In de periode van 02-12-2024 tot 15-12-2024 geschreven en op 16-12-2024 geopenbaard.

Burgemeester Bart De Wever (NV-A) van Antwerpen heeft op 20 december 2024 en eerder al vanaf 2013 vanuit Fort Lillo en Fort Liefkenshoek in de Stad Antwerpen als poortwachter van Satan in Naam van Koning Filip der Belgen voor alle ruim 11,7 miljoen Belgen een Goddelijk ambtsmisdrijf gepleegd.

Door: Dienie Kars en Ad van Rooij

Burgemeester Bart de Wever (NV-A) van de Stad Antwerpen heeft op 20 december 2024 als formateur van de nieuw te vormen Belgische regering met voorzitter Bart de Wever van de politieke partij N-VA, voorzitter Georges-Louis Bouchez van de Liberale politieke partij MR, voorzitter Conner Rousseau van de Socialistische politieke partij VOORUIT, voorzitter Sammy Mahdi van de Christelijke politieke partij cd&v en voorzitter Maxime Prévot van de Christelijke politieke partij Les Engagés bij Koning Filip der Belgen, als erfelijk opvolger van zijn grootvader Koning Leopold III der Belgen, de volgende eed afgelegd.

'Ik zweer dat ik de Grondwet en de wetten van het Belgische volk zal naleven, 's Lands onafhankelijkheid handhaven en het grondgebied ongeschonden bewaren.'

Daarmee heeft burgemeester Bart de Wever (NV-A) van de Stad Antwerpen vanuit Fort Lillo en Fort Liefkenshoek in de Stad Antwerpen als poortwachter van Satan in Naam van Koning Filip der Belgen voor alle ruim 11,7 miljoen Belgen een Goddelijk ambtsmisdrijf gepleegd, waarvan Koning Filip der Belgen als erfelijk opvolger van zijn grootvader Koning Leopold III der Belgen persoonlijk de getuige is. Meineed wordt gepleegd wanneer een getuige opzettelijk niet de waarheid spreekt, nadat de eed of de belofte is afgelegd.

In België wordt meineed strafbaar gesteld in artikel 215-226 van het Strafwetboek. De strafmaat is mede afhankelijk van het soort zaak (strafrechtelijke zaak of burgerlijke zaak) en van de straf die de beschuldigde heeft gekregen ten gevolge van de valse getuigenis. Normaal is de straf op meineed in criminele zaken vijf tot tien jaar opsluiting. Dit kan oplopen tot twintig of dertig jaar als degene die veroordeeld is op basis van het valse getuigenis levenslang had gekregen. De door burgemeester Bart de Wever (NV-A) van de Stad Antwerpen vanuit Fort Lillo en Fort Liefkenshoek in de Stad Antwerpen als poortwachter van Satan in Naam van Koning Filip der Belgen voor alle ruim 11,7 miljoen Belgen gepleegde meineed is een in Naam van God gepleegd ambtsmisdrijf en heeft (na een sluipmoordende lijdensweg) op korte termijn de dood van alle 11,7 miljoen Belgen en vanuit het Koninkrijk der Belgen van alle acht miljard Wereldbewoners tot gevolg. De Strafmaat daarvoor is miljarden maal hoger dan 30 jaar wat in artikel 215-226 van het Belgisch Strafwetboek staat geschreven. De Strafmaat is dan ook aan God om daarover te beslissen.

Burgemeester Bart de Wever (NV-A) van de Stad Antwerpen heeft op 30 september 2024 als formateur van de nieuw te vormen Vlaamse regering met voorzitter Bart de Wever van de politieke partij N-VA, voorzitter Conner Rousseau van de Socialistische politieke partij VOORUIT en voorzitter Sammy Mahdi van de Christelijke politieke partij cd&v en voorzitter Maxime Prévot van de Christelijke politieke partij Les Engagés bij Koning Filip der Belgen, als erfelijk opvolger van zijn grootvader Koning Leopold III der Belgen, de volgende eed afgelegd.

'Ik zweer dat ik de Grondwet en de wetten van het Belgische volk zal naleven, 's Lands onafhankelijkheid handhaven en het grondgebied ongeschonden bewaren.'

Daarmee heeft burgemeester Bart de Wever (NV-A) van de Stad Antwerpen vanuit Fort Lillo en Fort Liefkenshoek in de Stad Antwerpen als poortwachter van Satan in Naam van Koning Filip der Belgen voor alle ruim 6,8 miljoen Vlamingen vanuit het ongrondwettig Vlaams Gewest en het ongrondwettig Brussels Hoofdstedelijk Gewest voor alle 11,7 miljoen Belgen een Goddelijk ambtsmisdrijf gepleegd, waarvan Koning Filip der Belgen als erfelijk opvolger van zijn grootvader Koning Leopold III der Belgen persoonlijk de getuige is. Meineed wordt gepleegd wanneer een getuige opzettelijk niet de waarheid spreekt, nadat de eed of de belofte is afgelegd.

1. Minister-president en minister van Economie, Industrie en Innovatie, Buitenlandse Zaken, Digitalisering en Facilitair Management: Matthias Diependaele (NV-A)
2. Viceminister-president en minister van Wonen, Energie en Klimaat, Jeugd en Toerisme: Melissa Depraetere (VOORUIT)
3. Viceminister-president en minister van Binnenlands bestuur, Samenleving, Integratie en Inburgering, Sociale economie, Steden- en Plattelandsbeleid en Zeevisserij: Hilde Crevits (cd&v)
4. Viceminister-president en minister van Financiën en Begroting, Erfgoed, de Vlaamse Rand en Dierenwelzijn: Ben Weyts (NV-A)
5. Minister van Onderwijs, Werk, Justitie en Handhaving: Zuhal Demir (NV-A)
6. Minister van Welzijn, Armoedebestrijding, Cultuur en Gelijke Kansen: Caroline Gennez (VOORUIT)
7. Minister van Landbouw en Omgeving: Jo Brouns (cd&v)
8. Minister van Mobiliteit, Openbare Werken en Sport: Annick De Ridder (NV-A)
9. Minister van Brussel en Media: Cieltje Van Achter (NV-A)

De volgende grondwettelijke eed afgelegd, waarvan het wettelijke bewijs in bijgevoegde hieronder ingelaste foto's en video wordt getoond.

Ik zweer getrouwheid aan de Koning, gehoorzaamheid aan de Grondwet en aan de wetten van het Belgische Volk.

V.l.n.r.: Ben Weyts (Viceminister-president en minister van Financiën en Begroting, Erfgoed, de Vlaamse Rand en Dierenwelzijn, NV-A), Cieltje Van Achter (Minister van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en Media, NV-A), Annick De Ridder (Minister van Mobiliteit, Openbare Werken en Sport, NV-A), Hilde Crevits (Viceminister-president en minister van Binnenlands bestuur, Samenleving, Integratie en Inburgering, Sociale economie, Steden- en Plattelandsbeleid en Zeevisserij, cd&v), Caroline Gennez (Minister van Welzijn, Armoedebestrijding, Cultuur en Gelijke Kansen, VOORUIT), Matthias Diependaele (Minister-president en minister van Economie, Industrie en Innovatie, Buitenlandse Zaken, Digitalisering en Facilitair Management, NV-A), Zuhal Demir (Minister van Onderwijs, Werk, Justitie en Handhaving minister-president, NV-A), Melissa Depraetere (Viceminister-president en minister van Wonen, Energie en Klimaat, Jeugd en Toerisme, VOORUIT) en Jo Brouns (Minister van Landbouw en Omgeving, cd&v)

In België wordt meineed strafbaar gesteld in artikel 215-226 van het Strafwetboek. De strafmaat is mede afhankelijk van het soort zaak (strafrechtelijke zaak of burgerlijke zaak) en van de straf die de beschuldigde heeft gekregen ten gevolge van de valse getuigenis. Normaal is de straf op meineed in criminele zaken vijf tot tien jaar opsluiting. Dit kan oplopen tot twintig of dertig jaar als degene die veroordeeld is op basis van het valse getuigenis levenslang had gekregen. De door Ben Weyts (Viceminister-president en minister van Financiën en Begroting, Erfgoed, de Vlaamse Rand en Dierenwelzijn, NV-A), Cieltje Van Achter (Minister van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en Media, NV-A), Annick De Ridder (Minister van Mobiliteit, Openbare Werken en Sport, NV-A), Hilde Crevits (Viceminister-president en minister van Binnenlands bestuur, Samenleving, Integratie en Inburgering, Sociale economie, Steden- en Plattelandsbeleid en Zeevisserij, cd&v), Caroline Gennez (Minister van Welzijn, Armoedebestrijding, Cultuur en Gelijke Kansen, VOORUIT), Matthias Diependaele (Minister-president en minister van Economie, Industrie en Innovatie, Buitenlandse Zaken, Digitalisering en Facilitair Management, NV-A), Zuhal Demir (Minister van Onderwijs, Werk, Justitie en Handhaving minister-president, NV-A), Melissa Depraetere (Viceminister-president en minister van Wonen, Energie en Klimaat, Jeugd en Toerisme, VOORUIT) en Jo Brouns (Minister van Landbouw en Omgeving, cd&v) voor alle ruim 6,8 miljoen Vlamingen vanuit het ongrondwettig Vlaams Gewest en het ongrondwettig Brussels Hoofdstedelijk Gewest voor alle 11,7 miljoen Belgen en vanuit het Koninkrijk der Belgen voor alle acht miljard Wereldbewoners in Naam van God gepleegde ambtsmisdrijven, heeft (na een sluipmoordende lijdensweg) op korte termijn de dood van alle 11,7 miljoen Belgen en vanuit het Koninkrijk der Belgen van alle acht miljard Wereldbewoners tot gevolg. De Strafmaat daarvoor voor deze negen Vlaamse ministers is miljarden maal hoger dan 30 jaar wat in artikel 215-226 van het Belgisch Strafwetboek staat geschreven. De Strafmaat is dan ook aan God om daarover te beslissen.

Voor meer informatie daarover lees de volgende vier artikelen op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen, als ook de aanvullende tekst met foto's, links en deeplinks video's en Tv-uitzendingen daaronder.

