid Dinslaken). In de veertiende eeuw kwam daar Emmerik bij.
Kleef-Mark
Na het uitsterven van de mannelijke lijn van de graven van Kleef in 1368 (Johan van Kleef) kwam het graafschap ten gevolge van het huwelijk van Margaretha van Kleef met graaf Adolf II van der Mark aan hun zoon Adolf III. Na de dood van zijn oudere broer Engelbert III in 1391 werden Kleef en het graafschap Mark in personele unie verenigd. Vanaf 1461 werden beide gebieden ook bestuurlijk verenigd.
In 1417 werd het graafschap Kleef tot hertogdom verheven. Tijdens de Soester Twist (1444-1449) werd Xanten verworven van het keurvorstendom Keulen.
Kleef-Gulik-Berg
Ten gevolge van het huwelijk van hertog Johan III van Kleef met hertogin Maria van Gulik-Berg, dochter van Willem II van Gulik-Berg, kwamen in 1511 ook het hertogdom Gulik, het hertogdom Berg en het graafschap Ravensberg in personele unie met Kleef en Mark. Het land ging al vroeg tot het lutheranisme over en later gedeeltelijk tot het calvinisme. De meerderheid bleef echter Rooms-katholiek.
Na de dood van Karel van Gelre in 1539 werd de Kleefse hertog Willem V van Kleef, tevens hertog van Gelre en graaf van Zutphen. Hiermee was een uitgestrekte staat aan de Neder-Rijn ontstaan. Karel van Gelre was in oorlog met Keizer Karel V in de Gelderse Oorlogen. In 1543 staat Kleef Gelre en Zutphen af aan Karel V.
Kleefse erfstrijd
Hertog Johan Willem stierf in 1609 zonder erfgenamen. Verschillende vorstenhuizen maakten aanspraak op zijn landen (Kleef, Gulik, Berg, Mark, Ravensberg en de heerlijkheid Ravenstein). Dit leidde ertoe dat Kleef en Mark in handen kwam van de keurvorsten van Brandenburg (in 1609, definitief in 1666). In 1635 werd Kleef veroverd door de Spanjaarden, maar een jaar later heroverd door de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden.
De Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, in de literatuur vaak aangeduid als de Republiek, was een confederatie met trekken van een defensieverbond en een douane-unie. Ze besloeg grotendeels het grondgebied van het huidige Nederland.
De Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden verwierf in de zeventiende eeuw grote politieke en economische macht en speelde geruime tijd een hoofdrol op het wereldtoneel. Ze ontstond in 1588. Het einde kwam met de inval van Frankrijk in 1793-1795, al was de neergang al eerder ingezet.
De Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden ontstond nadat een aantal hertogdommen, heerlijkheden en steden in 1579 een bondgenootschap had gesloten (Unie van Utrecht) om gezamenlijk op te komen tegen de strenge bestuursmaatregelen van de Habsburgse heer der Nederlanden Filips II, die in hoogste instantie over de gebieden regeerde en tevens koning van Spanje was.
In 1581 zwoeren ze hem af (Plakkaat van Verlatinghe) en in 1588 gingen een aantal provincies, elk met een eigen autonoom bestuur, zonder toestemming van Filips II afzonderlijk verder als confederale republiek.
De Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden bestond uit Friesland, Stad en Ommelanden, Overijssel, Gelre, Utrecht, Holland, Zeeland en Drenthe en de zogenaamde generaliteitslanden; Brabant, Vlaanderen, Westerwolde en Wedde, Overmaas en Opper-Gelre.
Zeven provincies, Drenthe en de generaliteitslanden Brabant, Vlaanderen, Westerwolde en Wedde, Overmaas en Opper-Gelre. generaliteitslanden waren hierbuiten gehouden, die stuurden voor afstemming hun vertegenwoordigers naar de Staten-Generaal in 's-Gravenhage.
Opmerkelijk
in de relatief kleine confederatie met circa 1,5 miljoen inwoners, was
de grote rol die het ging innemen in de wereldhandel via de Verenigde Oostindische Compagnie (VOC), de West-Indische Compagnie (WIC) en die op de Oostzee, de militaire successen tegen ogenschijnlijk veel sterkere landen als Spanje en Engeland, de grote vloot met tweeduizend schepen, de bloei van kunsten (Rembrandt en vele anderen), rechtsgeleerdheid (Hugo de Groot) en wetenschap (Christiaan Huygens). Voor meer informatie lees de volgende paarse link op Wikipedia.
Brandenburgse periode
De keurvorst van Brandenburg benoemde in 1647 Johan Maurits van Nassau-Siegen (1604-1679) tot stadhouder van Kleef en deze gaf hier uitvoering aan een politiek van religieuze tolerantie.
Hij was zelf calvinist, maar katholieken konden in Kleef blijven wonen en ook joden werden toegelaten.
Daarnaast begon hij meteen met ingrijpende landschappelijke veranderingen. Daarvoor haalde hij zijn oude kennis, Jacob van Campen naar Kleef. Bij zijn paleis Huis Freudenberg en op andere plaatsen rond de stad Kleef liet Johan Maurits schitterende classicistische parken met kanalen en fonteinen en stervormige stelsels van lanen in de reeds bestaande bossen aanleggen, de Kleefse tuinen. (bron).
De stadhouder hield van wetenschap en kunst en cultuur. De meeste van de bouwwerken, bestuursgebouwen en ook weer eigen residenties, zijn in de laatste wereldoorlog te gronde gegaan, maar het schitterende park aan de voet van de Sternberg ligt er nog in zijn volle glorie. Ook de beroemde Nassauerallee, een lindelaan, is er nog. Johan Maurits bestelde kort na zijn aantreden 600 lindebomen in Holland. Die kwamen te staan langs een kaarsrechte laan. Dit maakte zo'n indruk op de keurvorst, dat deze hetzelfde wilde in Berlijn. Unter den Linden en de Tiergarten werden aangelegd naar voorbeeld van de parken in Kleef.
In 1666 werd in Kleef een verdrag gesloten waarbij de keurvorst van Brandenburg Kleef, Mark en Ravensberg toebedeeld kreeg.
Onder Pruisen
De Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden behield tot 1672 een garnizoen in Kleef. In 1701 werd de stad Pruisisch bezit, als voortzetting van Brandenburg. Ook na de Pruisische annexatie bleef het Nederlands de officiële taal van bestuur, onderwijs en kerk. Pas in 1739 moest de correspondentie met Berlijn in het Hoogduits gevoerd worden. Pruisen bleef, met een korte onderbreking van 1757 tot 1762, heerser over Kleef.
Frederik Willem II van Pruisen liet op 17 juli 1787 20.000 manschappen samentrekken bij Wesel. Dit moest de eis tot satisfactie kracht bijzetten. Op 6 augustus 1787 nam veldmaarschalk Van Brunswijk zijn intrek in Wesel. Op 9 september eiste Pruisen opnieuw satisfactie, maar nu met daarbij ook de eis dat prinses Wilhelmina van Pruisen uitgenodigd zou worden om naar Den Haag te komen. Haar aanhouding leidde uiteindelijk tot de Pruisische inval. De bezetting is herdacht met de Brandenburger Tor in Berlijn.
Koning Frederik Willem II van Pruisen bracht in de zomer van 1788 een bezoek aan zijn zuster en zwager, prins Willem V van Oranje en prinses Wilhelmina van Pruisen op Het Loo. De eerste ontmoeting vond plaats in Kleef op 9 juni waarna men de reis voortzette naar Paleis Het Loo.
Voor meer informatie over stadhouder prins Willem V van Oranje lees
het volgende artikel op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse
links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste
video's en Tv-uitzendingen, waarvan er vijf daaronder zijn ingevoegd.
Franse tijd
In 1795 werd de hele Westelijke Rijnoever geannexeerd door Frankrijk. Pruisen erkende deze annexatie in de Vrede van Bazel. Het hertogdom Kleef ging op in de Cisrheniaanse republiek.
Op 15 december 1805 doet Pruisen in een geheim verdrag met Frankrijk te Schönbrunn afstand van het hertogdom aan Frankrijk. De exclaves bij Arnhem werden door Frankrijk aan de Bataafse Republiek overgedragen, het ging hierbij om Zevenaar, Huissen en Malburgen.
Op 30 maart 1806 stond Napoleon Bonaparte van het Eerste Franse Keizerrijk het hertogdom Bergen het op de oostelijke oever van de Rijn gelegen deel van het hertogdom Kleef bij decreet af aan zijn zwager Joachim Murat. Deze ging de titel voeren van hertog van Kleef en hertog van Berg. Deze gebieden vormden daarmee de kern van het latere groothertogdom Berg.
Een grotere geschiedvervalsing valt niet te bedenken. Het is namelijk stadhouder prins Willem V van Oranje geweest die keizer Napoleon Bonaparte van het Eerste Franse Keizerrijk op 15 oktober 1815 heeft laten verbannen naar Britse eiland Sint-Helena en om die reden op 30 maart 1806 geen decreet heeft kunnen ondertekenen dat hij afstand heeft gedaan van het Hertogdom Kleef en het Hertogdom Berg. Als gevolg daarvan zijn deze Hertogdommen Kleef en Berg nog steeds in het bezit van zijn erfelijke opvolger Prins Charles Marie Jérôme Victor Bonaparte. Voor meer informatie daarover lees hieronder.
Prins Charles Marie Jérôme Victor Bonaparte (zie foto) is vanaf 3 mei 1997-heden (met retroactieve Grondwettelijke rechtskracht vanaf het moment Napoleon Bonaparte op 15 oktober 1815 is verbannen naar Britse eiland Sint-Helena) na Napoleon Bonaparte de tweede keizervan het Eerste Franse Keizerrijk en heeft daarmee de Goddelijke verplichtingom vanuit het Eerste Franse Keizerrijk ervoor te zorgen dat het door Napoleon Bonaparte op 22 september 1795bij plebiscietafgekondigde Franse grondwet van 1795 vanaf 15 oktober 1815 retroactief wordt uitgevoerd in alle 193 landen van de Verenigde Naties als ook alle overige laden in de wereldwaarin de nadruk ligt op plichten: de Verklaringen van de rechten en de plichten van de mens en de burger. Broederschap werd vervangen door veiligheiden bescherming van eigendom. Er kwam een strikte scheiding der machten. Kerk en staat werden gescheiden.
Voor meer informatie over Prins Charles Marie Jérôme Victor Bonaparte lees
het volgende artikel op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse
links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste
video's en Tv-uitzendingen, waarvan er vijf daaronder zijn ingevoegd.
In 1624 verliet Peter MinuitWesel (Rijnland) in Duitsland. Hij ging naar Nederland en trad in dienst bij de West-Indische Compagnie (WIC) die hem in 1625 naar Nieuw-Nederland stuurde om naar delfstoffen te zoeken.
Hij keerde hetzelfde jaar terug naar Amsterdam en werd in december tot gouverneur van Nieuw-Nederland benoemd, als opvolger van Willem Verhulst.
