Vertaal deze pagina naar:

WANNEER STAAT DE GODDELIJKE BOODSCHAP IN HET VLAAMSE DAGBLAD DE STANDAARD?

15-10-2023

*** Wanneer MR-President Charles Michel van de Europese Unie toestaat dat deze "Goddelijke Waarheid", verderop te lezen in dit artikel, in de kwaliteitskrant De Standaard komt dan is het afgelopen met de oorlogen in Israël en Oekraïne en redt hij daarmee miljoenen mensenlevens! ***

Over kwaliteitskrant De Standaard

De Standaard is een Vlaams dagblad. Het wordt uitgegeven sinds 1918 en is eigendom van Mediahuis. In de 20e eeuw was de krant van katholieke signatuur en speelde ze een voorname rol in de Vlaamse Beweging.

In 1911 richtte de minimalist Frans Van Cauwelaert mee het weekblad Ons Volk Ontwaakt op, genesteld in de Vlaamse katholieke studentenbeweging, en met onder anderen de jonge Marnix Gijsen als een van de redacteuren. Dit weekblad werd als de voorloper van De Standaard gezien. De eisen voor Nederlandstalig onderwijs en administratie moest kracht bijgezet worden met een eigen Vlaamse krant. Op zaterdag 2 mei 1914 richtte diezelfde Frans Van Cauwelaert samen met Alfons Van de Perre en Arnold Hendrix en met 151 aandeelhouders in Hotel Wagner in Antwerpen het dagblad De Standaard en de uitgeverij De Standaard N.V. op, maar door het uitbreken van de oorlog zou de eerste editie enige jaren op zich laten wachten.

Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/De_Standaard

Ons krachtigste wapen is de Pen en het geschreven Woord!

***

De onderstaande brandbrief met een Goddelijke Boodschap werd onder andere gemaild naar:

Kwaliteitskrant De Standaard - https://www.standaard.be/ - Europarlement - Mediahuis - De Kamer - Vlaams parlement - Belgische FED - Team Justitie - Gemeente Charleroi - etc.

***

BRANDBRIEF GODDELIJKE BOODSCHAP

Geachte hoofdredacteur Karel Verhoeven van De Standaard en MR-President Charles Michel van de Europese Unie,

Mijn zeer grote dank aan Karel Verhoeven voor het artikel met als onderwerp "De Croo: 'Ik roep op om het conflict Israel-Palestina niet te importeren'" met daarin de volgende tekst:

"De federale regering heeft vrijdag de koppen bij elkaar gestoken om haar positie te bepalen over het conflict tussen Israël en Palestina. Er waren plooien glad te strijken. Donderdag schreef minister van Ontwikkelingssamenwerking Caroline Gennez (Vooruit) op X (Twitter): 'Stop het geweld en start onderhandelingen.' De voorzitter van regeringspartij MR, Georges-Louis Bouchez, verspreidde die tweet met als bijschrift 'Not in my name. Caroline Gennez vraagt aan Israëliërs om te onderhandelen met terroristen. Walgelijk gewoon. Moesten wij dan onderhandelen met IS? Hoe kun je zo'n onzin vertellen? Volstrekt onwaardig.

Naar aanleiding daarvan willen wij u kenbaar maken dat de wereldpolitiek zo blind, angstig en bang is dat zij de "goddelijke waarheid" niet naar buiten durven te brengen. Zelfs mijn eigen christelijke politieke partij cd&v -- waarvan onze voorzitter Sammy Madhi zelfs dubbel christen is en gelooft in Jezus Christus en in Allah, namelijk vanuit zijn Rooms-Katholiek zijn en zijn Moslim zijn – is tot op heden nog te bang om deze "goddelijke waarheid" vanuit onze politieke partij cd&v (waarvan ik stemgerechtigd lid ben, maar als gevolg van "corporate crime" binnen de partijpolitiek niet kan stemmen) via waarheidskranten als met name De Standaard naar buiten te brengen. Om die reden laten wij aan hoofdredacteur Karel Verhoeven van De Standaard en aan MR-President Charles Michel van de Europese Unie het volgende stukje "Goddelijke waarheid geschiedenis" toekomen:

Het is M.W.R. (Maurits) van Vollenhoven (1882-1976) -- telg uit het geslacht Van Vollenhoven waar ook Pieter van Vollenhoven deel van uitmaakt-- die al op jonge leeftijd samen met zijn moeder uit het geslacht Van de Poll in hun buitenplaats Sparrendaal (Driebergen), gelegen in 't Sticht Utrecht, ook persoonlijk diplomatiek overleg hebben gehad met Felix Feliksovitsj Joesoepov,de gebedsgenezer aan het hof van tsaar Nicolaas II van Rusland (1894-1917) (bron). Het is dezelfde Felix Feliksovitsj Joesoepov die Grigori Raspoetin (een Russisch-orthodox leider in wording) heeft vermoord. Na de moord op Raspoetin werden Joesoepov en zijn vrouw naar de Krim verbannen. Na de Russische Revolutie keerden zij voor korte tijd terug naar Sint-Petersburg en vluchtten toen naar Parijs. Op 27 september 1967 overleed Felix Feliksovitsj Joesoepov op 80-jarige leeftijd in Parijs (bron). Het is in dit kader goed om te weten dat de Nederlandse koning Willem II der Nederlanden, groothertog van Luxemburg en hertog van Limburg (1840-1849), was getrouwd met Anna Paulowna van Rusland (1795-1855) een dochter van tsaar Paul I van Rusland (1796-1801), waarvan tsaar Nicolaas II (1894-1917) de opvolger was. De Nederlandse koning Willem III der Nederlanden, groothertog van Luxemburg en hertog van Limburg (1849-1890), was de zoon van Anna Paulowna van Rusland (1795-1855) en wilde op deze wijze (als erfopvolger) aanspraak maken op het Russische Rijk, waarvan Oekraïne onderdeel uitmaakte (bron).

Het is dezelfde M.W.R. (Maurits) van Vollenhoven (1882-1976) die al op jonge leeftijd samen met zijn moeder uit het geslacht Van de Poll in hun buitenplaats Sparrendaal (Driebergen), gelegen in 't Sticht Utrecht, ook persoonlijk diplomatiek overleg hebben gehad met koningin Victoria Eugénie van Spanje (bron). Koningin Victoria Eugénie (1887-1967) was benevens koningin van Spanje ook prinses van Battenberg (Hesse-Darmstad in Pruisen). De naam Battenberg werd gevoerd door de nazaten van prins Alexander van Hessen (1823-1888) en Julia Hauke (1825-1895), de dochter van graaf Hauke, onder meer oud-minister van Oorlog namens Rusland in Polen. Alexander trouwde als prins uit een regerend vorstengeslacht beneden zijn stand met de hofdame van zijn zus en sloot derhalve een morganatisch huwelijk, dat wil zeggen dat de kinderen geen rechten kregen van de vader, maar alleen de status van hun moeder konden erven. Aan Julia werd door Alexanders oudere broer Lodewijk, de regerende groothertog van Hessen (Pruisen) de erfelijke titel van gravin/graaf verleend en enige tijd later de erfelijke titel van H.D. Prinses van Battenberg, naar een klein plaatsje met die naam in het groothertogdom. De kinderen van Alexander en Julia verkregen hiermee het recht zich prinsen en prinsessen van Battenberg te noemen. Nazaten van Alexander en Julia huwden met leden van de Britse koninklijke familie. Tijdens de Eerste Wereldoorlog veranderde de Britse koning George V de naam in het meer Engels klinkende Mountbatten. George V deed iets vergelijkbaars met zijn eigen achternaam, het Duitse Saksen-Coburg-Gotha wijzigde hij in Windsor. Prins Philip, de echtgenoot van de Britse koningin Elizabeth II uit het Huis Windsor, nam bij zijn huwelijk in 1947 eveneens de naam Mountbatten aan, zijn moeder was een telg uit de familie Battenberg. Elizabeth op haar beurt bepaalde dat haar nazaten, met uitzondering van koning Charles III (de huidige koning van het Verenigd Koninkrijk) de naam Mountbatten-Windsor zouden dragen (bron). De grootmoeder van koning Juan Carlos I van Spanje (1975-2014) was dezelfde Victoria Eugénie (1887-1967) (bron). Lodewijk Alexander van Battenberg was de kleinzoon van hertog Lodewijk II van Hessen-Darmstadt, schoonzoon van Lodewijk IV van Hessen-Darmstadt, broer van tsaar Alexander I van Bulgarije, schoonvader van koning Gustaaf VI Adolf van Zweden, grootvader van prins Philip (vader van huidige koning Charles III) en oom van koningin Victoria Eugenia van Spanje (bron). Ook voerde Maurits van Vollenhoven in zijn jonge jaren samen met zijn moeder gesprekken met keizerin Elisabeth van Oostenrijk (1837-1898) en met keizerin Eugénie van Frankrijk (1826-1920). Met al deze voorkennis en contacten is Maurits van Vollenhoven vier jaar voor de Eerste Wereldoorlog tot ruim een jaar na de Eerste Wereldoorlog (1914 tot 1919) buitengewoon gezant van Nederland in België geweest. Op aanraden van Maurits van Vollenhoven heeft de Belgische regering ten tijde van de Eerste Wereldoorlog beslist dat Hertog Xavier van Bourbon-Parma (1989-1974) samen met zijn oudere broer Sixtus (nadat Frankrijk hen had geweigerd) aan de zijde van België mochten meevechten in de Eerste Wereldoorlog tegen de Duitse keizer en koning Wilhelm II van Pruisen. Op deze wijze heeft Maurits van Vollenhoven weten te bewerkstelligen dat Huis Bourbon (in Frankrijk) en het Hertogdom Parma (in Italië) en daarmee de twee tegen elkaar strijdende partijen Geallieerden (Frankrijk) en Centralen (Italië) door Xavier van Bourbon-Parma en zijn oudere broer Sixtus vanuit het Belgische leger samenwerkende partijen zijn geworden. Een grotere infiltratie van twee tegen elkaar strijdende partijen vanuit nota bene het Belgische leger is ondenkbaar. Zowel Xavier als Sixtus hebben daarop kunnen doorgroeien tot kapitein (bevelhebber van en militaire eenheid) bij de artillerie, waarvoor Xavier later in België het Oorlogskruis heeft verkregen en ridder werd in de Belgische Orde van Leopold II (bron). Deze infiltratie van de twee kapiteins Xavier als Sixtus in het Belgische leger onder aansturing van de buitengewone Nederlandse gezant Maurits van Vollenhoven (1914 tot 1919) in België heeft tot de internationale Sixtus-affaire geleid (bron). Voor meer informatie daarover (LEES HIER).