Volledigheidshalve zijn deze zestien foto's hieronder ingevoegd met het nadrukkelijke verzoek die niet éénmaal maar driemaal goed te bekijken.

Ontknoping in Antwerpen nadert: 

Wie kiest Bart De Wever (N-VA) als opvolger als hij toch nog premier wordt?

Wie zal Bart De Wever (N-VA) in Antwerpen opvolgen als burgemeester, als hij straks alsnog premier wordt? De rising star binnen N-VA, Els Van Doesburg, of zijn trouwe strijdmaker, Koen Kennis? Die verscheurende keuze borrelt weer op nu de Koekenstad een akkoord heeft bereikt en De Wever op de persconferentie geen woord over de kwestie heeft gerept. Of hoe Antwerpen onvermijdelijk samenhangt met het federale schaakspel.

Igor Bulcke, Philippê Ghysens 13-12-24, 19:38 Laatste update: 14-12-24, 10:54

(https://www.hln.be/binnenland/ontknoping-in-antwerpen-nadert-wie-kiest-bart-de-wever-n-va-als-opvolger-als-hij-toch-nog-premier-wordt~a97866d5/)

Witte rook in Antwerpen: N-VA en Vooruit stellen bestuursakkoord voor

De Antwerpse burgemeester Bart De Wever (N-VA) en Vooruit-hoofdonderhandelaar Kathleen Van Brempt stellen vanochtend in de Trouwzaal van het Antwerpse stadhuis het ontwerp van bestuursakkoord voor. De N-VA en Vooruit hebben een akkoord bereikt om de komende jaren samen te besturen in Antwerpen, klinkt het in een persbericht.

Ludwig De Wolf Update za 14 dec 06:21 vr 13 dec 22:03

(https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/12/13/antwerpen/)

Gisterenmiddag was het al duidelijk dat de N-VA en Vooruit op een zucht van een akkoord zaten in de Scheldestad en gisteravond werd dat nieuws bevestigd.

De hoofdonderhandelaars Bart De Wever (N-VA) en Kathleen Van Brempt (Vooruit) zullen straks het ontwerp-bestuursakkoord voor de periode 2025-2030 voorstellen. Het akkoord moet nog goedgekeurd worden door de Antwerpse partijafdelingen van de N-VA en Vooruit. Als ze het licht op groen zetten, wordt het ontwerp-bestuursakkoord begin januari voorgelegd aan de gemeenteraad.

Dat N-VA en Vooruit de huidige coalitie zouden verderzetten was na de lokale verkiezingen snel duidelijk, maar de partijen maakten niet meteen vaart met de onderhandelingen. Omdat Borsbeek zich bij Antwerpen voegt, kreeg de stad net als andere fusiegemeenten een maand extra om met een nieuw bestuur te komen.

De partijen hebben zich gisterenmiddag nog gebogen over de laatste knelpunten. Het ging onder meer nog over het symbooldossier van de tunnel onder de Kaaien, waar de N-VA voor is en Vooruit tegen, en betaalbaar wonen.

Het is ook uitkijken naar wat de partijen overeen zijn gekomen over neutraliteit van het stadspersoneel. Sinds 2007 geldt in Antwerpen een verbod op het dragen van levensbeschouwelijke tekens, waaronder een hoofddoek, achter het loket. Het al dan niet afschaffen van dat verbod was een belangrijk verkiezingsthema.

Nieuwe ploeg

Over hoe de nieuwe ploeg er precies zal uitzien, zal er vanochtend nog niet gecommuniceerd worden.

Waarschijnlijk begint Bart De Wever het nieuwe jaar als burgemeester en verruilt hij het stadhuis voor de Wetstraat 16, de ambtswoning van de premier, als hij erin slaagt om een regering op de been te brengen.

Wie dan waarnemend burgemeester zal worden, is ook nog onduidelijk. Els van Doesburg heeft na De Wever de meeste naamstemmen, maar het is nog geen zekerheid dat zij hem zal opvolgen. Omdat Antwerpen een fusiegemeente is, kan Bart De Wever via een akte van opvolging zelf zijn opvolger aanduiden en dan zou ook schepen van mobiliteit Koen Kennis nog in aanmerking komen.

Bij Vooruit is de vraag wat Europees Parlementslid en lijsttrekker Kathleen Van Brempt kiest: blijft ze parlementslid of keert ze voltijds terug naar Antwerpen als schepen? Afwachten ook of voormalig burgemeester Patrick Janssens en nieuweling Oskar Seuntjens een schepenpost krijgen. (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/06/12/waarom-een-naam-voor-een-regering-er-al-dan-niet-toe-doe).

Vooruit, CD&V en N-VA. Dat is de coalitie die in Vlaanderen het meest voor de hand ligt. Op verkiezingsavond zelf dook op sociale media al een naam op voor die mogelijke samenwerking: de raketijsjescoalitie, naar het waterijsje met de kleuren rood (Vooruit), oranje (CD&V) en geel (N-VA). Ook voor een mogelijke federale regering ligt al een naam klaar: Arizona. De eventuele Vlaamse coalitie aangevuld met MR (blauw) en Les Engagés (turquoise) komt overeen met de kleuren van de vlag van de Amerikaanse staat.

Burgemeester Bart de Wever (NV-A) van de Stad Antwerpen heeft op 20 december 2024 als formateur van de nieuw te vormen Belgische regering met voorzitter Bart de Wever van de politieke partij N-VA, voorzitter Georges-Louis Bouchez van de Liberale politieke partij MR, voorzitter Conner Rousseau van de Socialistische politieke partij VOORUIT, voorzitter Sammy Mahdi van de Christelijke politieke partij cd&v en voorzitter Maxime Prévot van de Christelijke politieke partij Les Engagés bij Koning Filip der Belgen, als erfelijk opvolger van zijn grootvader Koning Leopold III der Belgen, de volgende eed afgelegd, waarvan het wettelijke bewijs in bijgevoegde hieronder ingelaste foto's en video wordt getoond.

'Ik zweer dat ik de Grondwet en de wetten van het Belgische volk zal naleven, 's Lands onafhankelijkheid handhaven en het grondgebied ongeschonden bewaren.'

VIDEO

Nederlanders in de Nieuwe Wereld

De Nieuwe Wereld kwam al naar de Nederlanden voordat Nederlanders naar de Nieuwe Wereld gingen. Vanaf het begin van de zestiende eeuw verzorgden Nederlandse drukkers, de boeken, pamfletten, gedichten en kaarten die het magische werelddeel aan de ander kant van de oceaan verbeelden.

Een land van overvloed?

Twee jaar later schreef koopman Pieter Schagen aan de directeuren van de Compagnie, dat gouverneur Peter Minuit het eiland van de Indianen had gekocht. Mede met hulp van tot slaven gemaakte Afrikanen bouwden de kolonisten er een fort en een stadje dat zij Nieuw Amsterdam noemden.

Peter Minuit, Pieter Minuit, Pierre Minuit of Peter Minnewi(e)t (Wesel, 1594 – Sint Christopher, augustus 1638) was van 1626 tot 1631 de derde gouverneur van Nieuw-Nederland en in 1638 de eerste gouverneur van Nieuw-Zweden.

Peter Minuit is degene die in 1626 het eiland Manhattan van de Canarsie-indianen gekocht zou hebben voor snuisterijen ter waarde van 60 gulden.

In 1654 probeerden de Zweden om de Nederlandse kolonie te veroveren met de bezetting van Fort Casimir, maar gouverneur Peter Stuyvesant sloeg in 1655 terug en nam de twee Zweedse forten in, waarmee Nieuw-Zweden werd geannexeerd bij de Nederlandse kolonie.

Hier ligt de oorzaak van de huidige oorlog van Rusland in Oekraine en waarom Zweden, Finland, Estland en Letland lid zijn geworden van de NAVO onder aansturing van secretaris-generaal Mark Rutte, die kost wat kost een derde wereldoorlog wil ontketenen om deze maar liefst 400 jaar lange "geschiedvervalsing" met behulp van het uitroeien van al het menselijk leven op aarde in de eeuwige doofpot te kunnen krijgen en te houden.

Voor meer informatie daarover lees de volgende twee artikelen op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen, als ook de aanvullende tekst met foto's, links en deeplinks video's en Tv-uitzendingen daaronder.

Peter Minuit trouwde op 20 augustus 1613 met Gertrude Raet, een vrouw uit een rijke familie uit Kleef, en werd koopman. In een testament dat in 1615 te Utrecht werd opgesteld, wordt hij omschreven als diamantsnijder.

Nieuw-Nederland

Wezel (Duits: Wesel) is een historische vestingstad en hoofdstad van Kreis Wesel in de deelstaat Noordrijn-Westfalen, Duitsland. Wezel ligt aan de rivier de Rijn, gelegen tussen het Ruhrgebied en de Nederlandse grens bij Bocholt. De stad telt 60.329 inwoners (31 december 2020)[1] op een oppervlakte van 122,53 km².

Wezel (Duits: Wesel) is een historische vestingstad en hoofdstad van Kreis Wesel in de deelstaatNoordrijn-Westfalen, Duitsland. Wezel ligt aan de rivier de Rijn, gelegen tussen het Ruhrgebied en de Nederlandse grens bij Bocholt. De stad telt 60.329 inwoners (31 december 2020) op een oppervlakte van 122,53 km². (bron).

(Geschiedenis): Wezel behoorde tot het Hertogdom Kleef, dat sinds 1666 deel uitmaakte van Brandenburg-Pruisen. Het heeft sterke historische banden met Nederland. Tijdens de Inname van Wesel (1629) werd de stad bevrijd van de Spaanse bezetting.

Er kwam een fort onder Nederlandse bezetting in het kader van de Kleefse barrière. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog kende de stad een groot aantal protestants-Nederlandse vluchtelingen die voor de Spaanse vervolgingen waren gevlucht. In Wezel werd tot in de 19e eeuw een aan het Nederlands verwant dialect gesproken.

