Wanneer stopt 's-werelds grootste bank BNP Paribas in Parijs haar investeringen vanuit België (Antwerpen, Gent) met haar financieringen in mijnbouwprojecten in Ecuador?

CATAPA verwelkomde eind februari 2023 activistes Danila Andagoya (Red de Jóvenes del Chocó Andino) en Nathalia Bonilla (Acción Ecológica) onder het motto: het recht om 'nee' te zeggen van Ecuador tot België. Beide activisten strijden in het district Quito tegen mijnbouwprojecten in hun woongebied en tegen de schadelijke gevolgen van multinationale mijnbouwbedrijven voor hun gemeenschappen en het milieu. Twee weken lang deelden Danila en Nathalia hun ervaringen over de strijd tegen mijnbouw.

Zowel Danila, Nathalia als Vlaamse activisten focusten ook op de oplossingen: het recht om 'ja' te zeggen. Hoe kunnen we onze maatschappij bewegen naar een toekomst zonder mijnbouw en ongeremde economische groei.

Tientallen Catapistas waren betrokken bij het organiseren van verschillende evenementen om het jaarlijkse gastsprekersbezoek tot een succes te maken.

Samen met Gent Fair Trade verwelkomden we Danila en Nathalia tijdens een kick-off-evenement. Daar kwamen vele geïnteresseerde Catapistas bijleren over Danila en Nathalia's werk door met hen in gesprek te gaan.

Het weekend daarop bereiden Nathalia en Danila de aankomende evenementen en vergadering voor met een aantal Catapistas. Daarnaast leerden ze meer bij over de Gentse cultuur en architectuur. Het weekend werd afgesloten met een internationaal activistendialoog bij de Pandemisten in het Vredeshuis.

Tientallen Catapistas waren betrokken bij het organiseren van verschillende evenementen om het jaarlijkse gastsprekersbezoek tot een succes te maken.

Op maandag 27 februari vergaderden we met leden van de EEB (European Environmental Bureau) en de internationale Right To Say No-coalitie. Daarna volgde een ontmoeting met de VN-rapporteur voor de bescherming van milieuverdedigers, Michael Forst. Een zeer relevante bijeenkomst waarin Danila en Nathalia persoonlijk konden vertellen over de realiteit waarin milieuverdedigers in Ecuador leven.

Daarna volgde een netwerkevenement met de Global Right To Say No-coalitie, waar verdedigers en activisten uit verschillende gebieden zich verenigden. De dag werd afgesloten met het evenement Putting Rights First in the Green Transition – Due Diligence, Environmental Justice and the Right to Say No, dat werd gehouden in het Europees Parlement. Tijdens dit evenement konden activisten uit Ecuador, Brazilië, Zweden, Indonesië en Chili aan Europarlementariërs de gevolgen en impact van de extractieve industrieën op de rechten, het land en het milieu van inheemse volkeren wereldwijd toelichten.

De week werd voortgezet met verschillende evenementen in Brussel, Gent en Antwerpen, en een dialoogtafel met tal van organisaties die deel uitmaken van het Platform België en Latijns-Amerika en de Caraïben, dat wordt gecoördineerd door 11.11.11.

Om de samenhang tussen de strijd van de Belgische en de Ecuadoraanse gemeenschappen aan te tonen, organiseerden we het evenement: Van Ecuador tot Gent: naar een wereld zonder mijnbouw. Op die vrijdagavond leerden vele Gentenaars hoe we ons kunnen organiseren om samen te werken aan een wereld waar mijnbouw niet meer nodig is.

We kiezen samen voor een maatschappelijke beweging: weg met ongeremde economische groei en de grondstoffenkoorts die daarmee samenhangt. We zeggen 'ja' tegen een andere samenleving, samen met heel wat andere lokale activisten zoals de sprekers op dit evenement van de Transformisten, de degrowth-beweging en ecofeministisch activist en gemeenschapsbouwer Philsan Osman.

Op uitnodiging van les DoMineurs bezochten een aantal Captapistas, Danila en Nathalia Plombières, in een regio vol mijnbouwgeschiedenis. De gevolgen daarvan voor het gebied zijn nog steeds zichtbaar, daarnaast doemen er opnieuw plannen op voor nieuwe mijnen. Daar verzetten les DoMineurs zich tegen.

Ter ere van de internationale strijddag voor de rechten van vrouwen organiseerden we een rondetafelgesprek met Danila en Nathalia, samen met de Guatemalteekse activiste Susana López. Tijdens dit gesprek deelden vrouwelijke kameraden uit Ecuador en Guatemala hun ervaringen met betrekking tot hun recht om 'nee' te zeggen tegen mijnbouwprojecten, maar ook de persoonlijke en professionele situaties waarin het systeem 'nee' tegen hen zegt. Situaties van discriminatie en seksisme waartegen we moeten blijven vechten om ze te veranderen.

Het laatste publieke evenement was in Brugge samen met het Masereelfonds. De vele geïnteresseerden konden van Danila leren hoe je deel kunt uitmaken van een beweging die "ja" zegt tegen degrowth en je gemeenschap zelf organiseren en "nee" tegen mijnbouw.

Op 8 maart bezochten we BOS+ en wisselde Danila haar kennis over bosbescherming uit met een aantal medewerkers van BOS+. Daarnaast was er een rondleiding door het Aelmoeseneiebos (Gontrode), waar Danila kennismaakte met bosbeheer in de Belgische context en haar ervaringen deelde over hoe de gemeenschappen het bos van Chocó beschermen.

Later die dag namen een aantal Catapistas deel aan de mars voor de internationale strijddag voor de rechten van vrouwen. Danila vertegenwoordigde in het bijzonder de vrouwen die hun grondgebied verdedigen.

CATAPA is dankbaar voor de energie en kennis die Nathalia en Danila hebben gedeeld tijdens de vele evenementen die werden georganiseerd. Deze twee weken zijn ook mogelijk gemaakt dankzij de deelname van talrijke Catapistas en organisaties die hebben samengewerkt om de impact van deze campagne te vergroten. Dankzij hen zullen alsmaar meer Vlaamse burgers samen kiezen voor het recht om 'nee' te zeggen én het daarbij horende recht om 'ja' te zeggen.

Elk land heeft er mee te maken!

Je ziet ze op de vuilnisbelten in Azië, huishoudslavinnen bij de oliesjeiks in de Arabische wereld, op ambassades, slaven in de textiel- en mijnindustrie en mijnbouwprojecten in Ecuador gefinancierd door BNP Paribas vanuit België, de bouwsector (voetbalstadion in Qatar bijvoorbeeld), plantages. Ook in de "beschaafde" wereld van Europa vanuit de Europese Unie en NAVO te Brussel (België) en vanuit de Verenigde Naties. The Global Slavery Index van 2018 stelt dat de G20-landen jaarlijks voor zo'n 354 miljard dollar importeren aan producten die aan slavernij gelinkt zijn.

"Onze Europese waarden", beletten niet dat wij met groot gemak de etterbuilen van slavenhandel en -arbeid laten kankeren. Dertig jaar na journalist Chris De Stoop, legt David Van Turnhout de gruwelijke mensenhandel bloot in de bouwbedrijven in Antwerpen aan de Schelde.

DE "VERENIGDE NATIES" HEBBEN MET DE REGISTRATIE OP 25 APRIL 1947 VAN DE OP 14 JUNI 1940 TE LONDEN GESLOTEN FINANCIËLE OVEREENKOMST VAN HET 'NOOIT BESTAANDE NEDERLAND' MET HET 'VERENIGD KONINKRIJK' BIJ DE "MARIA TEN-HEMELOPNEMING" VAN 15 AUGUSTUS 2024 ZICHZELF OPGEHEVEN.

ALLE 193 LANDEN VAN DE VERENIGDE NATIES ZIJN OP GROND VAN HET VERDRAG VAN LONDEN VAN 19 APRIL 1839 "GRONDWETTELIJK VERPLICHT" OM DE DEUREN VAN DE VERENIGDE NATIES IN 'NEW YORK', 'GENÈVE', 'WENEN' EN 'NAIROBI' TE SLUITEN EN TE VERZEGELEN.

Voor historische, grondwettelijke en constitutionele onderbouw lees hieronder:

DE OPLOSSING VAN ALLE PROBLEMEN STOND GESCHREVEN IN DE STER VAN BETHLEHEM WAT U KUNT LEZEN ONDER DEZE BEROEMDSTE WERELDSTER

De ster van Bethlehem

Door: Ad van Rooij

Het mislukken van formateur De Wever stond in de sterren geschreven: We maken dit land onbestuurbaar.

Mark Elchardus 27 augustus 2024

Mark Elchardus is emeritus professor sociologie aan de VUB, de auteur van Reset en Over grenzen en columnist bij De Morgen. Vandaag overschouwt hij de federale formatie: 'Het lijkt niet nuttig dat de vorst een aantal informateurs, preformateurs en formateurs verslijt.'

Voor het gehele artikel lees de volgende link in het dagblad De Morgen (eigenaar DPG Media):

De oplossing van alle problemen stond geschreven in de Ster van Bethlehem wat U kunt lezen onder deze beroemdste wereldster

De ster van Bethlehem

(https://www.kuuke.nl/de-wetenschap-van-de-ster-van-bethlehem/)

Het is wellicht de beroemdste ster in de geschiedenis. 

Maar was het een echte ster? 

De Ster van Bethlehem wordt alleen in het evangelie van Mattheus genoemd. 

De ster zou drie wijze mannen uit het oosten de weg hebben gewezen naar een pasgeboren koning. Een paar woorden meer dan tweeduizend jaar geleden op een papierrol geschreven, dat is alles wat we hebben. Maar het is voor astronomen voldoende om wat ideeën te hebben die de vermoedelijke verschijning van een ster in de tijd dat Jezus werd geboren, misschien kunnen verklaren.

Evangelie van Mattheus

De woorden van het evangelie van Mattheus zijn in ongeveer 90 na Christus door een onbekende schrijver geschreven. Het is niet echt een gedetailleerd waarnemingsrapport. Er zijn geen schattingen van de helderheid van de ster, de beweging, kleur en de duur dat de ster zichtbaar was, etc. Maar het is alles wat we hebben:

"Nu, toen Jezus was geboren in Bethlehem in Judea, in de dagen van koning Herodes. Er kwamen wijze mannen vanuit het oosten naar Jeruzalem en ze vroegen naar waar de geboren koning van de Joden is. We hebben zijn ster gezien in het oosten en we komen hem eren."

"En de ster, die ze in het oosten hadden gezien, ging voor hen uit. Tot de ster stil bleef staan en daar een klein kind was. Toen ze de ster zagen werden ze vervuld met grote vreugde."

We weten ook, los van de religie, dat Jezus een historische figuur was. Hij was een Joodse leraar die leefde en reisde door Galilea tot hij omstreeks 30-36 na Christus overleed. In 523 n. Chr. plaatste de Romeinse abt Dionysus Exiguus de geboorte van Jezus op het jaar 0 maar hij vergiste zich in het jaar dat Augustus Caesar begon te regeren en hij deed niks met het jaar tussen 1 v.Chr. en 1 na Chr. want 0 werd in de tijd niet als een getal beschouwd. Wetenschappers zijn het er in het algemeen mee eens dat Jezus ergens tussen 7 v. Chr. en 2 v. Chr. moet zijn geboren.

Er moet dus een heldere ster of iets dergelijks zijn geweest tussen 7 v.Chr. en 2 v. Chr.

De Kerstster

Welke astronomische gebeurtenis zou de "Ster van Bethlehem" kunnen verklaren?

Los van goddelijke gebeurtenissen zijn er vier verklaringen voor een tijdelijk heldere ster in de tijd rond de geboorte van Jezus:

Een meteoor

Een heldere meteoor zou de aandacht van de wijze mannen hebben kunnen vangen. Maar een meteoor zou te kortdurend zijn om hen de lange weg naar de Romeinse provincie Judea te wijzen. Een heldere meteoor zou ook niet over een groot gebied op Aarde zichtbaar zijn. Meteoren worden pas 60 – 80 kilometer boven het aardoppervlak zichtbaar. Een meteoor is de meest onwaarschijnlijke verklaring.

Een komeet

Een heldere komeet zou als een ster kunnen worden gezien. Die komeet zou zichtbaar zijn in een groot gebied en dat gedurende verschillende weken. In 12 v. Chr. verscheen de komeet van Halley maar dit is te vroeg. Bovendien werden in de Oudheid kometen als slechte voortekenen gezien en niet iets wat de geboorte van een nieuwe koning zou aankondigen. Chinese en Koreaanse astronomen, die in die tijd kometen bestudeerden, hebben in de bewuste periode geen heldere komeet gerapporteerd.

Een nova of een supernova

Het oplichten van een exploderende ster zou wel passen. Chinese astronomen hebben in 5 v. Chr. een nova gerapporteerd in het sterrenbeeld Aquarius – Waterman of Capricornus – Steenbok maar het was geen bijzonder heldere of opvallende nova.

Een samenstand van planeten

Een conjunctie, de schijnbare samenstand van twee heldere planeten, is vermoedelijk nog de meest veelbelovende verklaring voor de Ster van Bethlehem. Door de hemelse klok terug te draaien in de tijd weten astronomen dat er in 7 v. Chr. een zeldzame drievoudige conjunctie tussen Jupiter en Saturnus plaats vond. Tussen april en december naderden de twee planeten elkaar driemaal. De eerste nadering zou de aandacht van de drie wijze mannen hebben getrokken en tegen de tijd dat ze in Judea waren aangekomen zouden de planeten elkaar weer zijn genaderd totdat ze bijna een enkele "ster" aan de sterrenhemel vormden.

