HET VERNIETIGEN VAN DE NEDERLANDSE TAAL EN UITDRUKKINGEN BEGINT SUBTIEL

26-11-2024

Het is geen toeval dat regimes altijd beginnen met het onderdrukken van taal.

Door: Petra Brekelmans Vdf Kuijpers

Het vernietigen van taal begint subtiel.

Het begint met ogenschijnlijk 'onschuldige' veranderingen, met het verbieden van alledaagse woorden die niet meer kunnen, niet inclusief, seksistisch, grensoverschrijdend en/of aanstootgevend zijn. Ook weer onder het het mom van 'vooruitgang'.

We zien het overal. Woorden die ooit een plek hadden in onze cultuur, geschiedenis en taal worden zonder pardon verwijderd of vervangen. Neem de 'negerzoen', een woord dat tientallen jaren lang niemand iets deed, behalve dan herinneren aan een zoete traktatie. Maar nee, tegenwoordig mogen we dat niet meer zeggen. Het moet 'choco(lade)zoen' zijn, want stel je voor dat iemand een woord hoort dat hen mogelijk zou kunnen raken. Dat moeten we vermijden, koste wat het kost.

Zwarte Piet? Een eeuwenoude figuur die elk jaar kinderen vreugde bracht, maar nu in de ban wordt gedaan. Hij heet nu 'Regenboog Piet' of 'Roetveeg Piet', want zijn roetvegen zijn nog nét te accepteren, al duurt het vast niet lang voor dat ook weer verboden wordt.

'Slaaf mag natuurlijk ook niet meer. Nu moeten we zeggen: 'tot slaaf gemaakte'. Want dat zou ineens de historische gruwelen verzachten. Alsof we de pijn van het verleden kunnen wegnemen door woorden te verschuiven en te verdraaien.

Hetzelfde geldt voor 'invalide', nu keurig vervangen door 'andersvalide' of 'persoon met een beperking'. Want blijkbaar is het woord 'invalide' te confronterend, terwijl de realiteit van een beperking er niet minder pijnlijk door wordt.

Het zijn niet alleen deze woorden, er zijn er meer. Overal waar je kijkt, worden woorden verzwakt of verminkt om ze sociaal aanvaardbaar te maken.

'Allochtoon'? Niet meer van deze tijd. Dat is nu een 'Nederlander met een migratieachtergrond', alsof dat het verschil maakt.

Ouderen' zijn nu 'senioren', want het woord oud is blijkbaar beledigend.

'Dik' is vervangen door 'volslank'. Alsof een ander woord de fysieke realiteit verandert.
'Verslaving' wordt 'problematisch gebruik'.

In een Brits ziekenhuis moet moedermelk mensenmelk genoemd worden en borstvoeding borstkasvoeding. Uiteraard om genderinclusiviteit aan te moedigen. Ook kunnen bevallende vrouwen die liever geen moeder worden genoemd, worden aangesproken met 'bevallende ouder' en met een genderneutraal voornaamwoord. De vader wordt indien gewenst aangesproken met (co-)ouder in plaats van vader. Gelukkig voor nu alleen als je dat wenst.

Het idee om dit in Nederland ook door te voeren is gelukkig 'gecanceld'. Voor nu.

Al wordt 'vrouwen' soms vervangen door menstruerende personen om niemand voor het hoofd te stoten.
Wat is het doel van deze heksenjacht op woorden? Zou het zo simpel kunnen zijn als: controle?

Door woorden te verbieden, wis je ideeën uit, haal je het vermogen van mensen weg om kritisch te denken en verbied je het gesprek. En door het gesprek te verbieden, controleer je het denken. Zonder woorden om onze wereld te beschrijven, verliezen we ons vermogen om deze te begrijpen en te bekritiseren.

Zo wordt de vrije taal opgeslokt door een morele dictatuur waarin alles wat ongemakkelijk is, simpelweg verdwijnt uit de collectieve bewustzijn. De ironie? Terwijl we zogenaamd voor 'meer inclusiviteit' strijden, creëren we een wereld waarin taal zó leeg wordt dat er geen ruimte meer is voor echte diversiteit van meningen. Dit is geen vooruitgang, dit is culturele zelfmoord in slow motion.

En het werkt. Kijk om je heen. Mensen zijn angstig om de 'verkeerde' woorden te gebruiken. Ze twijfelen over elke zin, bang om gecanceld te worden omdat ze iets zeggen dat in de ogen van de taalpolitie niet meer kan. De ruimte voor eerlijke discussie en vrijheid van meningsuiting wordt steeds kleiner, ingeperkt door de tirannie van de gevoelige zielen en hun fanatieke taalveranderingen. Zo bouw je een samenleving waarin iedereen zwijgt uit angst om verkeerd begrepen te worden, terwijl de echte problemen buiten beeld blijven.