Het is dezelfde M.W.R. (Maurits) van Vollenhoven (1882-1976) die al op jonge leeftijd samen met zijn moeder uit het geslacht Van de Poll in een particuliere audiëntie bij paus Leo XIII (1878-1903) hebben gehad (bron). Het is daarbij goed om te weten dat deze paus Leo XIII eerder onder de Belgische koning Leopold I vanaf 1843 nuntius in België was en dat met zijn hulp in 1644 het Belgisch Pauselijk College in Rome is opgericht, waarvan de Vlaamse geestelijke van de Katholieke Kerk monseigneur Dirk Smet (ridder in de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem) vanaf 2009 tot heden de rector is (bron). Het is daarbij tevens goed om te weten -- dat ten tijde Maurits van Vollenhoven (1914 tot 1919) in België de buitengewone Nederlandse gezant was -- Mgr. de t'Serclaes (1880-1927) rector was van dit Belgisch Pauselijk College in Rome. Hij is vanaf 1927 opgevolgd door Mgr. Oscar Joliet die dat tot na de Tweede Wereldoorlog (1945) is gebleven. Na zijn middelbare studie in Gent ging Mgr. Oscar Joliet in 1896 studeren aan de pauselijke Gregoriana Universiteit te Rome en behaalde er op 1 juni 1901 het doctoraat in de filosofie. Op 20 februari 1902 werd hij tot priester gewijd. Op 30 juni 1905 behaalde hij aan dezelfde pauselijke universiteit het doctoraat in de theologie en 25 juni 1907 het doctoraat in kerkelijk recht. Van 6 september 1907 tot 1919 werd hij professor filosofie aan het Klein-Seminarie te Sint-Niklaas en vanaf 7 september 1919 tot in 1927 werd hij professor aan het Bisschoppelijk Seminarie Gent. Hij was tevens directeur van de beide instellingen. Vanaf 1927 tot 1945 was hij rector van het Belgisch Pauselijk College te Rome. Op 31 mei 1857 werd Achille Ratti, de latere paus Pius XI (1922-1939), geboren als zoon van mede-eigenaar van verschillende zijdefabrieken in Noord-Italië. Op verzoek van paus Pius X (1903-1914) verhuisde Achille in 1911 naar Rome, waar hij pro-prefect werd van de Biblioteca Apostolica Vaticana (Nationale bibliotheek van de Heilige Stoel). Opnieuw werd hij belast met de herstructurering van een aanzienlijke bibliotheek. Zijn promotie tot prefect van de bibliotheek had Achille te danken aan paus Benedictus XV (bron). Het was de Duitse keizer en koning Wilhelm II van Pruisen die op 31 juli 1914 de Eerste Wereldoorlog is begonnen. Zijn keuze tot pauselijk legaat op 25 april 1918 voor Litouwen, de USSR en na de oorlog opnieuw met Polen was dan ook opmerkelijk. Het verzoek daartoe was uitgegaan van de aartsbisschop van Warschau, Aleksander Kakowski (1862-1938). Ratti's taak was het om de kerk in Polen opnieuw op te zetten en te reorganiseren. Hoewel hij aanvankelijk afwijzend stond ten opzichte van de taak, was het paus Benedictus XV zelf die er op stond dat hij zou afreizen. Op 30 mei 1918, een paar maanden voor het einde van de Eerste Wereldoorlog, arriveerde Achille in Warschau, waar hij zich vestigde in de pastorie van de Sint-Alexanderkerk. In juli reisde hij door de Poolse gebieden, die toen nog in handen waren van Pruisen, Oostenrijk-Hongarije en de Sovjet-Unie om zich te laten informeren over de positie van de Kerk binnen die gebieden en de staat waarin onder andere de kerkgebouwen zich bevonden. Vanaf 10 november 1918 heeft de Duitse keizer en koning Wilhelm II van Pruisen vanuit zijn permanente verblijfplaats Huis Doorn gelegen in 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht) als keizer van het herstelde Heilige Roomse Rijk paus Benedictus XV aangestuurd. Om vorm te geven aan de nieuwe kerkstructuur in Polen (onder aansturing van keizer Wilhelm II) had paus Benedictus XV in maart 1919 tien nieuwe bisschoppen benoemd en kort daarop werd Achille Ratti, die zich al in Warschau bevond, pauselijk nuntius op verzoek van de nieuwe Poolse regering onder aansturing van de Duitse keizer en koning Wilhelm II van Pruisen vanuit zijn permanente verblijfplaats Huis Doorn gelegen in 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht). Op 3 juli 1919 werd hij gekozen tot titulair aartsbisschop van Lepanto. In Poolse kringen ontstond langzaam het gevoel dat Achille Ratti een te pro-Duitse houding aannam, waarbij zijn uitspraak (uit naam van de paus) dat alle katholieken voor de paus gelijk waren de zaak alleen maar verergerde. Polen voelden zich verraden en verzocht Achille Ratti om het land te verlaten. Op 19 mei 1921 verliet hij Polen (bron). Na zijn vertrek uit Polen kwam onder keizer en koning Wilhelm II van Pruisen vanuit 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht) de kerkelijke carrière van Achille Ratti in een stroomversnelling. Tijdens het consistorie van 13 juni 1921 werden door paus Benedictus XV drie nieuwe kardinalen gecreëerd onder wie Achille. Als titelkerk werd aan hem de Santi Silvestro e Martino ai Monte toegewezen. Tijdens hetzelfde consistorie werd Achille ook bevestigd als aartsbisschop van Milaan. Op 6 februari 1922 werd Achille Ratti verkozen tot paus Pius XI (1922-1939). Opvallend daarbij was dat het kiescollege volledig uit Europese kardinalen bestond, waarvan 30 van de 53 uit Italië afkomstig was. Voor het vanaf 10 november 1918 niet meer bestaande Nederland was dat kardinaal Willem Marinus van Rossum -- de eerste Nederlandse kardinaal sinds de Reformatie (het zestiende-eeuwse schisma binnen het westerse christendom, dat ingezet werd door Maarten Luther, Johannes Calvijn en andere vroege protestanten) -- die door keizer en koning Wilhelm II van Pruisen vanuit 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht) van het Heilige Roomse Rijk daar naartoe was gezonden. Namens België was aartsbisschop van Mechelen, kardinaal Désiré-Joseph Mercier, aanwezig.

Pius XI (1922-1939) prees de Italiaanse dictator Mussolini, die net als Pius XI sinds 1922 aan de macht was, zelfs als 'gezonden door de voorzienigheid'. In 1924 werden de katholieke vakbonden door ­Mussolini met steun van Pius XI verboden. Ook werd het paus Pius XI kwalijk genomen dat hij aanspraken op het grote kerkelijke grondgebied heeft laten vallen, waardoor ­Mussolini dat alles in handen kreeg (Bron, Nederlands dagblad). Op 19 december 1907 creëerde paus Pius X de heer Pietro Gasparri tot kardinaal. Hij nam deel aan het conclaaf van 1914 dat zich afspeelde tegen de achtergrond van de Eerste Wereldoorlog die de Duitse keizer en koning Wilhelm II van Pruisen op 31 juli 1914 is begonnen. Dat leidde tot de verkiezing van paus Benedictus XV (1914-1922).In datzelfde jaar (1914) werd Pietro Gasparri benoemd tot kardinaal-staatssecretaris, wat hij tot 1930 is gebleven (bron). Als kardinaal-staatssecretaris werd Pietro Gasparri vanaf 10 november 1918 rechtstreeks aangestuurd door de Duitse keizer en koning Wilhelm II van Pruisen vanuit het Heilige Roomse Rijk vanuit 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht). Kardinaal-staatssecretaris Pietro Gasparri werd vanuit zijn ambt belast met het afhandelen van alle diplomatieke correspondentie van de Heilige Stoel. Pacelli's missie had twee hoofdpunten: het voorleggen van de vredesvoorstellen van paus Benedictus XV om zodoende een einde te maken aan de Eerste Wereldoorlog en de introductie van de nieuwe codex (canoniek rechtboek). Het laatste was alleen mogelijk wanneer er tussen de deelstaten en het Vaticaan concordaten tot stand gebracht zouden worden, hoewel gestreefd moest worden naar een centraal concordaat voor het gehele Duitse Rijk. De vredesvoorstellen van paus Benedictus XV werden door de Duitse keizer Wilhelm II van Pruisen lauw ontvangen. Als tegenbod stelde Wilhelm II aan Pacelli voor dat de paus zou optreden als bemiddelaar tussen de oorlogvoerende landen Oostenrijk-Hongarije en Italië, een voorstel dat van Italiaanse zijde niet aangemoedigd zou worden. Ook andere landen namen notitie van de voorstellen, maar elk land had zijn bedenkingen over de intenties van de paus. De Fransen meenden dat het voorstel ten gunste van de Centralen was, de Amerikanen waren van mening dat de paus zich niet moest inlaten met deze oorlog. Zij zouden pas tot vredesbesprekingen overgaan wanneer zij de voorwaarden konden dicteren. Uiteindelijk zou ook de Duitse Rijksdag niet akkoord gaan met de voorstellen, omdat de meerderheid meende dat de plannen ingegeven zouden zijn door de Engelsen en zouden leiden tot de totale ondergang van Duitsland. Bovendien waren de Duitsers van mening dat door de terugtrekking van Rusland uit de oorlog de overwinningskansen aanzienlijk toegenomen waren. Als kardinaal-staatssecretaris werd Pietro Gasparri vanaf 10 november 1918 rechtstreeks aangestuurd door de Duitse keizer en koning Wilhelm II van Pruisen vanuit het Heilige Roomse Rijk vanuit 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht). Kardinaal-staatssecretaris Pietro Gasparri werd vanuit zijn ambt belast met het afhandelen van alle diplomatieke correspondentie van de Heilige Stoel. In opdracht van de Duitse keizer Wilhelm II van Pruisen vanuit 't Sticht Utrecht heeft kardinaal-staatssecretaris Pietro Gasparri namens paus Benedictus XV op 28 juni 1919 het Vredesverdrag van Versailles ondertekend tussen Duitsland (keizerrijk Duitsland, Oostenrijk-Hongarije en het Ottomaanse Rijk) en de Entente (waaronder: Italië, Nederland, België, Luxemburg, Frankrijk, Verenigd Koninkrijk, Verengde Staten, Canada, China, India, Brazilië, nagenoeg geheel Afrika en Rusland) met de wetenschap dat de Eerste Wereldoorlog onder de Duitse keizer en koning Wilhelm II van Pruisen vanuit het Heilige Roomse Rijk vanuit 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht) vanuit het niet meer bestaande Nederland vanaf 10 november 1918 is blijven doorgaan (bron). Daarmee is België (die volgens artikel 7 van het in 1839 gesloten Verdrag van Londen neutraal is) vanaf 28 juni 1919 haar neutraliteit kwijtgeraakt en in handen gekomen van de bezetter, de Duitse keizer en koning Wilhelm II van Pruisen vanuit het Heilige Roomse Rijk vanuit 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht) vanuit het vanaf 10 november 1918 niet meer bestaande Nederland. Onder deze omstandigheden werden door kardinaal-staatssecretaris Pietro Gasparri in het diepste geheim onderhandelingen gevoerd met Benito Mussolini, Maurits van Vollenhoven (als vertegenwoordiger van de Duitse keizer en koning Wilhelm II van Pruisen vanuit 't Sticht Utrecht) en de Italiaanse koning Victor Emanuel III (1900-1946). Deze geheime besprekingen hebben tot gevolg gehad dat paus Pius XI en Benito Mussolini het op het op 7 juni 1929 geratificeerde Verdrag van Lateranen hebben gesloten op het moment Wilhelm II van Duitsland als erfelijk staatshoofd van het Duitse Keizerrijk en het koninkrijk Pruisen zijn permanente verblijfplaats had in Huis Doorn in 't Sticht Utrecht van waaruit hij zijn erfelijke Keizerlijke macht vanuit het Heilige Roomse Rijk met behulp van de Nederlandse aardsbisschoppen heeft kunnen voortzetten, opgevolgd door prins Bernhard van Lippe-Biesterfeld (1941-1998) en prins Maurits van Lippe-Biesterfeld van Vollenhoven (1998-heden). Daarmee heeft paus Pius XI zichzelf, als ook zijn opvolgende pausen Pius XII, Johannes XXIII, Paulus VI, Johannes Paulus I, Johannes Paulus II, Benedictus XVI en Franciscus (door toedoen van Maurits van Vollenhoven) verbannen naar het in 1929 opgerichte dwergstaatje Vaticaanstad en haar wereldlijke macht vanuit 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht) en 't Oversticht (thans Overijsel, Drenthe en de Stad Groningen) overgedragen aan de opvolgende aartsbisschoppen van Utrecht, zijnde: Henricus van de Wetering (1895-1929), Joannes Henricus Gerardus Jansen (1930-1936), Johannes de Jong (1936-1955), Bernardus Johannes Alfrink (1955-1975), Johannes Gerardus Maria Willebrands (1975-1983), Adrianus Johannes Simonis (1983-2007) en Willem Jacobus Eijk (2007-heden).