Peter Minuit vertrok op 9 januari 1626 met het schip 'Meeuwken' van de rede van Texel en kwam op 4 mei 1626 in de kolonie aan. Ergens tussen mei en juli van dat jaar werd Manhattan "gekocht van de indianen", zo luidt het verhaal.
Er is een document waarop vermeld staat dat de Nederlanders op Manhattan doortrekkende indianen tegenkwamen, en hen voor fl 60,- ( ongeveer $ 1000,- nu) aan snuisterijen gaven. Mogelijk zagen de Nederlanders dit als koop, maar indianen kenden geen grondbezit en bovendien "woonden" de indianen die de snuisterijen kregen daar ook niet.
Het is niet bewezen of Minuit ook echt de koop op zijn naam heeft aangezien het uit de bronnen niet duidelijk is of hij toen al aan de macht was, of dat Willem Verhulst er nog de scepter zwaaide.
Onder Peter Minuit groeide de kolonie voorspoedig, maar hij raakte in conflict met een aantal prominente kolonisten, zoals de dominee en zijn eigen secretaris. In 1631 werd hij ontheven uit zijn functie en in augustus 1632 keerde hij terug naar Nederland. Hij werd in 1633 opgevolgd door Wouter van Twiller.
Nieuw-Zweden en overlijden
Peter Minuit woonde in 1634 in Emmerik. In de periode 1635-1637 onderhandelde hij met Samuel Blommaert en de Zweedse regering over het stichten van een Zweeds-Finse kolonie in de Nieuwe Wereld.
De Zweden en Finnen arriveerden onder aanvoering van Peter Minuit met het schip de Kalmar Nyckel in 1638 in een gebied aan de Delawarerivier dat later Wilmington zou heten. Onder Peter Minuit werd ter verdediging van het gebied dat Nieuw-Zweden werd genoemd datzelfde jaar aangevangen met de bouw van Fort Christina. Hij wilde daarna terugkeren naar Stockholm om een tweede groep kolonisten op te halen en maakte een omweg naar het Caribisch gebied om producten uit Delaware te ruilen tegen een lading tabak die in Europa zou worden verkocht om de reis te financieren. Onderweg, aan boord van het schip 'Het Vliegende Hert' van een Nederlandse kennis, kwam hij echter bij het eiland Saint Kitts om tijdens een tropische cycloon.
Michiel Symonssen, de bootsman van de Kalmar Nyckel, werd vervolgens tot commandeur van de expeditie bevorderd en zeilde terug naar Nederland.
Nieuw-Zweden werd in augustus 1655 veroverd door Peter Stuyvesant, die op zijn beurt Nieuw-Zweden en Nieuw-Nederland in 1664 moest afstaan aan de Britten. Hieruit ontstonden de staten Delaware, New Jersey, New York en Pennsylvania.
Samuel Godin was een van de dertien kinderen van Jean Godin, in 1576 de gouverneur van het Fort Lillotijdens de Spaanse Furie. In 1595 was hij betrokken bij een juridische zaak tegen Isaac le Maire en Dirck van Os in opdracht van Jean Vivien die in 1602 zijn schoonvader zou worden. Voor meer informatie over Samuel Godin lees de foto hieronder met de daarin geschreven tekst en ga met die voorkennis verder met de tekst daaronder.
Samuel Godin, Godijn of Godyn (Antwerpen, 1561 of omstreeks 1566 — Amsterdam, 29 september 1633) was een koopman, afkomstig uit de Zuidelijke Nederlanden, handelend op Spanje, Brazilië en de Levant.
Samuel Godin was een van de bewindhebbers van de Noordse Compagnie, en sinds 1617 betrokken bij de walvisvaart, en sinds 1621 bewindhebber van de West-Indische Compagnie. Vanaf 1620 handelde hij op Nieuw-Nederland. Hij gaf zijn naam aan wat nu de Delaware Bay is.
Hij was een van de investeerders in Swaanendael, samen met David Pietersz. de Vries die hij daartoe uitgenodigd had in ruil voor zijn inzet. De nederzetting en zijn patroonschap bestond niet lang omdat de factorij werd leeggeplunderd door Indianen, al snel nadat deze was opgericht.
Samuel Godin was een van de dertien kinderen van Jean Godin, in 1576 de gouverneur van het Fort Lillo tijdens de Spaanse Furie.
Prinses Diana was een afstammeling van de (Zuid-Nederlandse (Vlaamse) koopman Samuel Godin, afkomstig uit de Zuidelijke Nederlanden, handelend op Spanje, Brazilië en de Levant. Hij was een van de bewindhebbers van de Noordsche Compagnie, en sinds 1617 betrokken bij de walvisvaart, en sinds 1621 bewindhebber van de West-Indische Compagnie. Vanaf 1620 handelde hij op Nieuw-Nederland. Hij gaf zijn naam aan wat nu de Delaware Bay is. Hij was een van de investeerders in Swaanendael, samen met David Pietersz. de Vries die hij daartoe uitgenodigd had in ruil voor zijn inzet. De nederzetting en zijn patroonschap bestond niet lang omdat de factorij werd leeggeplunderd door Indianen, al snel nadat deze was opgericht.
Samuel Godin was een van de dertien kinderen van Jean Godin, in 1576 de gouverneur van het Fort Lillotijdens de Spaanse Furie. In 1595 was hij betrokken bij een juridische zaak tegen Isaac le Maire en Dirck van Os in opdracht van Jean Vivien die in 1602 zijn schoonvader zou worden. Voor meer informatie over Samuel Godin lees de foto hierboven met de daarin geschreven tekst en ga met die voorkennis verder met de tekst daaronder.
Door toedoen van vader Henri 'Rik' De Wever, een spoorwegarbeider die na de Tweede Wereldoorlog militant was van de paramilitaire Vlaamse Militante Orde, werd Bart de Wever (N-VA) al op zeer jonge leeftijd lid van de Volksunie (VU). Voor deze partij nam hij deel aan de gemeenteraadsverkiezingen te Antwerpen in 1994 en stond hij op de "kartellijst Antwerpen 94" van CVP (thans cd&v) en Volksunie. Na het uiteenvallen van de VU ging Bart de Wever naar de N-VA, waarvan hij een van de medeoprichters, van 2003 tot 2004 ondervoorzitter was onder voorzitter Geert Bourgeois (zie foto).
Bart de Wever (N-VA) is lid van het dagelijks bestuur, het partijbestuur en de partijraad van de N-VA. In 1996 werd hij verkozen als districtsraadslid van Berchem, een functie die hij tot in 1997 uitoefende. Bij de derde rechtstreekse Vlaamse verkiezingen van 13 juni 2004 werd hij verkozen in de kieskring Antwerpen. Hij bleef Vlaams volksvertegenwoordiger tot eind juni 2007, waarna hij na de federale verkiezingen van juni 2007 de overstap maakte naar de Kamer van volksvertegenwoordigers. In het "ongrondwettige" Vlaams Parlement werd hij begin juli 2007 opgevolgd door Dirk de Kort. Van eind juli tot midden november 2004 zat hij de N-VA-fractie van het Vlaams Parlement voor.
In juni 2004 trad Geert Bourgeois af als voorzitter van N-VA, vanwege zijn toetreding tot de Vlaamse regering. Bart de Wever werd vervolgens in zijn hoedanigheid als ondervoorzitter van N-VA aangesteld als waarnemend voorzitter van de partij, een functie die hij uitoefende in combinatie met Frieda Brepoels (zie foto). Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1982 werd Frieda Brepoels op 27-jarige leeftijd door het plaatselijke Volksunie-boegbeeld Johan Sauwens aangezocht om te kandideren in haar woonplaats Bilzen. Van 1982 tot 1991 was ze er gemeente-raadslid en van 1982 tot 1988 schepen van Ruimtelijke Ordening. Van 1985 tot 1987 was ze provincieraadslid van Limburg en nadien zetelde ze van 1987 tot 1991 voor het arrondissement Tongeren-Maaseik in de Kamer van volksvertegenwoordigers.
In de periode februari 1988-november 1991 had Frieda Brepoels als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook zitting in de Vlaamse Raad. De Vlaamse Raad was vanaf 21 oktober 1980 de opvolger van de "ongrondwettige" Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap, die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd, en was de voorloper van het huidige "ongrondwettige" Vlaams Parlement. Na haar mandaat in de Kamer was Brepoels van 1991 tot 1999 provincieraadslid en gedeputeerde van Limburg. Van 1999 tot 2003 zetelde ze opnieuw in de Kamer, waar ze van 2000 tot 2003 Volksunie-fractievoorzitter was.
Bij de splitsing van de Volksunie in 2001 was Frieda Brepoelseen van de voortrekkers van de groep Vlaams-Nationaal, waarna ze medeoprichter van de N-VA werd. Frieda Brepoels werd ondervoorzitter van deze partij en na het vertrek van partijvoorzitter Geert Bourgeois was ze van juli tot oktober 2004 samen met Bart de Wever waarnemend voorzitter van de partij. Frieda Brepoels bleef daarna nog tot 10 december 2006 ondervoorzitter van de N-VA. Ze legde deze functie neer na de beslissing van de partijraad van 9 december 2006 om het kartel met CD&V te herstellen na de eerdere breuk door de komst van Jean-Marie Dedecker.
Hiermee is het bewijs geleverd dat huidig cd&v voorzitter Sammy Mahdi politiek is gegijzeld door de N-VA, evenals Jean-Marie Dedecker, lijsttrekker van de federale lijst van N-VA in West-Vlaanderen, die na zijn grote verkiezingsoverwinning op 9 juni 2024 meteen aan de krant van West-Vlaanderen vertelde: "Mijn ambitie? Ik word koning", daarmee aangevend dat hij koning Filip van België niet erkend.
Voor meer informatie over Bart de Wever (N-VA) lees
de volgende twee artikelen op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle
paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste
video's en Tv-uitzendingen, waarvan er vijf daaronder zijn ingevoegd.
Fort Lillo is een voormalig fort en een kleine woonkern ten noorden van Antwerpen aan de rechteroever van de Schelde. Het maakte vroeger deel uit van de verdwenen gemeente Lillo en is volledig omgeven door de haven van Antwerpen. In 1958 werd het bij Antwerpen gevoegd en sinds de decentralisatie in 2000 hoort het bij het district Berendrecht-Zandvliet-Lillo van de stad Antwerpen.
(Geschiedenis) Fort Lillo heeft in het verleden (en nog steeds) een belangrijke militaire rol gespeeld. Het Fort (een schans destijds) werd in 1578 op instigatie van prins Willem van Oranje gebouwd door Antwerpenaren teneinde de stad beter te kunnen beschermen tegen een te verwachten Spaanse aanval. Antwerpen behoorde toen (en nog steeds) tot de opstandige steden in de Nederlanden.
De stad Antwerpen was (en is dat nog steeds) een bolwerk van de Reformatie (Protestanten, Calvinisten, Lutheranen) en had zich ontwikkeld tot een grote wereldhaven. In 1584 zag een Spaanse troepenmacht onder leiding van Mansfeld en Mondragon geen kans om het fort te veroveren.
Na de val van Antwerpen op 15 augustus 1585 bleef het fort Lillo, samen met het Fort Liefkenshoek op de linkeroever van de Schelde, in handen van de opstandelingen in de Noordelijke Nederlanden.