(Kruitramp 1642): Op 12 juli 1642 vond in Wezel een kruitramp plaats. Een koetsier maakte met zijn kar een vrachtrit met niet afgedekte kruitvaten. Toen de hoefijzers van het paard over de straatstenen ketsten, sprongen vonken over op de gevaarlijke lading. De lading ontplofte, waarbij de koetsier en enkele omstanders om het leven kwamen. De ontploffing veroorzaakte aanzienlijke schade aan de omringende huizen, waarvan daken en ramen zwaar beschadigd raakten.

(Reformatie): De Reformatie beïnvloedde Wezel, anders dan veel andere steden in het gebied, al vroeg. Tijdens Pasen 1540 werd in de kathedraal van Willibrordi het avondmaal volgens de wensen van de burgers "in beide vormen" uitgedeeld aan de hertogelijke rechter, de meeste raadsleden en 1.500 burgers. Van toen af werd Wezel beschouwd als een stad van het protestantisme, die veel religieuze vluchtelingen aantrok, vooral uit Nederland.

In 1568 organiseerden de Nederlandse vluchtelingengemeenschappen zichzelf in het Convent van Wezel, dat aanzienlijke invloed uitoefende op de inrichting van de Nederlandse en Duitse protestantse kerken.

In 1578 ontving de stad als erkenning van de religieuze vluchtelingen twee pronkbekers, die bekend staan als Geusenbecher, met daarop de eretitel "Vesalia hospitalis" (Gastvrije Wezel) gegraveerd.

(Napoleontische oorlogen): In 1813 werden door Napoleon 148 seminaristen en theologiestudenten uit Gent naar Wezel verbannen omdat ze de door hem daar aangestelde bisschop weigerden te erkennen. Ze kwamen er in augustus/september 1813 aan en werden meteen ondergebracht in de citadel. Door een epidemie overleden 43 van hen, 35 daarvan werden in Wezel begraven.

(Tweede Wereldoorlog): Tot 1945 bevond de langste brug over de Rijn zich in Wezel. Deze spoorbrug, gebouwd tussen 1872 en 1874 met een lengte van 1950 meter, bestond uit 107 pijlers waarvan er drie in het water stonden. Hij zorgde voor de verbinding tussen Noord-Duitsland en West-Europa.

De twee spoorlijnen die over deze brug liepen, begonnen in Boxtel en Olland (het dorp waar Ad van Rooij, de schrijver van dit artikel die op 10 maart 1953 is geboren) en Schijndel en Veghel (zie Duits Lijntje) resp. Venlo en eindigden in Hamburg.

Op 10 maart 1945 (de verjaardag van Ad van Rooij, de schrijver van dit artikel die op 10 maart 1953 is geboren) werd de brug tot ontploffing gebracht door terugtrekkende Duitse soldaten om de opmars van de geallieerde troepen te vertragen. Overblijfselen van de brug zijn nog terug te vinden in het landschap. Over een lengte van 2 km staat deze stenen brug nog recht. De stad werd in voorbereiding op de verovering door de geallieerde troepen op 16, 17 en 19 februari en op 23 maart 1945 zwaar gebombardeerd. Toen de stad veroverd was, was 97% van de stad verwoest. Voor de oorlog woonden 25.000 mensen in Wezel; in mei 1945 telde de stad nog maar 1900 inwoners.

Wezel behoorde tot het Hertogdom Kleef, dat sinds 1666 deel uitmaakte van Brandenburg-Pruisen.

In 1417 werd het graafschap Kleef tot hertogdom verheven. Tijdens de Soester Twist (1444-1449) werd Xanten verworven van het keurvorstendom Keulen.

Kleef-Gulik-Berg

Ten gevolge van het huwelijk van hertog Johan III van Kleef met hertogin Maria van Gulik-Berg, dochter van Willem II van Gulik-Berg, kwamen in 1511 ook het hertogdom Gulik, het hertogdom Berg en het graafschap Ravensberg in personele unie met Kleef en Mark. Het land ging al vroeg tot het lutheranisme over en later gedeeltelijk tot het calvinisme. De meerderheid bleef echter Rooms-katholiek.

Na de dood van Karel van Gelre in 1539 werd de Kleefse hertog Willem V van Kleef, tevens hertog van Gelre en graaf van Zutphen. Hiermee was een uitgestrekte staat aan de Neder-Rijn ontstaan. Karel van Gelre was in oorlog met Keizer Karel V in de Gelderse Oorlogen. In 1543 staat Kleef Gelre en Zutphen af aan Karel V.

Kleefse erfstrijd

Hertog Johan Willem stierf in 1609 zonder erfgenamen. Verschillende vorstenhuizen maakten aanspraak op zijn landen (Kleef, Gulik, Berg, Mark, Ravensberg en de heerlijkheid Ravenstein). Dit leidde ertoe dat Kleef en Mark in handen kwam van de keurvorsten van Brandenburg (in 1609, definitief in 1666). In 1635 werd Kleef veroverd door de Spanjaarden, maar een jaar later heroverd door de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden.

Zeven provincies, Drenthe en de generaliteitslanden Brabant, Vlaanderen, Westerwolde en Wedde, Overmaas en Opper-Gelre. generaliteitslanden waren hierbuiten gehouden, die stuurden voor afstemming hun vertegenwoordigers naar de Staten-Generaal in 's-Gravenhage.

Opmerkelijk in de relatief kleine confederatie met circa 1,5 miljoen inwoners, was de grote rol die het ging innemen in de wereldhandel via de Verenigde Oostindische Compagnie (VOC), de West-Indische Compagnie (WIC) en die op de Oostzee, de militaire successen tegen ogenschijnlijk veel sterkere landen als Spanje en Engeland, de grote vloot met tweeduizend schepen, de bloei van kunsten (Rembrandt en vele anderen), rechtsgeleerdheid (Hugo de Groot) en wetenschap (Christiaan Huygens). Voor meer informatie lees de volgende paarse link op Wikipedia.

De keurvorst van Brandenburg benoemde in 1647 Johan Maurits van Nassau-Siegen (1604-1679) tot stadhouder van Kleef en deze gaf hier uitvoering aan een politiek van religieuze tolerantie.

Hij was zelf calvinist, maar katholieken konden in Kleef blijven wonen en ook joden werden toegelaten.

Daarnaast begon hij meteen met ingrijpende landschappelijke veranderingen. Daarvoor haalde hij zijn oude kennis, Jacob van Campen naar Kleef. Bij zijn paleis Huis Freudenberg en op andere plaatsen rond de stad Kleef liet Johan Maurits schitterende classicistische parken met kanalen en fonteinen en stervormige stelsels van lanen in de reeds bestaande bossen aanleggen, de Kleefse tuinen. (bron).

De stadhouder hield van wetenschap en kunst en cultuur. De meeste van de bouwwerken, bestuursgebouwen en ook weer eigen residenties, zijn in de laatste wereldoorlog te gronde gegaan, maar het schitterende park aan de voet van de Sternberg ligt er nog in zijn volle glorie. Ook de beroemde Nassauerallee, een lindelaan, is er nog. Johan Maurits bestelde kort na zijn aantreden 600 lindebomen in Holland. Die kwamen te staan langs een kaarsrechte laan. Dit maakte zo'n indruk op de keurvorst, dat deze hetzelfde wilde in Berlijn. Unter den Linden en de Tiergarten werden aangelegd naar voorbeeld van de parken in Kleef.

In 1666 werd in Kleef een verdrag gesloten waarbij de keurvorst van Brandenburg Kleef, Mark en Ravensberg toebedeeld kreeg.

Onder Pruisen

De Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden behield tot 1672 een garnizoen in Kleef. In 1701 werd de stad Pruisisch bezit, als voortzetting van Brandenburg. Ook na de Pruisische annexatie bleef het Nederlands de officiële taal van bestuur, onderwijs en kerk. Pas in 1739 moest de correspondentie met Berlijn in het Hoogduits gevoerd worden. Pruisen bleef, met een korte onderbreking van 1757 tot 1762, heerser over Kleef.

Frederik Willem II van Pruisen liet op 17 juli 1787 20.000 manschappen samentrekken bij Wesel. Dit moest de eis tot satisfactie kracht bijzetten. Op 6 augustus 1787 nam veldmaarschalk Van Brunswijk zijn intrek in Wesel. Op 9 september eiste Pruisen opnieuw satisfactie, maar nu met daarbij ook de eis dat prinses Wilhelmina van Pruisen uitgenodigd zou worden om naar Den Haag te komen. Haar aanhouding leidde uiteindelijk tot de Pruisische inval. De bezetting is herdacht met de Brandenburger Tor in Berlijn.

Koning Frederik Willem II van Pruisen bracht in de zomer van 1788 een bezoek aan zijn zuster en zwager, prins Willem V van Oranje en prinses Wilhelmina van Pruisen op Het Loo. De eerste ontmoeting vond plaats in Kleef op 9 juni waarna men de reis voortzette naar Paleis Het Loo.

Voor meer informatie over stadhouder prins Willem V van Oranje lees het volgende artikel op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen, waarvan er vijf daaronder zijn ingevoegd.

In 1795 werd de hele Westelijke Rijnoever geannexeerd door Frankrijk. Pruisen erkende deze annexatie in de Vrede van Bazel. Het hertogdom Kleef ging op in de Cisrheniaanse republiek.

Op 15 december 1805 doet Pruisen in een geheim verdrag met Frankrijk te Schönbrunn afstand van het hertogdom aan Frankrijk. De exclaves bij Arnhem werden door Frankrijk aan de Bataafse Republiek overgedragen, het ging hierbij om Zevenaar, Huissen en Malburgen.

Op 30 maart 1806 stond Napoleon Bonaparte van het Eerste Franse Keizerrijk het hertogdom Bergen het op de oostelijke oever van de Rijn gelegen deel van het hertogdom Kleef bij decreet af aan zijn zwager Joachim Murat. Deze ging de titel voeren van hertog van Kleef en hertog van Berg. Deze gebieden vormden daarmee de kern van het latere groothertogdom Berg.

Een grotere geschiedvervalsing valt niet te bedenken. Het is namelijk stadhouder prins Willem V van Oranje geweest die keizer Napoleon Bonaparte van het Eerste Franse Keizerrijk op 15 oktober 1815 heeft laten verbannen naar Britse eiland Sint-Helena en om die reden op 30 maart 1806 geen decreet heeft kunnen ondertekenen dat hij afstand heeft gedaan van het Hertogdom Kleef en het Hertogdom Berg. Als gevolg daarvan zijn deze Hertogdommen Kleef en Berg nog steeds in het bezit van zijn erfelijke opvolger Prins Charles Marie Jérôme Victor Bonaparte. Voor meer informatie daarover lees hieronder.