Op 8 januari 1930 is Marie Jose van België (dochter van Koning Albert I van België, en zus van koning Leopold III van België) getrouwd met de Italiaanse kroonprins Umberto omdat zij de enige Europese katholieke koningsdochter en hij de enige katholieke koningszoon was. Kroonprins Umberto was de zoon van de Italiaanse koning Victor Emanuel III (1900-1946), die door toedoen van de buitengewone Nederlandse gezant Maurits van Vollenhoven (1914 tot 1919) in België, als gevolg van het op 7 juni 1929 geratificeerde Verdrag van Lateranen feitelijk al geen koning meer was (bron). Dit omdat de Duitse keizer en koning Wilhelm II van Pruisen vanuit 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht) vanaf 10 november 1918 keizer is geworden van het Heilige Roomse Rijk en paus Pius XI zichzelf en zijn opvolgende pausen Pius XII, Johannes XXIII, Paulus VI, Johannes Paulus I, Johannes Paulus II, Benedictus XVI en Franciscus met het ondertekenen van het Verdrag van Lateranen vanaf 7 juni 1929 hebben verbannen naar het dwergstaatje Vaticaanstad. Dit in tegenstelling met de oosters-orthodoxe kerken. Dit heeft op haar beurt tot gevolg gehad dat Marie Jose van België tijdens de Tweede Wereldoorlog politiek actief werd, tot ongenoegen van haar schoonvader, koning Victor Emanuel III. Zij onderhield contacten met de Heilige Stoel en met tegenstanders van Mussolini met als doel het koningschap te behouden in het naoorlogse Italië. Het gevolg daarvan was dat haar schoonvader koning Victor Emanuel III (onder druk van keizer Wilhelm II) haar op 6 augustus 1943 met haar kinderen naar Sant'Anna di Valdieri in Piëmont had gestuurd onder toezicht van haar schoonzus prinses Yolanda. Ook daar zette Marie José zich in voor het Rode Kruis. Weinig later werd het gezelschap verhuisd naar het kasteel van Sarre in Val d'Aosta uit schrik dat ze zouden worden gekidnapt door de Duitsers. Na de wapenstilstand tussen Italië en de geallieerden op 3 september 1943 werd het gezelschap naar Zwitserland gebracht. Daar verbleven ze eerst in hotel Excelsior in Montreux en later naar het minder luxueuze hotel Motana aan het Meer van Thun. Daar ontmoette Marie José soms leden van het Italiaanse verzet, tot ongenoegen van de Zwitserse autoriteiten. Op 29 april 1945 besliste Marie José om alleen, zonder haar kinderen, naar Italië terug te keren. Vanuit Martigny reisde ze te voet over de bergen naar Val d'Aosta geholpen door de abt van Grand Saint-Bernard. Marie José was een geoefend en gepassioneerd skiër en bergwandelaar. In Italië werd ze opgevangen door het Italiaanse verzet. Na een verblijf van een maand in het kasteel van Sarre reisde ze naar Turijn en van daaruit met een geallieerd vliegtuig naar Rome. Op 16 juni 1945 werd ze herenigd met haar echtgenoot Umberto. In 1946 waren Umberto en Marie José gedurende 33 dagen koning en koningin van Italië. Uit die tijd hield prinses Marie José de naam 'de meikoningin' of 'Regina di maggio' over. Toen maakte een referendum een einde aan de monarchie. Het paar ging gescheiden in ballingschap. Umberto vestigde zich in Portugal, Marie José met haar kinderen in Zwitserland (bron). Daarna konden prins Bernhard van Lippe-Biesterfeld (1941-1998) en prins Maurits van Lippe-Biesterfeld van Vollenhoven (1998-heden) als opvolgende keizers van Wilhelm II vanuit het Heilige Roomse Rijk vanuit 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht) en 't Oversticht (thans Overijsel, Drenthe en de Stad Groningen) hun dictatoriaal bestuur met behulp van de Verenigde Naties blijven voortzetten.

Het was niet alleen Marie Jose van België die het vanuit de opvolgende keizers Wilhelm II (1888- 1941) en prins Bernhard van Lippe-Biesterfeld (1941-1998) vanuit het Heilige Roomse Rijk vanuit 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht) en 't Oversticht (thans Overijsel, Drenthe en de Stad Groningen) met behulp van de opvolgende Belgische regeringen vanaf 10 november 1918 bijzonder lastig werd gemaakt. Haar broer de Belgische koning Leopold III en zijn gezin werd het nog veel lastiger gemaakt. Hij wilde namelijk de soevereiniteit van België (die volgens artikel 7 van het in 1839 gesloten Verdrag van Londen neutraal is) kost wat kost behouden. Bij de Belgische koning Leopold III was bekend dat de Tweede Wereldoorlog (tijdens de nooit beëindigde Eerste wereldoorlog) op 1 september 1939 was begonnen op bevel van de Duitse keizer en koning Wilhelm II van Pruisen vanuit het Heilige Roomse Rijk vanuit 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht). De Belgische koning Leopold III wist dat als hij aan het begin van Tweede Wereldoorlog met (een klein deel) van de Belgische Regering-Pierlot IV (KP/EVP - BWP/PES/S&D – LP/ALDE) zou meegaan (via Frankrijk) naar Londen, het land België daarmee zijn soevereiniteit en neutraliteit kwijt zou zijn en onder dictatoriale aansturing van de Duitse keizer en koning Wilhelm II van Pruisen vanuit het Heilige Roomse Rijk vanuit 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht), opgevolgd door prins Bernhard van Lippe-Biesterfeld (1941-1998) en prins Maurits van Lippe-Biesterfeld van Vollenhoven (1998-heden), verder zou moeten. Hij wenste de soevereiniteit en neutraliteit van België kost wat kost te behouden om daarmee te voorkomen dat er niet nog eens zoveel Belgen sneuvelden als in de Eerste Wereldoorlog. Dit werd hem door de Regering-Pierlot IV en de daarin zittende politieke partijen - KP/EVP - BWP/PES/S&D – LP/ALDE - niet in dank afgenomen. Dat heeft op haar beurt tot gevolg gehad dat een gedeelte van de Regering-Pierlot IV (zonder koning Leopold III), een deel van Poolse regering waarvan het land in handen was van de bezetter (de bezetter was keizer en koning Wilhelm II van Pruisen vanuit 't Sticht Utrecht) samen met het Nederlandse koninklijke huis en een groot deel van haar kabinet (met de wetenschap dat het land Nederland vanaf 10 november 1918 niet meer bestaat) in Londen (maar liefst bijna vijf jaar lang) met elkaar in geheim overleg zijn geweest onder voorzitter Winston Churchill onder aansturing van prins Bernhard van Lippe-Biesterfeld als rechterhand van keizer en koning Wilhelm II van Pruisen vanuit 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht) als bezetter van België. Dit heeft tot gevolg gehad dat op 21 oktober 1943 door Paul Henri Spaak (BWP/PES/S&D) in Londen het moederverdrag is gesloten, waar de op 5 augustus 1955 gesloten Europese Monetaire Overeenkomst is gebaseerd, zonder de handtekening van koning Leopold III in strijd met de Belgische grondwet. Als reactie daarop heeft koning Leopold III op Belgisch grondgebied (Laken) zijn vanaf 25 januari 1944 van kracht zijnde politiek testament, uitgebracht met daarin onder meer de volgende tekst: " - 8. De buitenlandse en koloniale politiek - Inzake het internationale statuut eis ik in naam van de grondwet dat België in zijn volledige onafhankelijkheid zou worden hersteld en dat het geen verbintenissen of akkoorden met andere staten zou aanvaarden, van welke aard ook, dan in volledige soevereiniteit en mits de noodzakelijke tegenprestaties. Ik herinner er bovendien aan dat volgens de grondwet een verdrag geen enkele waarde heeft indien het niet de koninklijke handtekening draagt" (LEES HIER en HIER). Om die reden werd op bevel van de Duitse keizer en koning Wilhelm II van Pruisen vanuit het Heilige Roomse Rijk vanuit 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht) op 7 juni 1944, de dag na de Landing in Normandië, eerst koning Leopold III en daags daarop de koninklijke familie gedeporteerd naar kasteel Hirschstein aan de Elbe in Saksen in het Duitse Rijk van de Duitse keizer en koning Wilhelm II van Pruisen. Drie maanden daarna op 5 september 1944 heeft Paul Henri Spaak (BWP/PES/S&D) in Londen namens de Regering van Zijne Majesteit de Koning der Belgen de Nederlands-Belgische-Luxemburgse Douane-overeenkomst ondertekend zonder handtekening van koning Leopold III en is daarmee nooit bekrachtigd, in strijd met het in 1839 gesloten Verdrag van Londen en in strijd met de Belgische Grondwet. Op 7 maart 1945 werd koning Leopold III overgebracht naar Strobl in Oostenrijk, van waaruit hij op 1 oktober 1945 noodgedwongen verhuisde naar Pregny-Chambésy in Zwitserland, waar hij van de opvolgende Belgische regeringen Van Acker II (1945-1946), Spaak II (1946), Van Acker III (1946), Huysmans (1946-1947), Spaak III (1947-1948), Spaak IV (1948-1949), G. Eyskens I (1949-1950) en Duvieusart (1950) tot 22 juli 1950 (bijna 6 jaar lang) in "ballingschap" moest verblijven. Met het tot 22 juli 1950 (bijna 6 jaar lang) verbannen van koning Leopold III buiten België en buiten het Groot Duitse Rijk in Zwitserland heeft de Duitse keizer en koning Wilhelm II van Pruisen vanuit het Heilige Roomse Rijk (vanwege het vanaf 1929 verbannen van de pausen naar het dwergstaatje Vaticaanstad) vanuit 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht) en 't Oversticht (thans Overijsel, Drenthe en de Stad Groningen) na de Tweede Wereldoorlog als voortzetting van de Eerste Wereldoorlog (die nooit is beëindigd) met behulp van Paul Henri Spaak (BWP/PES/S&D) en bovengenoemde acht Belgische regeringen onder de dekmantels van "wederopbouw", "welvaart", "democratie" en "vrede" als "weldoener" met behulp van het "Marshalhulpplan" vanuit de Benelux Unie, de Europese Unie, de Verenigde Naties en de NAVO onder geheim toezicht van "Bilderbergconferenties", de "Club van Rome" de "Club van Madrid" met behulp van netwerken (waaronder de "vrijmetselarij" en "Orde van Malta") en de hulp van private bedrijven, verenigingen en stichtingen (goede doelen) onder controle van het private bedrijf "World Economic Forum" zijn Groot-Duitse Rijk kunnen uitbreiden tot een groot wereldrijk. De keizer van dit "ongrondwettige" wereldrijk is vanaf 1998 prins Maurits van "Lippe-Biesterfeld van Vollenhoven". Met de wetenschap dat met de komst van de Duitse keizer en koning Wilhelm II van Pruisen naar Huis Doorn gelegen in 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht) op 10 november 1918 het land Nederland is opgehouden te bestaan en daarmee vanaf die tijd de Nederlandse koningen en koninginnen Wilhelmina, Juliana, Beatrix en Willem-Alexander"ongrondwettig" zijn, werd prins Maurits van "Lippe-Biesterfeld van Vollenhoven" ten tijde van de kroning van Willem-Alexander op 30 april 2013 uitgesloten van troonopvolging. Op 1 mei 2013 werd prins Maurits benoemd tot adjudant in buitengewone dienst van koning Willem-Alexander. De prins werd per dezelfde datum ook bevorderd tot kapitein-luitenant-ter-zee van de Koninklijke Marine en draagt voortaan het monogram van Willem-Alexander op zijn uniform. Op 1 september 2017 werd prins Maurits bevorderd tot kapitein-ter-zee (bron). De kapitein-ter-zee is bij de Koninklijke Marine en de Belgische zeemacht de hoogste hoofdofficier, equivalent aan de kolonel bij land- en luchtmacht. De kapitein-ter-zee voert het bevel over grote oorlogsbodems (bijvoorbeeld een kruiser, slagschip of vliegdekschip) of een walorganisatie. Dit betekent dat prins Maurits van "Lippe-Biesterfeld van Vollenhoven" als huidig keizer van het herstelde Heilige Roomse Rijk vanuit 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht) en 't Oversticht (thans Overijsel, Drenthe en de Stad Groningen) de hoogste hoofdofficier is van de huidige NAVO-vloot, waarvan het bestuurscentrum zich bevindt in Brussel (België).

