Jeanine Hennis-Plasschaert (1973) is sinds 2024 speciaal VN-gezant in Libanon. Eerder leidde zij de VN-missie in Irak. Mevrouw Hennis was van 23 maart 2017 tot 13 september 2018 Tweede Kamerlid voor de VVD. Eerder was zij dat van 17 juni 2010 tot 5 november 2012. 

In 2004-2010 was zij lid van het Europees Parlement en van 5 november 2012 tot en met 3 oktober 2017 minister van Defensie in het kabinet-Rutte II. Zij werkte eerder bij de Europese Commissie in Brussel en Riga en was politiek assistent van wethouder Van der Horst van Amsterdam. 

Als Europarlementariër hield mevrouw Hennis zich onder meer bezig met transport, justitie en burgerlijke vrijheden, als Tweede Kamerlid met rijksbegroting en Europees en internationaal monetair beleid.

Bron: https://www.parlement.com/id/vgoo2tkewmxm/j_a_jeanine_hennis_plasschaert

HORROR: HENNIS IN BODEGRAVEN

Beluister de video hieronder waarin Joost Knevel over Jeanine Hennis-Plasschaert spreekt.

Video: https://www.brighteon.com/1ee5705a-0e50-4899-87c1-50e56d8a6f0a

DOOFPOT AFFAIRE

Van een doofpotaffaire wordt gesproken als aan het licht komt dat een bepaalde zaak door al dan niet vermeende belanghebbenden bij geheimhouding of verdoezeling bewust en vaak toegedekt is, of langdurig buiten de publiciteit is gehouden uit vrees voor negatieve gevolgen of sancties. Het achterhouden zelf wordt 'in de doofpot stoppen' genoemd, een uitdrukking die is ontleend aan de middeleeuwse doofpot. Ook worden in het Nederlands de uitdrukkingen onder de pet houden en onder het tapijt vegen gebruikt. Als de gebeurtenissen toch worden ontdekt en als schandaal in de publiciteit komen, roept de verzwijging ervan doorgaans publieke (extra) verontwaardiging op. 

Bron tekst: https://nl.wikipedia.org/wiki/Doofpotaffaire

Wie is Jeanine Antoinette Hennis-Plasschaert?

Jeanine Antoinette Hennis-Plasschaert (Heerlen, 7 april 1973) is een Nederlands voormalige politica en sinds 2018 werkzaam als diplomaat. Ze was politiek actief voor de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD). Ze was van 5 november 2012 tot en met 4 oktober 2017 minister van Defensie in het kabinet-Rutte II. Ze trad terug als demissionair-minister van Defensie vanwege een kritisch rapport over een ongeluk met twee doden en een zwaargewonde tijdens een Nederlandse legeroefening in Mali. Ze was lid van de Tweede Kamer (2010-2012 en 2017-2018), en is ook lid geweest van het Europees Parlement (2004-2010).

In 2018 werd ze Speciaal Vertegenwoordiger van de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties in Irak en hoofd van de Bijstandsmissie van de Verenigde Naties voor Irak (UNAMI).

Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Jeanine_Hennis-Plasschaert

UNAMI

(United Nations Assistance Mission for Iraq)

De United Nations Assistance Mission for Iraq (UNAMI) werd opgericht door resolutie 1500 (2003) van de Veiligheidsraad op verzoek van de regering van Irak, herzien onder resolutie 1770 (2007) en is sindsdien jaarlijks verlengd.

Op deze website (bron) is hierover het volgende te lezen:

Het huidige mandaat van UNAMI omvat een aantal belangrijke gebieden, waaronder het verstrekken van advies, ondersteuning en bijstand aan de regering en het volk van Irak bij het bevorderen van inclusieve politieke dialoog en verzoening op nationaal en gemeenschapsniveau; electorale ondersteuning; evenals het faciliteren van regionale dialoog en samenwerking; het bevorderen van verantwoording en de bescherming van mensenrechten en gerechtelijke en juridische hervorming; gender mainstreaming; en het bevorderen van coördinatie en het faciliteren, in coördinatie met de regering van Irak, van levering op humanitaire en ontwikkelingsgebieden. Bovendien heeft UNAMI, op grond van resolutie 2107 (2013) van de Veiligheidsraad, het mandaat om de inspanningen van de regering van Irak te bevorderen, ondersteunen en faciliteren met betrekking tot de repatriëring of terugkeer van alle Koeweitse en derdelanders, of hun stoffelijke overschotten, en de terugkeer van Koeweitse eigendommen, inclusief de nationale archieven.

