Beste Alberto,

Het is ondertussen iets meer dan een maand geleden dat je mij in je tv-programma, "Undercover Nederland", hebt neergezet als een kwakzalver, en erger nog: als iemand mensen in gevaar brengt. Eerst kon ik daar goed mee omgaan, en pas later kwamen de emoties – ik was eigenlijk in shock. Nu ben ik terug rustig, en kan ik deze brief schrijven.

De shock kwam vooral door de pertinente oneerlijkheid waarmee je mij hebt bejegend. Je kwam met een undercover camera, en na het gesprek met je terminale vriend die ik zo goed mogelijk heb proberen te helpen, overviel je mij op straat. Dat deed je zo brutaal mogelijk met de bedoeling om mij uit evenwicht te brengen.

Gelukkig leef ik in vrede met mezelf, en kan ik veel hebben. Maar achteraf bekeken was je werkwijze eigenlijk een slinkse aanranding van mijn eerbaarheid. Ik moet al teruggaan naar mijn jeugd om zo'n ernstig geval van psychologisch misbruik te kunnen vinden. Deze brief dient om mijn plaats als mens terug in te nemen.

Laat ons het eerst eens hebben over je aanval op de Germaanse Geneeskunde. Ondanks je mooie werk in het verleden, zoals het ontmaskeren van oplichters en pedofielen, sla je daarover de plank volledig mis. Je hebt informatie van het internet geplukt zonder ook maar enige studie achteraf. Je wilde me confronteren, maar wist niet waar je het over had.

Zo denk je blijkbaar nog steeds dat kanker een ziekte is. Je begrijpt niet dat het een manier is van het lichaam om biologische schokken te verwerken. Dat gebeurt via wat Dr. Hamer een "Zinvol Biologisch Speciaalprogramma" (ZBS) noemde, dat bestaat uit twee fasen: de conflictactieve fase, waarin de schok geabsorbeerd wordt, en de herstelfase.

In die eerste fase voel je weinig. Je bent vooral mentaal bezig met het proberen te verstaan wat er gebeurd is. Maar je lichaam werkt wel: het past de weefsels aan, zodat je beter met de schok kunt omgaan. Voor de endodermale en oudmesodermale weefsels betekent dat extra weefsel, voor de nieuwmesodermale en de ectodermale net minder weefsel.

Eens de schok een plaats heeft gekregen – vandaar dat spreken met de patiënt van groot belang is – keert het programma zich om. Endodermale en oudmesodermale "tumoren" (ik spreek liever van "hulpweefsels") worden weggehaald, en het tekort aan ectodermale en nieuwmesodermale weefsels wordt weer aangevuld.

Dat gebeurt altijd onder begeleiding van inflammatie (ontsteking) die als enige doel heeft om de lichaamseigen bacteriën, die normaal gezien slapen, te activeren voor die speciale taak. Eens hun werk gedaan is – eens de weefsels dus teruggezet zijn in hun oorspronkelijke staat, van voor de schok – komt er nog een epicrisis, en dan is het programma afgelopen.

Bij deze mijn vraag: had je daar enig idee van voor je bij mij op straat verbaal aanviel? Ik denk van niet: een gesprek over wat wérkelijke medische wetenschap interesseert jou niet. De sensatie opzoeken en selectieve verontwaardiging creëren bij uw publiek, daar ging het om. Hoe goedkoop. Hoe journalistiek onwaardig.

Ben je er eigenlijk wel van op de hoogte dat Dr. Hamer in Oostenrijk 6500 kankerpatiënten heeft behandeld, waarvan er vijf jaar later nog 6000 in leven waren? En heb je zelf al eens onderzoek verricht naar de extreem lage genezingskansen van chemotherapie? Die liggen op een luttele 2 %! Twee procent! En daar maak je dan geen reportage van?