Wij hebben huidig Belgisch premier Alexander de Croo (Open Vld/MR/ALDE) als voormalig Belgisch vicepremier en minister van Ontwikkelingssamenwerking, Digitale Agenda, Telecommunicatie en Post in de vorige regering Michel I (Open Vld/MR/N-VA/cd&v) daarover met een persoonlijk afgegeven brief d.d. 17 april 2015 (kenmerk: AvR/JvN/17042015/ DeCroo) al geïnformeerd met het verzoek om direct in te grijpen (LEES HIER en HIER). Heden na maar liefst acht jaar heeft hij daarop nog steeds geen beslissing genomen, waardoor dit vanuit het "soevereine" land België allemaal heeft kunnen doorgaan. Wij hebben ook huidig president Charles Michel (MR/Open Vld//ALDE) van de Europese Unie (voorzitter van de Europese Raad) als voormalig premier van België daarover met een persoonlijk afgegeven brief d.d. 17 april 2015 (kenmerk: AvR/JvN/17042015/Michel) al geïnformeerd met het verzoek om direct in te grijpen (LEES HIER en HIER). Ook Charles Michel heeft na maar liefst acht jaar daarop nog steeds geen beslissing genomen, waardoor dit alles ook vanuit de Europese Unie (gevestigd in het "soevereine" land België) allemaal heeft kunnen doorgaan. Wij hebben ook huidig Eurocommissaris voor Justitie Didier Reynders (MR/Open Vld/ALDE) als voormalig Belgisch vicepremier en minister van Buitenlandse zaken en Europese zaken daarover met een persoonlijk afgegeven brief d.d. 17 april 2015 (kenmerk: AvR/JvN/17042015/ Reynders) al geïnformeerd met het verzoek om direct in te grijpen (LEES HIER en HIER). Ook Didier Reynders heeft na maar liefst acht jaar daarop nog steeds geen beslissing genomen, waardoor dit alles ook vanuit de Europese Commissie (gevestigd in het "soevereine" land België) allemaal heeft kunnen doorgaan.

Het is Prins Bernhard van Lippe-Biesterfeld die de Duitse Keizer en Koning Wilhelm II van Pruisen vanuit zijn permanente verblijfplaats in Huis Doorn gelegen in 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht) na zijn dood op 4 juni 1941 (tijdens de Tweede Wereldoorlog) heeft opgevolgd als keizer en koning van het herstelde Heilige Roomse Rijk en Pruisen die tijdens zijn leven op haar beurt met kunst en vliegwerk voor een nieuwe opvolger moest zorgen. Daarvoor heeft het ongrondwettige kabinet-Kok I (PvdA, VVD, D66) onder de "ongrondwettige" minister president Wim Kok (PvdA/PES/S&D) met het "ongrondwettig" genomen Koninklijk Besluit van 26 mei 1998, vanuit het al vanaf 10 november 1918 niet meer bestaande Nederland, gezorgd. Op grond van dat "ongrondwettig" genomen Koninklijk Besluit is de nieuwe tak "Lippe-Biesterfeld van Vollenhoven" gecreëerd en heeft de "ongrondwettige" prins Maurits van "Lippe-Biesterfeld van Vollenhoven" vanaf 26 mei 1998 tot op heden (al 25 jaar lang) Prins Bernhard van Lippe-Biesterfeld opgevolgd als keizer en koning van het Heilige Roomse Rijk en Pruisen vanuit het nieuw "ongrondwettig" gecreëerde huis "Lippe-Biesterfeld van Vollenhoven" dat is gevestigd in Pruisen (Duisland) en 't Oversticht (thans Overijsel, Drenthe en de Stad Groningen). Om die reden werd prins Maurits op 1 mei 2013 benoemd tot adjudant in buitengewone dienst van de "ongrondwettige" koning Willem-Alexander. De prins werd per dezelfde datum ook bevorderd tot kapitein-luitenant-ter-zee van de Koninklijke Marine en draagt voortaan het monogram van de "ongrondwettige" Willem-Alexander op zijn uniform. Op 1 september 2017 werd prins Maurits bevorderd tot kapitein-ter-zee en heeft vanaf die tijd het opperbevel over de NAVO-vloot (bron).

De Duitse Keizer en Koning Wilhelm II van Pruisen heeft vanuit zijn permanente verblijfplaats in Huis Doorn gelegen in 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht) vanuit het Heilige Roomse Rijk – waarbinnen Utrecht en Rome zijn gelegen – met voormalig regeringsleider Benito Mussolini (1925-1943) en voormalig paus Pius XI weten te bewerkstelligen dat met ondertekening van het op 11 februari 1929 gesloten Verdag van Lateranen, waarvan de ratificatie op 7 juni 1929 heeft plaatsgevonden, het dwergstaatje Vaticaanstad is ontstaan. In dit verdrag werd nadrukkelijk opgenomen dat Vaticaanstad een nieuw gecreëerde Staat is en dus niet als voortzetting of herleving van de Kerkelijke Staat (Pauselijke Staat) beschouwd kan worden. De op 7 juni 1929 nieuw gecreëerde Staat Vaticaanstad – waarbinnen de Heilige Stoel en de hoofdzetel van de Rooms-Katholieke Kerk zit gevestigd -- is geen lid van de Europese Unie en ook niet van de Raad van Europa. Daarmee hebben wij het juridisch waterdichte bewijs verkregen dat de Rooms-Katholieke kerk vanaf 7 juni 1929 vanuit 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht) en 't Oversticht (thans Overijsel, Drenthe en de Stad Groningen) in alle 27 Europese landen van de Europese Unie en alle 46 Europese landen van Raad van Europa geen onderdeel meer uitmaakt en de huidige Rooms-Katholieke aartsbisschop Wim Eijk naast het geestelijk bestuur van het Aartsbisdom Utrecht vanaf 2008 ook als landsheer het hoogste wereldlijk gezag uitoefent over al deze 46 Europese landen, waaronder ook Oekraïne, Estland, Letland, Litouwen, Polen, Armenië, Azerbeidzjan, Turkije en Zwitserland. Wij hebben dan ook te maken met een "gegijzelde" paus Franciscus in al deze 46 Europese landen. Het wordt dan ook heel hoog tijd onze huidige paus Franciscus uit deze "gegijzelde" toestand wordt gered. Jezus Christus gaat met behulp het op 25 januari 1944 door voormalig Koning Leopold III uitgebrachte politieke testament (LEES HIER) vanuit het land België, dat na de tweede wereldoorlog nog het enige soevereine land binnen de Verenigde Naties is, onze huidige paus Franciscus daarmee helpen.

Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, koos het Ottomaanse Rijk de kant van de Centrale Mogendheden. Ook Hoessein koos partij voor de Ottomanen en hun partners, de Duitsers, maar dat zou later veranderen. Hoessein streefde naar onafhankelijkheid van de Arabieren. Tegen de achtergrond van het langzaam uiteenvallende Ottomaanse rijk, was Hoesseins uiteindelijke doel het creëren van één grote Arabische staat (of oemma), die het gehele Arabisch Schiereiland omvatte plus de overige Arabische landen, zoals de Levant (Syrië, Libanon, en Palestina) en Mesopotamië (Irak en Koeweit). Sir Henry McMahon, de Britse hoge commissaris in Egypte, correspondeerde met Hoessein in de Hoessein-McMahoncorrespondentie over onafhankelijkheid voor de Arabieren. De Arabieren zouden onafhankelijk worden over het grootste deel van het Midden-Oosten, met uitzondering van een kuststrook van wat nu Syrië en Libanon is. Het was impliciet dat Hoessein koning mocht worden over deze gebieden. Deze correspondentie vond plaats tussen najaar 1915 en voorjaar 1916. Op 10 juni 1916 werd het eerste schot van de Arabische Opstand gelost. De opstandelingen vielen barakken van het Ottomaans leger in Mekka aan. Korte tijd later werd ook de stad Djedda veroverd. Het leger, onder leiding van zijn zoon Faisal, versloeg de Ottomanen in Arabië, met sterke steun van de Britten (Lawrence of Arabia). In het begin werd vooral gevochten rondom de Hidjazspoorweg, die door de Ottomanen gebruikt werd voor de aanvoer van troepen. Toen de Ottomanen verdreven waren uit de Hidjaz werd Hoessein op 2 november 2016 Koning. Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk erkenden zijn koningschap in 1917. De grote Palestina-campagne van de geallieerden moest toen nog beginnen en feitelijk waren de Ottomanen nog heer en meester in het grootste gedeelte van het Midden-Oosten. Akaba, Jeruzalem en Damascus werden, gezamenlijk met de Britten, veroverd, voornamelijk door de geavanceerde westerse legers, maar gesteund door de Hasjemieten. De steun van de Arabieren betekende veel voor de geallieerden aangezien de Ottomaanse sultan tot een jihad had opgeroepen. Van een onafhankelijke Arabische staat onder leiding van Hoessein kwam het echter niet. In mei 1916 tekenden de Engelsen en Fransen het geheime Sykes-Picotverdrag, waarin beide landen de gebieden onderling verdeelden. Ook de Britse Balfour-verklaring van november 1917, waarin de joden een 'nationaal tehuis' in Palestina werd beloofd, was niet gunstig voor Hoessein. Dit leidde tot een joodse toestroom naar Palestina en een joodse claim op dat gebied. Maar ook van een andere kant kwam er een dreiging. Abdoel Aziz al Saoed, de leider van de Saoedi's, een grote bedoeïenstam, leefde op permanente voet van oorlog met de Hasjemieten. Al Saoed probeerde eveneens de volkeren van het Arabisch Schiereiland te verenigen en kreeg tijdens de Eerste Wereldoorlog eveneens steun van de Britten. Op 3 maart 1924 zette Kemal Atatürk kalief (of religieus leider) Abdülmecit II af en beëindigde daarmee het kalifaat. Hierna riep Hoessein zichzelf uit tot kalief. Dit viel zeer slecht bij de anti-kaliefgezinde wahabiet Abdoel Aziz al Saoed en zijn volgelingen, die prompt de oorlog verklaarden aan de zelfbenoemde kalief Hoessein. Hoessein wilde de strijd wel aangaan, maar werd door zijn getrouwen overgehaald om af te treden ten gunste van zijn zoon Ali. Die hield gedurende enkele maanden stand in de havenplaats Djedda, maar gaf in december 1924 op. Al Saoed consolideerde zijn macht over het schiereiland en riep uiteindelijk in 1932 de staat Saoedi-Arabië uit, waarvan hij zelf koning werd. Als gevolg hiervan is het mandaatgebied Palestina, of Brits Mandaat Palestina, was een A-mandaat (voogdij) van de Volkenbond (waaronder het vanaf 10 november 1918 niet meer bestaande Nederland) dat toevertrouwd werd aan het Verenigd Koninkrijk, gecreëerd na de Eerste Wereldoorlog toen het Ottomaanse Rijk op 10 augustus 1920 gesplitst werd op grond van het Verdrag van Sèvres dat Turkije nooit heeft geratificeerd en is daarmee nooit van kracht geworden. Op grond van dit door Turkije nooit geratificeerde Verdrag van Sèvres werden in Klein-Azië vier mandaatgebieden gevormd. De Britten beheersten de mandaatgebieden Palestina (het huidige Israël en Palestina) en Mesopotamië (het huidige Irak), de Fransen Libanon en Syrië. Deze vier mandaadgebieden hebben nooit een bestaansrecht gehad. Dit omdat Turkije betreffend Verdrag van Sèvres nooit heeft geratificeerd en Nederland, dat onderdeel uitmaakte van de Volkenbond, vanaf 10 november 1918 (vóór het ondertekenen van de wapenstilstand op 11 november 1918) als land niet meer bestaat. Dit alles heeft weer tot gevolg gehad dat Palestina (Staat) in tegenstelling tot Israël (Staat) geen lid heeft kunnen worden van de Verenigde Naties. Omdat Bethlehem, de geboorteplaats van Jezus Christus, is gelegen in Palestina (Staat) betekent dit, dat het Verenigd Koninkrijk op deze wijze Jezus Christus vanaf 10 augustus 1920 heeft verbannen naar Palestina en vanaf 1964 onder curatele heeft gesteld van de private vereniging Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO), vanaf 1994 onder aansturing van de volgende opvolgende Presidenten Yasser Arafat (1994-2004), Ahmed Qurei (2004-2014), Rauhi Fattouh (2014-2015) en Mahmoud Abbas (2005-heden). Jezus Christus staat dit niet langer meer toe. Het wordt dan ook heel hoog tijd dat onze huidige paus Franciscus, als plaatsbekleder van Jezus Christus, met behulp het op 25 januari 1944 door voormalig Koning Leopold III uitgebrachte politieke testament (LEES HIER en HIER) vanuit het land België, dat na de tweede wereldoorlog nog het enige soevereine land binnen de Verenigde Naties is, Jezus Christus gaat helpen om hem uit deze vanaf 10 augustus 1920 "verbannen toestand" te krijgen. Paus Franciscus is dat, als plaatsbekleder van Jezus Christus, op grond van deze vanuit "God" verkregen boodschap verplicht. Wij hebben van "God" ook de middelen gekregen hoe paus Franciscus dit met de hulp van de door paus Franciscus benoemde Belgische Aartsbisschop Luc Terlinden van de aartsbisdom Mechelen-Brussel en primaat van de Belgische kerkprovincie, de Belgische Koning Filip, de Belgisch premier Alexander De Croo, de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers en de Belgische Senaat, kan doen zonder dat dit in de huidige wereld tot opstanden en geweld gaat leiden. Daarbij komt dan tevens voor altijd een einde aan alle onzinnige oorlogen op onze aarde, zodat onze kinderen en kleinkinderen ook nog van een menswaardig leven in volle vrijheid zonder oorlog kunnen genieten. Betreffende middelen vindt u onder de volgende punten hieronder aangereikt.