Prins Charles Marie Jérôme Victor Bonaparte (zie foto) is vanaf 3 mei 1997-heden (met retroactieve Grondwettelijke rechtskracht vanaf het moment Napoleon Bonaparte op 15 oktober 1815 is verbannen naar Britse eiland Sint-Helena) na Napoleon Bonaparte de tweede keizervan het Eerste Franse Keizerrijk en heeft daarmee de Goddelijke verplichtingom vanuit het Eerste Franse Keizerrijk ervoor te zorgen dat het door Napoleon Bonaparte op 22 september 1795bij plebiscietafgekondigde Franse grondwet van 1795 vanaf 15 oktober 1815 retroactief wordt uitgevoerd in alle 193 landen van de Verenigde Naties als ook alle overige laden in de wereldwaarin de nadruk ligt op plichten: de Verklaringen van de rechten en de plichten van de mens en de burger. Broederschap werd vervangen door veiligheiden bescherming van eigendom. Er kwam een strikte scheiding der machten. Kerk en staat werden gescheiden.

Voor meer informatie over Prins Charles Marie Jérôme Victor Bonaparte lees het volgende artikel op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen, waarvan er vijf daaronder zijn ingevoegd.

In 1624 verliet Peter MinuitWesel (Rijnland) in Duitsland. Hij ging naar Nederland en trad in dienst bij de West-Indische Compagnie (WIC) die hem in 1625 naar Nieuw-Nederland stuurde om naar delfstoffen te zoeken.

Hij keerde hetzelfde jaar terug naar Amsterdam en werd in december tot gouverneur van Nieuw-Nederland benoemd, als opvolger van Willem Verhulst.

Peter Minuit vertrok op 9 januari 1626 met het schip 'Meeuwken' van de rede van Texel en kwam op 4 mei 1626 in de kolonie aan. Ergens tussen mei en juli van dat jaar werd Manhattan "gekocht van de indianen", zo luidt het verhaal.

Er is een document waarop vermeld staat dat de Nederlanders op Manhattan doortrekkende indianen tegenkwamen, en hen voor fl 60,- ( ongeveer $ 1000,- nu) aan snuisterijen gaven. Mogelijk zagen de Nederlanders dit als koop, maar indianen kenden geen grondbezit en bovendien "woonden" de indianen die de snuisterijen kregen daar ook niet.

Het is niet bewezen of Minuit ook echt de koop op zijn naam heeft aangezien het uit de bronnen niet duidelijk is of hij toen al aan de macht was, of dat Willem Verhulst er nog de scepter zwaaide.

Onder Peter Minuit groeide de kolonie voorspoedig, maar hij raakte in conflict met een aantal prominente kolonisten, zoals de dominee en zijn eigen secretaris. In 1631 werd hij ontheven uit zijn functie en in augustus 1632 keerde hij terug naar Nederland. Hij werd in 1633 opgevolgd door Wouter van Twiller.

Nieuw-Zweden en overlijden

Peter Minuit woonde in 1634 in Emmerik. In de periode 1635-1637 onderhandelde hij met Samuel Blommaert en de Zweedse regering over het stichten van een Zweeds-Finse kolonie in de Nieuwe Wereld.

De Zweden en Finnen arriveerden onder aanvoering van Peter Minuit met het schip de Kalmar Nyckel in 1638 in een gebied aan de Delawarerivier dat later Wilmington zou heten. Onder Peter Minuit werd ter verdediging van het gebied dat Nieuw-Zweden werd genoemd datzelfde jaar aangevangen met de bouw van Fort Christina. Hij wilde daarna terugkeren naar Stockholm om een tweede groep kolonisten op te halen en maakte een omweg naar het Caribisch gebied om producten uit Delaware te ruilen tegen een lading tabak die in Europa zou worden verkocht om de reis te financieren. Onderweg, aan boord van het schip 'Het Vliegende Hert' van een Nederlandse kennis, kwam hij echter bij het eiland Saint Kitts om tijdens een tropische cycloon.

Michiel Symonssen, de bootsman van de Kalmar Nyckel, werd vervolgens tot commandeur van de expeditie bevorderd en zeilde terug naar Nederland.

Nieuw-Zweden werd in augustus 1655 veroverd door Peter Stuyvesant, die op zijn beurt Nieuw-Zweden en Nieuw-Nederland in 1664 moest afstaan aan de Britten. Hieruit ontstonden de staten Delaware, New Jersey, New York en Pennsylvania.

Samuel Godin, Godijn of Godyn (Antwerpen, 1561 of omstreeks 1566 — Amsterdam, 29 september 1633) was een koopman, afkomstig uit de Zuidelijke Nederlanden, handelend op Spanje, Brazilië en de Levant.

Samuel Godin was een van de bewindhebbers van de Noordse Compagnie, en sinds 1617 betrokken bij de walvisvaart, en sinds 1621 bewindhebber van de West-Indische Compagnie. Vanaf 1620 handelde hij op Nieuw-Nederland. Hij gaf zijn naam aan wat nu de Delaware Bay is.

Hij was een van de investeerders in Swaanendael, samen met David Pietersz. de Vries die hij daartoe uitgenodigd had in ruil voor zijn inzet. De nederzetting en zijn patroonschap bestond niet lang omdat de factorij werd leeggeplunderd door Indianen, al snel nadat deze was opgericht.

Samuel Godin was een van de dertien kinderen van Jean Godin, in 1576 de gouverneur van het Fort Lillo tijdens de Spaanse Furie.

Prinses Diana was een afstammeling van de (Zuid-Nederlandse (Vlaamse) koopman Samuel Godin, afkomstig uit de Zuidelijke Nederlanden, handelend op Spanje, Brazilië en de Levant. 

Hij was een van de bewindhebbers van de Noordsche Compagnie, en sinds 1617 betrokken bij de walvisvaart, en sinds 1621 bewindhebber van de West-Indische Compagnie. Vanaf 1620 handelde hij op Nieuw-Nederland. Hij gaf zijn naam aan wat nu de Delaware Bay is. Hij was een van de investeerders in Swaanendael, samen met David Pietersz. de Vries die hij daartoe uitgenodigd had in ruil voor zijn inzet. De nederzetting en zijn patroonschap bestond niet lang omdat de factorij werd leeggeplunderd door Indianen, al snel nadat deze was opgericht.

Samuel Godin was een van de dertien kinderen van Jean Godin, in 1576 de gouverneur van het Fort Lillotijdens de Spaanse Furie. In 1595 was hij betrokken bij een juridische zaak tegen Isaac le Maire en Dirck van Os in opdracht van Jean Vivien die in 1602 zijn schoonvader zou worden. Voor meer informatie over Samuel Godin lees de foto hierboven met de daarin geschreven tekst en ga met die voorkennis verder met de tekst daaronder.

Door toedoen van vader Henri 'Rik' De Wever, een spoorwegarbeider die na de Tweede Wereldoorlog militant was van de paramilitaire Vlaamse Militante Orde, werd Bart de Wever (N-VA) al op zeer jonge leeftijd lid van de Volksunie (VU). Voor deze partij nam hij deel aan de gemeenteraadsverkiezingen te Antwerpen in 1994 en stond hij op de "kartellijst Antwerpen 94" van CVP (thans cd&v) en Volksunie. Na het uiteenvallen van de VU ging Bart de Wever naar de N-VA, waarvan hij een van de medeoprichters, van 2003 tot 2004 ondervoorzitter was onder voorzitter Geert Bourgeois (zie foto).

Bart de Wever (N-VA) is lid van het dagelijks bestuur, het partijbestuur en de partijraad van de N-VA. In 1996 werd hij verkozen als districtsraadslid van Berchem, een functie die hij tot in 1997 uitoefende. Bij de derde rechtstreekse Vlaamse verkiezingen van 13 juni 2004 werd hij verkozen in de kieskring Antwerpen. Hij bleef Vlaams volksvertegenwoordiger tot eind juni 2007, waarna hij na de federale verkiezingen van juni 2007 de overstap maakte naar de Kamer van volksvertegenwoordigers. In het "ongrondwettige" Vlaams Parlement werd hij begin juli 2007 opgevolgd door Dirk de Kort. Van eind juli tot midden november 2004 zat hij de N-VA-fractie van het Vlaams Parlement voor.

In juni 2004 trad Geert Bourgeois af als voorzitter van N-VA, vanwege zijn toetreding tot de Vlaamse regering. Bart de Wever werd vervolgens in zijn hoedanigheid als ondervoorzitter van N-VA aangesteld als waarnemend voorzitter van de partij, een functie die hij uitoefende in combinatie met Frieda Brepoels (zie foto). Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1982 werd Frieda Brepoels op 27-jarige leeftijd door het plaatselijke Volksunie-boegbeeld Johan Sauwens aangezocht om te kandideren in haar woonplaats Bilzen. Van 1982 tot 1991 was ze er gemeente-raadslid en van 1982 tot 1988 schepen van Ruimtelijke Ordening. Van 1985 tot 1987 was ze provincieraadslid van Limburg en nadien zetelde ze van 1987 tot 1991 voor het arrondissement Tongeren-Maaseik in de Kamer van volksvertegenwoordigers.

In de periode februari 1988-november 1991 had Frieda Brepoels als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook zitting in de Vlaamse Raad. De Vlaamse Raad was vanaf 21 oktober 1980 de opvolger van de "ongrondwettige" Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap, die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd, en was de voorloper van het huidige "ongrondwettige" Vlaams Parlement. Na haar mandaat in de Kamer was Brepoels van 1991 tot 1999 provincieraadslid en gedeputeerde van Limburg. Van 1999 tot 2003 zetelde ze opnieuw in de Kamer, waar ze van 2000 tot 2003 Volksunie-fractievoorzitter was.