Het is schrijnend, zeker omdat je eigen vriend, naar eigen zeggen toch, door de reguliere geneeskunde uitbehandeld was en in de steek gelaten. Hij had inderdaad van die chemo gehad, voor wat men foutief nog steeds "longkanker" noemt, maar voor wat dus eigenlijk de herstelfase is van een angstconflict. Ik wist dat voor hij een woord had gezegd.

Hoe dat mogelijk is? Omdat elk orgaan reageert op een bepaalde schok. De luchtwegen reageren op angst, en angst kan in verschillende gradaties bestaan: van een zeer lichte schrikangst (met een snotneus als herstelfase) tot een diepe doodsangst (met long-"kanker" als herstelfase).

Zodoende wist ik al, nog voor je vriend ook maar een woord gezegd had, dat het ging over een angst rond de dood die hij ergens opgelopen had. En wat bleek gedurende het gesprek? Dat hij enige tijd geleden overvallen werd door een grote angst, met name om zijn vrouw achter te laten met een levensbedreigende blindedarmontsteking.

Gelukkig heeft het zelfgenezend vermogen van zijn vrouw (en vooral: de kunst om niet te panikeren) haar kunnen redden. Mijn diagnose was dus 100 % juist, en je vriend werd er heel emotioneel van. Dat betekent dat ik dingen in hem losgemaakt heb, die, mits verdere begeleiding, zouden kunnen leiden tot zijn herstel.

Als hij tenminste al niet teveel vergiftigd is door de "chemo-therapie", die geen therapie is. Brecht Arnaert, bijvoorbeeld, spreekt consistent van "toxo-tortuur". Hij heeft daar volledig gelijk in. Wist je dat de eerste chemotherapieën ontworpen werden op basis van dezelfde chemische troep die in mosterdgas zit?

Het is letterlijk dodelijk. Mensen sterven niet aan kanker – ze sterven aan de behandeling. En aan hun eigen onwetendheid. Dat is dus wat ik bijbreng aan mensen: de 5 Biologische Wetten van Dr. Hamer. Ik verkoop geen zalfjes en geen pillen, geen "behandelingen" en al helemaal geen "therapie". De beste therapie is een goed, herkaderend gesprek.

Laten we opnieuw jouw vriend als voorbeeld nemen. Tijdens ons gesprek zat hij in een slachtofferrol vanwege zijn situatie. Dit is hoe mensen meestal bij me binnenkomen: ze hebben een diagnose gekregen, van een zogezegde al-wetende dokter, en een prognose, over hoeveel kans ze maken om "het" nog op een menselijke manier te overleven.

Dat, op zich, is al onmenselijk, en levensgevaarlijk, want die uitspraken kunnen een schok veroorzaken. Dat heet "de diagnoseschok", wat op zich al voldoende is om ZBS'sen in gang te zetten. Is daar enige aandacht voor in de opleiding van artsen? Ik dacht het niet. Het verste waar ze komen is dat er "psycho-somatische" effecten bestaan. Tja.

En dat terwijl het zo cruciaal is voor de patiënt dat hij of zij zich niét ziet als een slachtoffer, maar als iemand die door het Leven zelf geholpen wordt. Alleen begrijpen de mensen vaak de signalen van het lichaam niet, omdat ze jarenlang zijn geïndoctrineerd door de media, die finaal in handen is van het grote geld. Het slachtofferschap IS de ziekte.

Als begeleider zie ik het dus als mijn taak om de gedachten van mensen zo te herkaderen dat ze de oorzaak van hun symptomen ZIEN: ze zijn in heling gegaan nadat een biologisch conflict zich heeft opgelost. Wat ik doe is hen helpen de reden van dat biologisch conflict te achterhalen. Nogmaals: ik verkoop geen chemische troep. Ik geef inzicht, meer niet.

Het gaat dus over bewustzijn, en ook ik heb daar blijkbaar nog lessen in te leren. Achteraf bekeken had ik eigenlijk door kunnen hebben dat je vriend-patiënt (als ie al een patiënt is?) in feite niet pluis was. Zo verbaasde het mij dat hij zo weinig tijd had voor het consult. In feite zaten die twee collega's van je daar gewoon om uitspraken uit te lokken.