Stamvader prins Willem van Oranje (Willem de Zwijger) was in deze periode prins van Oranje (1544–1584), Graaf van Nassau (1544–1584), Stadhouder van Holland, Zeeland en Utrecht (Staten-Generaal) (1572–1584), Stadhouder van Friesland en Overijssel (Staten-Generaal) (1580–1584).
I. Ridderhofstad Amerongen – een nationaal icoon Bewoningsgeschiedenis kasteel Amerongen heeft een bewogen geschiedenis met een betekenis die zich uitstrekt tot ver buiten Amerongen. De vroegste bronnen (13e eeuw) spreken over een "versterkt huis", sinds 1597 spreekt men over "Ridderhofstad Amerongen". Nadat dit Kasteel door verschillende geslachten was bewoond kwam het in het midden van de 16e eeuw in handen van Godard (Goert) van Reede van Amerongen.
Deze Godard (Goert) van Reede van Amerongen was in 1581 ondertekenaar namens Utrecht van het Plakkaat van Verlatinghe.
Op 26 juli 1581 beslissen de Staten-Generaal van de Verenigde Nederlanden onder prins Willem van Oranje (Willem de Zwijger)om Filips II, koning van Spanje, te verlaten door hem van zijn rechten als wettige vorst vervallen te verklaren. Met de uitvaardiging van het PLAKKAAT VAN VERLATINGE markeren de Staten-Generaal op die dag en datum de geboorte van de Republiek der Verenigde Nederlanden. Korte tijd later op 20 maart 1602 werd het Octrooi voor de oprichting van het private bedrijf de naamloze vennootschap Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC) ondertekend door stadhouder prins Maurits van Oranje en raadspensionarisJohan van Oldenbarnevelt namens de Staten-Generaal, welke tot op de dag van vandaag nooit is ingetrokken door op opvolgende Stadhouders en Koningen van het Huis van Oranje in het Grondwettelijk nooit bestaande Nederland.
Tijdens de Republiek (17e eeuw) was zijn nazaat Godard Adriaan van Reede één van de belangrijkste leden van de Ridderschap van Utrecht en daarmee van het provinciebestuur; tevens was hij als diplomaat van stadhouder Willem III (vanaf 1689–1702 koning van het koninkrijk Engeland en van koninkrijk Schotland en van Ierland) prominent betrokken in het buitenlands beleid van de Republiek der Verenigde Nederlanden.
De reconstructie van de genealogie van de Habsburgers is moeilijk. De eerste officiële optekeningen dateren uit 1160. Daarvoor en rond 1500 werden al wel stambomen bijgehouden, maar deze werden vaak extra 'opgeleukt' door als voorvaderen legenden als Priamus (een afstammeling van Jupiter) of koning Arthur op te nemen. Deze stambomen zijn daarmee dus vaak onbetrouwbaar.
Stamvaders
Guntram de Rijke (gestorven in 973) geldt in de stamboom van 1160 als de stamvader van de Habsburgers. Een andere bron maakt echter melding van een Guntram die graaf aan de Boven-Rijn zou zijn. Mocht dit één en dezelfde persoon zijn, dan stammen de Habsburgers mogelijk van een hertogengeslacht uit de Elzas af.
Guntram de Rijke had een zoon Lanzelin of Kanzelin, die graaf over Altenburg was, het huidige Zwitserse kanton Aargau. Rond 1020 richtte Guntrams kleinzoon Radbot (985-1045) het benedictijnenklooster Muri op en zijn broer Rudolf het Klooster Ottmarsheim. Rond 1020 werd door Radbot of ene Werner I (1030-1096) het kasteel Habsburg in de gelijknamige plaats Habsburg gebouwd. Daarnaast werden overigens ook andere kastelen gebouwd door de Habsburgers. Otto graaf van Habsburg (gestorven in 1111) was de eerste die zich Von Habsburg noemde. In de 11e en 12e eeuw bouwden de Habsburgers hun heerschappij uit. Ze verwierven rechten en voogdijen. Zo werden ze landgraaf in de Elzas en kregen ze de voogdij over het klooster in Straatsburg. Ze maakten aanspraak op de erfenis van de Kyburgers, waarmee ze landerijen in Schwyz, Unterwalden, Aargau en Uri verkregen.
Koningshuis
De eerste deling van de stamlijn vond in het begin van de 13e eeuw plaats. Albrecht IV werd stamvader van de oude lijn en Rudolf III van de Habsburg-Laufenburgse lijn. Door onderlinge haat en concurrentie kwam het tot een tweedeling. Rudolf liet zich niet tot een bijrol in de politiek manoeuvreren, maar het lukte hem niet een eigen rijk in Centraal-Zwitserland op te bouwen. Latere pogingen hiertoe werden door de oude linie tegengewerkt.
De zoon van Albrecht IV, Rudolf IV, daarentegen, kon zijn rijk systematisch uitbreiden. Zijn heerschappij in het Zwarte Woud breidde zich uit en door de Kyburger-erfenis maakte hij aanspraak op het oosten en noordoosten van Zwitserland. Hij werd een machtige graaf in Zuid-Zwaben. Zijn benoeming tot koning van het Heilige Roomse Rijk als Rudolf I was hiervan het hoogtepunt.
Na de verkiezing van Rudolf I tot Rooms-Duits koning, werden de Habsburgers een belangrijke macht. Ze kregen de heerschappij over het aartshertogdom Oostenrijk en het hertogdom Stiermarken. Verdere gebiedsuitbreidingen in het oosten en het verlies van de oude Habsburgse bezitting in Zwitserland, verplaatsten het centrum van de Habsburgse macht naar de Oostenrijkse landen. Het kasteel Habsburg zelf verviel in 1415 aan het Zwitserse Eedgenootschap, waarmee de betrekkingen met het thuisland steeds minder werden.
De Britse Oost-Indische Compagnie werd bij Koninklijk Besluit van koningin Elizabeth I op 31 december 1600 opgericht en is heden op 1 januari 2025 nog steeds van kracht.
Het zijn namelijk de hierboven beschreven vanuit militaire orden (Judas-) verraderlijke adellijke Orangisten (waaronder de "Vrienden van de PVV" en Patriotten voor Europa) geweest die, -- omwille van eigenverrijking met behulp van het uitmoorden en vergiftigen van de gehele wereldbevolking --, aan mr. Pieter Clifford (1712-1788), secretaris, schepen, bewindhebber WIC (1761-1773), VOC, burgemeester van Amsterdam in 1773, 1776, 1780, 1784, 1786, 1787 (met admiraliteit), die vanaf 1738 was getrouwd met Johanna Elisabeth Trip (1719-1750) in Den Haag, samen met Hendrick Bicker, Jan Pieter Theodoor Huydecoper (voormalig directeur-generaal van de West-Indische Compagnie (WIC) over de Noord- en Zuidkusten van Afrika, die transporteren van de slaven vanuit Afrika naar Amerika moest regelen), Jan Boreel, Willem Janszoon van Loon (koopman en bewindhebber van de VOC in Rotterdam) en Theodore Tronchin (was een arts uit de Republiek Genève) met de hierboven beschreven voorkennis in 1778 de kleine Nederlandse kolonie de "Zugewandter Orte van het Zwitserse Eedgenootschap: Republiek Genéve" als "Privé Bezit" hebben opgekocht.
Als wettelijk bewijs daarvoor vindt U hieronder bijgevoegd het "onofficieel Amerikaans verdrag", dat in 1778 in het geheim door het Stadsbestuur van Amsterdam onder huidig burgemeester Femke Halsema (PvdA / GroenLinks), als Handelsverdrag met de opstandige Amerikaanse staten tot stand is gebracht, waarop de Britse Koningen – waaronder Stadhouder Willem III (1650-1702) van Oranje-Nassau vanaf 1689 tot 1702 – van Engeland, Schotland en Ierland en van de 56 Gemenebest Naties onder de huidige koning Charles III (N-VA), met "Stilzwijgende Toestemming" van het Parlement van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, ook wel het Britse parlement, het Westminster Parlement, of voorheen het Rijksparlement, is de hoogste wetgevende macht van het Verenigd Koninkrijk, de Britse overzeese gebieden en het Brits Kroonbezit.
Met de hulp van 'God' en zijn 'Drie-Eenheid' heeft 'Sinn Féin' na 119 jaar haar 'Ierse Onafhankelijkheidsoorlog' daags voor 'Maria-Tenhemelopneming' gewonnen.
De Vrijstaat Saksen is een deelstaat in het oosten van Duitsland. De hoofdstad is Dresden.
Het huis Wettin is een van oorsprong Duitse dynastie die 800 jaar de heersers van het gebied Saksen leverde (tegenwoordig grotendeels gelegen in de huidige Duitse deelstaten Saksen en Thüringen). Ook stond het huis aan de wieg van tal van andere Europese dynastieën, zo waren telgen uit deze dynastie onder andere koning van het Verenigd Koninkrijk, Polen, Portugal en Bulgarije.
In de periode van 1763–1806 was Frederik August III de Rechtvaardige de keurvorst van Saksen van waaruit Johan Christian Goldman, geboren 3 december 1765 in Dresden, Saksen, Heiliges Römisches Reich, op 15 april 1785 met het schip Dordrecht in Nederlands-Indië aankwam.
Johan Christian Goldman, geboren 3 december 1765 in Dresden, Saksen, Heiliges Römisches Reich, kwam op 15 april 1785 met het schip Dordrecht aan in Nederlands-Indië, ten tijde dat Willem Alting (zie foto) (1780-1796, Groningen), aan de land/ zijde van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, gouverneur-generaal van de Vereenigde Oostindische Compagnie was voor het private bedrijf de Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC) was.
Het door stadhouder prins Maurits van Oranje en raadspensionaris Johan van Oldenbarnevelt op 20 maart 1602 ondertekende octrooi van het eerste private bedrijf (naamloze vennootschap) Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC) in de wereld, is tot op de dag van vandaag nooit door de enig opvolgend Nederlandse koning – ook niet door de huidige koning Willem-Alexander – als voorzitter van de Raad van State ingetrokken, onder invloed van de Johanniter Orde dat zit gevestigd in het gebouw van de Nederlandse Raad van State, Lange Voorhout 48, 2514 EG Den Haag, waarvan Jhr mr. Christiaan M.E. van Nispen tot Sevenaer huidig Algemeen Secretaris is onder Coadjutor Jhr E. Karel Greven MBA.
Johan Christian Goldman (zie foto) was vanaf 15 april 1785 voorzitter van de Goldman Commissie onder Frederik August III de Rechtvaardige als keurvorst van Saksen (1763-1806) ten tijde Johan Christian Goldman vanaf 15 april 1785 tot 16 augustus 1816 voorzitter van de Goldman Commissie was. Willem Alting (1780-1796, Groningen) was toen, aan de land/ zijde van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, gouverneur-generaal van de Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC) en is daarna opgevolgd door Willem AltingPieter Gerardus van Overstraten (1796 -1801, Bergen op Zoom), Johannes Siberg (1801-1805, Rotterdam), Albertus Henricus Wiese (1805-1808, Haarlem), Herman Willem Daendels (1808 -1810, Hattem), Jhr. Jan Willem Janssens (1811-18 september 1811, Vrije Rijksstad Nijmegen).