Bij de splitsing van de Volksunie in 2001 was Frieda Brepoelseen van de voortrekkers van de groep Vlaams-Nationaal, waarna ze medeoprichter van de N-VA werd. Frieda Brepoels werd ondervoorzitter van deze partij en na het vertrek van partijvoorzitter Geert Bourgeois was ze van juli tot oktober 2004 samen met Bart de Wever waarnemend voorzitter van de partij. Frieda Brepoels bleef daarna nog tot 10 december 2006 ondervoorzitter van de N-VA. Ze legde deze functie neer na de beslissing van de partijraad van 9 december 2006 om het kartel met CD&V te herstellen na de eerdere breuk door de komst van Jean-Marie Dedecker.

Hiermee is het bewijs geleverd dat huidig cd&v voorzitter Sammy Mahdi politiek is gegijzeld door de N-VA, evenals Jean-Marie Dedecker, lijsttrekker van de federale lijst van N-VA in West-Vlaanderen, die na zijn grote verkiezingsoverwinning op 9 juni 2024 meteen aan de krant van West-Vlaanderen vertelde: "Mijn ambitie? Ik word koning", daarmee aangevend dat hij koning Filip van België niet erkend.

Voor meer informatie over Bart de Wever (N-VA) lees de volgende twee artikelen op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen, waarvan er vijf daaronder zijn ingevoegd.

(Geschiedenis) Fort Lillo heeft in het verleden (en nog steeds) een belangrijke militaire rol gespeeld. Het Fort (een schans destijds) werd in 1578 op instigatie van prins Willem van Oranje gebouwd door Antwerpenaren teneinde de stad beter te kunnen beschermen tegen een te verwachten Spaanse aanval. Antwerpen behoorde toen (en nog steeds) tot de opstandige steden in de Nederlanden.

De stad Antwerpen was (en is dat nog steeds) een bolwerk van de Reformatie (Protestanten, Calvinisten, Lutheranen) en had zich ontwikkeld tot een grote wereldhaven. In 1584 zag een Spaanse troepenmacht onder leiding van Mansfeld en Mondragon geen kans om het fort te veroveren.

Na de val van Antwerpen op 15 augustus 1585 bleef het fort Lillo, samen met het Fort Liefkenshoek op de linkeroever van de Schelde, in handen van de opstandelingen in de Noordelijke Nederlanden.

Stamvader prins Willem van Oranje (Willem de Zwijger) was in deze periode prins van Oranje (1544–1584), Graaf van Nassau (1544–1584), Stadhouder van Holland, Zeeland en Utrecht (Staten-Generaal) (1572–1584), Stadhouder van Friesland en Overijssel (Staten-Generaal) (1580–1584).

I. Ridderhofstad Amerongen – een nationaal icoon Bewoningsgeschiedenis kasteel Amerongen heeft een bewogen geschiedenis met een betekenis die zich uitstrekt tot ver buiten Amerongen. De vroegste bronnen (13e eeuw) spreken over een "versterkt huis", sinds 1597 spreekt men over "Ridderhofstad Amerongen". Nadat dit Kasteel door verschillende geslachten was bewoond kwam het in het midden van de 16e eeuw in handen van Godard (Goert) van Reede van Amerongen.

Deze Godard (Goert) van Reede van Amerongen was in 1581 ondertekenaar namens Utrecht van het Plakkaat van Verlatinghe.

Op 26 juli 1581 beslissen de Staten-Generaal van de Verenigde Nederlanden onder prins Willem van Oranje (Willem de Zwijger)om Filips II, koning van Spanje, te verlaten door hem van zijn rechten als wettige vorst vervallen te verklaren. Met de uitvaardiging van het PLAKKAAT VAN VERLATINGE markeren de Staten-Generaal op die dag en datum de geboorte van de Republiek der Verenigde Nederlanden. Korte tijd later op 20 maart 1602 werd het Octrooi voor de oprichting van het private bedrijf de naamloze vennootschap Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC) ondertekend door stadhouder prins Maurits van Oranje en raadspensionarisJohan van Oldenbarnevelt namens de Staten-Generaal, welke tot op de dag van vandaag nooit is ingetrokken door op opvolgende Stadhouders en Koningen van het Huis van Oranje in het Grondwettelijk nooit bestaande Nederland.

Tijdens de Republiek (17e eeuw) was zijn nazaat Godard Adriaan van Reede één van de belangrijkste leden van de Ridderschap van Utrecht en daarmee van het provinciebestuur; tevens was hij als diplomaat van stadhouder Willem III (vanaf 1689–1702 koning van het koninkrijk Engeland en van koninkrijk Schotland en van Ierland) prominent betrokken in het buitenlands beleid van de Republiek der Verenigde Nederlanden.

Voor meer informatie over stadhouder Willem III (vanaf 1689–1702 koning van het koninkrijk Engeland en van koninkrijk Schotland en van Ierland) lees de volgende drie artikelen op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen, waarvan er vijf daaronder zijn ingevoegd.

In de loop der geschiedenis onderging dit bolwerk nog veel veranderingen, zoals in 1609 op basis van een bestek van David van Orliens. Bij de Vrede van Munster in 1648 werd het fort als vesting van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden erkend.

Er was op dit grenspunt een tol- en douanestation gevestigd. Daar werden de oude Zeeuwse tol en in de loop van de tijd wisselende in-, uit- en doorvoerrechten (convooien en licenten) geheven.

Ook aan de Spaanse kant van de grens moesten, meestal zelfs hogere, rechten betaald worden. Verder was het niet toegestaan met zeeschepen rechtstreeks van of naar Antwerpen te varen ('sluiting' van de Schelde). De rede van Walcheren werd als voorhaven gebruikt en op het Zeeuwse traject van de Schelde moest de lading worden overgeslagen (verbodemd) op lichters.

Dat diende vooral voor de bevestiging van de Zeeuwse soevereiniteit en de veiligheid van het Zeeuwse eilandenrijk. Zeehandel vanuit Antwerpen over de Schelde was dus wel mogelijk, mits de kooplieden en reders zich aan VOC en WIC regels hielden en nog steeds houden.

Zeeland had zelfs belang bij een bloeiende Scheldehandel. De regeringen in Brussel en Madrid werkten er niet aan mee, omdat ze de Zeeuwse soevereiniteit over de Beneden-Schelde niet wilden erkennen, zo min mogelijk contact met de Republiek wensten en meenden historische doorvaartrechten te hebben.

Daarom werd met tariefmaatregelen de handel met overzee zoveel mogelijk via de Vlaamse kusthavens Duinkerke en Oostende geleid.

Op de verbindingskanalen met de kust was er in Gent en Brugge overigens ook een historische verbodemingsplicht. De achteruitgang van de haven van Antwerpen en de opkomst Amsterdam in de 16e en 17e eeuw waren geen gevolg van de 'sluiting' van de Schelde. Ze hadden diverse andere autonome oorzaken.

Tijdens de Oostenrijkse Successieoorlog in 1747 werd het fort Lillo door de Fransen veroverd en voor een jaar bezet. Bij de vrede van Aken (1748) werd het weer aan de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden toegewezen.

Deze stond het fort ten slotte in februari 1786 aan de Oostenrijkse Nederlanden af ingevolge het verdrag van Fontainebleau uit 1785. In 1794 ging het weer over naar de Fransen, die het ingrijpend verbouwden.

Na de Belgische Revolutie van 1830 bleven de forten Liefkenshoek en Lillo tot 1839 in handen van het Koninkrijk der Nederlanden.

Sinds de decentralisatie van 2000 gaan de oude gemeenten Lillo, Berendrecht en Zandvliet samen als het district Berendrecht-Zandvliet-Lillo, of afgekort Bezali.

Samuel Godin was in 1595 betrokken bij een juridische zaak tegen Isaac le Maire en Dirck van Os in opdracht van Jean Vivien die in 1602 zijn schoonvader zou worden. Samuel kwam waarschijnlijk via de "Calvinistische route" (Vlissingen of Middelburg) naar Amsterdam.

Samuel Godin was een van de dertien kinderen van Jean Godin, in 1576 de gouverneur van het Fort Lillo tijdens de Spaanse Furie. In 1595 was hij betrokken bij een juridische zaak tegen Isaac le Maire en Dirck van Os in opdracht van Jean Vivien (nazaat junior) die in 1602 zijn schoonvader zou worden. Voor meer informatie over Samuel Godin lees de foto hieronder met de daarin geschreven tekst en ga met die voorkennis verder met de tekst daaronder.

In 1600 verstuurde Jean Vivien (nazaat junior) een brief naar Clusius in Leiden. Op 24 augustus 1602 trouwde Godijn te Bremen met Anneken Anselmo (1583-1630), geboren in Antwerpen. Samen met zijn broer Daniel investeerde hij 3.000 gulden in de VOC in augustus 1602.

Samuel Godin handelde in wol, indigo uit Spanje, brazielhout, maar rond 1617 raakte hij geïnteresseerd in de walvisvaart en werd bewindhebber van de Noordse Compagnie. Vanwege moeilijkheden met Engelse en Deense vissers rond Spitsbergen nam hij een initiatief tot vangsten bij Noordriver. Ongeveer tien kooplieden investeerden in twee schepen, Godin was een van hen.

In augustus 1622 kocht Samuel Godin een erf op de Keizersgracht en woonde daar in het huis genaamd De Walvis, tegenwoordig no. 107.

Samuel Godin had drie broers: Philips, Anthonie en Daniel; Paulus Godin was zijn neef. Zijn vrouw was in 1630 begraven in de Waalse kerk. Het echtpaar had acht kinderen. Zijn dochter Cecilia (1607-1637) trouwde in 1633 met Hendrick Trip.

De Amsterdamse en Dordtse familie Trip, waartoe Jacob Jansz Trip (rond 1530 geboren in Dinant, Namur, België) ook toe behoorde, is een roemrucht geslacht van Amsterdamse kooplieden "in wapenen, geschut, cogels & amonitie van oorloge". Ze maakten naam met het vervoer van ijzer via de Maas en Zweeds koper uit de mijnen die werden geëxploiteerd door Louis de Geer.

De Amsterdamse en Dordtse familie Trip had in de 18e eeuw had handel afgedaan en behoorden leden tot invloedrijke regenten en bankiers.