Voor meer feitelijke en wettelijke onderbouwing verwijzen wij u naar onze 100 blz. tellende juridisch waterdichte "Waarheidsbrief" d.d. 20 september 2023 (kenmerk: EKC/20092023/RR) aan Ir. R.A.A. (Ruud) Rietveld als slachtoffer van de georganiseerde misdaad die zich achter Jongejan Wisseborn Gerechtsdeurwaarders (KvK-nummer. 08097095) te Harderwijk verschuild, De "Nieuwe Media & Waarheidskrant" heeft daarover al een artikel geschreven, welke u kunt lezen in de volgende link: https://www.de-nieuwe-media.nl/l/alle-acht-miljard-wereldbewoners-behoren-dit-te-weten/. (klik op de pdf), waarvan een tussentekst en de afsluitende tekst als volgt is:

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Paul Henri Spaak (zie foto) groeide op in een politiek actieve familie. Zijn grootvader Paul Janson was een voorstaand lid van de Liberale Partij, net als zijn oom langs moederkant Paul-Emile Janson, die van 1937 tot 1938 korte tijd premier van België was. Zijn moeder Marie Janson daartegen was politiek actief voor de socialistische BWP en werd in 1921 de eerste vrouwelijke senator in de Belgische geschiedenis. Zijn vader Paul Spaak was dan weer actief als advocaat en schrijver. Ook zijn dochter Antoinette Spaak werd politiek actief en werd na zijn dood politica en parlementslid voor het FDF. Zijn zoon Fernand Spaak was diplomaat en ambtenaar. Het is dus Paul Henri Spaak (Socialisten) die de Liberale Partij mee in deze "Staatsgreep" heeft getrokken Étienne Davignon (zie foto) werd geboren in een diplomatenfamilie. Zijn vader was diplomaat burggraaf Jacques Davignon (1887-1965), die koning Leopold III begeleidde naar het Arendnest in Berchtesgaden voor zijn onderhoud met Adolf Hitler, en zijn moeder was Jacqueline de Liedekerke (1896-1965), hofdame van koningin Elisabeth. Hij is een kleinzoon van volksvertegenwoordiger, senator en minister Julien Davignon, in 1916 voor bewezen diensten in de adelstand verheven. Via zijn schoonbroer Pol-Gustave Boël is Etienne Davignon verwant met de familie Boël. Étienne Davignon huwde in 1959 met Frances de Cumont (1936). Ze hebben drie kinderen. Later was hij de levenspartner van politica Antoinette Spaak (zie foto) de eerste vrouwelijke partijvoorzitter in België. Ze ontmoetten elkaar toen hij als kabinetschef voor haar vader, politicus Paul-Henri Spaak, werkte.

Étienne Davignon wordt gezien als mentor en raadgever van prins Laurent. Hij was in 2004 getuige bij de geboorte van prins Nicolas en prins Aymeric, de jongste kinderen van de prins, en in 2008 herstructureerde hij de verschillende stichtingen en vennootschappen van prins Laurent. De vastgoedactiviteiten van de prins werden ondergebracht in de stichting GRECT, waarvan Davignon van 2006 tot 2018 bestuurder was.

Antoinette Spaak (zie foto) zette na het overlijden van haar vader Paul-Henri Spaak haar eerste stap in de politiek via de politieke partij FDF. Ze zetelde van 1974 tot 1994 voor het FDF als Kamerlid voor het arrondissement Brussel en kwam zo ook in de Cultuurraad voor de Franse Cultuurgemeenschap en zijn opvolger de Raad van de Franse Gemeenschap terecht. Ze was van 1977 tot 1982 voorzitster van de FDF - de eerste vrouwelijke Belgische partijvoorzitter ooit. Van 1979 tot 1984 en van 1994 tot 1999 was ze eveneens Europarlementariër. In 1983 benoemde koning Boudewijn haar tot Minister van Staat.

Tussen 1988 en 1992 was ze voorzitter van de Raad van de Franse Gemeenschap, van 1989 tot 1991 zetelde ze ook in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement. In de jaren negentig zette ze zich samen met Louis Michel (zie foto) en Jean Gol in voor de vereniging van de PRL met de FDF in het kader van een te vormen federatie met de MCC; deze federatie werd de MR. Louis Michel behaalde een diploma van regent in Germaanse Talen en werd beroepshalve leraar Engels, Duits en Nederlands aan het CEPES in Geldenaken. De familie Michel komt uit Hoegaarden, waar die als de 'Sellekes' gekend is. Louis Michel "ging naar school in Hoegaarden, waar hij tot 1955 woonde, en spreekt ook nog perfect het Hoegaards dialect". Hij werd politiek actief voor de toenmalige PLP en was van 1967 tot 1977 voorzitter van de Jonge Liberalen-afdeling van het arrondissement Nijvel. In 1976 werd hij voor de partij verkozen tot gemeenteraadslid van Geldenaken, waar hij van 1977 tot 1982 schepen en van 1983 tot 2004 burgemeester was. In december 1978 werd hij voor de PRL verkozen tot lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers in het arrondissement Nijvel en bleef deze functie uitoefenen tot in 1999. Door het toen bestaande dubbelmandaat zetelde hij van 1978 tot 1980 ook in de Franse Cultuurraad en van 1980 tot 1995 in de Waalse Gewestraad en de Raad van de Franse Gemeenschap. Van 1992 tot 1995 was hij de voorzitter van de PRL-fractie in de Kamer..

Van 1980 tot 1982 was Michel secretaris-generaal van de PRL. In december 1981 werd hij op 34-jarige leeftijd interim-voorzitter van de partij, nadat de vorige voorzitter, Jean Gol, was toegetreden tot de regering-Martens V. Een maand later, in januari 1982, werd Michel officieel verkozen tot voorzitter van de PRL. Hij bleef deze functie uitoefenen tot begin 1990. Na het plotse overlijden van Jean Gol in september 1995 werd Michel opnieuw partijvoorzitter van de PRL en bleef dit tot in 1999. Tijdens zijn tweede periode als partijvoorzitter was hij verantwoordelijk voor de vorming van het kartel PRL-FDF-MCC, dat in 2002 zou opgaan in de Mouvement Réformateur (MR).

Het kartel PRL-FDF-MCC kende bij de verkiezingen van 1999 een grote overwinning. Bij deze verkiezingen werd Louis Michel (zie foto) verkozen in de Senaat, waar hij tot in 2004 bleef zetelen. Na de verkiezingen werd hij in juni 1999 aangeduid tot informateur, waarna hij in juli 1999 als vicepremier en minister van Buitenlandse Zaken en Buitenlandse Handel toetrad tot de Regering-Verhofstadt I (zie foto). Toen in 2003 de Regering-Verhofstadt II (zie foto) gevormd werd, bleef hij deze functies behouden.

Na de regionale verkiezingen van 2004, waarbij de MR een nederlaag leed, werd Louis Michel in juli 2004 aangeduid tot Eurocommissaris als opvolger van Philippe Busquin. Hij verliet hierdoor de regering en eveneens de Belgische politiek. Hij bleef Eurocommissaris tot in juli 2009 en had de bevoegdheden Ontwikkeling en Internationale Hulp.

In juli 2009 werd Louis Michel lid van het Europees Parlement. In deze functie houdt hij zich voornamelijk bezig met fundamentele vrijheden en zaken in verband met Afrika. In mei 2014 werd hij herkozen als Europarlementslid. Bij de verkiezingen van 2019 was hij geen kandidaat meer.

In december 2009 greep hij naast de post van voorzitter van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. In 2010 verdedigde Michel koning Leopold II (zie foto) in verband met de diens positie ten aanzien van de Onafhankelijke Congostaat. Hij noemde Leopold "een held met ambitie voor een klein landje als België".

In november 2013 ontstond er een discussie over 229 amendementen ter afzwakking van de voorstellen voor een privacywet in de EU. Achteraf bleek dat zijn parlementair medewerker die had ingediend terwijl Michel zich in Afrika bevond. Louis Michel is de vader van de MR politici Charles en Mathieu Michel (zie foto).