Het VN-landenteam werkt samen om de levens van Irakezen in verschillende sectoren te verbeteren. Onder auspiciën van het VN-kader voor duurzame ontwikkelingssamenwerking (UNSDCF, voorheen UNDAF) voor Irak 2020-2024, in overeenstemming met de nationale prioriteiten van Irak en in overeenstemming met het nationale ontwikkelingsplan en de doelstellingen voor duurzame ontwikkeling, werken agentschappen, fondsen en programma's eraan om de Iraakse regering te helpen sociale cohesie, sociale bescherming en sociale inclusie te bereiken om een ​​eerlijke en inclusieve samenleving voor heel Irak te creëren; de economie voor alle Irakezen te laten groeien; effectieve, inclusieve, verantwoordelijke en efficiënte instellingen en diensten op alle niveaus te bevorderen; het beheer van natuurlijke hulpbronnen en rampenrisico's en veerkracht tegen klimaatverandering te bevorderen om een ​​betere, veiligere en duurzamere toekomst voor iedereen te bereiken; en het bereiken van waardige, veilige en vrijwillige duurzame oplossingen voor ontheemding in Irak.

Belangrijkste gebieden van de ondersteunende rol van UNAMI

UNAMI ondersteunt de inspanningen van de overheid om een ​​inclusieve dialoog tussen politieke actoren te bevorderen, onder meer door brede betrokkenheid bij institutionele belanghebbenden en het maatschappelijk middenveld en het verstrekken van advies en aanbevelingen over belangrijke beleidsvraagstukken. UNAMI bevordert ook regionale samenwerking en dialoog tussen Irak en buurlanden via haar mandaat voor goede diensten. Sinds 2021 heeft UNAMI haar adviserende en technische assistentierol uitgebreid om de negatieve gevolgen van klimaatverandering tegen te gaan, waaronder waterschaarste, woestijnvorming en droogte, samen met het VN-landenteam.

UNAMI speelde een belangrijke ondersteunende rol in het proces waarbij de Irakezen in 2005 een nieuwe grondwet opstelden en aannamen, en hielp het land bij het houden van nationale verkiezingen, evenals verkiezingen voor de Iraakse Gouvernementele Raad en parlementsverkiezingen in de Koerdische regio van Irak sinds 2009. Sinds de oprichting van de Onafhankelijke Hoge Kiescommissie in 2007, blijven de Verenigde Naties technische ondersteuning, beleidsadvies en assistentie verlenen aan de instelling. In 2021 heeft UNAMI, in overeenstemming met Resolutie 2576 (2021) van de Veiligheidsraad, een van de grootste verkiezingshulpprojecten van de Verenigde Naties wereldwijd uitgevoerd, ter ondersteuning van de parlementsverkiezingen van 10 oktober, met technische assistentie en de inzet van 150 internationale verkiezingsexperts van de Verenigde Naties voorafgaand aan en op de verkiezingsdag.

UNAMI helpt de regering van Irak bij het bevorderen van verantwoording voor mensenrechtenschendingen en het beschermen van mensenrechten in Irak om vertrouwen op te bouwen en te versterken tussen de regering, justitiële instellingen, het maatschappelijk middenveld en gemeenschappen. UNAMI werkt ook samen met andere partners van de Verenigde Naties, de overheid en het maatschappelijk middenveld om technische assistentie, juridisch en deskundig advies te bieden over de inhoud en implementatie van de internationale mensenrechtenverplichtingen van Irak, en bij het opstellen van wetgeving, regelgeving en beleid die het respect en de bescherming van mensenrechten bevorderen, en bij te dragen aan het opbouwen van de capaciteit van staatsinstellingen, waaronder relevante ministeries, de Raad van Afgevaardigden, de Iraakse Hoge Commissaris voor de mensenrechten, en wetshandhaving en de rechtsbedeling.

Bron tekst: https://dppa.un.org/en/mission/unami

Iraakse demonstranten willen af van 'leugenaar' Jeanine Hennis

Forumbericht van 08-11-2019 - 10:25 uur

Irakezen zijn op sociale media een actie gestart tegen VN-gezant Jeanine Hennis-Plasschaert. Met hashtags als "Jeanine Hennis is corrupt schaam je" en "Jeanine Hennis leugenaar ga Irak uit" proberen ze de Nederlandse te bewegen om op te stappen. Door Hennis' foto is door de Twitteraars een groot rood kruis gezet.