In 3 v. Chr. en 2 v. Chr. kwamen er nog opvallendere conjuncties voor. Ditmaal tussen de planeten Jupiter en Venus in het sterrenbeeld Leo – Leeuw. De planeten naderden elkaar tot op 12 boogminuten en dat is dicht genoeg om er als een enkele heldere ster uit te zien. De eerste conjunctie was in augustus 3 v. Chr. kort voor zonsopkomst in het oosten zichtbaar. Die positie komt overeen met wat de drie wijze mannen beschreven in het evangelie van Mattheus. Jupiter en Leo werden in de Oudheid als goden gezien en Venus was gekoppeld aan de vruchtbaarheid. Dus voor de drie Babylonische astrologen, de wijze mannen, kondigde deze gebeurtenis mogelijk de geboorte van een nieuwe koning aan. Reden om hun spullen te pakken en naar het westen te reizen. Toen ze maanden later, in juni, in Judea arriveerden was er in het westen opnieuw een samenstand tussen Venus en Jupiter te zien.

Betekent dat dan dat Jezus in juni is geboren? 

Dat zou wel helpen om de woorden uit het evangelie van Lucas te verklaren: "er waren dezelfde herders in het veld die tijdens de nacht hun kudde in de gaten hielden". Herders in Judea wilden in de lente nieuwe lammeren hebben en niet in de winter. Veel historici denken dat de herinnering aan de geboorte van Jezus door de vroege christenen was gekozen om samen te vallen met het Romeinse winterfestival dat Saturnalia werd genoemd. Mogelijk om de viering niet op te laten vallen en zo vervolging te voorkomen. Het christendom was in het Romeinse Rijk een verboden godsdienst.

Verklaart een conjunctie tussen Venus en Jupiter dan de Ster van Bethlehem? Misschien. Veel historici en astronomen denken dat het bestaan van de ster ongeloofwaardig en dat het een element is dat later aan het evangelie van Matthias is toegevoegd om de geboorte van Jezus dramatischer en mysterieuzer te maken. Tenzij een archeoloog meer astronomische of historische gegevens weet te vinden is het zeer onwaarschijnlijk dat we ooit de echte identiteit van de Ster van Bethlehem weten te achterhalen.

En eigenlijk is dat ook helemaal niet zo belangrijk, niet alle mysteries moeten opgelost te worden ?

De oplossing van alle problemen stond geschreven in de Ster van Bethlehem wat U kunt lezen onder deze beroemdste wereldster.

28 augustus 2024

Door: Ad van Rooij

Met in achtneming van de hieronder beschreven feiten ligt het voor de hand dat partijvoorzitter Tom Van Grieken (zie foto) van het Vlaams Belang zich niet nog langer laat terroriseren met het in 1989 door onder meer ondergenoemde drie politieke partijen ingestelde "ongrondwettig" Cordon sanitaire en als politieke partij die evenveel zetels heeft als de N-VA gaat beginnen met de vorming van een Vlaamse regering, dat bestaat uit de volgende politieke partijen Vlaams Belang, cd&v, PVDA en Groen waarmee een meerderheid van stemmen (31+16+9+9 = 65 zetels) wordt behaald. De politieke partij cd&v (waarvan A.M.L. van Rooij stemgerechtigd lid is), die als christelijke partij de tien geboden van God heeft na te leven, is niet alleen vanuit hun afgelegde "Grondwettelijke eed", het op 19 april 1839 gesloten Verdrag van Londen en het politieke testament van 25 januari 1944 van koning Leopold III, daartoe verplicht, maar als christelijke partij ook vanuit de tien geboden van God. Nadat de politieke partijen Vlaams Belang, cd&v, PVDA en Groen een nieuwe Vlaamse regering hebben gevormd, kan worden gewerkt aan de opheffing van deze nieuw gevormde Vlaamse regering om terug te keren naar een Unitaire Soevereine staat, waartoe België op grond van het op 19 april 1839 gesloten Verdrag van Londen en het politieke testament van 25 januari 1944 van koning Leopold III Grondwettelijk verplicht is, waarna kan worden gewerkt aan een nieuwe wereld met unitaire soevereine landen, met in al die landen dezelfde Belgische Grondwet, zoals die op 7 februari 1831 van kracht is geworden. Daarna kan worden gebouwd aan een nieuwe wereld zonder oorlog, waarin onze kinderen en kleinkinderen ook nog een menswaardig leven kunnen hebben.

Om als "dictator" vanuit het departement de Twee Neten voor de Vrijstaat van de Nederlandse koning Willem-Alexander in de toekomst te kunnen blijven werken, heeft Bart de Wever (N-VA) na de Vlaamse verkiezingen van 9 juni 2024 Matthias Diependaele (N-VA) als Vlaams formateur aangewezen om samen met N-VA, cd&v en VOORUIT een nieuwe "ongrondwettelijke" Vlaamse regering te vormen onder Matthias Diependaele als Vlaams minister-president. Dit omdat zijn grootvader Renaat Diependaele tijdens de Duitse bezetting in augustus 1942 door het Vlaamsch Nationaal Verbond (opgericht door Staf Declercq die onder zijn leiding collaboreerde met de nazibezetter tijdens de Tweede Wereldoorlog en die na zijn overlijden is opgevolgd door Hendrik Elias) werd benoemd tot oorlogsburgemeester van Erwetegem. Na de Bevrijding werd hij korte tijd geïnterneerd, maar niet veroordeeld. In 1949 was hij politiek actief bij de Vlaamse Concentratie. Na de oprichting van de Volksunie in 1954 trad hij toe tot de partij en bouwde hij de partijwerking van het arrondissement Aalst-Oudenaarde. In 1961 werd hij verkozen tot lid van de Belgische Senaat voor het arrondissement Aalst-Oudenaarde en vervulde dit mandaat tot in 1965. In 1965 raakte hij niet herkozen als rechtstreeks verkozen senator voor Aalst-Oudenaarde maar wel als provinciaal senator voor Oost-Vlaanderen. In 1968 werd hij gecoöpteerd senator, tot in 1971. In 1971 werd hij opnieuw rechtstreeks verkozen senator voor het arrondissement Aalst-Oudenaarde en zetelde tot in 1974. In de periode december 1971-maart 1974 had hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook zitting in de Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap.

De Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap was van 1971 tot 1980 de voorloper van het Vlaams Parlement. Hij werd opgericht door de grondwetsherziening van 24 december 1970. Op 1 oktober 1980 werden zijn bevoegdheden overgenomen door de Vlaamse Raad. De Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap was een "illegale" niet rechtstreeks verkozen organisatie, samengesteld uit de Nederlandstalige Kamerleden en Senatoren die hun vestigingsplaats in Brussel hadden om op deze wijze later (na de "ongrondwettige" splitsing van België) daarmee Brussel als hoofdstad te kunnen opeisen. Het steunde de kandidatuur van Mechelen om daarmee ook de zetel van het Aartsbisdom Mechelen-Brussel te kunnen opeisen, om daarmee een "totalitaire dictatoriale" macht over de Rooms-Katholieke kerk te kunnen verkrijgen. Daarom vonden alle plenaire vergaderingen van de Cultuurraad plaats in het halfrond van de Kamer van volksvertegenwoordigers en maakte om die reden ook gebruik van de commissiezalen en de infrastructuur van de Kamer voor zijn commissievergaderingen. De Cultuurraad werd vanaf 21 oktober 1980 tot juli 1984 opgevolgd door de Vlaamse Raad, wat op haar beurt in 1995 (15 jaar later) werd opgevolgd door het "ongrondwettige" Vlaams Parlement.

• De regering-Geens I (22 december 1981 – 10 december 1985) was de eerste Vlaamse Regering. De leden werden niet democratisch verkozen maar door de illegale "ongrondwettige" Vlaamse Raad benoemd voor een periode van 4 jaar. Deze niet democratisch verkozen "ongrondwettige" Vlaamse regering-Geens I werd bestuurd door 9 ministers van de volgende politieke partijen: CVP (4 ministers, thans cd&v); SP (2 ministers, thans VOORUIT); PVV (2 ministers, thans Open Vld) en VU (1 minister: thans N-VA). Alle toentertijd benoemde illegale "ongrondwettige" Vlaamse ministers zijn heden overleden.
• De regering-Geens II (10 december 1985 - 3 februari 1988) was de tweede Vlaamse Regering. De leden werden niet democratisch verkozen maar door de illegale "ongrondwettige" Vlaamse Raad benoemd voor een periode van ruim 2 jaar. Deze niet democratisch verkozen "ongrondwettige" Vlaamse regering-Geens II werd bestuurd door 9 ministers van de volgende politieke partijen: CVP(7 ministers, thans cd&v) en PVV (3 ministers, thans Open Vld). Van deze toentertijd benoemde illegale "ongrondwettige" Vlaamse ministers zijn heden nog in leven: 1.) Theo Kelchtermans (cd&v), hij was van 1980 tot 2013 burgemeester van Peer, waarna hij vanaf 2013 tot heden is opgevolgd door zijn cd&v-partijgenoot Steven Matheï. Hij was ook adviseur bij het Limburgse bedrijf Groep Machiels, die onder meer de Remo Stort onder haar beheer heeft; 2.) Paul Deprez(cd&v), was ook actief als senator en burgemeester; 3.) Patrick Dewael(Open Vld), hij is daarna minister-president van Vlaanderen geweest, driemaal voorzitter van de Kamer van volksvertegen-woordigers, Belgisch Vicepremier en Minister van Binnenlandse zaken, volksvertegenwoordiger en vanaf 1994 tot heden burgemeester van Tongeren. Hij was ook adviseur bij het Limburgse bedrijf Groep Machiels, die onder meer de Remo Stort onder haar beheer heeft.
• De regering-Geens III (3 februari 1988 - 18 oktober 1988) was de derde Vlaamse Regering. De leden werden niet democratisch verkozen maar door de illegale "ongrondwettige" Vlaamse Raad benoemd voor een periode van 8 maanden. Deze niet democratisch verkozen "ongrondwettige" Vlaamse regering-Geens III werd bestuurd door 9 ministers van de volgende politieke partijen: CVP(6 ministers, thans cd&v) en PVV (3 ministers, thans Open Vld). Van deze toentertijd benoemde illegale "ongrondwettige" Vlaamse ministers zijn heden nog in leven: 1.) Theo Kelchtermans (cd&v), hij was van 1980 tot 2013 burgemeester van Peer, waarna hij vanaf 2013 tot heden is opgevolgd door zijn cd&v-partijgenoot Steven Matheï. Hij was ook adviseur bij het Limburgse bedrijf Groep Machiels, die onder meer de Remo Stort onder haar beheer heeft; 2.) Patrick Dewael (Open Vld), hij is daarna minister-president van Vlaanderen geweest, driemaal voorzitter van de Kamer van volksvertegenwoordigers, Belgisch Vicepremier en Minister van Binnenlandse zaken, volksvertegenwoordiger en vanaf 1994 tot heden burgemeester van Tongeren. Hij was ook adviseur bij het Limburgse bedrijf Groep Machiels, die onder meer de Remo Stort onder haar beheer heeft; 3.) Paul Breyne (cd&v) was onder meer burgemeester van Ieper (1995-1997),Yves Leterme was kabinetsmedewerker van Breyne. Op 1 juni 1997 werd Breyne gouverneur van West-Vlaanderen en Leterme volgde hem op in de Kamer van volksvertegenwoordigers. Yves Leterme (cd&v) werd daarna premier van België (2008-2011). In november 2011 wees de federale regering (voorgezeten door Yves Leterme) Paul Breyne aan tot commissaris-generaal belast met de federale coördinatie van de plechtigheden voor de herdenking van de Eerste Wereldoorlog. Zijn officiële benoeming vond plaats in maart 2012. In september 2015 werd Yves Leterme (cd&v) hoofd van de Club Financial Control Body van de Europese voetbalbond UEFA om de financiële toestand van Europese voetbalclubs op te volgen. In 2019 werd Yves Leterme (cd&v) aangesteld als covoorzitter van de raad van bestuur van het Chinese kapitaalfonds ToJoy, die wereldwijd investeert in Chinese groeibedrijven. Hij werd eveneens voorzitter voor West-Europa voor dit fonds en staat mee in voor de internationale uitbreiding ervan. In 2023 werd Yves Leterme (cd&v) adviseur van Silk Road Partners, een adviesbureau voor fusies en overnamedeals met partijen uit het (Midden-) Oosten.
• De regering-Geens IV (18 oktober 1988 - 21 januari 1992) was de vierde Vlaamse Regering. De leden werden niet democratisch verkozen maar door de illegale "ongrondwettige" Vlaamse Raad benoemd voor een periode van ruim drie jaar. Deze niet democratisch verkozen "ongrondwettige" Vlaamse regering-Geens IV werd bestuurd door 11 ministers van de volgende politieke partijen: CVP (5 ministers, thans cd&v), SP (3 ministers, thans VOORUIT); PVV (2 ministers, thans Open Vld) en VU (1 minister: thans N-VA). Van deze toentertijd benoemde illegale "ongrondwettige" Vlaamse ministers zijn heden nog in leven: 1.) Norbert De Batselier (VOORUIT), was onder meer vanaf 1995 tot 2026 burgemeester van Dendermonde en van 2006 tot 2014 directeur van de Nationale Bank; 2.) Theo Kelchtermans (cd&v); 3.) Patrick Dewael (Open Vld); 4.) Hugo Weckx (cd&v), werd in 1999 voorzitter van het Vlaams Cultuurhuis de Brakke Grond in Amsterdam. Bij de Vlaamse verkiezingen van 2019 ondersteunde hij de CD&V-lijst in Brussel als lijstduwer; 5.) Luc Van den Bossche (VOORUIT), Luc Van den Bossche promoveerde tot doctor in de rechten aan de Rijksuniversiteit Gent en was er van 1969 tot 1970 voorzitter van het Vlaams Rechtsgenootschap. Na zijn stage als advocaat aan de Gentse balie werd hij van 1972 tot 1973 docent grondwettelijk recht aan het Hoger Rijksinstituut voor Vertalers en Tolken en van 1973 tot 1974 leraar recht en sociale wetgeving in Deinze. Ook was hij van 1972 tot 1976 voorzitter van de Humanistische Bond Gent.Hij werd op jonge leeftijd politiek actief voor de BSP en in 1973 werd hij ondervoorzitter van de Jongsocialisten, waar hij van 1974 tot 1977 de nationale voorzitter van was. In 1977 werd hij opgenomen in het nationaal partijbureau. Samen met Karel Van Miert en Norbert De Batselier zorgde Van den Bossche na de splitsing van de BSP in 1978 voor een meer Vlaamse reflex van de SP en was hij een van de motoren van de samenwerking van de partij aan de verschillende staatshervormingen. Van 1981 tot 1995, en opnieuw gedurende één maand na de verkiezingen van juni 1999, was hij lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers voor het arrondissement Gent-Eeklo. In de periode december 1981-mei 1995 had hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook zitting in de Vlaamse Raad. Bij de eerste rechtstreekse verkiezingen voor het Vlaams Parlement van 21 mei 1995 werd hij verkozen in de kieskring Gent-Eeklo. Hij bleef net geen maand Vlaams Parlementslid, tot hij op 20 juni 1995 de eed aflegde als lid van de Vlaamse regering Van den Brande IV. Van 1989 tot 1992 was hij Gemeenschapsminister van Binnenlandse Aangelegenheden en Ambtenarenzaken. Tussen 1992 en september 1998 was hij Vlaams minister van Onderwijs en Ambtenarenzaken. In deze functie zorgde hij mee voor de invulling van de bevoegdheden die Vlaanderen bij het Sint-Michielsakkoord verwierf. In de periode 1995-98 was hij ook viceminister-president van Vlaanderen. In 1998 werd hij Minister van Binnenlandse Zaken in de federale regering-Dehaene II, in opvolging van Louis Tobback die ontslag nam na de dood van de asielzoekster Semira Adamu. Na het ontslag van Marcel Colla, tijdens de dioxinecrisis in 1999, kreeg hij ook de weinig benijdenswaardige post van Volksgezondheid. Na de verkiezingen dat jaar zat de SP opnieuw in de federale regering en kreeg hij Ambtenarenzaken en Modernisering van de Openbare Besturen als bevoegdheid. In deze hoedanigheid startte hij het Copernicusplan. Hij bouwde in zijn ministeriële loopbaan consequent een imago op van technocraat en manager. Van 2007 tot 2016 was hij bestuurder van het Vlaams-Europees Verbindingsagentschap. Van den Bossche is gescheiden van zijn vrouw Lieve Bracke (1947). Zij was secretaris van de raad van bestuur van de Universiteit Gent en leidde er de werkgroep rond de 200ste verjaardag van de universiteit. De politica Freya Van den Bossche (VOORUIT) is een dochter uit deze verbintenis. Hij was de schoonbroer van Marie-Rose Bracke, voorzitter van de Raad van State. Luc Van den Bossche is lid van de Gentse loge Labyrint, die deel uitmaakt van de Grootloge van België; 6.) Johan Sauwens (VU is vanaf 2001 overgestapt cd&v), hij was van 1995 - 2012 en van 2019-2022 burgemeester van Bilzen.Eind 2014 werd hij door CD&V voorgedragen als lid van de raad van bestuur van vervoermaatschappij De Lijn. Op 18 februari 2022 volgde hij Marc Descheemaecker op als voorzitter van de raad van bestuur van De Lijn. In 2015 was hij een van de oprichters van technologiebedrijf Technolink. Johan Sauwens was ook bestuurder van de nv De Scheepvaart. Dit is een agentschap van de Vlaamse overheid die de waterwegen in Vlaanderen in beheer heeft. De hoofdzetel van De Vlaamse Waterweg is gelegen aan de Kanaalkom in Hasselt. Alle goederen die per schip worden vervoerd komen en gaan via de haven van Antwerpen, liggend in het departement de Twee Neten en verricht daarmee zijn activiteiten voor de Vrijstaat van de Nederlandse koning Willem-Alexander, wat een verklaring geeft voor alle misdaad, het stelen van roerende en onroerende goederen, het stelen van bedrijven, pensioengelden, drugshandel, witwaspraktijken, het uitmoorden van haar eigen inwoners, etc., wat is ontstaan als gevolg van deze "ongrondwettige" staatshervorming. Huidig voorzitter is Koen Anciaux (Open Vld), vanaf 2001 - 2023 schepen in Mechelen en vanaf 2018 - heden provincieraadslid van Antwerpen. Ook Raf Terwingen (cd&v), vanaf 2013 - heden burgemeester van Maasmechelen is bestuurder van nv De Scheepvaart. Hier ligt de oorzaak dat Maasmechelen tot het "drugsparadijs" van Europa heeft kunnen uitgroeien. Burgemeester Johny De Raeve (Open Vld) van Zonhoven is vanaf 1 februari 2024, namens de Vlaamse regering, aangesteld als regeringscommissaris voor nv De Scheepvaart, zodat hij zijn vanaf 2004 gepleegde misdrijven vanuit de nooit bestaande woning Hazendansweg 36A, 3520 Zonhoven, jegens de familie A.M.L. van Rooij kan voortzetten met behulp van zijn katvanger David Drillieux, totdat hij de gehele familie A.M.L. van Rooij met de hulp van deze ongrondwettige Vlaamse Regering heeft uitgemoord.