Mathieu Michel (zie foto) is voor de politieke partij MR vanaf 1 oktober 2020 federaal staatssecretaris voor Digitalisering, belast met Administratie Vereenvoudiging, Privacy en Regie der Gebouwen, toegevoegd aan de Eerste minister Alexander De Croo (Open Vld) en derhalve direct aangestuurd door huidig premier Alexander De Croo in de huidige Belgische regering De Croo(Open Vld/MR, PS/sp.a, Ecolo/Groen, cd&v). Dit geeft tevens een verklaring voor zijn verrassende benoeming op 1 oktober 2020 en het feit dat hij op 22 april 2022 tevens werd belast met het beheer van de bevoegdheid Federale Culturele Instellingen, nadat de bevoegde minister, zijn partijgenote en voormalig premier Sophie Wilmès, wegens familiale redenen haar taken in de regering tijdelijk had neergelegd. Michel nam deze laatste bevoegdheid waar tot en met 15 juli 2022, toen Wilmès definitief ontslag nam uit de regering en haar bevoegdheden Buitenlandse Zaken, Europese Zaken, Buitenlandse Handel en Federale Culturele Instellingen werden overgenomen door Hadja Lahbib.

Charles Michel (zie foto) is een Belgisch politicus voor de partij Mouvement Réformateur (MR). Van 11 oktober 2014 tot 27 oktober 2019 was hij premier van België in de regeringen Michel I en Michel II. Op 2 juli 2019 werd hij verkozen als voorzitter van de Europese Raad, in opvolging van Donald Tusk (Polen) een functie die hij sinds 1 december 2019 uitoefent.

Na het op 25 Januari 1944 voltooide politieke testament van Koning Leopold III

Op 20 september 1944 werd prins Karel, graaf van Vlaanderen (tweede zoon van koning Albert I) verkozen tot regent van het koninkrijk België, omdat zijn broer Leopold III op 9 juni 1944 weggevoerd was naar Duitsland (artikel 93 Belgische Grondwet) waar het Kabinet-Hitler nog de macht had. Zijn politiek testament van 25 januari 1944 is van een eerdere datum en blijft daarmee rechtskracht houden. Daarom moest Vlaanderen weer terugkomen met de voorkennis en wetenschap dat Koning Leopold III de Belgische koningen Leopold en Leopold II heeft opgevolgd als Hertog van Brabant, wiens opvolging is overgegaan op koning Boudewijn, Koning Filip en Elisabeth van België.

Het hertogdom Brabant bevat het gebied (zie foto) met als hoofdstad Leuven (1183-1267) en Brussel (1267-1795) en bevat onder meer grote gebieden in Nederland, waaronder nagenoeg geheel Noord-Brabant en daarmee ook onze woonplaats Olland in Sint-Oedenrode (Meierijstad). Dit betekent dat de Benelux-Unie, Europese Unie en de NAVO zijn gevestigd in het hertogdom Brabant, waarvan Elisabeth van België (achterkleinkind van koning Leopold II) al vanaf 2013 Hertogin van Brabant is als opvolger van de Belgische koningen Leopold III, Boudewijn, Filip. De graaf van Vlaanderen prins Karel komt in dat rijtje geheel niet voor en is om die reden vanaf 20 september 1944 tot 21 juli 1950 een valse regent geweest, met zeer ernstige gevolgen voor duizenden slachtoffers en hun familieleden, waaronder met name Gouwleider van VNV-Limburg Theo Brouns (Kessenich, 20 november 1911 – Hasselt, 28 maart 1946). Een heiligverklaring van hem door paus Franciscus zou op zijn plaats zijn.

De Eerste Wereldoorlog is als gevolg van het door keizer Ferdinand I van Oostenrijk-Hongarije op 23 juli 1914 aan Servië gestelde ultimatum begonnen. Karl I (zie foto) volgde in 1916 zijn oudoom Frans Jozef I op als keizer van Oostenrijk-Hongarije en heeft derhalve tot het einde van de Tweede Wereldoorlog samen met Duitse Keizer Wilhem II (zie foto) oorlog gevoerd tegen bovengenoemde 29 landen (Geallieerden). Ondanks deze wetenschap verklaarde paus Johannes Paulus II – als plaatsbekleder van Jezus Christus – deze oorlogvoerende keizer Karl I van Oostenrijk-Hongarije op zondag 3 oktober 2004 op het Sint-Pietersplein in Rome zalig met de volgende mededeling: "Ik hoop dat keizer Karl zal fungeren als een voorbeeld, vooral voor hen met politieke verantwoordelijkheden in Europa". Dit is zeer bijzonder te noemen. Des te meer keizer Karl I de Eerste Wereldoorlog voerde tegen Italië, daar waar de Heilige Stoel is gevestigd, met als gevolg dat korte tijd daarna (vanaf 1922) onder aansturing van Benito Mussolini de fascisten de macht overnamen van het Koninklijk Huis in Italië, wat resulteerde tot de ultieme macht over het leger en de economie, en dus eigenlijk over het gehele land, waarmee de Tweede Wereldoorlog is begonnen.

Het einde van de valse drie eenheid dank zij Jezus Christus

Om de hierboven beschreven "Goddelijke Waarheid" te verbloemen heeft theoloog Ireneüs van Lyon (Smyrna circa 140 – Lugdunum (Lyon), 202) zo'n 120 jaar na het overlijden van apostel Petrus in Tongeren (België) op bevel van de Romeinse Keizer aangenomen dat Linus (Toscane) de tweede paus na de dood van apostel Petrus (eerste paus) geweest moest zijn. Het was Ireneüs van Lyon die zich waande de opvolger van de laatste hoge priester (is Phannias ben Samuël, 66–70 n.Chr.) in de Joodse tempel in Jeruzalem te zijn tijdens de Joodse Opstand. Zijn formulering van de verzoeningsleer werd later, bij het Eerste Concilie van Nicea, tot grondslag van het christendom uitgeroepen. De door hem opgestelde geloofsbelijdenis werd grotendeels overgenomen. Onder protestantse theologen wordt hij vaak beschouwd als degene die het zuivere christendom zou hebben beschreven. Tijdens zijn pontificaat als hogepriester werden retroactief (met terugwerkende kracht) de eerste veertien "verzonnen" pauzen (met geboorteplaats) aangesteld na apostel Petrus (Bethsaida, Galilea), zijnde: H. Linus (Toscane), H. Anacletus (Rome, Romeinse Keizerrijk), H. Clemens I (Rome, Romeinse Keizerrijk), H. Evaristus (Bethlehem, Judea), H. Alexander I (Rome), H. Sixtus I (Rome), H. Telesforus (Terranova da Sibar), H. Hyginus (Athene, Griekenland), H. Pius I (Aquileia), H. Anicetus (Emesa, Syrië), H. Soter (Fondi), H. Eleuterus (Nicopolis), H. Victor I (Romeins Afrika) en H. Zefyrinus (Rome). De door de Romeinse Keizer aangestelde paus H. Calixtus I (Iberisch Schiereiland) kreeg daarom ook direct al te maken met de tegenpaus H. Hippolytus(Rome) een leerling van Ireneüs van Lyon die wist dat bovengenoemde "verzonnen" veertien pauzen niet de ware pauzen waren na apostel Petrus, omdat die is overleden in Tongeren (België) en daar ook ligt begraven onder de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek in Tongeren. Al deze "onechte" opvolgers van apostel Petrus zijn in het Eerste Concilie van Nicea (± 325 n.Chr.) op bevel van de Romeinse Keizer blindelings overgenomen. Het Eerste Concilie van Nicea was een concilie van "onechte" christelijke bisschoppen die bijeengeroepen waren in Nicea in Bithynië (het hedendaagse İznik in Turkije) door de Romeinse keizer Constantijn I in het jaar 325. Dit eerste oecumenisch concilie was de eerste poging om consensus te bereiken in de Kerk door middel van een vergadering die het hele christendom vertegenwoordigde. De belangrijkste resultaten van dit concilie waren de regeling van de christologische kwestie betreffende de aard van Jezus en zijn relatie met God de Vader en de Heilige Geest, de opstelling van het eerste deel van de geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel, het regelen van de datumberekening van Pasen en de afkondiging van het vroege canoniek recht. Als de eerste veertien pauzen na apostel Petrus verzonnen "onechte" pauzen zijn, dan zijn alle opvolgers tot en met de huidige paus Franciscus dat ook. Dat alles heeft dan ook geleid tot vele "tegenpauzen", "Schisma's" (waaronder het Oosters Schisma in 1054 n.Chr., de scheuring binnen de christelijke kerk tussen de oosters-orthodoxe kerken aan de ene kant en de Rooms-Katholieke Kerk aan de andere kant) en zelfs meerdere periodes "zonder Paus" te weten: 1.) vanaf 68/70 tot 217 (± 148 jaar), 2.) vanaf 6/11 maart 251 (15 maanden), 3.) vanaf 8 augustus 258 (9 maanden), 4.) vanaf 1 april 304 (4 jaar), 5.) vanaf 29 november 1268 (3 jaar), 6.) vanaf 4 april 1292(2 jaar), 7.) vanaf 20 april 1314 (2 jaar), 8.) vanaf 4 juli 1415 (2 jaar) en 9.) vanaf 29 augustus 1799 (6 maanden). Het behoeft geen toelichting dat een periode "zonder Paus" absoluut niet kan. Dat betekent namelijk dat in die periodes Jezus Christus vanuit de hemel geen plaatsbekleder op aarde heeft gehad. Kennelijk heeft tot op de dag van vandaag deze boodschap van Jezus Christus niemand begrepen. Ook kan een plaatsbekleder van Jezus Christus nooit terugtreden als paus. Dit omdat "Het Paus Zijn" geen aardse functie is. De paus is de "plaatsbekleder" van Jezus Christus en vertegenwoordigd als zodanig Jezus Christus vanuit de hemel op aarde. Het betreft dan ook een hemelse functie die de paus moet uitoefenen tot aan zijn dood om na zijn dood daarover aan Jezus Christus zich te verantwoorden. Enkele uren nadat paus Benedictus XVI eind februari 2013 zijn terugtreden als paus kenbaar maakten sloeg de bliksem letterlijk in deze "onechte" zetel van de paus in de Sint-Pieter te Rome (zie Video) .

Dit kwam dan ook als "Donderslag bij heldere hemel voor miljoenen katholieken" (bron). Zelfs dit teken vanuit "God" (zie foto) werd door huidig machtshebber aartsbisschop Wim Eijk vanuit het 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht) en 't Oversticht (thans Overijsel, Drenthe en de Stad Groningen) – die naast het geestelijk bestuur over zijn bisdom tegelijkertijd ook als hoogste landheer het wereldlijk gezag uitoefent in alle 193 landen van de Verenigde Naties – genegeerd met de voorkennis en wetenschap dat evenals Benedictus XVI ook zijn opvolger paus Franciscus vanaf 7 juni 1929 is verbannen naar het dwergstaatje Vaticaanstad, waarbinnen de Heilige Stoel en de hoofdzetel van de Rooms-Katholieke Kerk zit gevestigd, en als gevolg daarvan voor de rest van de wereld is gegijzeld. Betreffende "Donderslag bij heldere hemel voor miljoenen katholieken" is dan ook een teken vanuit "God" dat paus Franciscus zo snel als de bliksem naar Tongeren (België) moet afreizen om zich in de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek in Tongeren (België) te vestigen (als tweede paus) als opvolger van apostel Petrus die daar vanaf 68/70 begraven ligt. Dank zij het politieke testament van 25 januari 1944 van de Belgische koning Leopold III (LEES HIER, HIER) kan de huidige paus Franciscus (als tweede paus), vanuit het enige soevereine land België, als plaatsbekleder van Jezus Christus, zonder enige gijzeling, het ware christelijke geloof (waar apostel Petrus in 68/70 mee heeft moeten stoppen) voortzetten. Aan kopiehouder, zijnde de door paus Franciscus benoemde Belgische Aartsbisschop Luc Terlinden van de aartsbisdom Mechelen-Brussel en primaat van de Belgische kerkprovincie, richten wij dan ook het vanuit "God" verkregen verzoek om deze "Goddelijke boodschap" als de bliksem over te brengen aan paus Franciscus met het verzoek om per direct af te reizen naar Tongeren (België) om zich te vestigen in de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek in Tongeren en daarmee niet te wachten tot het voor alle acht miljard wereldbewoners te laat is.