Jhr. Jan Willem Janssens (1811-18 september 1811, Vrije Rijksstad Nijmegen) was een patriot en Nederlandsminister onder koning Lodewijk Napoleon onder keizer Napoleon Bonaparte (zie foto) van het Eerste Franse Keizerrijk. Het "originele oorspronkelijke geschrift" uit die tijd is hieronder ingevoegd.
Betreffend "originele oorspronkelijke geschrift" laten wij vooraf gaan met een stamboom van Jonkheer Johan Christian Goldman (zie foto hierboven) met toelichtende tekst, zodat er geen enkel misverstand over kan bestaan, dat huidig partijleider Geert Wilders van de politieke Partij voor de Vrijheid (PVV) de adellijke opvolger is en daarmee vanaf zijn geboorte op 6 september 1963 hoogst persoonlijk, als ook zijn private Stichting Vrienden van de PVV vanaf 2005, waarvan alle Ministers en Staatssecretarissen in het kabinet-Schoof (PVV, VVD, NSC, BBB), onder aansturing van Fleur Agemaals eerste vicepremier en minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, alle Tweede Kamerleden, alle Eerste Kamerleden, alle Provinciale Statenleden en Gemeentelijke Raadsleden van de politieke partij PVV onderdeel uitmaken, daarvoor persoonlijk verantwoordelijk en aansprakelijk zijn.
Voor meer informatie daarover lees het volgende artikel in De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse link en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen.
06-12-2024
Om als erfelijk familielid (Adel) van Jonkheer Johan Christian Goldman vanuit het grondwettelijk nooit bestaande Nederland vanuit Den Haag de door stadhouder prins Maurits van Oranje en raadspensionaris Johan van Oldebarnevelt op 20 maart 1602 in Den Haag ondertekende Octrooi van het eerste private bedrijf de Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC) vanaf 1785 tot op heden en daarna tot in de eeuwigheid te kunnen blijven voortzetten is Geert Wilders, negen jaar na zijn eerste huwelijk, op 31 juli 1992 te Boedapest in Hongarije getrouwd (en is daarmee vanuit Hongarije voor de rest van zijn leven als twee-eenheid erfelijk onlosmakelijk aan elkaar verbonden) met de Hongaarse diplomate Krisztina Márfai, werkzaam in de Hongaarse Ambassade in Den Haag. De Hongaarse Ambassade in Den Haag is Hongaars grondgebied in Den Haag in het grondwettelijk nooit bestaande Nederland. Daarmee zijn Geert Wilders en zijn onlosmakelijk aan hem verbonden vrouw Krisztina Márfai vanaf 31 juli 1992 tot op heden de twee grootste onderling samenspannende oligarchische Corporate Crime plegende criminelen die de wereld vanaf de geboorte van Jezus in Bethlehem ooit heeft gekend.
Koningin Maxima heeft zelf al in 2007 verkondigd, na onderzoek, dat de Nederlander niet bestaat.
Hiervoor zijn na ((-- mr. Pieter Clifford (1712-1788), secretaris, schepen, bewindhebber WIC (1761-1773), VOC, burgemeester van Amsterdam in 1773, 1776, 1780, 1784, 1786, 1787 (met admiraliteit), die vanaf 1738 was getrouwd met Johanna Elisabeth Trip (1719-1750) in Den Haag --)) alle opvolgende burgemeesters van Amsterdam vanaf 1779 tot op heden 19 december 2024 – als ook alle Wethouders en alle Raadsleden van Amsterdam vanaf 1779 tot op heden 19 december 2024 – als natuurlijk persoon voor verantwoordelijk en aansprakelijk, omdat zij allen dit maar liefst 246 jaar lang hebben laten voortduren door daarover te blijven zwijgen terwijl het bij hen allen bekend is.
Op 26 juli 1581 beslissen de Staten-Generaal van de Verenigde Nederlanden onder prins Willem van Oranje (Willem de Zwijger) om Filips II, koning van Spanje, te verlaten door hem van zijn rechten als wettige vorst vervallen te verklaren. Met de uitvaardiging van het PLAKKAAT VAN VERLATINGE markeren de Staten-Generaal op die dag de geboorte van de Republiek der Verenigde Nederlanden. Korte tijd later op 20 maart 1602 werd het Octrooi voor de oprichting van het private bedrijf de naamloze vennootschap Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC) en op 3 juni 1621 de naamloze vennootschap West Indische Compagnie (WIC) ondertekend door stadhouder prins Maurits van Oranje en raadspensionaris Johan van Oldenbarnevelt namens de Staten-Generaal, welke tot op de dag van vandaag nooit is ingetrokken door op opvolgende Stadhouders en Koningen van het Huis van Oranje in het Grondwettelijk nooit bestaande Nederland en is heden op 1 januari 2025 nog steeds van kracht zijn.
Voor meer informatie daarover lees het volgende artikel in De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse link en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen.
21-12-2024
Het Derde Geschrift is in de periode van 02-12-2024 tot 18-12-2024 geschreven en op 19-12-2024 geopenbaard. Zeven dagen voor Kerstmis 25 december 2024. De zeven dagen waarin God de Hemel en Aarde met overvloed aan planten en dieren schiep en de mens heeft geschapen naar Gods beeld en als Zijn gelijkenis.
De Eerste Aanvulling op het Derde Geschrift is in de periode van de Eerste Kerstdag 25-12-2024 tot en met 31-12-2024 grotendeels geschreven "De zeven dagen waarin God de Hemel en Aarde met overvloed aan planten en dieren schiep en de mens heeft geschapen naar Gods beeld en als Zijn gelijkenis" en op 01-01-2025 is vastgelegd, de Octaafdag van Kerstmis. Dit geschrift is daarna met deel zes aangevuld op de geboortedag van Elisa Bonaparte als titulair Groothertog van Toscane onder Koning Napoleon van Italië, Keizer van Frankrijk en Keizer van het Heilige Roomse Rijk, waarmee Huis Bonaparte vanaf 26 mei 1805 (de dag waarop Napoleon Bonaparte in de dom van Milaan tot koning is getroond) tot in de verre toekomst het titulaire koningschap van Italië in haar bezit heeft. Dit geschrift is op 6 januari 2025 met deel zeven op de Christelijke feestdag van Drie Koningen vervolmaakt en gepubliceerd om vanuit Jezus meer wijsheid bij de aardse machtshebbers bij te brengen en de Duivelse geesten uit hen te verdrijven.
Het Tweede Geschrift is in de periode van 07-12-2024 tot 18-12-2024 geschreven en op 16-12-2024 geopenbaard: De Twaalf dagen van de Twaalf apostelen, waaronder apostel Petrus waaraan Jezus Christus voor het eerst verscheen en waaraan Christus de sleutelmacht over het hemelrijk heeft gegeven om als plaatsbekleder van Jezus op aarde het Evangelie op Aarde te verkondigen. Bij de verwoesting van de Romeinse Stad Tongeren in België door de opstand van de Bataven in 69-70 n.Chr is Apostel Petrus om het leven gekomen. Op de plaats waar Petrus ligt begraven is later Onze-Lieve-Vrouwebasiliek te Tongeren gebouwd. Om redenen zoals in deze Drie Geschriften staat vermeld heeft tot op 19 december 2024 in maar liefst 1954 jaar tijd daar niemand in het opbaar een Evangelie durven te prediken, omdat dit zeker zijn (haar) dood zou worden.
Het Eerste Geschrift is de periode van 02-12-2024 tot 06-12-2024 geschreven ter herdenking van Napoleon Bonaparte, die op 2 december 1804 in aanwezigheid van paus Pius VII in de kathedraal Notre-Dame van Parijs is gekroond tot keizer van het Eerste Franse Keizerrijk, waarvan Prins Charles Marie Jérôme Victor Bonaparte na Napoleon Bonaparte vanuit Huis Bonaparte, met retroactieve rechtskracht vanaf 15 oktober 1815, vanaf 3 mei 1997 tot aan zijn dood de erfelijke opvolgende keizer is geworden van het Eerste Franse Keizerrijk, waarmee de door Napoleon Bonaparte op 22 september 1975 bij plebisciet afgekondigde Franse Grondwet van 1795 retroactieve rechtskracht heeft verkregen, waarin hij de nadruk legde op: (1) Plichten: de Verklaringen van de rechten en de plichten van de mens en de burger. Broederschap werd vervangen door veiligheid en bescherming van eigendom; (2) Er kwam een strikte scheiding der machten. Kerk en staat werden strikt gescheiden. Daarmee is een einde gekomen aan al het kwaad op Aarde en gaan Prins Charles Marie Jérôme Victor Bonaparte, samen met Koning Filip der Belgen als erfelijk opvolger van zijn grootvader Koning Leopold III der Belgen, paus Franciscus bevrijden uit zijn gijzeling in het dwergstaatje Vaticaanstad dat geen onderdeel uitmaakt van de Verenigde Naties en gaat paus Franciscus of Patriarch Kirill van Moskou van de Russisch-orthodoxe Kerk (die niet is verbannen naar het dwergstaatje Vaticaanstad) zich vestigen in Onze-Lieve-Vrouwebasiliek te Tongeren in België om daar Apostel Petrus als plaatsbekleder van Jezus op Aarde, als tweede paus te gaan opvolgen, waarmee tot in de eeuwigheid een einde komt aan het doden en vergiftigen van mensen en er weer een overvloed van planten en dieren op Aarde komt. Het voortbestaan van de mens op Aarde naar Gods beeld en als Zijn gelijkenis is daarmee nipt op tijd gered.
Het Eerste Geschrift is de periode van 02-12-2024 tot 06-12-2024 geschreven ter herdenking aan de drie doden en vier gewonden bij de treinkaping bij Wijster op 2 december 1975, die hun leven hebben gegeven om de in ballingschap levende Molukse gemeenschap in Nederland daaruit te bevrijden om te kunnen terugkeren naar hun eigen soevereine staat op de Molukken in Indonesië, wat de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, voorafgaande aan hun vertrek en verblijf vanaf 1951 als KNIL-militair in Nederland was beloofd, maar door de opvolgende Nederlandse kabinetten na maar liefst 73 jaar nog steeds niet is nagekomen.
De Nieuwe President Donald Trump van de Verenigde Staten heeft van VOC en WIC wereldleider Geert Wilders het bevel gekregen om in naam van Gods Heilige Profeet Willem V van Oranje op 8 december 2024 de dag van het Hoogfeest van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria de Notre-Dame-kathedraal in Parijs te heropenen.
Koningin Maxima heeft zelf al in 2007 verkondigd, na onderzoek, dat de Nederlander niet bestaat.