Voor de ware achtergrondinformatie lees de volgende artikelen in De Nieuwe Media:

• De regering-Van den Brande I (21 januari 1992 - 5 februari 1992) was de vijfde Vlaamse Regering (toen nog Vlaamse Executieve). De leden werden niet democratisch verkozen maar door de illegale "ongrondwettige" Vlaamse Raad benoemd voor een periode van 15 dagen. Deze niet democratisch verkozen "ongrondwettige" Vlaamse regering-Van den Brande I werd bestuurd door 7 ministers van de volgende politieke partijen: CVP (4 ministers, thans cd&v) en SP (3 ministers, thans VOORUIT) en moesten in 14 dagen tijd alles wat bovengenoemde vier illegale "ongrondwettige" Vlaamse ministers vanaf 1981 tot 1992 (in 11 jaar) hebben weten te realiseren in 14 dagen tijd bestuurlijk witwassen, zodat hun voorgangers daarvoor niet meer verantwoordelijk en aansprakelijk konden worden gesteld. Van deze toentertijd benoemde illegale "ongrondwettige" Vlaamse ministers zijn heden nog in leven: 1.) Luc Van den Brande (cd&v). In 2015 werd hij speciaal adviseur van Europees Commissievoorzitter Jean-Claude Juncker, een functie waarin hij samen met de commissieleden nagaat "hoe de dialoog met de Europese burgers verder kan worden versterkt". Is vanaf 2005 - heden Voorzitter Vlaams-Europees Verbindingsagentschap. Is sedert 2018 voorzitter van het European Center for Worker' questions / Europäisches Zentrum für Arbeitsnehmerfeagen (EZA) waarin zeventig sociale bewegingen en vakbonden uit een dertigtal landen elk jaar een zeventigtal seminars organiseren rond de meest ruime en diverse sociale vraagstukken. Was vanaf 2010 tor 2022 Voorzitter Raad van Bestuur VRT en is vanaf 2022 opgevolgd door Frieda Brepoels (N-VA), die vanaf 2013 tot 2019 burgemeester van Bilzen was; 2.) Norbert De Batselier (VOORUIT), werd na zijn politiek mandaat directeur bij de Nationale Bank van België; 3.) Theo Kelchtermans (cd&v), voor meer informatie over hem lees hierboven; 4.) Luc Van den Bossche (VOORUIT), voor meer informatie over hem lees hierboven; 5.) Hugo Weckx (cd&v), voor meer informatie over hem lees hierboven; 6.) Wivina Demeester-De Meyer (cd&v). Na haar politieke loopbaan was Demeester van 2007 tot 2008 samen met Louis Vanvelthoven namens de federale regering bijzondere gezant in het dossier van de IJzeren Rijn. Van 2011 tot 2014 was Demeester bestuurder van mediagroep Concentra. Van 2007 tot 2011 was ze ook voorzitter van het Katholiek Impuls- en Mediafonds, dat aandeelhouder van Concentra is. Eind mei 2011 werd bekend dat ze voorzitter werd van het christelijk geïnspireerd impulsforum Logia. Ze bleef dit tot in 2017 en werd toen opgevolgd door Paul Quirynen. Demeester bekleedde ook bestuursmandaten bij de bank Dexia (ook voorzitter van het auditcomité), de Beheersmaatschappij Antwerpen Mobiel (BAM) die instaat voor de realisatie van het Masterplan Antwerpen en de Oosterweelverbinding en de Karel de Grote Hogeschool. Verder was ze voorzitter van het International Peace Information Service (IPIS). In januari 2024 raakte bekend dat ze als lijstduwer de voorlaatste plaats op de CD&V-lijst in de kieskring Antwerpen voor de federale verkiezingen van juni 2024 zou krijgen. Ook werd Demeester bestuurder van de publiek-private samenwerking Scholen van Morgen, dat meer dan 170 Vlaamse scholen bouwde en beheert. 7.) Leona Detiège (VOORUIT). Ze werd beroepshalve ambtenaar op het ministerie van Economische Zaken. Ze was van 1988 tot 1992 tevens staatssecretaris voor Pensioenen in de regeringen-Martens VIII en IX en van 1992 tot 1995 Vlaams minister van Tewerkstelling en Sociale Aangelegenheden, alvorens in 1995 burgemeester van Antwerpen te worden. Ze trad in 2003 af als burgemeester. Patrick Janssens volgde haar vanaf 2003 tot 2013 op die op zijn beurt vanaf 2013 tot heden werd opgevolgd door Bart De Wever (N-VA), die nu de opsplitsing van België moet doordrukken, zodat vanuit de Antwerpse haven (de Vrijstaat van Willem-Alexander) van de gehele wereld een HEL OP AARDE kan worden gemaakt. Daarom moest burgemeester Bart De Wever van Antwerpen en partijvoorzitter van de N-VA formateur worden om een nieuwe Belgische regering te vormen samen met N-VA, cd&v, VOORUIT, Les Engagés en MR. Voor de meest recente ontwikkelingen daaromtrent lees het artikel hieronder van 22 augustus 2024 in Het Laatste Nieuws.

Koning aanvaardt ontslag van formateur De Wever, die "overtuigd blijft van nood aan herstel- en hervormingsregering"

FORMATIE: Het is game over voor formateur Bart De Wever (N-VA). Het "ultiem akkoord" van de N-VA-voorzitter met MR, Les Engagés, Vooruit en CD&V is gesneuveld. MR ging niet akkoord met het laatste voorstel van De Wever. Hun tegenvoorstellen mochten niet baten. Volg de laatste updates over de formatie in onze liveblog.

Redactie 22-08-24, 13:35 Laatste update: 22:21`

In een notendop

Formateur Bart De Wever (N-VA) deed MR, Les Engagés, Vooruit en CD&V een "ultiem voorstel", maar MR wees dat af. Vooruit en MR bleven overhoop liggen met elkaar over de meerwaardebelasting op aandelen.

Formateur Bart De Wever geeft zijn opdracht terug aan de koning. Dat liet de N-VA-voorzitter via een WhatsAppbericht aan alle voorzitters weten. Hij bedankte de partijvoorzitters in zijn bericht voor de inspanningen.

De koning heeft het ontslag van formateur Bart De Wever aanvaard.

• De regering-Van den Brande II (5 februari 1992 – 20 oktober 1992) was de zesde Vlaamse Regering (toen nog Vlaamse Executieve). De leden werden niet democratisch verkozen maar door de illegale "ongrondwettige" Vlaamse Raad benoemd voor een periode van 8 maanden. Deze niet democratisch verkozen "ongrondwettige" Vlaamse regering-Van den Brande II werd bestuurd door 8 ministers van de volgende politieke partijen: CVP (4 ministers, thans cd&v), SP(3 ministers, thans VOORUIT) en VU (1 minister: thans N-VA). De volgende ministers Luc Van den Brande, Norbert De Batselier, Theo Kelchtermans, Hugo Weckx, Luc Van den Bossche, Leona Detiège,Wivina Demeester-De Meyer zaten ook al in de bestuurlijke witwas regering-Van den Brande II. Daaraan is toegevoegd Johan Sauwensdie voorheen in de regering-Geens IV (18 oktober 1988 - 21 januari 1992) illegaal "ongrondwettig" minister is geweest en die vanaf 2001 vanuit de politieke partij VU (N-VA) is overgestapt naar de cd&v.
• De regering-Van den Brande III (20 oktober 1992 - 20 juni 1995) was de zevende Vlaamse Regering (toen nog Vlaamse Executieve). De leden werden niet democratisch verkozen maar door de illegale "ongrondwettige" Vlaamse Raad benoemd voor een periode van 3 jaar. Deze niet democratisch verkozen "ongrondwettige" Vlaamse regering-Van den Brande III werd bestuurd door 8 ministers van de volgende politieke partijen: CVP (4 ministers, thans cd&v), SP (3 ministers, thans VOORUIT) en VU (1 minister: thans N-VA). Het betroffen weer dezelfde ministers Luc Van den Brande, Norbert De Batselier, Theo Kelchtermans, Hugo Weckx, Luc Van den Bossche, Leona Detiège en Wivina Demeester-De Meyer. Vanaf 1 januari 1995 – 20 juni 1995 werd Leona Detiège vervangen door Leo Peeters (VOORUIT), vanaf 1995 tot 2011, burgemeester Kapelle-op-den-Bos.

In 1995 is het Vlaams Parlement opgericht en vergaderde toe nog in de Kamer van volksvertegenwoordigers. Sinds 16 maart 1996 heeft het zijn zetel in het Vlaams Parlementsgebouw, gelegen in het centrum van Brussel. Het Vlaams Parlement telt 124 leden die allen samen de Vlaamse Gemeenschap vormen. 118 leden daarvan zijn verkozen in het Vlaams Gewest, de andere zes zijn afkomstig uit het kiesgebied van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Deze zes leden mogen uitsluitend stemmen over zaken betreffende de gemeenschapsmateries, aangezien het Vlaams Parlement geen gewestbevoegdheden kan uitoefenen in Brussel. Deze volksvertegenwoordiging is opgericht onmiddellijk na de consensusbeslissing van de Vlaamse politieke partijen om de instellingen voor gewest en gemeenschap volledig samen te voegen. Dit betekent dat deze consensusbeslissing enkel is genomen door politieke partijen: CVP (thans cd&v), SP (thans VOORUIT), PVV (thans Open Vld) en VU (thans N-VA) nadat zijn eerder vanaf 1981 tot 1995 (maar liefst 15 jaar lang) over het Vlaams Gewest (zie foto hieronder) hebben geregeerd vanuit maar liefst een 7-tal voorafgaande niet democratisch verkozen "ongrondwettige" Vlaamse regeringen, waarvoor ook nog eens de Kamer van volksvertegenwoordigers.