De Irakezen zijn gepikeerd over een tweet van Hennis waarin ze demonstranten lijkt op te roepen belangrijke (olie)infrastructuur met rust te laten. Iraakse jongeren protesteren al weken tegen de corrupte overheid, de ongelijkheid en de invloed van buurland Iran. Door het harde optreden van de ordediensten zijn tot nu toe meer dan 260 doden en honderden gewonden gevallen. Deze donderdag zijn nog zeker zes demonstranten doodgeschoten door de Iraakse veiligheidsdiensten, meldt persbureau Reuters.

Hennis' tweet leidde al tot ruim 5.500 – merendeels verontwaardigde – commentaren. "Olie is belangrijker dan het Iraakse volk?" vraagt iemand. Anderen wijzen erop dat het volk nooit van de genoemde olie en havens heeft geprofiteerd.

Sommige deelnemers aan de campagne op sociale media leggen een verband tussen Hennis' huidige positie en haar vorige baan. "Iraakse doden kunnen haar niet schelen" en "Het is niet de eerste keer dat ze liegt", schrijven zij op Twitter en Facebook. 

Daarmee verwijzen ze naar 2015, toen Hennis nog minister van Defensie was in Nederland en de Tweede Kamer verkeerd informeerde over Iraakse burgerdoden. Het nieuws over de Nederlandse erkenning van de meer dan zeventig burgerdoden die vielen bij een bombardement op de Iraakse stad Hawija was deze week te zien op de Iraakse televisie. Het nieuws werd ook in andere Arabische media gedeeld.

Balanceren tussen belangen van UNAMI en de VN-organisatie die Hennis leidt, moet volgens haar eigen mandaat zowel de Iraakse regering als het volk adviseren en bijstaan. Dat betekent continu balanceren tussen verschillende belangen, zeker nu demonstranten in verschillende Iraakse steden recht tegenover de regering staan. 

Postten mensen een week geleden nog enthousiast beelden op sociale media van Hennis die tussen de demonstranten op het Tahrirplein in Bagdad een mondkapje opdeed tegen het traangas, nu schelden Twitteraars haar uit voor leugenaar en verwijten ze haar en haar organisatie alleen voor de westerse oliebelangen op te komen – een verwijt dat in Irak sowieso op ieders lippen ligt.

Een nieuwe tweet waarin Hennis de schade probeert te beperken door te benadrukken dat de VN een partner is voor "elke Irakees die naar verandering streeft", kan nog niet op veel bijval rekenen. 

Hennis wilde niet reageren!

Bron: https://forums.marokko.nl/showthread.php?t=5711797&p=134313997&viewfull=1

Je hoorde wat Rutte zei?

Rutte heeft overal schijt aan, en de gemiddelde Nederlander stopt zijn hoofd wederom in hun eigen anus. De gehele "Overheid" is een maffiabende, niemand binnen diezelfde "Overheid" uitgezonderd. Het zijn allemaal werknemers van die maffiaclub, en ze verstoppen zich en voor de bühne veel lawaai maar geen enkele wol.

Datzelfde geldt ook voor al die terreurorganisaties, die zijn allemaal inderdaad va, jawel datzelfde club. Echte terroristen zouden alleen dan wat bereiken als ze de verantwoordelijken aanpakken, en dat doen ze juist niet. Het zijn altijd de onschuldige burgers die ze treffen. 

En die zogenaamde "Overheid" ligt dubbel van het lachen. 

Dus gemiddelde Nederlander, wordt het niet eens tijd om je hoofd uit je eigen anus te halen. Want u bent al halverwege de slachtbank, en uw angst brengt u nog sneller bij de slachtbank. 

En uzelf bent verantwoordelijk voor al het leed dat u uw medemens mee aandoet door weg te kijken, door uw hoofd in uw eigen anus te steken, door in de rij te gaan staan als braaf goed opgeleide aapje. En aan alle AIVD, NCTV en andere NSB instanties zoals Politie, Leger, Rechters, advocaten etc. 

U bent een staatshoer en bent medeplichtig aan moord, doodslag, verkrachtingen, geweldpleging, fraude.

En dat allemaal voor die paar zilverlingen, en u gaat allemaal mee afgerekend worden. Want u bent niets anders dan een getrainde aapje die doet wat hem opgedragen wordt, zonder enige wroeging over het leed wat jullie mee veroorzaken. 