Hiervoor zijn na ((-- mr. Pieter Clifford (1712-1788), secretaris, schepen, bewindhebber WIC (1761-1773), VOC, burgemeester van Amsterdam in 1773, 1776, 1780, 1784, 1786, 1787 (met admiraliteit), die vanaf 1738 was getrouwd met Johanna Elisabeth Trip (1719-1750) in Den Haag --)) alle opvolgende burgemeesters van Amsterdam vanaf 1779 tot op heden 19 december 2024 – als ook alle Wethouders en alle Raadsleden van Amsterdam vanaf 1779 tot op heden 19 december 2024 – als natuurlijk persoon voor verantwoordelijk en aansprakelijk, omdat zij allen dit maar liefst 246 jaar lang hebben laten voortduren door daarover te blijven zwijgen terwijl het bij hen allen bekend is.
Bijgevoegde drie video's maken duidelijk hoe extreem groot de DUIVEL is die huidig BURGEMEESTER FEMKE HALSEMA van Amsterdam aanstuurt.
Voor meer informatie daarover lees de volgende drie artikelen op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen, als ook de aanvullende tekst met foto's, links en deeplinks video's en Tv-uitzendingen daaronder.
DOWNLOAD EN/OF LEES DIT BELANGRIJKE DOCUMENT (PDF)
De Oostendse Compagnie is de gebruikelijke benaming voor de Generale Keizerlijke Indische Compagnie (of Compagnie Générale Impériale et Royale des Indes) vanaf 1722 tot op heden 6 januari 2025
Het zijn namelijk de hierboven beschreven vanuit militaire orden (Judas-) verraderlijke adellijke Orangisten (waaronder de "Vrienden van de PVV" en Patriotten voor Europa) geweest die, -- omwille van eigen verrijking met behulp van het uitmoorden en vergiftigen van de gehele wereldbevolking --, aan mr. Pieter Clifford (1712-1788), secretaris, schepen, bewindhebber WIC (1761-1773), VOC, burgemeester van Amsterdam in 1773, 1776, 1780, 1784, 1786, 1787 (met admiraliteit), die vanaf 1738 was getrouwd met Johanna Elisabeth Trip (1719-1750) in Den Haag, samen met Hendrick Bicker, Jan Pieter Theodoor Huydecoper (voormalig directeur-generaal van de West-Indische Compagnie (WIC) over de Noord- en Zuidkusten van Afrika, die transporteren van de slaven vanuit Afrika naar Amerika moest regelen), Jan Boreel, Willem Janszoon van Loon (koopman en bewindhebber van de VOC in Rotterdam) en Theodore Tronchin (was een arts uit de Republiek Genève) met de hierboven beschreven voorkennis in 1778 de kleine Nederlandse kolonie de "Zugewandter Orte van het Zwitserse Eedgenootschap: Republiek Genéve" als "Privé Bezit" hebben opgekocht.
Als wettelijk bewijs daarvoor vindt U hieronder bijgevoegd het "onofficieel Amerikaans verdrag", dat in 1778 in het geheim door het Stadsbestuur van Amsterdam onder huidig burgemeester Femke Halsema (PvdA / GroenLinks), als Handelsverdrag met de opstandige Amerikaanse staten tot stand is gebracht, waarop het Stadsbestuur van Antwerpen onder huidig burgemeester Bart de Wever (N-VA), zijn Generale Keizerlijke Indische Compagnie op Bangladesh, China en Mokka (Jemen) heeft voortgezet en sinds de oprichting van de Verenigde Naties op 24 oktober 1945 (met als bestuurscentrum Genève, New York, Wenen en Nairobi) naar alle 193 landen van de Verenigde Naties heeft uitgebreid.
Hiervoor zijn na ((-- mr. Pieter Clifford (1712-1788), secretaris, schepen, bewindhebber WIC (1761-1773), VOC, burgemeester van Amsterdam in 1773, 1776, 1780, 1784, 1786, 1787 (met admiraliteit), die vanaf 1738 was getrouwd met Johanna Elisabeth Trip (1719-1750) in Den Haag --)) alle opvolgende burgemeesters van Amsterdam vanaf 1779 tot op heden 19 december 2024 – als ook alle Wethouders en alle Raadsleden van Amsterdam vanaf 1779 tot op heden 19 december 2024 – als natuurlijk persoon voor verantwoordelijk en aansprakelijk, omdat zij allen dit maar liefst 246 jaar lang hebben laten voorduren door daarover te blijven zwijgen terwijl het bij hen allen bekend is.
Bijgevoegde drie video's maken duidelijk hoe extreem groot de DUIVEL is die huidig BURGEMEESTER BART DE WEVER van Antwerpen aanstuurt.
Voor meer informatie daarover lees de volgende drie artikelen op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen, als ook de aanvullende tekst met foto's, links en deeplinks video's en Tv-uitzendingen daaronder.
Hoe extreem groot de DUIVEL is die huidig BURGEMEESTER BART DE WEVER van Antwerpen aanstuurt maakt het volgende hieronder ingevoegde recente artikel in De Standaard Glashelder.
© ANP / Hans van Rhoon (https://www.standaard.be/cnt/dmf20241230_93684815)
Hoewel het verbod voor jongeren onder 16 jaar om op oudejaarsavond alleen op straat te komen illegaal is, kan het niet geschorst worden, meent de auditeur van de Raad van State. De familie die het schorsingsverzoek indiende, ondervindt volgens hem geen ernstig nadeel.
Het besluit van de Anderlechtse burgemeester dat jongeren onder de leeftijd van 16 jaar in de Kuregemwijk verbiedt op oudejaarsavond alleen op straat te komen, is illegaal en gaat in tegen het Kinderrechtenverdrag, maar kan niet geschorst worden. Dat is het advies van de auditeur bij de Raad van State. De familie die het schorsingsverzoek heeft ingediend, ondervindt immers geen voldoende ernstig nadeel om een dergelijke urgente schorsing te rechtvaardigen.
De Kuregemwijk was de voorbije jaren op oudejaarsavond herhaaldelijk het toneel van incidenten, waarbij onder meer de hulpdiensten bestookt werden met vuurwerk. Dit jaar besloot burgemeester Cumps daarom alle minderjarige jongeren onder de zestien jaar uit de wijk te verplichten op oudejaarsavond vanaf 19 uur binnen te blijven. De jongeren mogen enkel naar buiten gaan onder begeleiding van een ouder of voogd. "De burgemeester had niet de bevoegdheid om dat besluit alleen te nemen", meent auditeur Benoit Cuvelier.
Bovendien gaat het besluit volgens hem in tegen het Kinderrechtenverdrag dat de arrestatie van een minderjarige enkel toelaat als ultieme maatregel, als er geen andere alternatieven meer mogelijk zijn. Toch vraagt de auditeur niet om het uitgaansverbod te schorsen. "Niets verhindert de ouders hun 15-jarige zoon die avond te begeleiden." De Raad van State doet later vandaag uitspraak.
Ook heisa in Antwerpen
Eerder op de dag maakte diezelfde Raad van State bekend dat hij pas dinsdagochtend het debat rond het preventieve huisarrest op oudejaarsavond in Antwerpen zal heropenen. Normaal gezien had de Raad zich vandaag moeten uitspreken over de avondklok die de stad midden december 51 jonge veelplegers voor oudejaar oplegde.
Het doel is officieel om "een zorgeloze oudejaarsavond te kunnen creëren". Maar de ouders van een 17-jarige jongen hebben beroep aangetekend tegen het preventieve huisarrest dat hun zoon is opgelegd. Een auditeur bij de Raad van State adviseerde vorige vrijdag om dat huisarrest te schorsen omdat het "niet in verhouding" was.
Het kabinet van burgemeester Bart De Wever (N-VA) kwam daarop vrij snel met een spitsvondigheid. De stad Antwerpen liet het huisarrest voor de jongen vallen en vaardigde meteen een nieuwe – naar eigen zeggen beter beargumenteerde – maatregel uit om de jonge veelpleger toch thuis te houden. Daardoor zou de zaak zonder voorwerp kunnen vallen. Maar Aberrahim Lahlali, de advocaat van de minderjarige, zegt dat de intrekking van het oorspronkelijke huisarrest "niet rechtsgeldig" aan zijn cliënt is meegedeeld. Daardoor geldt volgens hem het oorspronkelijke huisarrest.
Volgens De Wever heeft de Raad van State het instrument van preventieve huisarresten nooit in twijfel getrokken. "We houden rekening met de aanbevelingen die de Raad tijdens de zitting aanbracht en gaan daar juridisch-technisch gevolg aan geven", aldus het kabinet vorige week.
Zoon van Bart De Wever triomfeert met adelaar bij aankomst bij militanten: "Ik wilde mijn papa een plezier doen"
Bij de aankomst van Bart De Wever (N-VA) in de feestzaal IKON in Antwerpen droeg zijn zoon Hendrik een staf met een adelaar naar binnen. Het opschrift 'SPQA' zou verwijzen naar de Antwerpse variant van het Romeinse Rijk. "Rome heeft gewonnen", waren dan ook de eerste woorden van De Wever tijdens zijn overwinningsspeech.
Voor meer informatie daarover lees bettreffend artikel op VRT-Nieuws in de volgende paarse link.
Verovering van Gallië in 52 v. Chr. door Gaius Julius Caesar. Vanaf 509 v. Chr. – 27 v. Chr. was het de Romeinse Republiek. Deze Romeinse Republiek van 52 v. Chr. zit vanaf het jaar 1778 gevestigd in de stad Genève in Zwitserland.
Huis Vlaanderen van 862 tot 1119 na Christus
Het Huis Vlaanderen was een dynastie die van 862 tot 1127 en opnieuw tussen 1191 en 1278 over het graafschap Vlaanderen heerste. Tussen 1051 en 1278 waren zij tevens de graven van Henegouwen. (bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Huis_Vlaanderen).
Stamvader van het geslacht is Boudewijn met de IJzerendeel Arm (ca 840 – 879). Hij schaakte in 861 Judith van West-Francië, dochter van de koning van West-Francië, Karel de Kale. Een jaar later wordt het huwelijk met toestemming van de koning officieel voltrokken en verwerft Boudewijn het bestuur over de Vlaanderengouw. Rond 870 strekt zijn gebied zich uit over geheel Vlaanderen en Ternaas.
Boudewijn van Vlaanderen, de oudste zoon van Boudewijn V van Vlaanderen, huwde in 1051 met Richilde van Henegouwen, waardoor hij als Boudewijn I graaf van Henegouwen werd, alvorens in 1067 als Boudewijn VI zijn vader als graaf van Vlaanderen op te volgen.
Zijn oudste zoon Arnulf volgde hem in Vlaanderen op, terwijl Henegouwen naar zijn tweede zoon Boudewijn ging. Na de dood van Arnulf werd hij in Vlaanderen opgevolgd door zijn oom Robrecht, een broer van zijn vader. Vlaanderen kwam aldus aan een jongere tak van het huis van Vlaanderen. In 1191 werden de twee takken weer verenigd door het huwelijk van Margaretha van de Elzas met Boudewijn V van Henegouwen.
In 1278 stierf het huis Vlaanderen uit met Margaretha van Constantinopel. Zij werd in Henegouwen opgevolgd door haar kleinzoon Jan van Avesnes en in Vlaanderen door haar zoon Gwijde van Dampierre.