Betreffend consensusbeslissing is in strijd met de Belgische Grondwet tot stand gebracht en derhalve "Ongrondwettig" en wel op grond van de volgende onbetwistbare feiten:

1. Het betreft een "dictatoriaal-besluit", genomen door de (huidige) politieke partijen cd&v, VOORUIT, Open Vld en N-VA, die vanaf 1981 tot 1995 (maar liefst 15 jaar lang) op een niet democratisch verkozen wijze hebben geregeerd over het Vlaams Gewest, dat ook nog eens niet is genomen op het grondgebied van het Vlaams gewest maar in de Kamer van volksvertegenwoordigers, waardoor het op alle mogelijke wijze in strijd is met de Belgische Grondwet.

2. Het zijn deze politieke partijen cd&v, VOORUIT, Open Vld en N-VA (toen nog CVP, SP, PVV en VU) die vanuit dezelfde Kamer van volksvertegenwoordigers in 1980 het Arbitragehof hebben ingeschreven in de Belgische Grondwet en bij wet van 28 juni 1983 voor het eerst de samenstelling, de bevoegdheid en de werking ervan hebben vastgesteld. Dit betekent dat deze wet is samengesteld ten tijde van de niet democratisch verkozen illegale "ongrondwettige" Vlaamse regering-Geens I (22 december 1981 – 10 december 1985). Als vervolg op die "ongrondwettige" wet van 28 juni 1983 werden op 10 september 1984 vanuit deze niet democratisch verkozen illegale "ongrondwettige" Vlaamse regering-Geens I bij het Arbitragehof de volgende rechters benoemd: 1.) in opdracht van CVP/ cd&v werd de heer Jan Delva benoemd tot de eerste Nederlandstalige voorzitter van het Arbitragehof, waarvan de naam op 7 mei 2007 is veranderd in Grondwettelijk Hof om daarmee de "ongrondwettigheid" te verbloemen. Voorheen was hij vanaf 1974 raadsheer bij het Hof van Cassatie, waar hij in 1983 afdelingsvoorzitter werd; 2.) in opdracht van SP/ VOORUIT werd de heer Willy Calewaert benoemd tot eerste Nederlandstalig rechter bij het Grondwettelijk Hof. Voorheen was hij Minister van Nationale Opvoeding (1973-1974 en 1980-1981) en Minister van Openbaar Ambt en Institutionele Hervormingen (1979-1980); 3.) in opdracht van PVV/ Open Vld werd Louis De Grève benoemd tot eerste Nederlandstalig rechter bij het Grondwettelijk Hof. Voorheen was hij burgemeester (1965-1971) en schepen (1976-1982) van Halle, als ook provincieraadslid voor Brabant, lid van de Senaat (1974-1977) en lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers (1977-1984). Op 14 september 1993 volgde hij Fernand Debaedts op als voorzitter van de Nederlandse taalgroep wat hij tot 16 oktober 1999 is gebleven; 4.) in opdracht van CVP/ cd&v werd de heer Karel Blanckaert benoemd tot de eerste Nederlandstalig rechter het Grondwettelijk Hof. Voorheen was hij hoofdredacteur van Kristelijke Werknemers Beweging ledenblad "Raak" (1959-1960), gemeenteraadslid van Schoten (1964-1971), lid van de kamer van volksvertegenwoordigers in het arrondissement Antwerpen (1971-1984), fractieleider van de CVP-kamerfractie (1972-1984) en ondervoorzitter van de Kamer; 5.) in opdracht van CVP/ cd&v werd de heer Fernand Debaedts benoemd tot de eerste Nederlandstalig rechter het Grondwettelijk Hof. Hij werd geboren te Turnhout op 7 augustus 1923. Na het behalen van zijn doctoraat in de rechten in 1947 vestigde hij zich als advocaat. Hij verliet de balie in 1949 om bestuurssecretaris en vervolgens adjunct-rechtskundig adviseur bij het Ministerie van Wederopbouw te worden. Vijf jaar na zijn afstuderen ving hij zijn loopbaan bij de Raad van State aan, als substituut-auditeur-generaal (1952), eerste auditeur (1971) en staatsraad (1976). Parallel hiermee ontwikkelde hij een wetenschappelijke loopbaan als assistent aan de Universiteit Gent (1959-1965) en als docent aan de Universitaire Faculteiten Sint-Ignatius te Antwerpen (1969-1988). Naar aanleiding van de oprichting van het Arbitragehof werd hij bij koninklijk besluit van 10 september 1984 benoemd tot rechter. Op 2 februari 1993 werd hij, ter opvolging van Jan DELVA, verkozen tot (de tweede) Nederlandstalige voorzitter van het Hof. Bij koninklijk besluit van 22 juli 1993 werd hij, met ingang van 7 augustus 1993, toegelaten tot het emeritaat; 6.) in opdracht van CVP/ cd&v werd de heer Louis-Paul Suetens benoemd tot de eerste Nederlandstalig rechter het Grondwettelijk Hof. Van 1974 tot 1977 was hij achtereenvolgens adjunct-kabinetschef en kabinetschef van minister van Hervorming der Instellingen Robert Vandekerckhove (CVP). Tussen 1970 en 1979 was hij ook schepen van Holsbeek en tussen 1974 en 1979 voorzitter van het Europees Milieubureau, zijnde een federatie van meer dan 140 niet-gouvernementele milieuorganisaties, gevestigd in alle 27 lidstaten van de Europese Unie (EU), kandidaat-lidstaten en een aantal omliggende landen. Deze organisaties strekken zich uit van lokaal en nationaal tot Europees en internationaal. De doelstelling van het EEB is het beschermen en verbeteren van het Europese milieu en het in staat stellen van de Europese burgers een rol te spelen bij het bereiken van dat doel. Waartoe zijn voorzitterschap bij het Europees Milieubureau in samenhang met zijn latere functie als eerste rechter bij het "ongrondwettig" Grondwettelijk Hof heeft geresulteerd kunt u lezen in dit geschrift.

3. Ten tijde van de regering-Geens IV (18 oktober 1988 - 21 januari 1992), waarvan de niet democratisch verkozen maar door de illegale "ongrondwettige" Vlaamse Raad benoemde "ongrondwettige" elf Vlaamse ministers van de volgende politieke partijen: CVP (5 ministers, thans cd&v), SP (3 ministers, thans VOORUIT); PVV (2 ministers, thans Open Vld) en VU (1 minister, thans N-VA) het "ongrondwettige" Vlaanderen bestuurden, hebben deze vier politieke partijen -- aangevuld met Agalev (Groen) – in 1989 een Cordon sanitaire ingesteld tegen het Vlaams Blok (Vlaams Belang) wat "ongrondwettig" was en nog steeds "ongrondwettig" is, omdat die nog steeds van kracht is. Een grotere "ongrondwettigheid" van het toch al "ongrondwettige" Vlaanderen valt niet te bedenken. Wanneer het Vlaams Belang onder huidig partijvoorzitter Tom Van Grieken dat inziet, dan kan hij samen met de eveneens geboycotte politieke partij PVDA (die dat al wel heeft ingezien) en Groen (die het Vlaams Belang grondwettelijk niet in de Cordon sanitaire toestand had mogen brengen, maar toentertijd erin is ingetrapt), samen met de (mede-) veroorzakende politieke partij cd&v (waarvan A.M.L. van Rooij stemgerechtigd lid is), die als christelijke partij de tien geboden van God hebben na te leven en haar eerder begane zonden zullen moete opbiechten, met meerderheid van stemmen (31+16+9+9 = 65 zetels) een wereldprobleem oplossen waartoe zij grondwettelijk verplicht zijn. De feitelijke en wettelijke onderbouwing daarvoor heeft U hierboven al kunnen lezen maar zullen wij hieronder nog eens expliciet verduidelijken.

4. Het was de liberale Belgische regering-Lebeau (18 april 1840 – 13 april 1841), met daarin de volgende zes liberale ministers Joseph Lebeau, Charles Liedts, Mathieu Leclercq, Edouard Mercier, Gérard Buzen en Charles Rogier (thans de Belgische politieke partijen Open Vld, MR en PFF), die op "valse gronden" bij Koninklijk Besluit van 16 december 1840 hebben beslist: 1.) dat koning Leopold II der Belgen (1835-1909) (oudste toen nog levende zoon van koning Leopold I, toen hij nog prins was) vanaf 16 december 1840 de titel "Hertog van Brabant" moest dragen, zonder dat hij een voorganger had, omdat het hertogdom Brabant vanaf 1795 was opgehouden te bestaan; 2.) dat prins Filips van België (1837-1905) (tweede oudste toen nog levende zoon van koning Leopold I) de titel "Graaf van Vlaanderen" moest gaan dragen, terwijl hij geen voorganger had, omdat het graafschap Vlaanderen vanaf 1795 was opgehouden te bestaan. Bovengenoemde zes liberale ministers hebben betreffend Koninklijk Besluit op 16 december 1840 genomen met de voorkennis en wetenschap dat stadhouder Willem V van Oranje-Nassau (de drager van de titels Markies van Veere en Vlissingen; Graaf van Katzenelnbogen, Vianden, Diez, Spiegelberg, Buren, Leerdam en Culemborg; Burggraaf van Antwerpen; Baron van Breda, Diest, Beilstein, de stad Grave en het land van Cuijk, IJsselstein, Cranendonck, Eindhoven, Liesveld, Herstal, Warneton, Arlay en Nozeroy; Erf- en vrijheer van Ameland en Heer van Borculo, Bredevoort, Lichtenvoorde, Het Loo, Geertruidenberg, Klundert, Zevenbergen, Hooge en Lage Zwaluwe, Naaldwijk, Polanen, Sint-Maartensdijk, Soest, Baarn en Ter Eem, Willemstad, Steenbergen, Montfort, Sankt Vith, Bütgenbach, Daasburg, Niervaart, Turnhout en Besançon) was en in 1795 in ballingschap was gegaan en zijn bezittingen in het buitenland (België, Luxemburg, Frankrijk, Duitsland) als gevolg daarvan nooit in beslag genomen konden zijn. Dit des te meer de overeenkomst die hij daarover in1804 had gesloten met de Betaafse Republiek nimmer is geratificeerd, waarmee stadhouder Willem V van Oranje-Nassau en zijn opvolgende erfgenamen de opvolgende Nederlandse koningen/ koninginnen Willem I (1815-1840), Willem II (1840-1849), Willem III (1849-1890), Wilhelmina (1890-1948), Juliana (1948-1980), Beatrix (1980-2013) en Willem-Alexander (2013-heden) van Oranje-Nassau, betreffende bezittingen in het buitenland (België, Luxemburg, Frankrijk, Duitsland) zijn blijven behouden, waaronder ook hun eigen Vrijstaat, het departement de Twee Neten (met als haven Antwerpen). Het huis Oranje-Nassau oefent als gevolg daarvan al vanaf 16 december 1840 met behulp van de opvolgende burgemeesters van Antwerpen (vanaf 2013 Bart De Wever) een alleen heersende dictatoriale macht uit op geheel België, onder huidig keizer Maurits van Vollenhoven (1998-heden) vanuit het voortgezette Heilige Roomse Rijk, waarbij het grondgebied van het Heilige Roomse Rijk, sinds de oprichting van de Verenigde Naties op 24 oktober 1945, zich heeft uitgebreid tot 193 wereldlanden (is nagenoeg de gehele wereld). De liberale Belgische regering-Lebeau (18 april 1840 – 13 april 1841) heeft daarmee vanaf die tijd (al 185 jaar lang) de Belgische Grondwet van 7 februari 1831 ondermijnd als ook het op 19 april 1839 gesloten Verdrag van Londen, waarin is vastgelegd dat België een Unitaire Soevereine staat is, die internationaal is erkend. Hiermee hebben wij het "historische bewijs" geleverd dat de liberale Belgische regering-Lebeau daarmee op 16 december 1840 de grootse Staatsgreep ooit heeft gepleegd, die al maar liefst 185 jaar lang voortduurt en die van de gehele wereld een HEL OP AARDE heeft gemaakt. Het is deze al maar liefst 185 jaar lang (voor iedereen onzichtbaar) vanuit België gepleegde Staatsgreep die Bart De Wever (N-VA) voor altijd in de DOOFPOT wil krijgen, door België op te splitsen in vier taalgebieden en vervolgens deze vier opgesplitste taalgebieden als onafhankelijke staten deel te laten uitmaken van de Europese Unie dat zit gevestigd in Brussel (België). Daarom moet Bart De Wever (N-VA) kost wat kost de nieuwe premier van België worden. Hij is als huidig burgemeester van de Vrijstaat het departement de Twee Neten (met als haven Antwerpen) de enige persoon die deze klus kan klaren en ook wil gaan klaren om op deze wijze vanuit België, vanuit de Europese Unie (dat in België is gevestigd), een nieuwe onzichtbare staatsgreep te plegen in alle bestaande 27 EU-landen en alle nog bijkomende EU-landen, waaronder Albanië, Bosnië en Herzegovina, Montenegro, Noord-Macedonië, Servië, Turkije, Moldavië, Oekraïne en Georgië. Dit laat Jezus de zoon van God de Vader niet gebeuren. Het is daarom dat Jos D'Haese (PVDA) bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen op 13 oktober 2024 burgemeester van Antwerpen wil worden, wat het einde betekent van de Vrijstaat het departement de Twee Neten (met als haven Antwerpen) onder dictatoriale aansturing van de Nederlandse koning Willem-Alexander (2013-heden) van Oranje-Nassau. Mede door zijn toedoen zal als vervolg daarop het testament van 25 januari 1944 van koning Leopold III en het op 19 april 1839 gesloten Verdrag van Londen, waarin is vastgelegd dat België een Unitaire Soevereine staat is, die internationaal is erkend, na 185 jaar alsnog ten uitvoer worden gebracht.