Voor meer informatie over deze Nederlandse en Belgische familie Trip lees het volgende artikel van Taco Tichelaar (geschiedenis, huisonderzoek) en het artikel Wikipedia (geslacht) in de volgden twee paarse links.

Daarin valt te lezen dat de Nederlandse en Belgische adellijke families (met de hulp van de Koninklijke Huizen, Presidenten, Regeringen, etc.) de familie Trip als geldleveranciers, als leveranciers van wapens en oorlogsmateriaal, als leverancier van slaven en slavendrijvers, etc. al 422 jaar lang gebruiken om met behulp van de door de illegale Republiek der zeven Verenigde Nederland. -- de door de Stadhouder Willem van Oranje (Willem de Zwijger) en zijn Raadspensionaris Johan van Oldebarnevelt op 20 maart 1602 ondertekende Octrooi van de naamloze vennootschap Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC) en het daaraan onlosmakelijk verbonden op 3 juni 1621 ondertekende vervolg-Octrooi van de naamloze vennootschap West-Indische Compagnie (WIC) --, in stand te houden en deze twee Octrooien te gebruiken om hun "Ongrondwettige Wereldmacht" met behulp van "leugens en bedrog" naar de gehele wereldbevolking (al 422 jaar lang) te kunnen blijven uitbreiden en vanaf het jaar 1752 in hun "Ogenschijnlijke Reguliere Wetgeving en Rechtspleging" vanuit fort Lillo en Fort Liefkenshoek vanuit de Stad Antwerpen hebben weten te verankeren.

Welke Nederlandse (en Belgische) Adellijke Families en door toedoen van hen alle adellijke families in de gehele wereld, vanuit het grondwettelijk nooit bestaande Nederland, zich daaraan maar liefst vanaf 20 maart 1602 tot op de dag van vandaag (422 jaar) ten koste van al het (menselijk) leven op Aarde astronomische bedragen aan geld, goud, zilver, diamanten, roerende en onroerende goederen, etc. hebben verrijkt, kunt U raadplegen in de volgende hieronder (in de paarse link) ingelaste volledige lijst van Adellijke Families die bij Wikipedia op internet staat.

De hoofddaders waren de familie Jean Vivien (een voorouder van Jean Vivien 1562 geboren en op 14 augustus 1617 overleden) was een kanunnik van Auxerre, Saint-Germain-l'Auxerrois en Notre-Dame-de-Paris. In 1436 werd hij benoemd tot bisschop van Nevers. Jean Vivien was lid van het Concilie van Florence in 1438. In 1444 stichtte hij het kapittel van Notre-Dame de Ternan.

Ternant is een Franse gemeente in het departement Nièvre, in de regio Bourgogne-Franche -Comté. Ternant is een gemeente in het zuidoosten van de Nièvre,waarvan het grondgebied een gemeenschappelijke grens heeft met Saône-et-Loire. De stad ligt tussen het Morvan- gebergte en de Loire- vallei. Het klimaat is gematigd.

(Locatie): Ternant is een gemeente in het zuidoosten van de Nièvre, waarvan het grondgebied een gemeenschappelijke grens heeft met Saône-et-Loire . De stad ligt tussen het Morvan- gebergte en de Loire- vallei. Het klimaat is gematigd. De rivier die de gemeente doorkruist is de Cressonne. Het mondt 17 km verder stroomafwaarts uit in de Loire, bij Saint-Hilaire-Fontaine.

(Geologie): Ternant heeft de bijzonderheid dat het een kalksteenzone (voornamelijk daterend uit het Sinemurien) en mergel (Trias mergel) is tussen zandzones aan de rivierzijde (west) en van uitbarstende oorsprong aan de kant van het Morvan- massief (oost). Het land daar is zeer vruchtbaar. Ternantkalksteen wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt om vette kalk te maken.

Een beschrijving van Ternant in 1909

Louis Malvy, een leraar in Ternant aan het begin van de 20e eeuw, schreef deze beschrijving van het dorp en zijn kasteel: "De stad Ternant, gelegen op een kleine heuvel, staat als een geavanceerde schildwacht en lijkt de hoge toppen te beschermen. uit Morvand Nivernais (…). Of je nu van Saint-Seine, La Nocle of Bourbon komt, je gaat omhoog, en als je verder gaat op Luzy, kom je op Satenot, een snelle en lange heuvel, waarvan de jongens uit Râpourçon (= Villapourçon) zeggen : "Passed Ternant, ça tenôt" (…) Met zijn weinige smalle straatjes, zijn oude en vervallen huizen bedekt met tegels, en zijn twintig hectare wijngaarden, (…) alles is hier oud: oude huizen, oud kasteel, oude wallen, oude verhalen. Dit komt omdat Ternant een heel oud verleden heeft;

Er wordt beweerd dat hij Caesar en zijn legioenen heeft gezien. Het oude feodale landhuis, met zijn dubbele omheining en zijn wallen, (...) vaak gerepareerd, het kasteel van de heren van Ternant met zijn dak meerdere keren verlaagd en zijn renaissanceramen heeft geen enkele stijl meer.

We hebben op deze manier de bijgebouwen kunnen reconstrueren: het kasteel zelf, de kerker (Maison Perret), de pers ( Maison Chandelier ), de boerderij ( huis van pater Chopin ), de provoost (Maison Néant), de kanunniken ( huidige kuur ), de zoutgraanschuur (Choquin-huis), de gemeenschappelijke oven ( huis tegenover Kroonluchter ), enz. ». .

De hoofddaders waren de familie Jean Vivien (een voorouder van Jean Vivien 1562 geboren en op 14 augustus 1617 overleden) was een kanunnik van Auxerre, Saint-Germain-l'Auxerrois en Notre-Dame-de-Paris. In 1436 werd hij benoemd tot bisschop van Nevers. Jean Vivien was lid van het Concilie van Florence in 1438. In 1444 stichtte hij het kapittel van Notre-Dame de Ternan.

Het verhaal achter de brand in de Notre-Dame: door Waldemar Kamer

(https://tableaumagazine.nl/het-verhaal-achter-de-brand-in-de-notre-dame/)

In 2019 verwoestte een brand de Notre-Dame in Parijs. Wat was de oorzaak? Wat speelde zich af in de kathedraal voor en tijdens de brand van 13/14 april 2019?

Het antwoord heeft U waarschijnlijk niet in de krant gelezen en zeker niet in een Franse. Ik kan 99% van de Franse pers en het merendeel van de wereldpers – voor zover ik die gezien heb – namelijk een rode kaart geven voor slechte journalistiek. Wat kregen we voorgeschoteld: emotie, het gevoel een 'wereldramp' live mee te beleven – maar geen objectieve informatie met harde feiten. Op de Franse televisie werden alle programma's stilgelegd, zodat iedereen die graag op tv komt live kon vertellen hoe hij of zij zich hierover voelde. Slechts één (op minstens 40) had verstand van zaken: Alexandre Gady, architectuur-professor aan de Sorbonne. Hij begon met een opsomming van welke monumenten in Frankrijk (ook kerken en kathedralen) in de afgelopen jaren allemaal in brand stonden. Maar voordat hij op de achtergronden kon ingaan, werd hij al na amper twee minuten onderbroken, zodat we de politici voor de brandende kathedraal konden zien arriveren. Emmanuel Macron maakte bekend dat de Notre-Dame in vijf jaar weer opgebouwd zou worden (voor de Olympische Spelen van 2024), wat politiek een slimme zet was: want vanaf die minuut ging en gaat de hele discussie over de wederopbouw – en niet over de oorzaak van de brand…

Bezuinigingen

De werkelijke oorzaak van de brand in de Notre-Dame is niet mediageniek: het gaat om bezuinigen, uitbesteden (om nog meer te bezuinigen) en de specifieke situatie van de kerken in Frankrijk. Sinds de scheiding van staat en kerk in 1901 behoren de Franse kerken aan de steden en dorpen en de kathedralen aan de staat, die via het ministerie van cultuur voor hun onderhoud en uitbating (het betalend bezoek van de torens) verantwoordelijk is. Sinds 1994 daalt de jaarlijkse subsidie voor het 'patrimoine' en stijgt die van het 'spectacle vivant', want levende kunstenaars zijn kiezers en oude monumenten niet.

In 2019 heeft de Franse staat precies 18,82 miljoen euro uitgegeven voor het onderhoud van de 200 monumenten onder zijn beheer, waaronder 86 kathedralen. Voor restauratie van de 14.100 nationale monumenten was er in 2019 slechts 71,8 miljoen euro. Dus ook geen geld voor de broodnodige restauratie van het lekkende dak van de Notre-Dame, de kapotte 'chemin de ronde' etc. totale kosten ongeveer €60 miljoen, waarvoor noch de staat noch de stad Parijs wilde opkomen. De kerk werd gevraagd zelf sponsoren te zoeken en de eind 2018 begonnen restauratiewerken werden voor 100% betaald door de 'American friends of the Notre-Dame'. Dat staat in geen enkele Franse krant, want dat is gênante informatie.

Veel gênanter nog is het feit, dat zich in de Notre-Dame – in tegenstelling tot het Louvre of het kasteel van Versailles – geen permanente brandweerbrigade bevond. Die was wegbezuinigd in de meest bezochte kerk ter wereld (13 à 14 miljoen bezoekers per jaar!).

Aanslag

Op brandgevaar in de Notre-Dame werd al sinds jaren door de 'Comission nationale du patrimoine' en de zeer actieve 'Association Sites et monuments' geattendeerd. Vooral sinds de islamitische aanslagen van 2015/16, waarvan de meeste van de 187 min of meer doodgezwegen worden, zoals het mislukte aanslag op de Notre-Dame met gasbommen van 4 september 2016, waarvoor vier dames op 14 oktober 2019 tot 20 en 30 jaar gevangenis werden veroordeeld. In deze context heeft het CNRS in 2016 een rapport gevraagd aan ingenieur Paolo Vannucci met de vraag, welke monumenten in Parijs een bijzonder gevaar lopen voor mogelijke aanslagen. Notre-Dame was nummer één op de lijst, met een duidelijke verwijzing naar de makkelijk ontvlambare dakstoel in hout. Maar het rapport werd door niemand gelezen, omdat het in een lade van de premier verdween als 'secret défense'. Top secret, want het zou terroristen op een idee kunnen brengen.