Huis Henegouwen van 875 tot 1119 na Christus
Reinier I van Henegouwen, (~850 - Meerssen, eind 915) was als Graaf van Henegouwen (875 - 898) in zijn tijd de machtigste edelman in Lotharingen. Hij versterkte zijn positie door gebruik te maken van de positie van Lotharingen tussen Oost- en West-Francië, in een tijd dat het nog niet vanzelfsprekend was dat Lotharingen tot het Heilige Roomse Rijk (Oost-Francië/Duitsland) zou gaan behoren. (bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Reinier_I_van_Henegouwen)
Reinier was een zoon van Giselbert, graaf in de Maasgouw en de Lommegouw (rondom Namen), en van Ermengarde, dochter van keizer Lotharius I. Daardoor behoorde hij tot de hoogste adel van Lotharingen. In zijn jonge jaren was hij samen met de bisschop van prinsbisdom Luik aanvoerder van een expeditie tegen de Vikingen op Walcheren. Volgens Dudo van Saint-Quentin voerde hij daarna ook nog met Radbod, de leider van de Friezen, een leger aan in Walcheren tegen de Noormannen onder leiding van Rollo. Dudo's betrouwbaarheid is echter niet onbetwist. Reinier werd benoemd tot graaf van Henegouwen, Bergen en Haspengouw. In de Capitulare van Quierzy uit 877, wordt hij genoemd naast zijn vader als een van de regenten van het koninkrijk tijdens de afwezigheid van Karel de Kale die oorlog voerde in Italië.
Na de dood van zijn vader volgde hij hem op als graaf van de Maasgouw. Ook erfde hij grote bezittingen, ambten, lenen en allodiale goederen langs de Maas en in Brabant, de Ardennen en de Eifel. In 886 nam hij deel aan de gevechten tegen de Vikingen tijdens het beleg van Parijs. Hij steunde de zaak van Karel de Eenvoudige tegen Odo I van Frankrijk. In 895 steunde Reinier de benoeming van Zwentibold tot koning van Lotharingen. Reinier werd een belangrijke adviseur van Zwentibold. In juni 896 beleende Zwentibold Reinier op diens eigen verzoek (in precarie) met de Sint-Servaasabdij, dezelfde abdij die in 889 door Arnulf van Karinthië geschonken was aan de kerk van Trier. Door deze belening ontstond een breuk in de verhouding met de aartsbisschop van Trier.[3]
Zwentibold kwam echter al snel in conflict met de edelen en ontsloeg in 898 Reinier als zijn raadgever. Reinier vroeg toen aan Karel de Eenvoudige om koning te worden van Lotharingen. Als straf daarvoor wilde Zwentibold alle titels en bezittingen van Reinier afnemen maar die weigerde ze op te geven. Reinier verschanste zich met medestanders bij "Durfos" aan de Beneden-Maas (hoogstwaarschijnlijk was het Furfooz bij Namen)[4] en kon een aanval van het leger van Zwentibold afslaan. In 900 werd Zwentibold gedood in een veldslag tegen opstandige edelen en werd als koning van Lotharingen opgevolgd door Lodewijk het Kind. Lodewijk benoemde in 903 Gebhard († 910) tot hertog van Lotharingen. Reinier werd in 900 wel benoemd tot lekenabt van de dubbelabdij van Stavelot-Malmedy en kreeg tussen 906 en 908 formeel de titel van graaf van Henegouwen terug. Toen de Konradijn Gebhard in 910 sneuvelde tegen de Hongaren werd zijn positie waargenomen door Reinier. Op 1 juni 911 wordt hij comes ac missus dominicus (graaf en koningsbode) genoemd. Waarschijnlijk had hij de vertrouwensrelatie reeds voor de slag bij Augsburg opgebouwd.
Na de onverwachte dood van Lodewijk het Kind op 24 september 911 weigerde de adel van Lotharingen, onder leiding van Reinier, zijn opvolger Koenraad I van Frankenland trouw te zweren maar erkende Karel de Eenvoudige als koning. Karel gaf Reinier als beloning de functie van lekenabt van de Sint-Maximinusabdij te Trier. Zo had Reinier gaandeweg als graaf, lekenabt van de abdijen van Maastricht, Echternach en Stavelot-Malmedy, en mogelijk die van Chèvremont bij Luik, en als grootgrondbezitter, uitgestrekte gebieden in en rond het huidige Wallonië en Luxemburg onder controle gekregen. Hij kreeg de titel markgraaf van Karel in 915. Formeel was dat een benoeming tot markgraaf maar in de praktijk waren de rechten en bevoegdheden dezelfde als die van een hertog. Reinier was onbetwist de militaire leider van het gebied onder Karel.
Huis Henegouwen Hollandse Tak van 1182 tot 1345 na Christus
Deze tak begon bij Burchard van Avesnes (geboren in 1182). Hij was de derde zoon van Jacob van Avesnes. Deze tak bestond langer dan de hoofdtak, namelijk tot 1345. De dertigjarige Burchard trouwde in 1212 met de 10-jarige Margaretha II van Vlaanderen. Door dit huwelijk bracht hij zijn familie binnen in de hogere politieke kringen en Burchard kan dus als stamvader van het huis gezien worden. (bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Huis_Avesnes).
Margaretha II van Vlaanderen, ook wel Margaretha van Constantinopel (Constantinopel , 2 juni 1202 — Gent, 10 februari 1280), was gravin van Vlaanderen van 1244 tot 1278 en als Margaretha I gravin van Henegouwen van 1244 tot 1280. Zij was de tweede dochter van graaf Boudewijn IX van Vlaanderen en Henegouwen (VI), en Maria van Champagne. Haar vader werd in mei 1204 ook keizer van Constantinopel.
Na het overlijden van haar moeder in 1204 en het verdwijnen van haar vader in april 1205 liet de Franse koning Filips II haar met haar oudere zuster Johanna in 1208 op 6-jarige leeftijd naar het hof in Parijs overbrengen om haar te onttrekken aan anti-Franse invloeden in Vlaanderen. Gedurende haar tijd in Parijs maakte ze samen met haar zuster kennis met de Cisterciënzerorde, mogelijk mede door de invloed van Blanca van Castilië, de echtgenote van de Franse kroonprins.
Huis Brabant van 1183 tot 1406 na Christus
Het hertogdom Brabant vormde, vanaf het midden van de middeleeuwen tot aan de negentiende eeuw, een in grootte wisselend grondgebied in de Lage Landen dat op basis van het feodale stelsel in bezit was van, en werd bestuurd door, leenheren van de Duitse keizer, de Franse koning of keizer of het aartsbisdom Keulen.[1][2][3] Door de eeuwen heen ontwikkelde zich hier een belangrijke en invloedrijke bestuurlijke en culturele eenheid in de Nederlanden.
In 977 kreeg Karel, een jongere zoon van Lodewijk IV van West-Frankrijk, het hertogdom Neder-Lotharingen als benificium van de Duitse keizer Otto II.
Waar een heerweg uit de Romeinse tijden langs rivier de Zenne liep, bouwde hij een verdedigingspost van het Rijk der Oostelijke Franken. Hij zocht steun bij Reinier van Henegouwen en diens broer Lambert I die graaf in Leuven werd. In de elfde eeuw bestond het gebied uit talloze hertogdommen en graafschappen, het graafschap Leuven zou uitgroeien tot het hertogdom Brabant. Hendrik I van Brabant legde de basis voor de ontwikkeling en bloei van de middeleeuwse Brabantse steden. Hij verleende 's-Hertogenbosch, Oisterwijk, Sint-Oedenrode, Eindhoven, Helmond en Brussel stadsrechten.
Voor meer informatie daarover lees de volgende "300 Blz. telende" Sommatieverzoekschrift d.d. 25 december 2025 (kenmerk: EKC/25122024/Vz-Onth-Jaarrek) van het Ecologisch Kennis Centrum B.V. (KvK-nummer: 16090111), gevestigd op het adres 't Achterom 9A, 5491 XD, Sint-Oedenrode, met als enig directeur A.M.L. van Rooij, wonende in zijn eigen woning op het adres 't-Achterom 9, 5491 XD Sint-Oedenrode, aan bestuurlijk verantwoordelijk Minister Dirk Beljaarts (PVV) van Economische Zaken, namens deze de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland, Team Investment & Bancair (ontheffing jaarrekening), Postbus 93144, 2509 AC Den Haag. Lees daarvoor de volgend paarse link op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen, als ook de aanvullende tekst met foto's, links en deeplinks daaronder.
Hoe
extreem groot de DUIVEL is die vanuit BURGEMEESTER BART DE WEVER van
Antwerpen, vanuit VLAANDEREN, vanuit BRUSSEL en BELGIË, vanuit de
KONINKLIJKE BELGISCHE KERK EN STICHTING SINT-JULIAAN-DER-VLAMINGEN IN
ROME van de gehele ROOMS-KATHOLIEKE KERK in de GEHELE WERELD vanaf 1444
(al 581 jaar lang) een WERELDWIJDE DUIVELSE ORGANISATIE heeft gemaakt,
maakt dat wat hieronder daarover staat geschreven Glashelder.
Het vestigingsadres van de Koninklijke Rooms-Katholieke Belgische kerk en Stichting Sint-Juliaan-der-Vlamingen op het adres Via del Sudario, 42 00186 Rome.
De Beheerraad van de Koninklijke Rooms-Katholieke Belgische kerk en Stichting Sint-Juliaan-der-Vlamingen op het adres Via del Sudario, 42 00186 Rome
De Provisorenraad (Beheerraad) van de Koninklijke Belgische Kerk en Stichting Sint-Juliaan-der-Vlamingen is samengesteld uit volgende leden:
Gabriel Quicke
Gabriel Quicke stamt uit een Brugse landbouwersfamilie met zeven kinderen, van wie hij de voorlaatste is. Het gezin werd zwaar getroffen, toen de kinderen nog jong waren, door het auto-ongeval op 16 januari 1967, waarbij de beide ouders het leven lieten. De kinderen werden gastvrij opgenomen in het huis van hun ongehuwde tante Alphonsina Quicke, zus van hun vader, die ze liefdevol opvoedde.
Hij trad binnen in het seminarie van Brugge, werd in 1986 tot diaken en op 28 juni 1987 tot priester gewijd.
Hij behaalde in 1983 aan de Katholieke Universiteit Leuven de kandidatuur in de klassieke filologie en in 1986 het baccalaureaat in de theologie. Hij studeerde vervolgens in Rome aan de universiteit Gregoriana en behaalde er het licentiaat in de theologie in juli 1989.
Hij werd daarop leraar godsdienst en geschiedenis in het Klein Seminarie in Roeselare. Hij werd in 1992 professor aan het Grootseminarie van Brugge en werd er directeur. Hij doceerde psychologie (inleiding en algemene psychologie, persoonlijkheidspsychologie, ontwikkelingspsychologie, godsdienstpsychologie en sociale psychologie), filosofische antropologie, judaïsme, islam, Bijbels Grieks en Latijn. Hij was tevens verbonden aan de Katholieke Hogeschool Brugge-Oostende (KHBO), waar hij aan de kinesisten en ergotherapeuten godsdienst en filosofie doceerde.