Het zijn de politieke partijen: CVP (thans cd&v), SP (thans VOORUIT), PVV (thans Open Vld) en VU (thans N-VA) die vanaf 1981 tot 1995 vanuit bovengenoemde niet democratisch verkozen maar door de illegale "ongrondwettige" Vlaamse Raad benoemde ministers in bovengenoemde zeven Vlaamse regeringen, tezamen met de door hen bij wet van 28 juni 1983 op 10 september 1984 benoemde "ongrondwettige" eerste zes rechters (inclusief voorzitter) bij het Grondwettelijk Hof te Brussel, die daarmee de basis hebben gelegd, dat Bart De Wever (N-VA) als nieuwe premier van België, vanuit de Vrijstaat het departement de Twee Neten (met als haven Antwerpen), vanuit de Europese Unie (dat in België is gevestigd), een nieuwe onzichtbare staatsgreep kan gaan plegen in alle bestaande 27 EU-landen en alle nog bijkomende EU-landen, waaronder Albanië, Bosnië en Herzegovina, Montenegro, Noord-Macedonië, Servië, Turkije, Moldavië, Oekraïne en Georgië.

Het zijn namelijk dezelfde politieke partijen: CVP (thans cd&v), SP (thans VOORUIT), PVV (thans Open Vld) en VU (thans N-VA), te beginnen met veelal dezelfde Vlaamse ministers, die met behulp van het Vlaams parlement vanaf 1995 tot 2024 (onder de dekmantel van democratische verkiezingen) vanuit de opvolgende Vlaamse regeringen: Regering-Van den Brande IV, Regering-Dewael, Regering-Somers, Regering-Leterme, Regering-Peeters I, Regering-Peeters II, Regering-Bourgeois, Regering-Homans en Regering-Jambon (zie foto hierboven) zich hebben voorbereid op deze nieuwe staatsgreep die door Bart De Wever (N-VA) (voor België) in nauwe samenwerking met zijn politieke partijgenoot Matthias Diependaele (N-VA) (voor Vlaanderen) ten uitvoer moet worden gebracht en wel op de volgende manier, wat snel moet gebeuren:

• (Voor België): Bart De Wever (N-VA) is, na twee weken informateur te zijn geweest, aangesteld tot preformateur en later tot formateur met als opdracht om zo spoedig mogelijk een nieuwe regering te vormen met CVP (thans cd&v), SP (thans VOORUIT) en VU (thans N-VA) aan de Vlaamse kant en CVP (thans Les Engagés) en PVV (thans MR) aan de Waalse kant, waarna Bart De Wever (N-VA) persoonlijk daarvan premier van België moet worden. Niemand anders is daarvoor geschikt heeft hijzelf al meerdere malen via de media aan alle Belgen laten weten. PS en PVDA-PTB mogen van Bart De Wever, vanuit de Waalse kant, absoluut niet in de nieuw te vormen Belgische regering komen, omdat die weigeren mee te werken aan de hierboven beschreven staatsgreep onder aanvoering van Bart De Wever (N-VA). Zij staan er namelijk op dat het op 19 april 1839 gesloten Verdrag van Londen wordt nageleefd, als ook het daarop betrekking hebbende politiek testament van 25 januari 1944 van koning Leopold III, waartoe elke Belgische politicus die de "Grondwettelijke eed" heeft afgelegd wettelijk verplicht is.

• (Voor Vlaanderen): Bart De Wever (N-VA), als informateur van de nieuw te vormen Vlaamse regering, kwam om redenen zoals hierboven beschreven al snel met de CVP (thans cd&v) en SP (thans VOORUIT) overeen dat, onder hem als partijvoorzitter van de N-VA, door zijn politieke partijgenoot Matthias Diependaele (N-VA), als formateur, zo spoedig mogelijk een nieuwe Vlaamse regering moet worden gevormd met de politieke partijen CVP (thans cd&v), SP(thans VOORUIT) en VU (thans N-VA), waarvan onder aansturing van Bart De Wever als premier van België onder aansturing van zijn politieke partijgenoot Matthias Diependaele als minister-president van Vlaanderen de hierboven beschreven staatsgreep ten uitvoer moet worden gebracht, Om dat bewerkstelligd te krijgen moest het in 1989 door onder meer deze drie politieke partijen ingestelde "ongrondwettig" Cordon sanitaire tegen het Vlaams Blok (Vlaams Belang) in stand blijven en mocht de politieke partij PVDA, absoluut niet in de nieuw te vormen Belgische regering komen, omdat die weigeren mee te werken aan de hierboven beschreven staatsgreep onder aanvoering van Bart De Wever (N-VA) in samenwerking met Matthias Diependaele (N-VA). Zij staan er namelijk op dat het op19 april 1839 gesloten Verdrag van Londen wordt nageleefd, als ook het daarop betrekking hebbende politieke testament van 25 januari 1944 van koning Leopold III, waartoe elke Belgische politicus die de "Grondwettelijke eed" heeft afgelegd wettelijk verplicht is.

Hieronder vindt U de Oorzaak van alle Oorlogen in de Wereld na 19 april 1839

Koning der Belgen

Tijdens de oprichting van het land België besloten de kiezers, gegroepeerd binnen het Nationaal Congres (zie foto), dat het politieke systeem van België een monarchie zou zijn, bij decreet nr. 4 van 22 november 1830, waarvan de tekst als volgt luidt.

"In naam van het Belgische volk,

Het Nationaal Congres van België verklaart dat het Belgische volk als

regeringsvorm de representatieve constitutionele monarchie onder een

erfelijke leider aanneemt. ".

De koning moest nog gevonden worden. Wij hebben direct besloten om het af te wijzen.

Zo besloot het Nationale Congres de Oranje-Nassau-dynastie uit te sluiten van elk vooruitzicht op terugkeer op de troon. Hier is decreet nr. 5 van 24 november 1830 (dit decreet werd bevestigd door een ander decreet nr. 49 van 24 februari 1831):

"In naam van het Belgische volk,

Het Nationaal Congres verklaart dat de leden van de familie Oranje – Nassau definitief zijn uitgesloten van alle macht in België. »

Dit decreet is nooit ingetrokken en daarom zou de familie Oranje-Nassau vandaag de dag nog steeds geen aanspraak kunnen maken op de Belgische troon, als ze die om de een of andere reden wel zouden claimen.

Bij decreet van 29 januari 1831 besliste het Nationaal Congres dat de titel die de koning zou dragen die van "Koning der Belgen" (is vanaf 21 juli 2013 koning Filip, zie foto) zou zijn en niet die van "Koning van België". Zo wilden de kiezers zich losmaken van de middeleeuwse opvatting van de koning als eigenaar van zijn koninkrijk. De koning is de koning van de burgers, aangezien zij hem op de troon riepen.

Hier is de tekst van decreet nr. 35 van 29 januari 1831 over de methode van proclamatie en aanvaarding van het staatshoofd:

"Het Nationaal Congres, Decreten:

Art. 1. N… wordt uitgeroepen tot Koning der Belgen, op voorwaarde dat hij de grondwet aanvaardt zoals deze zal worden uitgevaardigd door het Nationaal Congres.

Art. 2. Hij neemt pas bezit van de troon nadat hij in het Congres plechtig de volgende eed heeft afgelegd: "Ik zweer dat ik de grondwet en de wetten van het Belgische volk zal naleven, de nationale onafhankelijkheid en de integriteit van het grondgebied zal behouden."

Op 3 februari 1831 besliste het Nationaal Congres, op basis van bovenstaand model, om Lodewijk – Charles – Philippe d'Orléans, hertog van Nemours, uit te roepen tot koning der Belgen (decreet nr. 40). Echter, gezien de weigering van koning Lodewijk – Filips om de kroon voor zijn tweede zoon te aanvaarden, wendde het Nationaal Congres zich tot een andere kandidaat en riep Z.K.H. 142 van 4 juni 1831 volgens de schets van het decreet van 29-01-1831. Prins Leopold (zie foto) legde op 21 juli 1831 de ambtseed af als Koning der Belgen.

Na de Belgische Revolutie kon het nieuwe België op 27 juni 1831, ondanks het scepticisme van de Conferentie van Londen, een tamelijk gunstig ontwerpverdrag bekomen van de mogendheden, bekend als het Verdrag der XVIII Artikelen. Het ontwerpverdrag was na veel discussie op 9 juli door het Nationaal Congres aanvaard en weinige dagen later op 21 juli 1831 had Leopold I de grondwettelijke eed als koning afgelegd. Willem I weigerde deze voorwaarden te aanvaarden en opende de vijandelijkheden. Van 2 tot 12 augustus 1831 vond de Tiendaagse Veldtocht plaats, die de kwetsbaarheid van het nieuwe koninkrijk onderstreepte.

Als gevolg hiervan werden nieuwe onderhandelingen opgelegd door de mogendheden, die heel wat minder gunstig waren voor België. Dit werd het Verdrag der XXIV Artikelen dat, opnieuw na heftige debatten, einde 1831 door het Belgisch parlement werd aanvaard. De mogendheden (Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Oostenrijk, Pruisen en Rusland) betuigden hun akkoord en zes partijen gingen op 15 november 1831 over tot ondertekening. Alleen Willem I verwierp het, met als gevolg dat de status quo behouden bleef en België in het feitelijk bezit bleef van geheel Limburg (met uitzondering van Maastricht - zie Blokkade van Maastricht) en geheel Luxemburg (met uitzondering van de Vesting Luxemburg in handen van Pruisen).

Op 14 maart 1838 liet Willem I aan de Conferentie in Londen weten dat hij zich nu toch bij het verdrag neerlegde. Hij had niet meer de illusie dat hij België nog zou kunnen herwinnen en hij kreeg in Nederland grote kritiek over de hoge kosten die het onderhouden van een leger-op-oorlogsvoet met zich meebracht. Leopold I en de Belgische regering probeerden nog de betwiste gebieden af te kopen, maar de mogendheden bleven onwrikbaar. Enkel over de staatsschuld en de Scheldetol werden de XXIV artikelen nog aangepast, de territoriale regeling bleef onveranderd. Na woelige, zelfs dramatische debatten in de Kamer, volgde op 19 maart 1839 de stemming: 59 Kamerleden stemden voor aanvaarding en 42 voor verwerping van het verdrag. Op 19 april 1839 volgde de ondertekening in Londen: Maastricht met Oost-Limburg en Oost-Luxemburg kwamen niet bij België. Andere gevolgen van het Verdrag waren:

• België was nu internationaal erkend en werd ook door Nederland erkend.
• De binnenlandse Belgische politiek werd voortaan niet meer beheerst door de solidariteit tegenover de vijand, het zogenaamde unionisme of tussen klerikalen en liberalen.
• Het 'orangisme' had geen reden van bestaan op grond van het decreet nr. 5 van 24 november 1830 (dit decreet werd bevestigd door een ander decreet nr. 49 van 24 februari 1831), welke luidt: "In naam van het Belgische volk, Het Nationaal Congres verklaart dat de leden van de familie Oranje – Nassau definitief zijn uitgesloten van alle macht in. ». Dit decreet is nooit ingetrokken en tot op de dag van vandaag (5 juli 2024) Grondwettelijk nog steeds van kracht. Dit betekent dat alle na 19 april 1839 gesloten verdragen, waaronder het Benelux-Verdrag, het Handvest van de Verenigde Naties, de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie en de Verdragen van de Europese Unie in strijd met de Belgische Grondwet van 7 februari 1831 tot stand zijn gekomen en derhalve ook nooit op Belgisch grondgebied gevestigd hadden mogen worden.

De Belgische regering-Lebeau (18 april 1840 – 13 april 1841) was enkel gevormd uit de volgende liberalen:

• Joseph Lebeau(1794-1865), Minister Buitenlandse Zaken;
• Charles Liedts(1802-1878), Minister Binnenlandse Zaken;
• Mathieu Leclercq(1796-1889), Minister Justitie;
• Edouard Mercier(1799-1870), Minister Financiën;
• Gérard Buzen(1784-1842), Minister Oorlog;
• Charles Rogier(1800-1885), Minister Openbare Werken;

Het zijn deze zes liberale ministers geweest, - die met de voorkennis en wetenschap dat zowel het hertogdom Brabant als ook het graafschap Vlaanderen vanaf 1795 definitief niet meer bestaan -, in strijd met het decreet nr. 5 van 24 november 1830 (dit decreet werd bevestigd door een ander decreet nr. 49 van 24 februari 1831), welke luidt: "In naam van het Belgische volk, Het Nationaal Congres verklaart dat de leden van de familie Oranje – Nassau definitief zijn uitgesloten van alle macht in. »., in 1840 op de volgende "valse misleidende gronden" het volgende hebben voorgesteld aan koning Leopold I der Belgen:

Door, ten gunste van de prinsen, zijn zonen, gebruik te maken van het recht dat hem wordt verleend door artikel 75 van de grondwet, zal Uwe Majesteit overwegingen van hoge orde gehoorzamen die door het publieke sentiment zullen worden gewaardeerd.

U zult in staat zijn, Sire, namen uit de geschiedenis te ontlenen die in de herinnering van de mensen leven; die, door de keten van tradities van het land te vernieuwen, aan de nieuwe monarchie, symbool en kracht van de nationale eenheid, de kracht van herinneringen aan een andere tijd zal hechten, en op hoofden die de Belgen dierbaar zijn, de glorie van het verleden zal verwarren met hoop voor de toekomst.

Met deze opvattingen in gedachten is het ontwerpdecreet opgesteld dat ik, in overeenstemming met mijn collega's, de eer heb ter goedkeuring van Uwe Majesteit voor te leggen, en dat aan de vermoedelijke opvolger van de Belgische kroon de titel van hertog van Brabant toekent. en aan prins Filip-Baudouin, die van graaf van Vlaanderen.