Welnu, ik heb geen enkele uitspraak gedaan waar ik niet trots op ben, incluis diegene die jullie gebruikt hebben in de uitzending. Zo heb ik inderdaad gezegd dat een extra scan in het ziekenhuis gaan doen misschien niet zo'n goed idee is, omdat die wellicht alleen maar meer angst zou veroorzaken. En ik blijf daar achter staan.

Zo'n scan, namelijk, is een handig hulpmiddel, tenminste als je weet waar je naar kijkt. Zo bekijk ik soms MRI-hersenscans om beter de Hamerse Haard te kunnen lokaliseren. Maar ze zijn in feite niet nodig voor een diagnose, en zelfs contraproductief als de patiënt niet de juiste informatie heeft over waar hij zit in het verloop van het ZBS.

Dat was het hele verhaal, maar door jou werd die uitspraak dan uit zijn context gerukt en gebruikt om het zo voor te stellen dat ik mensen bij de reguliere geneeskunde wilde weg houden. Geenszins. Trouwens: de passages waarin ik benadrukte dat we artsen nodig hebben en dat zij hun werk héél vaak met hun hart doen, heb je er ook volledig uitgeknipt.

Over ethiek gaan we het niet eens hebben. Ik kan je maar onethisch gedrag aanwrijven als je weet waar je het over hebt. Maar je weet niets. Je weet niet dat een scan, zonder kennis over wat kanker is, gewoonweg tot nog meer schokken kan leiden, en dus tot de activatie van nieuwe speciaalprogramma's, die dan ook weer symptomen gaan veroorzaken.

En mij dan een kwakzalver noemen? De definitie daarvan is heel eenvoudig: "Iemand die symptomen bestrijdt, zonder de oorzaak aan te pakken." Maar ik ging wel récht naar de oorzaak: de recent verwerkte angst rond zijn vrouw. Je vriend werd er emotioneel van, wat bijna altijd zo is, bij mensen die in herstel gaan.

Maar dat interesseerde jou dus niet. Je had ergens dat de Germaanse Geneeskunde veel kwakzalvers aantrekt – wat ook waar is – maar je had je niet ingelezen in wat die filosofie wél kan betekenen. Nogmaals: 6000 van de 6500 zogezegd "terminale" patiënten, zoals jouw vriend, heeft Dr. Hamer terug naar gezondheid geleid.

Denk je dat dat kan als de Germaanse Geneeskunde werkelijk kwakzalverij is? Natuurlijk niet. Het is dan ook géén subjectief geloof, maar gebaseerd op objectieve vaststellingen. De input van een conflict – hoe een schok ervaren wordt – is subjectief, maar het verdere verloop van het schokabsorptie en weefselterugzetting is 100 % reproduceerbaar.

Dat brengt me bij de moderne geneeskunde, die foutief steeds maar weer de "klassieke" geneeskunde wordt genoemd. Aangezien die in wezen volledig steunt op farmacologisch onderzoek, en bijna geen enkel onderzoek in die sfeer reproduceerbaar is – correlaties worden aanzien voor causaliteit – is dit géén wetenschap, maar statistische ideologie.

Klassieke geneeskunde – wérkelijk klassieke geneeskunde – houdt zich namelijk maar weinig bezig met het lichaam, en al helemaal niet met medicijnen. Mocht je Plato gelezen hebben, dan zou je weten dat medicijnen enkel aan slaven werden gegeven, zodat ze snel verder konden werken. Aan vrije mannen werd gevraagd wat hen zo geschokt had.

Wat Dr. Hamer dus gedaan heeft, is niets meer en niets minder dan een herontdekking van de wérkelijk klassieke geneeskunde, dit keer gesubstantieerd met onnoemelijk veel empirische data. Enkel fundamentele onwil kan deze resultaten negeren. En dat gebeurt inderdaad tot op de dag van vandaag: er is teveel geld mee gemoeid!