Vanaf 1994 was hij gouwproost voor de KSA in West-Vlaanderen. In april 2007 werd hij tot 'priester in zending' benoemd in Libanon aan het grootseminarie van Harissa, ten noorden van Beiroet. Aan dit grootseminarie doceerde hij Bijbels Grieks, theologie en filosofie.
Hij was ook aalmoezenier aan de Université Saint-Joseph in Beiroet voor de departementen rechten, economie en management. Hij bood ook hulp in het Palestijnse vluchtelingenkamp van Dbayeh. Tijdens die periode leerde hij verder Arabisch, een studie die hij vanaf 2005 was begonnen.
In maart 2009 volgde hij Johan Bonny op als staflid van de Pauselijke Raad ter Bevordering van de Eenheid van de Christenen. Hij was er verantwoordelijk voor de dialoog met de oosters-orthodoxe christenen.
Hij woonde in het Belgisch College in Rome en predikte in de Friezenkerk in deze stad.
In 2011 promoveerde hij aan het Angelicum tot doctor in de theologie met de thesis Saint Augustine. A Spiritual Guide for Ecumenism Today. A Study of the Tractatus in Iohannis Evangelium. In september van het zelfde jaar werd hij benoemd tot professor aan het Angelicum.
In 2014 werd hij tot kapelaan van de paus benoemd en voerde hij de titel monseigneur. Hij werd lid van de adviesraad van het tijdschrift Sacris Erudiri, onderdeel van het Corpus Christianorum (Brepols Publishers, Turnhout).
Op 1 september 2018 werd hij president van het Heilige Geestcollege en het Leo XIII-seminarie in Leuven, twee studentenresidenties van de KU Leuven. Hij volgde in deze functies priester Marc Steen op. Op 1 september 2021 volgde Reimund Bieringer hem in beide functies op. Hij werd tevens professor aan de Faculteit Theologie en Religiewetenschappen.
Gabriel Quicke was ook provisor van de Koninklijke Belgische Kerk en Stichting Sint-Juliaan-der-Vlamingen in Rome.
In september 2021 volgde hij Hugo Vanermen op als rector van de Koninklijke Belgische Kerk en de Stichting Sint-Juliaan der Vlamingen en afgevaardigd beheerder van de Fondation Lambert Darchis in Luik en Rome.
Naast een lesopdracht, zet hij zich tevens verder in voor de christenen in het Midden-Oosten, en heel in het bijzonder voor de weeskinderen in Irak.
Voor
meer informatie daarover lees bettreffend artikel op de Website
Koninklijke Rooms-Katholieke Belgische kerk en Stichting
Sint-Juliaan-der-Vlamingen in de volgende paarse link.
Bijgevoegde drie video's maken duidelijk hoe extreem groot de DUIVEL is in de Koninklijke Rooms-Katholieke Belgische kerk en Stichting Sint-Juliaan-der-Vlamingen vanuit Rome over de gehele Aardse Wereld.
De Koninklijke Belgische Kerk Sint-Juliaan-der-Vlamingen bevindt zich in de Via del Sudario, 42, aan de Largo di Torre Argentina. Tijdens de weekdagen is de kerk open voor gebed en bezichtiging op dinsdag en donderdag van 10:00 tot 12:00 uur.
De eerste en de derde zondag van de maand wordt er Eucharistie gevierd om 10.30. De eerste Eucharistie vond plaats op zondag 16 januari 2022 om 10u30. Lees meer.
Nederlandse Kerstliederen vanuit de DUIVELSE Rooms-Katholieke Belgische kerk en Stichting Sint-Juliaan-der-Vlamingen vanuit Rome over de gehele Aardse Wereld.
Belgisch schandaal in het Vaticaan
Vrienden, vrienden, vrienden… we hebben een raadseltje voor U.
26 mei 2024 ENIGMA
Wat zegt u "Georges Henri Ruyssen"?
Is het een dichter? Was het een filosoof? Is het een Gazaanse spion die voor Caroline Gennez werkt?
Nee, vrienden, niets van dat alles.
Georges Henri Ruyssen is een doofpotfiguur, een bewuste vergetelheid van de Regimepers.
Georges Ruyssen is een… pater. Een Belgische pater.
Geen gewone pater! Georges, een jezuïet, was decaan van de faculteit Kerkelijk Recht van het Pauselijk Oosters Instituut (Pontificio Istituto Orientale of P.I.O.) in Rome. Niet de minste onder de minsten dus. We schrijven in de verleden tijd, want vandaag is Georges Ruyssen geen decaan meer.
Op 23 februari 2024 stortte de hemel neer op het arme hoofd van deze Belgische jezuïet in Rome. Op die dag kreeg Ruyssen een kattenbelletje waarop in Vaticaans handschrift geschreven stond dat hij onmiddellijk Rome moest verlaten.
Er stond nog iets meer bij: "Weledelgestrenge Georges, U dient niet alleen Rome per onmiddellijkheid vaarwel te zeggen, U wordt ook verplicht om twee jaar aan Uw gezondheid te werken".
Dat is Vaticaans voor "Georges ge hebt teveel gerotzooid met uwen toog aan".
Het nieuws van de verbanning verscheen niet in de Belgische pers, wel op enkele buitenlandse websites (klik HIER, HIER, HIER, HIER, HIER, HIER en HIER).
Ondanks de internationale verspreiding heerst er in België een doodse stilte over deze zaak.
Belgische Romegangers en Vaticaanfreaks zullen het vertrek van Georges met leden ogen aanzien, want Ruyssen bekleedde een aantal impressionante posten in Rome.
Zo was Pater Georges Ruyssen sinds 2021 aangesteld als referendaris van de hoogste kerkelijke rechtbank. Een referendaris is een kerkjurist die rechters helpt hun vonnissen voor te bereiden. In het geval van Ruyssen wil dat zeggen dat hij expert is in het kerkelijk recht van de oosters-katholieke Kerken. Die expertise zorgde ervoor dat hij decaan werd van de Faculteit Oriëntaals Kerkelijk Recht aan het Oosters Instituut in Rome.
Daarnaast is/was (?) hij ook lid van de Provisorenraad (beheerraad) van de Koninklijke Belgische Kerk en Stichting Sint-Juliaan-der-Vlamingen. Een toch wel interessante stichting met veel betekenis voor België.
In die beheerraad van die stichting vinden we Ruyssen terug in het gezelschap van een aantal illustere serieuze mensen te weten: Patrick Renault, ambassadeur van België bij de Heilige Stoel, voorzitter van de beheerraad; mgr. Dr. Gabriel Quicke, rector; P. André De Bleeker, CICM, provisor; P. Wim Collin, SDB, provisor en dus ook Georges Ruyssen, provisor. De beheerraad wordt administratief versterkt door Lieve Van Cant, secretaresse .
Wat voorzitter Renault betreft, zijn functie als ambassadeur bij het Vaticaan is een eindeloopbaanbeloning en vereist ook het vertrouwen van Het Hof. (Deze ambassadeurs blinken gewoonlijk niet uit door sympathie voor "les Flamins")
De stichting beheert sinds lang ook een échte kerk, met een lange en moeilijke naam: Koninklijke Belgische kerk en Stichting Sint-Juliaan-der-Vlamingen, afgekort: de Koninklijke Belgische Kerk Sint-Juliaan-der-Vlamingen. Nog meer afgekort: de San Giuliano dei Fiamminghi. In het Vlaams afgekort: Sint-Juliaan-der-Vlamingen.
De kerk bevindt zich in de Via del Sudario, 42, tussen Largo di Torre Argentina en Sant'Andrea della Valle.
Ten tijde van de kruistochten stond er op die plek geen kerk maar een pelgrimshospitaal gericht op bezoekers uit het Graafschap Vlaanderen.
Sinds 1844 is de San Giuliano dei Fiamminghi de nationale kerk van de Belgen in Rome.
De stichting heeft uiteraard fondsen nodig om haar diensten en gebouwen in het hart van Rome te financieren. Daartoe bouwde ze in de loop der tijd een indrukwekkende vastgoedportefeuille uit om haar kosten te financieren.
Marko Rupnik
De plotsklapse verdwijning van Ruyssen wordt in Vaticaanse kringen gelinkt aan het dossier van de Sloveense jezuïet Marko Rupnik, die door een veertigtal vrouwen werd aangeklaagd wegens seksueel misbruik. Het dossier werd door het Vaticaan heropend. Sindsdien zijn hierover geen andere berichten meer verspreid, tenzij op Italiaans- en Spaanstalige websites.
Van Quicke naar Quintens
Op de website van de San Giuliano dei Fiamminghi stichting staat pater Ruyssen nog steeds vermeld als lid van de raad van beheer. Het is de huidige rector van de stichting mgr. Gabriël Quicke, die een beslissing zal namen wat er dient te gebeuren met de functie van pater Ruyssen.
Een leuk tussen haakjes
Een van de vorige rectoren van de Koninklijke Belgische kerk San Giuliano dei Fiamminghi was mgr. Werner Quintens (Mariakerke, 21 maart 1937 – Oostende, 10 januari 2005).
Quintens was een Vlaamse geestelijke met een messcherp verstand. Hij ging in Rome studeren en doctoreerde in de Bijbelse wetenschappen aan het Pontificium Institutum Biblicum (het Pauselijk Bijbelinstituut). Zijn doctoraat ging over psalmen.
Hij speelde zich in de belangstelling van Johannes-Paulus II. Hij werd in 1972 benoemd tot rector van het Belgisch Pauselijk College in Rome. In 1974 schopte hij het tot Kapelaan van paus Johannes Paulus II. In 1987 klom Quintens nog een trapje hoger op de ladder. Hij werd Ereprelaat van Zijne Heiligheid Johannes-Paulus II.
Het Belgisch Koningshuis, om niet te zeggen vooral Paola en Fabiola, apprecieerden deze Belg in het innersanctum van het Vaticaan. Quintens werd benoemd tot kerkelijk raadgever bij de ambassade van België in het Vaticaan, een parallelle functie die hij uitoefende van 1972 tot 2003.
Quintens werd onder experts geroemd om zijn studie van de Dode Zeerollen. Volgens bronnen was Quintens een reus in dat domein. Als men hem echter niet kende, zou men hem 5 frank gegeven hebben, uit compassie.
Zijn talenkennis van oude talen was fenomenaal, waaronder het oud – Aramees.
Mie Katoen
Quintens werkte niet alleen voor paus Johannes-Paulus II. Hij was er ook persoonlijk mee bevriend. Hij mocht als een van de weinigen wekelijks ontbijten met de paus. Een gunst, want zelfs Ratzinger die zeer nauw samenwerkte met de paus mocht niet aanwezig zijn op deze ontbijten.
Quintens kende Ratzinger goed. Ratzinger leefde op dat moment in Rome als kardinaal-bisschop, in een klein appartementje samen met zijn zuster. Hij was titulair bisschop van het suburbicaire bisdom Velletri-Segni en vice-deken, vervolgens deken, van het College van Kardinalen. Ratzinger had een Belgische secretaresse. Ze was Franstalig en had een afkeer voor Vlamingen. Werner Quintens, zelf een Vlaamsgezinde, noemde haar "Mie Katoen".