Ik ben met het diepste respect, Sire, van Uwe Majesteit, de zeer nederige, zeer toegewijde en zeer trouwe dienaar. (s) LEBEAU."

Het Koninklijk Besluit van 16 december 1840 omvat de volgende 2 artikelen:

• "Art 1. Onze geliefde zoon Prins Leopold-(...) zal de titel van hertog van Brabant aannemen. Deze titel zal in de toekomst altijd gedragen worden door de prins, de oudste zoon van de koning, en, bij zijn afwezigheid, door de prins, de oudste kleinzoon van de koning.
• Art 2. Onze geliefde zoon Prins Filip-(...) zal de titel van graaf van Vlaanderen aannemen."

Op grond van dit door de hierboven genoemde zes liberale ministers op 16 december 1840 tot stand gebrachte Koninklijke Besluit (thans de politieke partijen: Open Vld, MR, Vivant, PFF, LDD) wordt vanaf 1840 de titel van hertog van Brabant (dat sinds 1795 niet meer bestaat), gecombineerd met andere titels gedragen door:

• Leopold II, hertog van Brabant (1835- 1865) had geen voorganger, koning der Belgen (1865 -1909), huis van Saksen-Coburg en Gotha.
• Marie Henriëtte van Oostenrijk, hertog van Brabant (1835-1865) had geen voorganger, koningin der Belgen (1865 -1909). Haar grootmoeder was Henriëtte van Nassau-Weilburg (1780-1857), was de zesde en jongste dochter van vorst Karel Christiaan van Nassau-Weilburg en prinses Carolina van Oranje-Nassau, dochter van prins Willem IV van Oranje-Nassau en prinses Anna van Hannover.
• Leopold Ferdinand Elias Victor Albert Maria, hertog van Brabant (1865-1869), graaf van Henegouwen, hertog in Saksen, prins van Saksen-Coburg en Gotha,
• Leopold III, hertog van Brabant (1909-1934) (PS: vanaf 1869-1909 is er geen hertog van Brabant geweest), hertog in Saksen, koning der Belgen (1934 -1951), huis van Saksen-Coburg en Gotha.
• Boudewijn, hertog van Brabant (1934-1950), koning der Belgen (1951 -1993), huis van Saksen-Coburg en Gotha.
• Filip, hertog van Brabant (1993-2013) (PS: vanaf 1950-1993 is er geen hertog van Brabant geweest), koning der Belgen (1934 -1951), huis van Saksen-Coburg en Gotha.
• Elisabeth Thérèse Marie Hélène (2013-heden), hertogin van Brabant (1934-1950), prinses der Belgen, huis van Saksen-Coburg en Gotha.

Als compensatie voor de verdediging van Jeruzalem tegen de inval van de Egyptische sultan Saladin (1183/1184) werd de zoon van Godfried III, Hendrik I, door keizer Frederik Barbarossain het landgraafschap Brabant tot hertog verheven en was daarmee de stichter van het huis Brabant. Na Godfried III kwam de titel hertog van Neder-Lotharingen bij de hertogen van Brabant en had in feite geen betekenis meer. Vanaf 1430 onder Filips II behoort de titel toe aan de heerser over de Nederlanden, een personele unie (qua omvang ten tijde van keizer Karel V, zie foto), in aanvang, graafschappen, heerlijkheden en hertogdommen. De laatste hertog van Brabant was Frans I de eerste erfelijke keizer van Oostenrijk en was als Frans II de laatste gekozen keizer van het Heilige Roomse Rijk.

In artikel 75 van de Belgische Grondwet van 7 februari 1831 staat letterlijk het volgende geschreven:

• Hij heeft het recht brieven van adeldom te verlenen, zonder ooit enig voorrecht daaraan te mogen verbinden.

Het is niet de koning Leopold II en zijn opvolgende koningen Albert I, Leopold III, Boudewijn, Albert II en Filip die aan het door bovengenoemde zes liberale ministers op 16 december 1840 tot stand gebrachte Koninklijke Besluit (thans de politieke partijen: Open Vld, MR, Vivant, PFF, LDD) voorrecht hebben verbonden, maar het huis van Oranje-Nassau (en hun orangisme), omdat Marie Henriëtte van Oostenrijk, hertog van Brabant (1835-1865) koningin der Belgen (1865 -1909) een kleinkind was van haar grootmoeder Henriëtte van Nassau-Weilburg (1780-1857), de zesde en jongste dochter van vorst Karel Christiaan van Nassau-Weilburg en prinses Carolina van Oranje-Nassau, dochter van prins Willem IV van Oranje-Nassau en prinses Anna van Hannover.

Het graafschap Orange behoorde als enig deel van het oude koninkrijk Bourgondië sinds 1032 tot het Heilige Roomse Rijk, welke in 1163 door keizer Frederik Barbarossa in de rijksvorstenstand werd verheven. Een rijksvorst in het Heilige Roomse Rijk is een adellijke vorst, die zijn leen rechtstreeks van de Duitse koning had, die ook vaak de keizerstitel had. Het was dus een leenrechtelijke rijksonmiddelbaarheid, dat wil zeggen niet ondergeschikt aan een andere heer dan de keizer. Tijdens de Bourgondische tijd en onder de Habsburgse Nederlanden maakte het graafschap Vlaanderen deel uit van een personele unie van zelfstandige landsheerlijkheden.

René van Chalon (Breda, 5 februari 1519 – Saint-Dizier, 18 juli 1544), was vanaf 1530 prins van Oranje. graaf van Nassau en Vanden, heer van Breda en de Lek, heer van Corroy, Frasne en Chênemont. Als prins van Oranje was hij aan niemand onderdanig en in principe de gelijke van de Franse koning en de Duitse keizer. Hij was ook niet ondergeschikt aan de paus (en daarmee ook niet aan Jezus), dat waren slechts vazallen onder hem. Na de dood van koning-stadhouder Willem III in 1702 zou tot 1732 zowel het Huis Oranje-Nassau als het Huis Hohenzollern aanspraak op de titel maken. Volgens het Traktaat van Partage behielden beide Huizen echter het recht op de titel Prins van Oranje. Omdat koning-stadhouder Willem III na zijn dood geen wettige opvolger had, stierf de Bredase tak van Willem van Oranje uit en ging het huis Oranje-Nassau verder in de zogenaamde Friese tak, het Huis Nassau-Dietz, de nazaten van Willems broer Jan VI van Nassau-Dillenburg. Sindsdien stammen de leden van de Oranjefamilie in de vrouwelijke lijn meerdere keren van Willem van Oranje af; hij is in die zin de stamvader van de huidige Oranjes.

Met het Koninklijk Besluit van 16 december 1840 waarbij koning Leopold II der Belgen, hertog van Brabant (1835-1865) is benoemd, heeft de Bourgondische tijd vanuit een personele uniehet huis Brabant zich voortgezet en was koning Willem I der Nederlanden de erfopvolger van Frans I de eerste erfelijke keizer van Oostenrijk, die als Frans II de laatste gekozen keizer van het Heilige Roomse Rijk was. België was (en is nog steeds) vanaf dat moment (1840-heden) een vazalstaat met "marionettenregeringen", die afhankelijk is van de opvolgende Nederlandse koningen / koninginnen: Willem I (1815-1840), Willem II (1840-1849), Willem III (1849-1890), Wilhelmina (1890-1948),Juliana (1948-1980), Beatrix (1980-2013) enWillem-Alexander (2013-heden). zijnde een land dat grondwettelijk nooit heeft bestaan.

Op grond van dit door de hierboven genoemde zes liberale ministers op 16 december 1840 tot stand gebrachte Koninklijke Besluit (thans de politieke partijen: Open Vld, MR, Vivant, PFF, LDD) wordt vanaf 1840 de titel van graaf van Vlaanderen (dat sinds 1795 niet meer bestaat), gecombineerd met andere titels gedragen door:

• Filips van België, (1837 – 1905), Graaf van Vlaanderen had geen voorganger, Hertog van Saksen, Prins van Saksen-Coburg en Gotha (is derde zoon van koning Leopold I van België).
• Karel (VI), (1903 - 1983), Graaf van Vlaanderen had geen opvolger, Prins van Saksen-Coburg en Gotha (is tweede zoon van Koning Albert I).

In artikel 75 van de Belgische Grondwet van 7 februari 1831 staat letterlijk het volgende geschreven:

• Hij heeft het recht brieven van adeldom te verlenen, zonder ooit enig voorrecht daaraan te mogen verbinden.

Het is niet de koning Leopold II en zijn opvolgende koningen Albert I, Leopold III, Boudewijn, Albert II en Filip die aan het door bovengenoemde zes liberale ministers op 16 december 1840 tot stand gebrachte Koninklijke Besluit (thans de politieke partijen: Open Vld, MR, Vivant, PFF, LDD) voorrecht hebben verbonden, maar het huis van Oranje-Nassau (en hun orangisme), samen met het Hohenzollern. Na de dood van koning-stadhouder Willem III in 1702 zou tot 1732 zowel het Huis Oranje-Nassau als het Huis Hohenzollernaanspraak maken op de titel Prins van Oranje. Volgens het Traktaat van Partage behielden beide Huizen echter het recht op de titel Prins van Oranje. Omdat koning-stadhouder Willem III na zijn dood geen wettige opvolger had, stierf de Bredase tak van Willem van Oranje uit en ging het huis Oranje-Nassau verder in de zogenaamde Friese tak, het Huis Nassau-Dietz, de nazaten van Willems broer Jan VI van Nassau-Dillenburg.

Met het door bovengenoemde zes liberale ministers op 16 december 1840 tot stand gebrachte Koninklijke Besluit (thans de politieke partijen: Open Vld, MR, Vivant, PFF, LDD) heeft de liberale Belgische regering-Lebeau weten te bewerkstelligen dat koning Frederik Willem IV van Pruisen en Prins van Oranje (Hohenzollern) hertog Frans I van Brabant hebben opgevolgd. Dezelfde Frans I was de eerste erfelijke keizer van Oostenrijk en als Frans II de laatste gekozen keizer van het Heilige Roomse Rijk. Dit betekent dat koning Frederik Willem IV van Pruisen en Prins van Oranje daarmee vanaf 16 december 1840 tevens de opvolgende keizer van het Heilige Roomse Rijk is geworden met onder zich koning Willem I der Nederlanden (met daaronder België als vazalstaat).

Met het Koninklijk Besluit van 16 december 1840 heeft de liberale Belgische regering-Lebeau (18 april 1840 – 13 april 1841), met daarin de volgende zes liberale ministers Joseph Lebeau, Charles Liedts, Mathieu Leclercq, Edouard Mercier, Gérard Buzen en Charles Rogier, daarmee weten te bewerkstelligen:

1. dat België vanaf 16 december 1840 - heden een vazalstaat met "marionettenregeringen" is, onder de opvolgende Nederlandse koningen/ koninginnen: Willem I (1815-1840), Willem II (1840-1849), Willem III (1849-1890), Wilhelmina (1890-1948), Juliana (1948-1980), Beatrix (1980-2013) en Willem-Alexander (2013-heden).

2. dat vanaf 16 december 1840 -heden vanuit vazalstaat Belgiëv anuit het vorstendom Orange de opvolgende keizers Frederik Willem IV (1840-1861), Wilhelm I (1861-1888), Frederik III (1888), Wilhelm II (1888-1941), Prins Bernhard (1941-1998) en Maurits van Vollenhoven (1998-heden) het Heilige Roomse Rijk hebben voortgezet, waarbij het grondgebied van het Heilige Roomse Rijk sinds de oprichting van de Verenigde Naties op 24 oktober 1945 zich heeft uitgebreid tot 193 wereldlanden (is nagenoeg de gehele wereld).

Hiermee hebben wij tevens een verklaring, waarom koning Leopold III van België (zie foto) op de avond van 6 juni 1944, de eerste dag van de geallieerde landing in Normandië, op het Kasteel van Laken op bevel van keizer Wilhelm II van het Heilige Roomse Rijk van zijn Duitse bewakers te horen heeft gekregen dat hij daags erop naar Duitsland wordt gedeporteerd. Intussen kon Karel van België (de jongere broer van Leopold III) vanaf 20 september 1944 als Regent van België worden aangesteld onder dictatoriale aansturing van de Pruisische koning en Duitse Keizer Wilhelm II(1888-1941) vanuit het Sticht Utrecht (zie foto) vanuit hetzelfde Huis Hohenzollern als waarvan (vanuit de zijtak Hohenzollern-Sigmaringen) prins was.

Daarom moest koning Leopold III tien dagen later met zijn familie vanaf 1 oktober 1944 tot 22 juli 1950 (5,5 jaar lang) worden verbannen naar Pregny in Zwitserland, gelegen nabij Genève in Zwitserland. Dit omdat het grond-gebied vanaf 1815 tot de Belgische Revolutie in 1830 hoorde bij het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden onder koning Willem I, die evenals zijn opvolgers geen recht hadden op het dragen van de titel van graaf van Vlaanderen na het op 19 april 1839 gesloten Verdrag van Londen. Dit des te meer het graafschap Vlaanderen vanaf 1795 is opgehouden te bestaan. Eerdere graven van Vlaanderen waren afkomstig uit Huis Habsburg-Lotharingen (1780-1797), Huis Habsburg (1713-1780), Huis Bourbon (170-1713), Huis Habsburg (1482-1700), Huis Valois-Bourgondië (1405-1482).

De hierboven genoemde zes liberale ministers in de Belgische regering-Lebeau (18 april 1840 – 13 april 1841), - thans de politieke partijen: Open Vld, MR, Vivant, PFF, LDD -, zijn dan ook "primair" verantwoordelijk en aansprakelijk voor alles wat in dit met de hulp van God de Vader geschreven GESCHRIFT staat geschreven.