Misschien willen jullie ook wel een banaan als goed getrainde aapjes die doen wat hen opgedragen wordt want:"BEFEHL IST BEFEHL", "WIR HABEN ES NICHT GEWUSST". Dat jullie allemaal mogen branden in hel, en mocht je willen weten wie ik ben dan kan je mij altijd een PM sturen want ik bent niet bang voor jullie. En ik ben zeker geen rechts radicaal nog links of extremistisch, gewoon gezonde boerenverstand. 

Dit nooit meer was na '45, wederom een loze kreet,
 en hetzelfde gebeurt telkens weer door staatshoeren,
stelletje NSB tuig.

Tekst: Tor Mentor (14 december 2023)

Bron tekst: https://t.me/c/1896443324/9716 en https://t.me/Volk_Wordt_Wakker_kanaal/9856

Achtergrond Informatie

De Verenigde Naties heeft van de gehele wereld een grote gevangenis gemaakt waarin alle acht miljard wereldbewoners, -- waaronder met name demissionair-minister van Defensie Jeanine Antoinette Hennis-Plasschaert --, zitten gevangen als slaaf onder de dekmantels van de volgende vier concrete doelstellingen van de Verenigde Naties:

• Handhaven van internationale vrede en veiligheid;
• Stimuleren van vriendschappelijke relaties tussen landen;
• Stimuleren van internationale samenwerking bij het oplossen van economische, sociale, culturele en humanitaire problemen;
• Bevorderen van respect voor mensenrechten en fundamentele vrijheden;

De Verenigde Naties heeft de Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC) en West-Indische Compagnie (WIC) voortgezet en uitgebreid in 193 wereldlanden.

Met de indiening en registratie van het -- ten tijde van de Tweede Wereldoorlog door Nederlands minister Dirk Jan de Geer (CHU) van Financiën en Minister Sir Howard Kingsley Wood (Conservatief) van Financiën van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland te Londen getekende Financiële Overeenkomst -- twee jaar na de Tweede Wereldoorlog op 25 april 1947 door de secretaris-generaal Trygve Lie van de Verenigde Naties hebben zij weten te bewerkstelligen dat Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC) en de West-Indische Compagnie (WIC) zich vanuit de Verenigde Naties vanaf 25 april 1947 heeft voortgezet en tot op heden heeft weten uit te breiden in alle 193 landen van de Verenigde Naties.

Daarmee hebben Nederlands minister Dirk Jan de Geer (CHU) van Financiën en Minister Sir Howard Kingsley Wood (Conservatief) van Financiën van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Nood-Ierland te Londen in onderlinge samenspanning met secretaris-generaal Trygve Lie van de Verenigde Naties weten te bewerkstelligen dat het "Nooit Bestaande Nederland" samen met het "Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Nood-Ierland" de wereldmacht over het geld hebben verkregen, waarbij de "Gouden Standaard" is verdwenen en met bijgedrukt geld straffeloos alle eigendommen, roerende en onroerende goederen kunnen worden gestolen van alle acht miljard wereldbewoners onder de dekmantels van de volgende vier concrete doelstellingen van de Verenigde Naties:

• Handhaven van internationale vrede en veiligheid;
• Stimuleren van vriendschappelijke relaties tussen landen;
• Stimuleren van internationale samenwerking bij het oplossen van economische, sociale, culturele en humanitaire problemen;
• Bevorderen van respect voor mensenrechten en fundamentele vrijheden;

Het is dan ook van belang om te weten dat in die periode Paul-Henri Charles Spaak (1946-1947) (BSP) de Voorzitter van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties was.

Paul-Henri Charles Spaak (Schaarbeek, 25 januari 1899 - Eigenbrakel, 31 juli 1972) was een Belgisch socialistisch politicus en regeringsleider.

Levensloop

Paul-Henri Spaak groeide op in een politiek actieve familie. Zijn grootvader Paul Janson was een voorstaand lid van de Liberale Partij, net als zijn oom langs moederskant Paul-Emile Janson, die van 1937 tot 1938 korte tijd premier van België was. Zijn moeder Marie Janson daartegen was politiek actief voor de socialistische BWP en werd in 1921 de eerste vrouwelijke senator in de Belgische geschiedenis. Zijn vader Paul Spaak was dan weer actief als advocaat en schrijver. Ook zijn dochter Antoinette Spaak werd politiek actief en werd na zijn dood politica en parlementslid voor het FDF. Zijn zoon Fernand Spaak was diplomaat en ambtenaar. (bron).