Met in achtneming van bovengenoemde feiten is onmiskenbaar feitelijk komen vast te staan dat als gevolg van de door het kabinet Ruijs de Beerenbrouck I (1918-1922) genomen beslissing om vanaf 10 november 1918 de Duitse keizer en koning Wilhelm II van Pruisen (zie foto) in Huis Doorn in 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht) te laten verblijven, vanuit 't Sticht Utrecht (onder huidig PvdA-burgemeester Sharon Dijksma, zie foto) deze massale vergiftiging vanuit Nederland via de Benelux-Unie vanuit de Europese Unie naar alle 193 landen van de Verenigde Naties vanaf 10 november 1918 vanuit het Huis Doorn in 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht) en 't Oversticht (thans Overijsel, Drenthe en de Stad Groningen) tot op de dag van vandaag is blijven voortduren. Het is het Kabinet-De Quay onder voorzitterschap van de Rooms-Katholieke minister-president Jan de Quay(KVP/CDA/EVP) geweest, die ten tijde van deze al maar liefst 109 jaar lang voortdurende Eerste Weterdoorlog (1914-heden), vanaf 12 juli 1962 de Bestrijdingsmiddelenwet 1962 van kracht heeft verklaard die geen rekening houdt met de gebruikersfase en afvalfase van betreffend bestrijdingsmiddel, wat door voormalig bestuurlijk verantwoordelijk Nederlands minister Margaretha De Boer (PvdA/PES/S&D) van Volkshuis-vestiging, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer in haar brief d.d. 19 augustus 1996 (kenmerk: IBP960540460) aan houtimpregneerbedrijf Carl Tissen Import Export B.V., t.a.v. de heer C. Tissen, postbus 5, 5575 ZG Luyksgestel, schriftelijk is bevestigd (lees blz. 31 hierboven). Daarmee is feitelijk komen vast te staan dat huidig hiervoor bestuurlijk verantwoordelijk minister-president Mark Rutte in kabinet Rutte IV (VVD, D66, CDA, ChristenUnie) vanuit 't Sticht Utrecht (grofweg de provincie Utrecht) en 't Oversticht (thans Overijsel, Drenthe en de Stad Groningen) al vele jaren voor zijn geboorte is gegijzeld in zijn werk. Het gevolg daarvan is onder meer:

dat de advocaten van de wereldlanden die zich bij het private bedrijf "World Economic Forum" hebben aangesloten zich via DLA-Piper wereldwijd hebben georganiseerd. DLA-Piper is een multinationaal advocatenkantoor met kantoren in meer dan 40 landen in Noord- en Zuid-Amerika, Azië-Pacific, Europa, Afrika en het Midden-Oosten. DLA-Piper werd in januari 2005 opgericht door een fusie tussen drie advocatenkantoren: Gray Cary Ware & Freidenrich LLP uit San Diego, Piper Rudnick LLP uit Baltimore en DLA LLP uit het Verenigd Koninkrijk. Het is samengesteld uit twee samenwerkingsverbanden, het in het Verenigd Koninkrijk gevestigde DLA Piper International LLP en het in de Verenigde Staten gevestigde DLA Piper LLP (VS). De twee partnerschappen delen één wereldwijd bestuur en zijn gestructureerd als een Zwitserse Vereniging naar Zwitsers recht. DLA-Piper heeft ook in Nederland en België een Country Managing Partner. Voor België was Annelies Verlinden (cd&v/EVP) co-managing partner en advocaat van DLA-Piper(bekend van het Arco-dossier). Deze ten tijde van de oorlog in Israël, Gaza strook, Palestina en Oekraïne, samen met Wouter Beke, feestende Annelies Verlinden(cd&v/EVP)(lees het artikel "CD&V-feestje in Genks café met minister Verlinden en Wouter Beke loopt uit de hand: politie moet meermaals langskomen wegens nachtlawaai" in Het Laatste Nieuws van 14 oktober 2023) is vanuit die functie vanaf 1 oktober 2020 Belgisch minister van Binnenlandse Zaken geworden in de regering en De Croo(Open Vld/MR, PS/sp.a, Ecolo/Groen, CD&V) onder aansturing van premier Alexander de Croo (Open Vld) en weigert, als bestuurlijk verantwoordelijk Belgisch minister van Binnenlandse Zaken, tegen deze al maar liefst vanaf 1 januari 2011 voortdurende "brievenbus- sticker-36A-woning" misdaad jegens haar eigen cd&v politieke partijgenoot A.M.L van Rooij (lees de "Nieuwe Media & Waarheidskrant" in de volgende link: https://www.de-nieuwe-media.nl/l/alle-acht-miljard-wereldbewoners-behoren-dit-te-weten/. (klik op de pdf) vanuit Nederland in de gemeente Zonhoven (België) handhavend op te treden, ondanks onze zeer veel gedane verzoeken daarom. Het is hierbij dan ook goed om te weten dat haar kabinetschef Thomas Sterckx (als hoogste ambtenaar) voorheen ook als advocaat werkzaam was bij dit multinationaal advocatenkantoor DLA-Piper.

Het is daarbij tevens goed om te weten dat ook DLA-Piper zich heeft verenigd met het private bedrijf "World Economic Forum" (LEES HIERen HIER) en door het "World Economic Forum" is aangesteld als exclusieve juridische partner voor Rusland, de lokale hub voor het wereldwijde platform voor klimaatverandering dat opereert onder auspiciën van het Climate Governance Initiative (CGI) van het "World Economic Forum". Dit om vanuit het "Grondwettelijk niet bestaande Nederland" via de opvolgende "ongrondwettige" Vlaamse regeringen via de "ongrondwettige" Benelux-Unie vanuit alle 27 landen van de Europese Unie acht miljard wereldbewoners (ook in Rusland) te vergiftigen met onder meer honderden miljarden kilogrammen volledig in water oplosbare genotoxische, reprotoxische, mutagene, teratogene, kankerverwekkende stoffen als "arseenzuur" en "chroom-VI" onder de "dekmantels" van "Groene Stroom", Groenestroom-certificaten"(LEES HIER), "Biomassa", "CO2-reductie", "CO2-emissiehandel", "innovatie", "closing the circle", i-Cleantech, "Duurzaamheid", "Hergebruik", "milieuvriendelijk", "Milieubeton", "Green Bricks","Tweede Natuur", "Rio de Janeiro Protocol", "Kyoto-Protocol", "Agenda-21", "Agenda 2030", "duurzame ontwikkeling", "innovatie", "circulaire economie". "innovatie": 1.) in strijd met de op 27 januari 1997 aan de EU-lidstaten rechtsreeks verbindend opgelegde Verordening (EG) nr.142/97 vande Commissie van de Europese Gemeenschappen, 2.) in strijd met de door mij op 19 augustus 1998 gewonnen uitspraak no's F03.98.0171, F03.98.0179, F03.98.0180, F03.98.0181, F03.98.0182, F03.98.0183 en F03.98.0184 van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (LEES HIER, HIER en HIER), 3.) in strijd met het door mij op 29 september 1999 gewonnen arrest in zaak C-231/97 van het Europese Hof van Justitie (LEES HIER en HIER), 4.) in strijd met het Indicatief Meerjarenprogramma Milieubeheer 1986 - 1990 van de Tweede Kamer der Staten Generaal no. 19204, nrs. 1-2 – waarin staat opgenomen dat arseen (voor water, bodem en lucht) en chroom VI (voor lucht) zo extreem gevaarlijk zijn dat deze zwarte lijststoffen al vanaf 1986in internationaal verband niet in het milieu mogen worden gebracht gezien de stofeigenschappen, zoals giftigheid - waaronder carcinogeniteit, mutageniteit en teratogeniteit - afbreekbaarheid en (bio)accumulatie, die een ernstig risico inhouden en met een maximaal brongerichte aanpak (niet in hout persen) met de best bestaande techniek uit het milieu moeten worden geweerd en 5.) in strijd met de Europese Afvalstoffenlijst (EURAL). Voor feitelijke en wetlelijke onderbouw verwijzen wij u naar mijn bij aangetekende brief d.d. 1 november 2018 (kenmerk: AvR/01112018/VZ- Schauvliege)(lees bijlage) aan Vlaams minister Joke Schauvliege (cd&v) van Omgeving, Natuur en Landbouw verstuurde spoedeisend verzoekschrift met het nadrukkelijk verzoek om met het op deze wijze vanuit "Grondwettelijk niet bestaande Nederland" via het "ongrondwettige" Vlaanderen vergiftigen van acht miljard wereldbewoners met onder meer honderden miljarden kilogrammen volledig in water oplosbare genotoxische, reprotoxische, mutagene, teratogene, kankerverwekkende stoffen als "arseenzuur" en "chroom-VI" per direct te stoppen, waartoe de Vlaamse Regering op grond van bovengenoemde door mij gewonnen uitspraak d.d. 19 augustus1998 van de Nederlandse Raad van State en het door mij op 29 september 1999 gewonnen arrest in zaak C-231/97 van het Europese Hof van Justitie, als ook op grond van de Belgische Grondwet wettelijk verplicht is. Heden na maar liefst vijf jaar heeft hiervoor bestuurlijk verantwoordelijk Vlaams minister Joke Schauvliege (cd&v) als ook haar opvolgers Koen Van den Heuvel (cd&v) en Zuhal Demir (N-VA) hierop nog steeds geen beslissing genomen. Wij hebben hierover huidig bestuurlijk verantwoordelijk Vlaams minister Zuhal Demir (N-VA) van Omgeving, Justitie, Toerisme en Energie recent nog meerdere malen om verzocht. Ondanks meerdere verzoeken daartoe weigert zij consequent om daarop een beslissing te nemen. Daarmee is niet alleen de "ongrondwettige" Vlaamse Regering-Jambon (N-VA, CD&V, Open Vld) volledig bestuurlijk verantwoordelijk en aansprakelijk voor het plegen van "chemische genocide" op alle acht miljard wereldbewoners maar ook de politieke partij N-VA van Vlaams Minister-President Jan Jambon (N-VA) onder aansturing van zijn partijvoorzitter Bart De Wever (N-VA)(lees bijlage). Voor meer feitelijke en wettelijke onderbouw (LEES HIER, HIER, HIER, HIER, HIER, HIER, HIER, HIER en bekijk Video-1 en Video-2 en Video-3 en Video-4 en Video-5).