Alle opvolgende Belgische regeringen tot en met de huidige federale-regering De Croo (Open Vld/MR, PS/sp.a, later Vooruit Ecolo/Groen, CD&V), onder huidig liberaal premier Alexander De Croo (zie foto), zijn voor wat betreft de liberale premiers, ministers en staatssecretarissen (Open Vld/MR) daarvoor vanaf 16 december 1840 (185 jaar lang) eveneens "primair" verantwoordelijk, omdat zij dit vanuit hun liberale partij hebben voortgezet. De overige politieke partijen zijn daarvoor vanaf 16 december 1840 (185 jaar lang) "secundair" verantwoordelijk en aansprakelijk, omdat zij dat vanaf de opvolgende regering De Mûelenaere-Nothomb (1841-1843, Unionistisch) tot op heden hebben opgevolgd.

Het wordt dan ook heel hoog tijd dat huidig Belgisch liberaal premier Alexander De Croodit alles vanaf 16 december 1840 "retroactief" gaat herstellen, waartoe hij grondwettelijk verplicht tegenover de huidige koning Filip der Belgen (zie foto) op grond van decreet nr. 5 van 24 november 1830 (dit decreet werd bevestigd door een ander decreet nr. 49 van 24 februari 1831):

"In naam van het Belgische volk,

Het Nationaal Congres verklaart dat de leden van de familie Oranje – Nassau definitief zijn uitgesloten van alle macht in België. »

Dit decreet is nooit ingetrokken en derhalve Grondwettelijk nog steeds van kracht. Dit des temeer alle Grondwetswijzigingen van na 16 december 1840, als gevolg hiervan, strijdig zijn met de op 7 februari 1831 aangenomen Belgische grondwet en het feit dat in de tekst van decreet nr. 35 van 29 januari 1831 over de methode van proclamatie en aanvaarding van het staatshoofd het volgende is beslist:

"Het Nationaal Congres, Decreten:

Art. 1. N… wordt uitgeroepen tot Koning der Belgen, op voorwaarde dat hij de grondwet aanvaardt zoals deze zal worden uitgevaardigd door het Nationaal Congres.

Art. 2. Hij neemt pas bezit van de troon nadat hij in het Congres plechtig de volgende eed heeft afgelegd: "Ik zweer dat ik de grondwet en de wetten van het Belgische volk zal naleven, de nationale onafhankelijkheid en de integriteit van het grondgebied zal behouden. »

Het wordt dan ook heel hoog tijd dat alle 150 leden van de Belgische Kamer van volksvertegen-woordigers (die op 9 juni 2024 zijn verkozen) en alle partijvoorzitters van de volgende daarin zittende politieke partijen N-VA, Vlaams Belang, MR, PS, PVDA/PTB, Les Engagés, Vooruit, CD&V,
Ecolo-Groen, Open Vld en DéFI, zich hierover gaan verontschuldigen tegenover:

• alle nog in leven zijnde familieleden van het Belgische koninklijke huis;
• alle Belgen, omdat de vanaf 1970 in gang gezette staatshervorming in strijd met de Belgische grondwet van 7 februari 1831 tot stand is gekomen en derhalve moet worden teruggedraaid en dat het daaruit voortgekomen Belgisch Grondwettelijke Hof haar beslissingen moet toetsen aan de Belgische Grondwet, zoals die op 16 december 1840 van kracht was.
• alle inwoners van alle 27 landen binnen de Europese Unie, omdat de Benelux-Unie (proeftuin) en de Europese-Unie zich op grond van de Belgische grondwet van 7 februari 1831 nooit in Brussel (België) – Belgisch grondgebied -- hadden mogen vestigen.
• alle inwoners van alle 32 staten van de NAVO, omdat het hoofdkantoor van de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) zich op grond van de Belgische grondwet van 7 februari 1831 nooit in Brussel (België) – Belgisch grondgebied -- hadden mogen vestigen.

Met deze "Goddelijke historische waarheid" is het historische bewijs geleverd dat het hertogdom Brabant en het graafschap Vlaanderen al vanaf 1795 grondwettelijk niet bestaat en dat België grondwettelijk nog steeds een unitaire staat is waarin de Belgische Grondwet van 7 februari 1831 vanaf de bevrijding op 9 mei 1945 (wat geen bevrijding is: de Tweede Wereldoorlog is met behulp van oorlogsburgemeesters als Renaat Diependaele gewoon doorgegaan) nog steeds "rechtens onaantastbaar" van kracht is, wat door de Belgische KoningLeopold III (zie foto) in zijn "politiek testament" van 25 februari 1944 is bekrachtigd.

Willem Alexander (zie foto); Koning der Nederlanden; Prins der Nederlanden; Prins van Oranje-Nassau; Baron van Breda en Heer van Besançon, die de "Grondwettelijke eed" heeft afgelegd dat hij aan niemand onderdanig is (ook niet aan de paus, Jezus en God de Vader), is ook Jonkheer van Amsberg (als gevolg van het huwelijk van Beatrix met Claus), Markiesvan Veere en Vlissingen, Graaf van Katzenelnbogen, Vianden, Diez, Spiegelberg, Buren, Leerdam, Culemborg en Burggraaf van Antwerpen.

De functie burggraaf van Antwerpen was een erfelijke functie van de heren van Heinsberg. In 1456 huwde Johanna van Loon-Heinsberg, de dochter van Johan IV van Loon-Heinsberg en Johanna van Diest, met graaf Johan II van Nassau-Saarbrücken. Johanna was erfdochter van Heinsberg, Geilenkirchen, Dalenbroek, Diest, Zichem, Zeelhem, en burggravin van Antwerpen. Uit het huwelijk van Johanna en Johan II van Nassau-Saarbrücken werden twee dochters geboren, de oudste erfde de bezittingen van haar moeder. Deze Elisabeth huwde met hertog Willem IV van Gulik.

In 1440 huwde graaf Johan IV van Nassau-Siegen met Maria van Loon-Heinsberg, uit dezelfde familie. Zij verkreeg in 1459 Herstal, Itteren en Meerssenhoven, en in 1467 Steyn, Vught, Gangelt, Waldfeucht en de helft van slot en land van Millen. Haar oudste zoon Engelbrecht II van Nassau-Breda stond op 25 augustus 1499 diens helft van slot en land van Millen met de steden Gangelt en Vught af aan Willem IV van Gulik en ontving in ruil daarvoor op 27 augustus 1499 de stad en het land van Diest en het slot en land van Zichem en Zeelhem, alsmede de functie burggraaf van Antwerpen. Het werd daarna geërfd door achtereenvolgens Hendrik III, René van Chalon en Willem van Oranje.

In 1567 confisqueerde koning Filips II van Spanje alle bezittingen van Willem van Oranje. Diens zoon Filips Willem kreeg Antwerpen in 1596 terug. Zijn erfgenaam was Maurits. Na de dood van Maurits werden zijn bezittingen in de Spaanse Nederlanden en de Franche-Comté geclaimd door Johan VIII van Nassau-Siegen. Die claim werd erkend bij uitspraken van de Grote Raad van Mechelen van 14 juli 1625 en 29 november 1625. Pas bij de Vrede van Münster in 1648 werden alle bezittingen teruggegeven. De volgende bezitters waren de stadhouders Willem II en Willem III. Na de strijd om de erfenis van Willem III kwam Antwerpen in 1732 in het bezit van Willem IV en daarna zijn zoon Willem V van Oranje-Nassau. Bij de bezetting van de Oostenrijkse Nederlanden door Frankrijk in 1794 verloren de Oranje-Nassaus het burggraafschap definitief.

Voor achtergrond informatie lees het volgende artikel in De Nieuwe Media in de volgende link, waarin daarover onder meer letterlijk het volgende staat geschreven:

HEEFT NAPOLEON BONAPARTE DE OORLOG GEWONNEN? DE 'OPENBARING' IS NABIJ!

12-08-2024

GAAT DE EUROPESE UNIE AL DANSEND TEN ONDER?

Voor meer achtergrond informatie lees het volgende artikel in De Nieuwe Media in de volgende link, waarin daarover onder meer letterlijk het volgende staat geschreven:

BELGIË IS VANAF HET VERDRAG VAN LONDEN VAN 19 APRIL 1839 EEN INTERNATIONAAL ERKENDE SOEVEREINE EENHEIDSSTAAT MET VASTGELEGDE GRENZEN

13-08-2024

Wat hebben de Europese Unie (Ursula von der Leyen) en de NAVO (Mark Rutte) in de soevereine eenheidsstaat België te zoeken?

DE 'OPENBARING' IS NABIJ!

Voor meer achtergrond informatie lees het volgende artikel in De Nieuwe Media in de volgende link, waarin daarover onder meer letterlijk het volgende staat geschreven:

BREAKING NEWS: LEES IN DIT ARTIKEL OVER DE GEVOLGEN VAN DE OPHEFFING VAN DE "VERENIGDE NATIES" BIJ DE "MARIA TEN-HEMELOPNEMING" VAN 15 AUGUSTUS 2024

18-08-2024

ALLE 193 LANDEN VAN DE VERENIGDE NATIES ZIJN OP GROND VAN HET VERDRAG VAN LONDEN VAN 19 APRIL 1839 "GRONDWETTELIJK VERPLICHT" OM DE DEUREN VAN DE VERENIGDE NATIES IN 'NEW YORK', 'GENÈVE', 'WENEN' EN 'NAIROBI' TE SLUITEN EN TE VERZEGELEN.

Voor meer achtergrond informatie lees het volgende artikel in De Nieuwe Media in de volgende link, waarin daarover onder meer letterlijk het volgende staat geschreven:

OOST-CONGO: DE VRESELIJKE OORLOG WAAR HET WESTEN ZIJN OGEN VOOR SLUIT!

24-08-2024

Voor meer achtergrond informatie lees het volgende artikel in De Nieuwe Media in de volgende link, waarin daarover onder meer letterlijk het volgende staat geschreven:

VAN SHINKOLOBWE TOT HIROSHIMA: DE WEG VAN HET CONGOLESE URANIUM

25-08-2024

Niet de Verenigde Staten maar België is verantwoordelijk voor de atoombomaanvallen op Hiroshima en Nagasaki in Japan waarbij circa 250.000 mensen om het leven kwamen en later van de straling nog enige honderdduizenden mensen zijn omgekomen.

GESCHRIFT DER OPENBARING

Dit artikel gaat een Goddelijke aardverschuiving geven in de gehele wereld.

Het gevolg daarvan is een "Domme Interventie" van voormalig Belgisch liberaal premier Guy Verhofstadt om vanuit de Europese Unie vanuit Oekraine een oorlog te beginnen tegen Rusland.

Voor meer achtergrond informatie lees het volgende artikel in De Nieuwe Media in de volgende link, waarin daarover onder meer letterlijk het volgende staat geschreven:

"HEEFT DE GESCHIEDENIS JE NIETS GELEERD?"

24-08-2024

Analyse - Johan Depoortere, Salon van Sisyphus - De Oorlog Teveel

Gaat Urbanus de Wereld redden?

Urbanus had dit alles al in 2015 met zijn songtekst "de wereld is om zeep" voorzien, waarin hij zijn neus heeft aangeboden om daarmee nog enkele mensen te redden (zie foto). Het kan dan ook niet anders zijn dat Urbanus als "visionair" een goede neus heeft om in de toekomst te denken en te kijken. Het is dan ook van groot belang dat Urbanusvanuit onze nieuwe voorzitter Sammy Mahdi (zie foto) een kopie van dit GESCHRIFT DER OPENBARING krijgt toegestuurd met de vraag om met de hulp van "Jezus Christus" en "Allah" een "vervolg song" uit te brengen met bijvoorbeeld de tekst "de wereld wordt op het nippertje gered". Daarmee wordt dan tevens het grote publiek bereikt, wat nodig is om de wereld te redden.

Voor meer achtergrond informatie lees het volgende artikel in De Nieuwe Media in de volgende link, waarin daarover onder meer letterlijk het volgende staat geschreven:

URBANUS-VISIONAIR, DIE MET ZIJN NEUS OP HET NIPPERTJE DE WERELD REDT, IS EEN HELLS ANGEL

24-08-2024

De wereld is om zeep!

In de Katholieke Kerk is Maria-Tenhemelopneming een hoogfeest en wordt steeds op 15 augustus gevierd. In veel katholieke en *orthodoxe landen, waaronder België, *Cyprus, Frankrijk, *Griekenland, Italië, Kroatië, Liechtenstein, Litouwen, Luxemburg, Malta, Oostenrijk, Polen, Portugal, *Roemenië, Slovenië, Spanje, gedeeltelijk in Duitsland (in Saarland en gedeeltes van Beieren) en in verschillende kantons van Zwitserland is het een wettelijke feestdag (https://nl.wikipedia.org/wiki/Maria-Tenhemelopneming).

Het in de volksmond gebruikte "Maria Hemelvaart" is volgens het katholieke geloof niet correct omdat Maria niet zelf ten hemel opsteeg maar door God in de hemel werd opgenomen. In Italië wordt de Ferragosto wel gezien als de belangrijkste feestdag van het jaar. Het is een combinatie van het al in de Romeinse tijd bestaande oogstfeest en de christelijke viering van Maria-Tenhemelopneming.

(Het nooit bestaande Nederland is vanaf 1967 van God los geraakt). In Nederland is Maria-Tenhemelopneming geen nationale vrije dag, maar wel een verplichte feestdag in de Katholieke Kerk. In 1967 verplaatsten de Nederlandse bisschoppen (na ontheffing van paus Paulus VI om Maria-Tenhemelopneming als zondag te beschouwen), de verplichte feestdag naar de eerstvolgende zondag na 15 augustus. Voorheen was Maria-Tenhemelopneming een vrije dag die op de dag zelf werd gevierd. Sinds de verplaatsing werd 15 augustus niet meer als vrije dag gevierd.

Op 15 augustus 2024, de dag dat Maria door God in de Hemel werd opgenomen, krijgt DE AARDSE WERELD de GODDELIJKE BOODSCHAP dat de 'Verenigde Naties" zichzelf hebben opgeheven.