Het scenario van de dood van Werner Quintens werd door God zelf geschreven. Quintens stierf op 10 januari 2005. En dat was geen toeval. Op exact diezelfde dag stierf namelijk ook kardinaal Jan Schotte. Waarom is dat opmerkelijk? Wel, kardinaal Jan Schotte was sinds 1994 de titularis van… de Koninklijke Belgische kerk Sint-Juliaan-der-Vlamingen.
Alles draait in Rome om de Koninklijke Belgische kerk Sint-Juliaan-der-Vlamingen zo lijkt het wel.
Roger Vangheluwe
Hoe graag men Quintens ook had gezien in Rome en in het Koningshuis, in België had Quintens een geduchte vijand,… Roger Vangheluwe.
Vangheluwe probeerde verschillende malen op slinkse wijze Quintens uit Rome los te rukken en terug naar België te brengen. Quintens bleek echter een maatje te groot voor Vangheluwe.
We kennen de ondertussen van zijn troon gevallen Vangheluwe.
Paul Van Tigchelt
In Rome zullen ze de Belgen de dag van vandaag niet zo graag meer zien komen. Niet in het minst na de démarche van de minister van Justitie Paul Van Tigchelt. Die kroop met opgestroopte hemdsmouwen op de barricaden in de rol van grootinquisiteur.
De VRT meldde over Van Tigchelt:
"De pornobeelden die op de computer van Roger Vangheluwe zijn gevonden, zijn voor het Vaticaan een nieuw element in het dossier tegen de voormalige bisschop van Brugge. Dat heeft minister van Justitie Paul Van Tigchelt (Open VLD) gezegd in "Villa Politica". Volgens Van Tigchelt is het nu aan het Vaticaan om te oordelen of dit genoeg is om Vangheluwe zijn titel van bisschop te ontnemen."
Met zijn initiatief miskende Van Tigchelt de geijkte diplomatieke kanalen alsmede het kerkelijk recht. Een geluk dat Rik Torfs er nog was om wat weerwerk te bieden.
Er waren echter onmiddellijk twijfels over de werkelijke motieven van Polle en co. Dit werd ook al aan het licht gebracht door een artikel in 't Scheldt (klik HIER).
Ging het hierbij om de slachtoffers van de kerk of om een aanval op de kerk? Met Paul Van Tigchelt als aanvoerder van het Vivaldi-esquadron heet het in bepaalde kringen dat de loge in pre-electorale sfeer de kerk een slag onder de gordel wilde verkopen. Niet voor niets lijkt Vivaldi op een bende met de innerlijke kenmerken van de maffia en de uiterlijke kenmerken van een op communistische leest geschooid roversclubje.
"Omdat bepaalde linkse figuren en instellingen (met de VRT op kop) en de Loge, de Kerk haten, worden de Katholieken nu al 14 jaar bestookt en gemarteld met desinformatie!" lezen we HIER.
In eerste instantie dient gesteld te worden dat er ofwel overal een probleem is ofwel geen probleem. In het geval van pedo- en zedenmisdrijven is er wat ons betreft sowieso altijd een probleem.
De rode en loge-pedobeerputten dienen aangepakt te worden. In hun geval gaat het allicht veeleer om netwerken voor chantage en spionage. In het kerkelijke milieu gaat het eerder om individuele gevallen van misbruik.
Twee 'vreemde' dossiers
Toch blijft het vreemd waarom er zoveel geblaat bestaat rond het dossier Vangheluwe en nauwelijks een zucht rond twee dossiers die misschien wel even erg, zo niet erger zijn.
We verwijzen naar het vreemde dossier "Dutroux" (klik HIER) met zijn verwijzingen naar kinderpornonetwerken.
Of we verwijzen naar het dossier van het intussen overleden parlementslid "Mahieu". Dat dossier heeft betrekking op de moord op Julie en Melissa. (Klik HIER).
Van belang in dit dossier is een beruchte video met daarin een kardinaal die vraagt: "Sta ik er ook op?" Dit dossier eindigde trouwens op geheel giftige wijze. Door fraude op het assisenproces in deze zaak werd een persoon ten onrechte veroordeeld op basis van een vervalst autopsieverslag. Het bedrog had tot doel om "les têtes (qui) sont trop grosses" uit de wind te zetten.
Dit dossier bleef buiten de Operatie Kelk en werd volledig genegeerd door de gerechtelijke instanties, de politiek en de media. Ook een gekende prof. aan de KU Leuven die het kreeg, zweeg.
Dit dossier werd trouwens door Mahieu voor zijn dood in Rome overgemaakt aan het Vaticaan. Gevolg: niet gekend.
Het oorverdovend stilzwijgen over beide bovenstaande dossiers staat in schril contrast met het gehuil en gekerm over de "pornocollectie" (sic) van Vangheluwe, een collectie die overigens betiteld werd als 'legaal'.
Intussen heeft, dankzij het kabaal rond de zaak, paus Franciscus het verzoek ingewilligd om Vangheluwe uit zijn ambt van bisschop en priester te ontheffen.
Omerta
Vraag blijft waarom er rond het gebeuren van Georges Henri Ruyssen zo weinig 'kabaal' bestaat?
Een mogelijke verklaring is de invloed van de Jezuïetenorde, waar ook de Paus toe behoort.
Boven deze orde zweeft immers sinds de oprichting de schaduw van de Tribe en The Brotherhood.
Daar waar bij het begin van de oprichting deze orde fungeerde als de stoottroepen van de kerk over de ganse wereld, is volgens bepaalde bronnen deze orde inmiddels omgevormd tot het Paard van Troje, om de kerk van binnenuit te vernietigen.
Een belangrijke publicatie met een inzicht in deze samenzwering is het boek van de Ierse pater Martin Malachi "The Jesuits: The Society of Jesus and the Betrayal of the Roman Catholic Church" – 15 Feb. 1988 " (klik HIER).
Samenvattend lezen we daarover:
In "The Jesuits", Malachi Martin reveals for the first time the harrowing behind-the-scenes story of the "new" worldwide Society of Jesus. The leaders and the dupes; the blood and the pathos; the politics, the betrayals and the humiliations; the unheard-of alliances and compromises. The Jesuits tells a true story of today that is already changing the face of all our tomorrows"
Auteur Malachi was ook een jezuïet. Hij deed zijn studies aan de KU Leuven. Uiteindelijk verliet hij de orde en verhuisde hij naar New York, alwaar hij overleed op 27 juli 1999. Zijn dood was omgeven door mysterie zoals we kunnen lezen in de documentaire 'Hostage to the Devil: The footstone of Malachi Martin in Gate of Heaven Cemetery':
"In 1999, Malachi Martin died in Manhattan of an intracerebral hemorrhage, four days after his 78th birthday. It was caused by a fall in his apartment in Manhattan. The documentary 'Hostage to the Devil' claimed that Martin said he was pushed from a stool by a demonic force."
Als de Jezuïetenorde een wapen is om de kerk van binnenuit te ondermijnen en te vernietigen dan is het misschien logisch dat bepaalde dossiers zoals we hier boven beschreven niet allemaal aan de oppervlakte komen.
Uit de voormelde analyse kunnen dan ook twee gevolgtrekkingen gemaakt worden.
1. Er is de selectieve verontwaardiging en vervolging van zedenmisdrijven, naargelang het past in het kraam van zowel linkse als logemaffia's.
2. Er is een gigantisch ondergronds censuurnetwerk bij de overheid en in de media, in de brede zin van het woord, met zwarte lijsten m.b.t. "onderwerpen – publicaties – personen – organisaties".
Voor betreffend artikel in TSCHELDT lees de volgende paarse link.
Aartsbisschop Walter Brandmüller (Ansbach, 5 januari 1929) is een Duits theoloog, mediëvist en een kardinaal van de Rooms-Katholieke Kerk.
Brandmüller, zoon van een officier, studeerde aan de Ludwig-Maximilians-Universität München, waar hij in 1963 promoveerde op het proefschrift Das Wiedererstehen katholischer Gemeinden in den Fürstentümern Ansbach und Bayreuth. Zijn Habilitationsschrift handelde over het Concilie van Pavia-Siena (1423-24). Hij werd hierna hoogleraar aan de filosofisch-theologische Hogeschool van Dillingen an der Donau. Van 1971 tot zijn emeritaat in 1997 was hij hoogleraar in de Middeleeuwse Kerkgeschiedenis aan de Universiteit Augsburg. (bron https://nl.wikipedia.org/wiki/Walter_Brandm%C3%BCller
Sinds 1981 was Brandmüller lid van het Pauselijk Comité voor de Geschiedwetenschappen, waarvan hij sinds 1998 president was. Ook was hij voorzitter van de Internationale Commissie voor vergelijkende Kerkgeschiedenis. Een van de zaken waar hij aldus bij betrokken raakte, was de rehabilitatie van Galileo Galilei, die in 1992 door paus Johannes Paulus II postuum in ere werd hersteld. In 2009 legde hij zijn functies neer.
Walter Brandmüller is een priester van het aartsbisdom Bamberg en een kanunnik van de Sint-Pietersbasiliek. In 1983 verhief de paus hem tot Ereprelaat van Zijne Heiligheid.
Walter Brandmüller werd op 13 november 2010 bisschop gewijd; hij werd tevens benoemd tot titulair aartsbisschop van Caesarea in Mauritania, waarvan eerder de Nederlandse bisschop Gerard de Korte titulair bisschop was.
Brandmüller werd tijdens het consistorie van 20 november 2010 kardinaal gecreëerd. Hij kreeg de rang van kardinaal-diaken. Zijn titeldiakonie werd de San Giuliano dei Fiamminghi. Gelet op zijn hoge leeftijd kon Brandmüller niet meer deelnemen aan toekomstige conclaven.
Op 3 mei 2021 werd Brandmüller bevorderd tot kardinaal-priester. Zijn titeldiakonie werd tevens zijn titelkerk pro hac vice.
Wijding van Walter Brandmüller tot AARDSBISSCHOP van de DUIVELSE Rooms-Katholieke Belgische kerk en Stichting Sint-Juliaan-der-Vlamingen vanuit Rome over de gehele Aardse Wereld.
Der älteste deutsche Kardinal in Rom gibt Antwort | Interview mit Walter Kardinal Brandmüller
De sleutel van onze Wereld ligt in Jerusalem
06-01-2025
De DEMMINK-DODENLIJST is ontstaan omdat er tot heden geen persvrijheid was in Nederland, klokkenluiders werden vermoord en corrupte topambtenaren werden door het OM jarenlang in bescherming genomen.
Een allesomvattend artikel, de onderwereld en de bovenwereld hebben vele raakvlakken. Geld en roem maken niet altijd gelukkig!
Trump: Wat de normies niet begrijpen is de ondergang van de EU-monarchen in de afgelopen 8 jaar — de Crown Lizards, Rothschilds, House of Orange, Black Nobility, Black Sun, Vaticaan, Jezuïeten, Zionisten, etc.