Het is deze algehele chemische vergiftiging vanuit het "ongrondwettelijk" vanaf 10 november 1918 niet meer bestaande Nederland, via de vanaf 1970 opgerichte "ongrondwettelijke" deelstaat Vlaanderen, die het mest van varkens, koeien en kippen sterk heeft vergiftigd met volledig in water oplosbaar "arseenzuur" en "chroom-VI" maar ook met kwik, cadmium, etc. Bij het uitrijden van vloeibaar vergiftigd mest komen grote hoeveelheden met arseen, chroom VI, kwik, cadmium, etc. vergiftigde ammoniak (NH3) in de lucht terecht wat in de nabije omgeving neerslaat. Dit uiterst giftige arseen, chroom-VI, kwik, cadmium, etc. tast de diversiteit van planten en dieren in de nabije omgeving van het uitgereden vloeibaar mest aan. Dit wordt verzwegen omdat anders het "ongrondwettige" Nederland en Vlaanderen aansprakelijk zijn voor alle aangerichte schade omdat zij al maar liefst 24 jaar lang geen uitvoering hebben gegeven aan het door mij op 29 september 1999 gewonnen arrest in zaak C-231/97 van het Europese Hof van Justitie (LEES HIER en HIER) waartoe zij wettelijk verplicht waren en nog steeds wettelijk verplicht zijn(lees bijlage). Daarom moet deze massale vergiftiging via de lucht met in water oplosbare zware metalen met behulp van valse "deskundigenrapporten" onder de "dekmantel" van Stikstof (N2), dat van nature voor 78% in de lucht zit, worden doodgezwegen. Dit om de verantwoordelijkheid van deze massale vergiftiging bij de Nederlandse en Vlaamse boeren te kunnen neerleggen, terwijl die door het "ongrondwettige" Nederland en Vlaanderen is veroorzaakt als gevolg van het feit dat zij al maar liefst 24 jaar lang geen uitvoering hebben gegeven het door mij op 29 september 1999 gewonnen arrest in zaak C-231/97 van het Europese Hof van Justitie (LEES HIER en HIER) (lees bijlage). Hier is dan ook onmiskenbaar sprake van het plegen van "chemische genocide" op alle acht miljard wereldbewoners met misbruik van honderden miljarden euro's aan belastinggeld (in de vorm het geven van subsidie) vanuit de Benelux-Unie, via de Europese Unie van de gehele wereld (lees bijlage) (LEES HIER, HIER).

Jezus Christus staat dit geen moment langer meer toe en rijkt daarvoor aan huidig hiervoor bestuurlijk verantwoordelijk minister-president Mark Rutte de volgende oplossing aan, waarin Jezus Christus aan hem het volgende verzoekt:

Beste minister-president Mark Rutte,

U bent in Jezus Christus gekomen (zie foto),

Ik wil u vragen om op grond van de inhoud van deze "waarheidsbrief" aan Ruud Rietveld (zie foto) per direct een gesprek aan te gaan met uw politieke partijgenoot Belgisch premier Alexander de Croo (Open Vld/ALDE) en zijn politieke partijgenoot voormalig Belgisch premier en huidig president Charles Michel (MR/ALDE) van de Europese Unie (voorzitter van de Europese Raad) met het verzoek om op niveau van België en op niveau van de Europese Unie per direct te beslissen dat België per direct uitvoering moet geven aan het vanaf 25 januari 1944 van kracht zijnde politieke testament van de Belgische koning Leopold III, waartoe Mark Rutte, Alexander de Croo en Charles Michel als ook hun politieke partij "VVD/Open Vld/MR/ALDE" op grond van het op 19 april 1839 gesloten Verdrag van Londen en de Belgische Grondwet al vanaf 1839 grondwettelijk verplicht zijn (LEES HIER, HIER, HIER). Daarmee heeft het land België (na 105 jaar) zijn neutraliteit en soevereiniteit weer terug met als basis de Belgische Grondwet die op 10 november 1918 van kracht was, aangevuld met de tien geboden van God. Alle landen die het op 19 april 1839 gesloten Verdrag van Londen hebben ondertekend zijn wettelijk verplicht om deze neutraliteit en soevereiniteit van België te erkennen. Daar ligt dan ook de basis dat eerst alle 27 landen van de Europese Unie en daarna alle 193 landen van de Verenigde Naties deze neutraliteit en soevereiniteit van België overnemen met dezelfde Belgische Grondwet die op 10 november 1918 van kracht was, aangevuld met de tien geboden van God, met een eigen grondwettelijk hof in elk land die de naleving daarop moet toetsen. Paus Franciscus, als plaatsbekleder van Jezus Christus, heeft de "Goddelijke plicht" om per direct naar het graf van mijn vrouw Annelies op de begraafplaats H. Martinus te Olland te komen om haar Heilig te verklaren, waarna zij met terugwerkende kracht vanaf 2 november 2021 kan overlijden en haar ziel de rust krijgt die Jezus Christus haar heeft beloofd. Vanuit de begraafplaats H. Martinus te Olland kan Paus Franciscus vervolgens doorreizen naar Onze-Lieve-Vrouwebasiliek te Tongeren om zich daar te vestigen, om vanuit de soevereine staat België als opvolger van apostel Petrus (tweede paus) de gehele wereld te redden van dit menselijk kwaad, waarmee hij zichzelf uit zijn "ballingschap" in het dwergstaatje Vaticaanstaat heeft bevrijd.

Jezus Christus vertrouwt erop dat hiervoor bestuurlijk verantwoordelijk minister president Mark Rutte direct uitvoering geeft aan deze "Goddelijke boodschap".

In afwachting van de beslissing daarop van Mark Rutte persoonlijk, voorzien van zijn persoonlijke handtekening, te versturen aan het Ecologisch Kennis Centrum B.V. t.a.v. A.M.L. van Rooij 't Achterom 9, 5491 XD Sint-Oedenrode, met een kopie daarvan te versturen naar onze e-mail a.vanrooij53@gmail,com, verblijven wij,

Met vriendeljke groeten,

Ecologisch Kennis Centrum B.V. (KvK-nummer: 16090111),

wettelijk gevestigd op het adres 't Achterom 9A, 5491 XD Sint-Oedenrode.

voor deze haar directeur A.M.L. van Rooij (BSN: 0933.91.225),

wettelijk wonende in zijn woning op het adres 't Achterom 9, 5491 XD Sint-Oedenrode.

(e-mail: a.vanrooij53@gmail.com)

Kopiehouders:

  • Paus Franciscus, als plaatsbekleder van Jezus Christus van de Rooms-Katholiek kerk, met het verzoek om deze "Goddelijke boodschap" per direct over te brengen naar alle bisschoppen van de Rooms-Katholieke kerk op aarde in een voor hen leesbare taal, met de opdracht om deze "Goddelijke boodschap" door alle Rooms-Katholieke priesters aan alle ruim 1,4 miljard Rooms-Katholieke gelovigen uit te dragen
  • Belgische Aartsbisschop Luc Terlinden van de aartsbisdom Mechelen-Brussel en primaat van de Belgische kerkprovincie, met verzoek om deze "Goddelijke boodschap" per direct te bespreken in een speciaal daarvoor bij elkaar te roepen bisschoppensynode onder voorzitterschap van de thans nog in het dwergstaatje Vaticaanstaat in "ballingschap" verblijvende paus Franciscus.
  • Pastoor-deken Eric Reynders in Onze-Lieve-Vrouwebasiliek van het dekenaat Tongeren met het verzoek om dit door te sturen naar zijn voorganger pastoor-deken Rik Palmans aan wie ik op 10 mei 2010 heb kenbaar gemaakt dat ik op die dag vanuit de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek in Tongeren met een verschijning vanuit Maria een "Goddelijke opdracht" heb verkregen, die met deze "Goddelijke boodschap" is voltooit.
  • Secretaris-Generaal António Manuel van de Verenigde Naties, namens deze de Special Procedures Division, OHCHR-UNOG, 8-14 Avenue de la Paix, 1211 Genève 10, Zwitserland, van de Verenigde Naties, met het verzoek om deze "Goddelijke boodschap" per direct over te brengen aan alle Staatshoofden en alle Regeringen in alle 193 landen van de Verenigde Naties.
  • Nederlands Minister-President Mark-Rutte met het verzoek om deze "Goddelijke boodschap" per direct over te brengen aan Koning Willem-Alexander, Koningin Maxima, aan alle ministers en staatssecretarissen in het Kabinet-Rutte IV, aan alle 150 Tweede Kamerleden, aan alle 75 Eerste Kamerleden, aan alle commissarissen van de koning, aan alle burgemeesters, aan alle watergraven en aan de voorzitters van alle Nederlandse politieke partijen.
  • Alle 150 leden van de Nederlandse Tweede Kamer der Staten-Generaal met het verzoek om deze "Goddelijke boodschap" per direct over te brengen aan alle leden van hun politieke partijen, waarvoor zij in de Tweede Kamer zitten.
  • Aan Belgisch premier Alexander De Croo met het verzoek om deze "Goddelijke boodschap" per direct over te brengen aan koning Koning Filip, aan Elisabeth van België in haar hoedanigheid als Hertogin van Brabant, aan alle ministers en staatssecretarissen in de regering-De Croo, aan alle 150 Volksvertegenwoordigers in De Kamer, aan alle 60 senatoren in de Senaat, aan de minister-president en alle ministers in de Vlaamse Regering, aan alle 124 volksvertegenwoordigers in het Vlaams Parlement, aan de minister-president en alle ministers in de Waalse Regering, aan alle 75 Volksvertegenwoordigers in het Waals Parlement, aan de minister-president en alle ministers van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering, aan alle 89 Volksvertegenwoordigers in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement, aan de minister-president en alle ministers van de Franse Gemeenschapsregering, aan alle 94 Volksvertegenwoordigers in het Parlement van de Franse Gemeenschap, aan de minister-president en alle ministers van de regering van de Duitstalige Gemeenschap, aan alle 25 Volksvertegenwoordigers van het Parlement van de Duitstalige Gemeenschap, aan alle gouverneurs, aan alle burgemeesters en aan alle voorzitters van alle Belgische politieke partijen.
  • Aan alle partijvoorzitters van in De Kamer zittende Politieke Partijen (fracties), zijnde: Bart De Wever (N-VA), Jean-Marc Nollet,Nadia Naji, Jeremie Vaneeckhout (Ecolo-Groen), Georges-Louis Bouchez (MR), Paul Magnette (PS), Tom van Grieken (VB), Sammy Madhi (cd&v), Raoul Hedebouw (PVDA-PTB), Tom Omega (Open Vld), Conner Rousseau (Vooruit), Maxime Prévot (Les Engagés), François De Smet (DéFI), Jean-Marie Louis Dedecker (Onafhankelijke) en Emir Kir (Onafhankelijke) met het verzoek om deze "Goddelijke boodschap" per direct over te brengen aan alle leden van hun politieke partijen.
  • President Charles Michel van de Europese Unie als voorzitter van de Europese Raad met het verzoek om deze "Goddelijke boodschap" per direct te bespreken in een speciaal daarvoor bij elkaar te roepen Europese Raad onder voorzitterschap van president Charles Michel met de te brengen boodschap dat per direct uitvoering zal worden gegeven aan het vanaf 25 januari 1944 van kracht zijnde politieke testament van de Belgische koning Leopold III, waartoe België als EU-lidstaat en daarmee ook alle overige EU-lidstaten op grond van het op 19 april 1839 gesloten Verdrag van Londen en de Belgische Grondwet al vanaf 1839 grondwettelijk verplicht zijn (LEES HIER, HIER, HIER).Tevens richten wij aan president Charles Michel van de Europese Unie het verzoek om deze "Goddelijke boodschap" in een voor hen leesbare taal per direct over te brengen aan voorzitter Ursula von der Leyen en alle 27 Eurocommissarissen in de Europese Commissie van de Europese Unie en aan voorzitter Roberta Metsola en alle 705 leden in het Europees Parlement.
  • Vanuit de Heilige Geest aan alle 8 miljard wereldbewoners in alle wereldtalen.

NB. Aan dit artikel wordt momenteel nog gewerkt.

Wij trachten met dit artikel onze lezers te informeren over wat er werkelijk gaande is in onze wereld en over datgene wat de grote omgekochte kranten voor ons verzwijgen of verdraaien.

Steun onze Waarheidskrant, De Nieuwe Media.

Zodra dit artikel klaar is zullen wij dit kenbaar maken in ons Telegram kanaal.

https://t.me/DeNieuweMedia