ALLE 193 LANDEN VAN DE VERENIGDE NATIES ZIJN OP GROND VAN HET VERDRAG VAN LONDEN VAN 19 APRIL 1839 "GRONDWETTELIJK VERPLICHT" OM DE DEUREN VAN DE VERTENIGDE NATIES IN 'NEW YORK', 'GENÈVE', 'WENEN' EN 'NAIROBI' TE SLUITEN EN TE VERZEGELEN

Vanuit België worden alle 193 landen van de Verenigde Naties bevrijd.

De vlag van België is gebaseerd op de kleuren van het wapen van de hertog van Brabant: zwart, geel en rood. Het nationaal volkslied staat in België bekend als De of La Brabançonne.

De sleutel van Vrijheid, Recht en Wereldvrede ligt bij de Heilige Drie eenheid.

Beluister het Belgisch Volkslied

De sleutel van Vrijheid, Recht en Wereldvrede ligt bij de Heilige Drie eenheid.

Het mysterie van de Drie-eenheid

(https://geloofjij.nl/het-geloof/begrippen/heilige-drie-eenheid/)

De grote christelijke kerken geloven in God, die Vader is, die Zoon is en die Heilige Geest is. God heeft zo drie namen en is toch één God. Deze drie namen staan voor drie zelfstandige personen of persoonlijkheden en toch blijft God één. De Vader is God, de Zoon is God en de Heilige Geest is God. Dit mysterie van het geloof dat God één is, maar in zichzelf drie personen is, noemen we het mysterie van de heilige Drie-eenheid, ook wel Drievuldigheid genoemd. Dit geloof is zo oud als de Kerk, maar is niet meteen zo onder woorden gebracht.

Het begint bij de verrijzenis van Christus. Als Jezus aan de apostel Thomas verschijnt, antwoordt de apostel Thomas met de woorden: "Mijn Heer en mijn God (Johannes 20, 28). God werd door de Joden heel vaak 'Heer' genoemd. Ook Jezus werd 'Heer' genoemd. Nu koppelt Thomas deze twee aan elkaar. Hij noemt Jezus "Mijn Heer en mijn God". Jezus is net zozeer God als zijn hemelse Vader God is.

De Geest van God zien we al in het scheppingsverhaal (Genesis 1,1-2). De Geest is er dus al voordat God met de schepping begint. Maar voor de schepping was er nog niets, alleen God bestond. De bijbel spreekt hier dus over de eigen Geest van God. Gods Geest werkt door de profeten en wanneer de Heilige Geest in de Kerk wonderen bewerkt, ervaren de leerlingen dat God Zelf door zijn Geest met hen meewerkt. De Heilige Geest is helemaal de Geest van de Vader en van de Zoon. De Heilige Geest wordt ook Kracht van de Allerhoogste genoemd door de engel Gabriël als hij aan Maria de geboorte van Jezus aankondigt. Later zal Jezus nog zeggen: "God is Geest" (Johannes 4, 24).

In de liturgie van de eerste Christenen wordt de Heilige Drie-eenheid voortdurend genoemd door de Drie steeds samen te noemen. Zo bestond het woord drie-eenheid nog niet, maar geloofden de Christenen wel zo in God. Dat zien we bij het Doopsel. Volgens het evangelie van Mattheus waren de laatste woorden die Christus vóór zijn hemelvaart tot zijn apostelen sprak:

"Ga dus en maak alle volkeren tot mijn leerlingen en doopt hen in naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest" (Mt. 28, 19).

Dit geloof staat in de eerste eeuwen als een huis. Pas als er mensen opstaan die om allerlei politieke en ideologische belangen twijfel zaaien over de vraag of Jezus God is en of de heilige Geest God is, komen de kerkelijke leiders bij elkaar om dit eens en voor al vast te leggen. Een belangrijke naam daarin is die van bisschop Athanasius. Hij stelde dat de Zoon geheel gelijkwaardig was aan de Vader. In de uitspraken van het Concilie van Nicea (325) werd die gelijkwaardigheid vastgelegd. Op het Concilie van Constantinopel I in 381 werd de Heilige Geest aan deze goddelijke gelijkwaardigheid toegevoegd. Definitief werd de leer van de Drie-eenheid vastgesteld op het Concilie van Chalcedon in het jaar 451.

Mysterie

De Kerk heeft er dus lang over gedaan om dit geloofspunt goed onder woorden te brengen en vast te leggen en vast te houden. Het is een echt geloofspunt omdat het niet iets is dat je beredeneert. Het is niet bedacht, het is niet een slimme constructie, het is een inzicht van het geloof dat God één is, maar ook drie. Dat inzicht is groter dan ons verstand, zoals ook God zelf te groot is voor ons verstand. Maar er over nadenken levert ons wel heel verrijkende inzichten.

Andere religies

Jodendom

Het Christendom is voortgekomen uit het Jodendom. Jezus van Nazareth werd door zijn leerlingen erkend als de Messias. Messias betekent in het Nederlands 'Gezalfde'. In het Grieks is dit 'Χριστός'. In het Latijn 'Christus'. De Joden geloven in één God, die Schepper en Heer is. Gods Naam wordt met vier letters geschreven: JHWH (Hebreeuws יהוה). Uit eerbied wordt die naam doorgaans niet uitgesproken, dan zegt men eenvoudig 'God' of 'Heer'.

Een deel van de Joodse bevolking erkende Jezus na zijn verrijzenis als de Messias, zij behoorden bij het Joodse deel van de Christenen in de eerste eeuwen. Een ander deel van het Joodse Volk erkende Jezus niet als Messias. Zij hebben daarom Jezus ook niet als Zoon van God erkend. Zo is het nog steeds. het Jodendom kent dan ook geen begrip als Drie-eenheid. Kort gezegd: God is één, God is geestelijk, God kan geen zoon hebben.

Islam

De Islam is ontstaan op de prediking van Mohammed (570-632). Traditioneel wordt gesteld dat het heilige boek van de Islam, de Koran, door de engel Gabriel aan Mohammed is gedicteerd. Andere tradities en historische studies maken het zeer waarschijnlijk dat de teksten pas na de dood van Mohammed zijn verzameld en opgeschreven. In de Koran komen veel fragmenten terug uit zowel de Joodse Torah als uit het Evangelie. Ook zijn er teksten die uit andere christelijke tradities zijn overgenomen. De Koran neemt het Joodse Godsbegrip over en wijst het idee van Gods Drie-eenheid af. Er is vanaf het begin ook een verkeerd idee over de Christelijke Drie-eenheid in de Koran geslopen, omdat daar wordt gesproken over Allah, Jezus en Maria. In de Christelijke theologie heeft Maria nooit bij de Drie-eenheid gehoord. Klaarblijkelijk is de schrijver van deze verzen niet te rade gegaan bij een groot christelijk theoloog maar bij christelijke stromingen of bij tegenstanders van het christendom in die tijd, die een karikatuur van het christelijk geloof gaven.

Boeddhisme

Trikaya is Sanskriet voor drie lichamen. In het Mahayana-boeddhisme is dit een centraal begrip. Het concept is al bekend in de eerste eeuw voor Christus. Het begrip Trikaya lijkt enigszins op het begrip Drie-eenheid in het christendom.

Hindoeïsme

Trimurti is de benaming voor de drie belangrijkste aspecten van Ishvara of God in het hindoeïsme. Ze wordt ook wel aangeduid als de hindoeïstische Drie-eenheid. Ze wordt gevormd door Brahma, Vishnoe en Devo Maheshvara (Shiva).

Egypte

In de Egyptische mythologie was de godentriade erg populair. Verschillende steden hadden een triade, zoals: Thebe, Elephantine, Heliopolis en Kom Ombo. Dit is niet hetzelfde als het christelijke idee over de Drie-eenheid, omdat het om drie goden ging die samen een bepaald soort eenheid vormden.

Voor de "Wereldwijde Oplossing" lees in De Nieuwe Media de volgende drie artikelen:

De Belg die de atoombom aan de Amerikanen verkocht: 'Door één amateur-diplomaat is België in volle Koude Oorlog beland'

26 augustus 2024

77 jaar geleden gooide de Amerikaanse luchtmacht de eerste atoombom op de Japanse stad Hiroshima. Drie dagen later was Nagasaki aan de beurt. Zo'n driehonderdduizend mensen zouden uiteindelijk sterven door de verwoestende kracht van het nieuwe oorlogstuig, dat nooit zou zijn gemaakt zonder de hulp van een Belg: Edgar Sengier. Die leverde in zijn dooie eentje het Congolese uranium voor de bom. 'Hij was een zakenman: hij wilde zijn business laten draaien en winst maken.'

VIKTOR ORBAN IN HISTORISCHE SPEECH: "ER IS EEN NIEUWE WERELD OP KOMST"

TRUMP: "OP EEN DAG WORDEN DE MEDIA ECHTE MEDIA IN PLAATS VAN NEP MEDIA EN DAN ZUL JE EEN ECHT VERSCHIL ZIEN IN HET LAND"

DE "VERENIGDE NATIES" HEBBEN MET DE REGISTRATIE OP 25 APRIL 1947 VAN DE OP 14 JUNI 1940 TE LONDEN GESLOTEN FINANCIËLE OVEREENKOMST VAN HET 'NOOIT BESTAANDE NEDERLAND' MET HET 'VERENIGD KONINKRIJK' BIJ DE "MARIA TEN-HEMELOPNEMING" VAN 15 AUGUSTUS 2024 ZICHZELF OPGEHEVEN.

ALLE 193 LANDEN VAN DE VERENIGDE NATIES ZIJN OP GROND VAN HET VERDRAG VAN LONDEN VAN 19 APRIL 1839 "GRONDWETTELIJK VERPLICHT" OM DE DEUREN VAN DE VERENIGDE NATIES IN 'NEW YORK', 'GENÈVE', 'WENEN' EN 'NAIROBI' TE SLUITEN EN TE VERZEGELEN.

Voor historische, grondwettelijke en constitutionele onderbouw lees hieronder:

Voor "Het Oordeel van God" lees in De Nieuwe Media het volgende artikel:

DRIE ENGELEN KONDIGEN HET OORDEEL AAN VAN GOD

25-08-2024

Aflevering 34 gaat over 'drie engelen die het oordeel aankondigen'.

Deze aflevering neemt ons mee in een visioen.

Aflevering 34: Drie engelen kondigen het oordeel aan!

Heeft U de vierendertigste aflevering al gezien?

Kenneth Johannes gaat vers voor vers door het Bijbelboek Openbaring heen.

Aflevering 34 gaat over 'drie engelen die het oordeel aankondigen'. Deze aflevering neemt ons mee in een visioen. Wat nu in de verzen 6-20 volgt, gaat in tijd vooraf aan de verzen 1-5. In de verzen 1-5 zagen we een tafereel van na de grote verdrukking. Nu keren we terug naar de tijd van de grote verdrukking.

Verschillende taferelen van die tijd passeren in de rest van dit hoofdstuk de revue. Aan die taferelen zijn in totaal zes engelen verbonden. De laatste engel die u bent tegengekomen, was de zevende en laatste bazuinengel (Openb. 11:15). De eerste engel is hier geen nieuwe bazuinengel, maar de eerste van een nieuwe groep engelen. Het gaat hier in ieder geval over een drietal engelen, die elk een aspect van het oordeel van God belichten (vs. 6-7,8,9-12). Behandelde verzen: Openb. 14:6-13.

https://jezuskomtspoedig.nl/

OOST-CONGO: DE VRESELIJKE OORLOG WAAR HET WESTEN ZIJN OGEN VOOR SLUIT!

Alle oorlogen vanaf 19 april 1839 tot op heden (waaronder ook de Oekraïne Oorlog) zijn vanuit België veroorzaakt, omdat België al maar liefst 185 jaar lang geen uitvoering heeft gegeven aan het internationaal erkende Verdrag van Londen van 19 april 1839, waartoe België Grondwettelijk verplicht was en nog steeds retroactief (vanaf 19 april 1839) Grondwettelijk verplicht is. Wat daarvan de gevolgen zijn voor alle landen in de wereld kunt u hieronder lezen.

De oplossing van alle problemen stond geschreven in de Ster van Bethlehem wat U kunt lezen onder deze beroemdste wereldster

28 augustus 2024

Met in achtneming van bovengenoemde feiten ligt het voor de hand dat partijvoorzitter Tom Van Grieken (zie foto) van het Vlaams Belang zich niet nog langer laat terroriseren met het in 1989 door onder meer bovengenoemde drie politieke partijen ingestelde "ongrondwettig" Cordon sanitaire en als politieke partij die evenveel zetels heeft als de N-VA gaat beginnen met de vorming van een Vlaamse regering, dat bestaat uit de volgende politieke partijen Vlaams Belang, cd&v, PVDA en Groen waarmee een meerderheid van stemmen (31+16+9+9 = 65 zetels) wordt behaald. De politieke partij cd&v (waarvan A.M.L. van Rooij stemgerechtigd lid is), die als christelijke partij de tien geboden van God heeft na te leven, is niet alleen vanuit hun afgelegde de "Grondwettelijke eed", het op 19 april 1839 gesloten Verdrag van Londen en het politieke testament van 25 januari 1944 van koning Leopold III, daartoe verplicht, maar als christelijke partij ook vanuit de tien geboden van God. Nadat de politieke partijen Vlaams Belang, cd&v, PVDA en Groen een nieuwe Vlaamse regering hebben gevormd, kan worden gewerkt aan de opheffing van deze nieuw gevormde Vlaamse regering om terug te keren naar een Unitaire Soevereine staat, waartoe België op grond van het op19 april 1839 gesloten Verdrag van Londen en het politieke testament van 25 januari 1944 van koning Leopold III Grondwettelijk verplicht is, waarna kan worden gewerkt aan een nieuwe wereld met unitaire soevereine landen, met in al die landen dezelfde Belgische Grondwet, zoals die op 7 februari 1831 van kracht is geworden. Daarna kan worden gebouwd aan een nieuwe wereld zonder oorlog, waarin onze kinderen en kleinkinderen ook nog een menswaardig leven kunnen hebben.

ONZE NIEUWSTE ARTIKELEN