Want mag ik je een spiegel voorhouden, als het daarover gaat? Je insinueert dat ik dit voor het geld doe, terwijl je de miljarden en miljarden aan geld negeert die jaarlijks aan pillen en toxotortuur verhandeld worden. Maar dan is het teveel dat ik 75 EUR zou vragen voor een consult waarin een patiënt vervelt tot een actief beheerder van zijn eigen gezondheid?

De branie! Ik vraag 75 euro voor een consult, ja, en onafhankelijk van hoe lang die duurt. Soms is het conflict in een uur blootgelegd, maar soms, bij complexe geschiedenissen, duurt het wel drie uur. Dat maakt mij niet uit. Elke mens die bij mij komt zie ik als een geheel, en als ik met hen in gesprek ga, dan telt tijd niet.

Mijn beloning is dan ook niet geld. Mijn beloning is iemand bij mij zien vertrekken met een scherpe blik, in schril contrast met de verwarde en wanhopige blik waarmee ze vaak bij mij binnenkomen. Ik slaap in, na mijn gebed, met een goed gevoel over het feit dat men nu tenminste een geïnformeerd zicht heeft, en zélf kan beslissen hoe men verder gaat.

Dus: geld voorstellen als mijn drijfveer? Het is wellicht een projectie van jouw kant. Jij en je vriend kwamen aanrijden in een dure grote auto. Ikzelf leef heel bescheiden, in een huis dat ik met mijn eigen handen gebouwd heb. Ik ga niet uit, eet weinig, en doe vooral yoga. Rijk is niet diegene die veel geld heeft, maar diegene die niet veel geld nodig heeft.

Wat er jou dus bezielde om mij zo aan te vallen, terwijl de ware kwakzalvers vrijuit gaan: het zal wel een raadsel blijven. Maar over Big Pharma, die voor elk "ziekte-symptoom" (in wezen: herstel-signaal) wel een pilletje op de markt heeft, zwijg je in alle talen. Jaarlijks wordt miljarden verdiend aan producten die mensen niét gezond maken, maar net ziek.

Ten overvloede: heb je daar al eens een reportage over gemaakt in de twintig jaar dat je als journalist bezig bent? Ik dacht het niet. "Undercover in Nederland" is sinds 2005 op de buis, en zelf ben (nee: was) ik een fan. Maar nog nooit heb je ook maar één opmerking gemaakt over de duizenden mensen die jaarlijks gedood worden door chemo.

Hoe voel je je daarbij, Alberto? Dat moet toch op je geweten wegen? Of heb je er geen? Dat kan natuurlijk ook, want mocht je nog dieper gestudeerd hebben in de Germaanse Geneeskunde, dan zou je ook weten dat Dr. Hamer er nog een hele psychiatrische leer op nahield: de schizofrene constellaties. Bij mij kan je een gratis diagnose krijgen.

Als je die uitgereikte hand aanneemt, dan zie ik veel mogelijk. Dan zouden we bijvoorbeeld samen reportages kunnen maken. Ten eerste natuurlijk over het leven en werk van Dr. Hamer, die ontdekte hoe de vork aan de steel zat, maar die door de machten achter de schermen opgejaagd werd, gebroodroofd werd, ja zelfs opgesloten werd zonder proces.

Dat alleen al levert enorme kijkcijfers op!

Vervolgens kunnen we een hele resem charlatans aan de schandpaal nagelen. Het liefst begin ik met John Franklin Enders. Die zogezegde "autoriteit" in de virologie, namelijk, is een eersteklas bedrieger. Ik bezit bronmateriaal dat aantoont dat Enders geen controle-experimenten heeft uitgevoerd. Wil je die beelden, Alberto? Of interesseert het je niet?