De letterlijk 'rode draad' door al deze rapporten is de verouderde elektriciteitsleiding in bijna alle Franse kerken (in de Madeleine in Parijs dateert deze uit 1920!), die voor vele branden zorgt. Wist u dat de Notre-Dame de achttiende kerk in Frankrijk was, waar in minder dan zes maanden vuur is uit-gebroken? Dat heeft op de avond van de brand en ook daarna geen enkele Franse krant willen schrijven. En natuurlijk ook niet dat er geen permanent brandweerkorps was. De bewuste elektriciteitsleiding, die met 99% zekerheid voor de brand heeft gezorgd, werd in 2006 buiten alle regels om door de kerk geïnstalleerd voor de drie kleine bellen in de vieringtoren, die tijdens de mis luiden. In 2012 werd er nog een 'provisorisch andere leiding' naast gelegd, die na een jaar weer verwijderd zou worden. Maar dat is nooit gebeurd en werd door de verschillende inspecties van het beroemde werelderfgoed van de Unesco niet opgemerkt. Deze leiding werd waarschijnlijk beschadigd, toen tijdens de restauratiewerken een week voor de brand in de Notre-Dame de zestien sculpturen op het dak voor restauratie werden afgemonteerd. En ze ontvlamde hoogstwaarschijnlijk om 18.04 uur met het (elektrische) luiden van de bel in de vieringtoren.

Alarm

Wat daarna gebeurde is bijna te ongelofelijk om waar te zijn. Door de bezuinigingsmaatregelen was er dus geen permanent brandweerkorps dat regelmatig rondes loopt, maar een elektronische beveiliging die in 2012 was geïnstalleerd. In het contract van het ministerie van cultuur stond vermeld: 'twee personen die 24 uur per dag aanwezig zijn'. Maar het bedrijf dat de opdracht voor het brandbeveiligingscontract won (het goedkoopste), zit in de Provence, in de buurt van Valence. Omdat het geen filiaal in Parijs heeft, werd het contract uitbesteed aan een kleiner bedrijf in Parijs (minus een commissie natuurlijk). Zo werden twee personen één persoon en 24 uur alleen nog van 8 tot 23 uur. Dus 's nachts was er helemaal geen brandbeveiliging! En overdag was er één persoon die in het presbyterium (een gebouw naast de kerk) achter een bord met brandmelders zat. De eerste mensen met die dienst, schreven al in 2014 boze brieven naar de directie met de vraag: 'wat gebeurt er wanneer er brand uitbreekt als ik op de wc ben?' Antwoord: de kritische werknemers werden ontslagen en vervangen door goedkopere jeugdbanen.

Op maandag 13 april 2019 – het begin van de drukke paasweek – zat er een jonge student, die nog nooit in de brandbeveiliging had gewerkt en hiervoor ook geen opleiding had gekregen. Het was zijn derde werkdag en hij had geen idee van hoe de gecompliceerde kathedraal in elkaar zit. Toen de brandmelder om 18.16 uur ging (en niet 18.20 uur zoals overal geschreven) zat hij in de kelder met een sandwich – begrijpelijk, hij was al om 7.30 uur 's-ochtens verschenen en moest tot 23.00 uur blijven. Niemand kan van hem verwachten, dat hij dan permanent voor de brandmelder zit. Hij had twee minuten nodig om uit de kelder te komen en maakte toen een kapitale fout. Hij las op de brandmelder 'combles–nef–sacristie' en gaf aan de sacristein door: 'brandalarm in de dakstoel van de sacristie' (een bijgebouw van de kerk). De sacristein liep daar de trap op en zag niets onder het dak. In de sacristie bevond zich een identieke brandmelder met precies dezelfde tekst. Maar ook hier begreep niemand, dat het om brand in de dakstoel (combles) van het hoofdschip (nef ) ging, op de hoogte van de sacristie. Om 18.21 uur ging het automatische brandalarm en werd de lopende mis onderbroken. Maar de sacristein kwam met het nieuws dat het vals alarm was en de mis ging weer door. Om 18.30 begonnen de brandsirenes automatisch te loeien en kwam door de luidsprekers een bericht in vele talen om de kerk zo vlug mogelijk te evacueren. Tegelijk zweefden kleine stukjes zwart roet (van de al brandende dakstoel) neer op de gelovigen in de kerk. Maar nog steeds werd er geen brandweer gebeld. De sacristein ging onder het dak kijken en had daar twintig minuten voor nodig voordat hij om 18.51 uur de brandweer belde. Indien er een brandweerbrigade in de kathedraal was geweest, had deze waarschijnlijk tussen 18.04 en 18.51 uur de brand kunnen blussen, want de eikenbalken uit de 13e eeuw, die maandenlang in water hebben gelegen voordat ze naar de Notre-Dame werden gebracht, zijn bewust moeilijk ontvlambaar.

Tekortschieten

Bij de brandweer ging ook veel mis. Toen ze om 19.00 uur arriveerden en water naar het dak wilden schieten, bleek dat de hiervoor aangebrachte 'colonnes sèches' veel te klein waren. Er ging maar 200 tot 500 liter water door per minuut, terwijl het tienvoudige nodig was. Er moesten dus pompboten besteld worden en ook grote ladders, omdat de brandweer van Parijs de hoge ladders 'die we toch nooit gebruiken' had weggegeven en de enige twee ladders van meer dan 30 meter zich in de Yvelines bevonden. Toen het water en de ladders eindelijk beschikbaar waren, maakte de brandweercommandant bekend dat het dak niet meer te redden was. Om 19.56 uur was 'live' op televisie te zien hoe de brandende vieringtoren (in het Frans ietwat poëtischer 'la flèche', de pijl) door het dak de kathedraal instortte. Kort daarna werd een deel van de île de la Cité ontruimd, omdat de minister van Binnenlandse Zaken meldde dat de 69 meter hoge Noordertoren van de Notre-Dame misschien zou kunnen instorten en de hele kathedraal in zijn val zou kunnen meenemen. Het is gelukkig niet gebeurd, omdat twintig brandweermannen met gevaar voor eigen leven in de brandende toren zijn geklommen om het vuur te blussen. Het was verschrikkelijk om te zien: de brandende kathedraal die door 400 brandweermannen de hele nacht met tonnen water werd bespoten – zonder de vlammen te kunnen bereiken. Want het vuur zat in de 1.300 eiken balken, die bij een temperatuur van 800° in de as gingen totdat de 1.326 dakpannen bij temperaturen van 1.750° in gele lood-rook opgingen (bijna 210 ton lood is verdampt!). Pas de volgende ochtend om 9.40 uur was de brand helemaal geblust.

Fake news

En wat stond de volgende dag al op de voorpagina van Le Monde (en vele andere kranten)? Niet 'hoe kon dit allemaal gebeuren?' maar de meest ongelofelijke verhalen over 'menselijke fouten' waarop de regering haar eigen verantwoording wilde/wil afschuiven. 'Menselijke fouten' van de arbeiders op het dak, die sigaretten gerookt zouden hebben (terwijl één uur voor de brand de laatste van hen het dak had verlaten en ik vraag me af hoe een sigarettenpeuk had kunnen overleven bij temperaturen boven de 1000°). Of een defecte elektrische kabel van de lift van de restauratiewerken – terwijl deze lift zich buiten de kerk en ver van de brandhaard bevond. Maar een jaar later lees je dit nog overal. De diepere reden is dat er geen brandverzekering voor de Notre-Dame bestaat, omdat de Franse staat sinds 1889 zijn eigen verzekeraar is en de betrokken bedrijven wel verzekerd zijn (en men die wil laten betalen). Om maar te zwijgen van de infame bewering dat illegale migranten het vuur hadden aangestoken. Dit fake news kwam via het internet uit Rusland, van waar Vladimir Poetin heel officieel het extreemrechtse Front National van Marine Le Pen steunt, met o.a. 'informatiecampagnes', waarvoor hij twee miljard dollar per jaar uitgeeft… Dat belet de internationale pers niet om dit zonder nadenken en context te publiceren en zelfs Franse parlementariërs niet om hierover een debat in het parlement aan te vragen – en niet over de vraag, waarom er in zes maanden bij zoveel kerken brand uitbrak. Het toppunt was wat bovenaan de Franse krantenkoppen stond op de dag na de brand: 'Wie betaalt meer voor de wederopbouw: Arnault of Pinault?' Terwijl geen van de twee heren tot nu toe één cent heeft overgemaakt…*

* Meer weten over de rivaliteit tussen de Franse miljardairs Bernhard Arnault en François Pinault? Abonneer je dan op onze nieuwsbrief en houd onze website in de gaten!

Over de auteur

Waldemar Kamer studeerde kunstgeschiedenis aan de Sorbonne en schrijft sindsdien over kunst en cultuur in Parijs voor verschillende media in diverse landen en talen, al sinds 1991 voor Tableau. Hij organiseert conferenties en concerten voor Franse musea, waarin hij bruggen slaat tussen culturen en kunst-vormen, vooral tussen beeldende kunst en muziek, zijn andere grote passie. In 2019 verscheen zijn boek Achter de façades van Parijs – ontmoetingen met bijzondere mensen. www.wkamer.fr

Het Huwelijk van Edwin de Roy van Zuydewijn en Prinses Margarita

(https://www.world-today-news.com/thus-relationship-edwin-de-roy-van-zuydewijn-and-princess-margarita-became-national-soap-inland/)

Voor meer informatie daarover lees het volgende artikel over Edwin de Roy van Zuydewijn in De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse link en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen, waarvan er vier daaronder zijn ingevoegd.

Pamela Hemelrijk is overleden

Voor meer informatie daarover lees de volgende twee artikelen over Pamela Hemelrijk op de Sociale Databank Nederland en De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen, waarvan er vijf daaronder zijn ingevoegd.

Ine Veen is vandaag 15 december 2024 jarig en wordt 87 jaar. Beste Ine jouw werk is niet voor niets geweest. Ad van Rooij en Dienie Kars (de schrijvers van dit artikel) wensen je samen met je partner Jean Thomassen een fijne verjaardag en op naar de 100 jaar. 