Tijdens de Eerste Wereldoorlog wilde Spaak in 1916 als oorlogsvrijwilliger toetreden tot het Belgische leger. Toen hij op weg was naar het leger, werd hij echter door de Duitsers opgepakt en waarna hij tot aan het einde van de oorlog in een Duits krijgsgevangenenkamp verbleef. Na de oorlog ging hij in 1918 rechten studeren aan de ULB. Na het einde van zijn studies werd hij aangenomen bij een advocatenkantoor in Brussel.

In 1920 trad Spaak toe tot de BWP, waarna hij van 1925 tot 1927 adjunct-kabinetschef van minister van Arbeid Joseph Wauters was. Zijn ideeën in het begin van zijn politieke loopbaan werden binnen de BWP beschouwd als "extremistisch", bijna grenzend aan het communisme. Spaak richtte L'Action sociale op en toen hij aan het hoofd stond van de Socialistische Jonge Wacht voerde hij in 1928 een campagne tegen oorlog. In 1930 was hij dan weer een van de advocaten van de Italiaanse anarchist Fernand De Rossa, die een aanslag wilde plegen tijdens de verloving van prinses Marie José van België en kroonprins Umberto van Italië. Zijn pleidooien hadden effect en de beschuldigde kreeg een celstraf van vijf jaar. Vervolgens ondernam Spaak een reis naar de Sovjet-Unie en publiceerde zijn indrukken van zijn verblijf aldaar in het dagblad Le Soir.

Namens de BWP en daarna de BSP werd Spaak in 1932 verkozen tot lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers voor het arrondissement Brussel, wat hij bleef tot in 1957. Van 1961 tot 1966 zetelde hij opnieuw in de Kamer. Ook was hij van 1927 tot 1935 gemeenteraadslid van Vorst en van 1953 tot 1957 gemeenteraadslid van Sint-Gillis, waar hij van 1953 tot 1957 burgemeester was.

Spaak was gevoelig voor de gevolgen van de economische crisis van 1929 en riep daarom in L'Action Sociale de arbeiders op om zich te mobiliseren. Hiervoor kreeg Spaak heel wat kritiek binnen de BWP en hij dreigde zelfs uit de partij gezet te worden, wat uiteindelijk niet gebeurde. In 1934 was Spaak een groot voorstander van het Plan van de Arbeid dat BWP-partijvoorzitter Hendrik De Man had opgesteld.

In 1935 kwamen de socialisten in de regering. Ook Spaak kwam in 1935 de regering als minister van PTT en Transport. Daarna was hij van 1936 tot 1938 minister van Buitenlandse Zaken, van 1938 tot 1939 eerste minister, van 1939 tot 1949 minister van Buitenlandse Zaken, een korte periode in 1946 en van 1947 tot 1949 premier en van 1954 tot 1957 en van 1961 tot 1966 minister van Buitenlandse Zaken. In 1949 werd hij al benoemd tot minister van Staat. Zijn eerste regering viel in 1939 over de benoeming van de gewezen activist Adriaan Martens tot lid van de Koninklijke Academie voor Geneeskunde van België.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog verbleef Spaak in ballingschap te Londen, waar hij aan de grondslag van de samenwerking tussen België, Nederland en Luxemburg meewerkte. In augustus 1949 werd hij voorzitter van de Raadgevende Vergadering van de Raad van Europa, wat hij bleef tot in 1951. Van 1952 tot 1953 was hij voorzitter van de Gemeenschappelijke Vergadering van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal. Het Spaak-rapport deed de aanbeveling tot oprichting van een Europese Economische Gemeenschap en een Europese Gemeenschap voor Atoomenergie. De EEG en Euratom worden opgericht door de Verdragen van Rome, die ondertekend worden op 25 maart 1957.

Van 1946 tot 1947 was hij ook voorzitter van de eerste Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. In 1957 werd hij secretaris-generaal van de NAVO als opvolger van Lord Ismay en bleef dit tot 1961. Vanaf 1966 was hij voorzitter van het Nationaal Centrum voor Ontwikkelingssamenwerking.

In 1966 stapte Spaak definitief uit de politiek, waarna hij in 1969 zijn memoires publiceerde. Ook sprak hij zich uit als een voorstander van het federalisme en betuigde hij openlijk zijn steun aan de Francofone partij FDF. In juli 1972 werd hij tijdens een vakantie aan de Azoren onwel, waarna hij terug naar België gerepatrieerd werd. Kort na zijn terugkomst in België overleed hij in zijn huis in Eigenbrakel.

Voor historische, grondwettelijke en constitutionele onderbouw lees het volgende artikel op De Nieuwe Media:

ONZE NIEUWSTE ARTIKELEN