Die niet-bestaande controle-experimenten zijn namelijk cruciaal. Er zonder is Ender's hele "ontdekking" van het polio-virus géén wetenschap te noemen. Je kunt namelijk pas van een causale relatie spreken als je in een controle-experiment de factor die je verdenkt van oorzakelijkheid wegneemt en dan vergelijkt met de situatie waarin die factor er wel is.

Dat deed Enders niet.
Charlatan eerste klas dus.

Dan zouden we een vervolg kunnen maken, over een zo mogelijks nog grotere charlatan: Luc Montagnier, die zogezegd het HIV-virus isoleerde, maar op camera zelf toegaf (!!!) dat hij het virus nooit heeft geïsoleerd. Dat is toch goud waard, Alberto? Ik heb die beelden liggen: we zouden ze gewoon moeten knippen en plakken.

Ben je voorts ook bekend met het werk van Kaufman, Thomas S. Cowen, Stefan Lanka, en bij ons ook met Brecht Arnaert, die in zijn reeks "Gezondheid, een andere hypothese" aantoonde dat het eerste wat men doet wanneer men het staal isoleert waarin dan het virus zou zitten, het vermengen van dat staal is met ander genetisch materiaal?

Isoleren wordt dus … vermengen.
De perversie, geïllustreerd.
Ik sluit af, want deze brief is al heel lang. Maar je hebt je hand gestoken in een bijennest, beste Alberto. Op zoek naar honing waar je niet voor gewerkt hebt, mag je nu steken langs alle kanten verwachten. Desalniettemin heb ik je vergeven voor de huisvredebreuk en de agressie die je op mij gepleegd hebt, en wil ik je helpen.

Eerherstel zou je bijvoorbeeld kunnen bekomen mij te helpen in het ontmaskeren van één van de grootste leugens die tegenwoordig rondtoeren, en dat is de verbinding tussen de fictieve wereld van de virussen, en de fictieve wereld van kanker-als-ziekte: met name het idee dat baarmoederhalskanker veroorzaakt wordt door het Human-Papilloma-Virus.

Als er één zaak is die mij erg raakt – en jouw andere, vrouwelijke collega was er blijkbaar ook heel erg mee begaan – dan is het dat jaarlijks honderdduizenden jonge meisjes het Gardasil-vaccin wordt aangesmeerd. Het aantal gevallen waarin die meisjes levenslange schade hebben opgelopen door dit vaccin is haast ontelbaar.

Maar er is geen nieuws over. De media zwijgt als vermoord, net zoals ze zoveel mogelijk zwijgt over de oversterfte van het Corona-vaccin, en zelfs over de rechtszaken die worden aangespannen tegen de farmareuzen. Als onderzoeksjournalist kan jij daar dus je steentje aan bijdragen: zet die bedriegers voor schut. In mij heb je een bondgenoot.

Ik sluit nu echt af.

Mijn intentie is niet om de waarde van de medische wetenschap te ondermijnen, maar om te benadrukken dat een holistische benadering, waarin zowel fysieke als psychische aspecten worden meegenomen, van essentieel belang is voor een effectieve genezing. En die holistische benadering begint bij de psyché, niet bij het lichaam!

Beste Alberto,

Ik wilde je vriend echt ondersteunen. Waarom was het zo moeilijk om een gesprek met mij te voeren? Ik had graag op jouw kritische opmerkingen gereageerd, maar je onderbrak me voortdurend en leek niet te willen luisteren. Weet je nog dat ik je om een handdruk vroeg? Helaas hebben de kijkers dat niet gezien, het is eruit geknipt.

Met andere woorden: vind je dit zelf niet laag bij de grond? Moet ik me werkelijk inbeelden dat jij geen geweten hebt? Ik geloof dat niet, want je zat echt in met je vriend. Ik hoop dat hij de moed mag vinden om het hele medische paradigma in twijfel te trekken. Alleen dan kan het misschien nog goedkomen. En als hij hulp nodig heeft, dan sta ik er.

In liefde en in vrede,
Maar met de puntjes op de i,

Daniël Derweduwen

Holistisch Therapeut