Voor meer informatie daarover lees de volgende artikelen over Ine Veen op de Sociale Databank Nederland en De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen, waarvan er vijf daaronder zijn ingevoegd.

Volledigheidshalve zijn een vierentwintigtal Tv-uitzendingen (video's) hieronder ingevoegd met het nadrukkelijke verzoek die niet éénmaal maar driemaal goed te bekijken en te beluisteren.

Voor meer informatie hierover bekijk de volgende video gemaakt tijdens de presentatie van het boek 'Moord namens de 'kroon'?' door professor Bob Smalhout. 

Klik daarvoor op de volgende link: https://rumble.com/v4t2xxx-7-mei-2007-presentatie-door-ine-veen-van-het-boek-moord-namens-de-kroon.html

VIDEO VAN 7 MEI 2007 │ PRESENTATIE DOOR INE VEEN VAN HAAR BOEK: MOORD NAMENS DE 'KROON'? - EEN DIEPGAANDE ANALYSE VAN DE MOORD OP PIM FORTUYN

Julius Vischjager in de ringvaart verdronken

(https://www.ad.nl/politiek/hofnar-die-premier-rutte-altijd-laatste-vraag-stelde-overleden~a12b46b9/)

Voor meer informatie daarover lees het volgende artikelen over Julius Vischjager op de Sociale Databank Nederland en De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse link en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen, waarvan er vier daaronder zijn ingevoegd.

De aanslagen op 11 september 2001 Twin Towers van het World Trade Center en het Pentagon

Voor meer informatie over de aanslagen op 11 september 2001 Twin Towers van het World Trade Center lees het volgende artikel op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse link en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen, waarvan er een daaronder is ingevoegd met drie aanvullende video's in dit geschrift.

Van zondag 8 tot dinsdag 10 december 2024 ging VOC en WIC wereldleider Geert Wilders -- op het Hoogfeest van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria (8 december) - op de dag dat de echtscheiding van Koning Charles III en Prinses Diana werd aangekondigd (9 december 1992) - op de dag dat de Onze Lieve Vrouw van Loreto (10 december 1294) Maria de moeder van Jezus wordt herdacht -- in naam van Gods Heilige Profeet Willem V van Oranje de Israëlische premier Benjamin Netanyahu en de Israëlische president Hertog ontmoeten.

Daarna ging Geert Wilders ook een nederzetting op de bezette Westelijke Jordaanoever in Palestina bezoeken (dat geen lid is van de Verenigde Naties en ook niet is erkend door het grondwettelijke nooit bestaande Nederland) waarin de heilige plaatsen Bethlehem (waar Jezus is geboren) en Jeruzalem (waar Jezus in De Heilig Grafkerk of Verrijzeniskerk ligt begraven) zijn gelegen, waarvan de sleutels van het Heiligdom werden toevertrouwd aan twee Palestijnse moslimfamilies, omdat de relaties tussen de diverse vanuit de Rooms-katholieke afgesplitste groeperingen als gevolg van eeuwenlang voortdurende gevechten, vanuit diverse militaire ridderorden vanuit de prinsen van Orange in Nederland (Raad van State) en Vlaanderen (De Koninklijke Belgische Kerk in Rome) al eeuwenlang (miljarden mensen dodende) oorlogen om de heilige plaatsen Bethlehem en Jeruzalem heeft veroorzaakt.

Hier ligt dan ook de oorzaak van zijn jarenlange controversiële uitspraken over "minder Marokkanen" (wat betekent dat Geert Wilders daarmee heeft opgeroepen om alle Marokkanen vanuit zijn private bedrijven VOC en WIC in de gehele wereld te doden, waaronder ook alle moslims in Gaza, Libanon en Westelijke Jordaanoever), waarvoor hij als partijleider van de PVV met de behulp van zijn vanaf 2005 opgerichte private stichting "Vrienden van de PVV" en al degenen die vanuit zijn stichting het grondwettelijk nooit bestaande Nederland besturen, waaronder Fleur Agema als eerste vicepremier en minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport in het kabinet-Schoof (PVV, VVD, NSC, BBB) besturen, dat heeft opgeroepen.

Koninginnedag of Koningsdag, is de nationale feestdag van Nederland, Curaçao, Sint Maarten en Aruba en is een feestdag ter ere van de regerende vorst. Het is een wettelijke vrije dag in alle delen van het Nederlands Koninkrijk en wordt gevierd met verschillende festiviteiten, waaronder de eraan voorafgaande 'KoninginneNach', vrijmarkten door het hele land en het dragen van oranje kleding. Traditioneel brengt de koningin op deze dag ook een ceremonieel bezoek aan een of meer gemeenten van het land. Vanwege de geboorte van koningin Wilhelmina op 31 augustus 1880 in Den Haag werd Koninginnedag of Koningsdag vanaf 1880 tot in 1948 gevierd, vanaf 1949 werd Koninginnedag gevierd op de Verjaardag van koningin Juliana die was getrouwd met NAZI-prins Bernhard, die tot zijn dood op 1 december 2004 zijn NAZI-lidmaatschap bleef ontkennen. Koningin Wilhelmina benoemde NAZI-prins Bernhard in september 1944 tot bevelhebber van de Binnenlandse Strijdkrachten, het geheel van gewapende verzetsgroepen in bezet Nederland. De dood van Prinses Diana op 31 augustus 1997 om 00.25 uur was op de geboortedag van koningin Wilhelmina. Daarmee werd de dood Prinses Diana vanuit het grondwettelijk nooit bestaande Nederland in alle NAZI-landen, waaronder met name de NAVO-landen gevierd. Om die reden moest voormalig premier Mark Rutte van het nooit bestaande op bevel van zijn mentor Geert Wilders vanaf 1 oktober 2024 secretaris-generaal van de NAVO worden, zijnde het voortgezette NAZI-leger van NAZI-prins Bernhard in door koningin Wilhelmina in september 1944 tot bevelhebber van de Binnenlandse Strijdkrachten, het geheel van gewapende verzetsgroepen in bezet Nederland werd benoemd.

Voor meer informatie over Het graf van Jezus - Wat de Bijbel erover zegt lees de volgende twee artikel op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse link en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen, waarvan er een daaronder is ingevoegd met drie aanvullende video's in dit geschrift.

Het werd opgeheven door het Concordaat van 1801 en verenigd met de zetel van Autun. In 1823 werd het opnieuw opgericht als suffragaan van het aartsbisdom Sens en nam het een deel van het voormalige bisdom Autun en een deel van het oude bisdom Auxerre over.

De Gallia Christiana vermeldt als eerste bisschop van Nevers Sint Eladius, die in de regering van Cloviswerd hersteld door Sint Severinus, abt van Sint Maurice. Volgens Louis Duchesne is de eerste authentieke bisschop Tauricanus, aanwezig op het Concilie van Epaone in 517.

Een aantal voormalige bisschoppen van Nevers worden vereerd als heiligen: Sint-Hiëronymus (800-816) die de kathedraal herbouwde ter ere van de martelaren Cyricus en Julitta, die tot dan toe was gewijd aan de heiligen Gervasius en Protasius. Het is mogelijk dat in de 7e eeuw nog drie andere heiligen de zetel van Nevers bezetten: Sint-Diè (Deodatus), dezelfde die misschien als kluizenaar stierf in de Vogezen.

De volgende bisschoppen van Nevers waren opmerkelijk:

• de toekomstige kardinaal Pierre Bertrandi (1320–1322) die in 1329–1330 de kerkelijke immuniteiten verdedigde tegen de baronnen tijdens de beroemde conferenties van Parijs en Vincennes onder voorzitterschap van Filips VI van Frankrijk;
• Karel, kardinaal van Bourbon (1540-1547), later kardinaal en die de Ligaleden tot koning van Frankrijk wilden maken onder de naam Karel X;
• Jacques Spifame (1548–58) die in 1559 calvinist werd en later in 1566 in Genève werd beschuldigd van vervalsing en onthoofd;
• de polemist Sorbin de Ste-Foi (1578–1606), de belijder van koning Karel IX en een veelomvattend schrijver.

Onder de heiligen van dit bisdom moeten we vermelden:

• St. Paulus, priester; Péreux en Pélerin, martelaren tussen 272 en 303;
• Sint Paroze (Patritius), abt van Nevers in de 6e eeuw;
• de kluizenaar St. Franchy (Francovæcus); de priester St. Vincent van Magny in de 9e eeuw;
• de zalige Nicholas Applaine, ooit kanunnik van de collegiale kerk van Prémery (15e eeuw), wiens soutane Lodewijk XI van bisschop Pierre de Fontenay eiste.
• Claude Fauchet , constitutioneel bisschop van Calvados tijdens de Revolutie, was afkomstig uit het bisdom.

De abdij van La Charité sur Loire, gesticht in 1056, en bekend als de "oudste dochter" van Cluny, werd op 9 maart 1107 ingehuldigd door paus Paschalis II; bisschop Hervé van Nevers was aanwezig. De beroemde Suger van Saint-Denis, destijds een eenvoudige geestelijke, heeft een verslag van de ceremonie nagelaten.

De benedictijnenabdij van Corbigny, gesticht onder Karel de Grote, werd in 1563 door de Hugenoten ingenomen als uitvalsbasis.

Bernadette Soubirous, de zieneres van Lourdes, stierf in het klooster van de Zusters van Liefde en Christelijk Onderwijs in Nevers op 16 april 1879.

De belangrijkste bedevaartsoorden in het bisdom zijn: Notre Dame de Pitié, in St. Martin d'Heuille, daterend uit de 14e eeuw; Notre Dame de Fauboulvin in Corancy, daterend uit 1590; Notre Dame du Morvan in Dun-sur-Grandry, daterend uit 1876.

Onder de congregaties voor vrouwen die in het bisdom ontstonden, moeten we de volgende noemen: de Ursulinen, een orde van onderwijzers die in 1622 in Nevers werd gesticht door de hertog van Gonzaga en de schepenen van Nevers; de Hospitaalridders, die in 1639 in La Charité-sur-Loire werden gesticht door zuster Médard-Varlet; de congregatie van de Zusters van Liefde en Christelijk Onderwijs van Nevers, die in 1680 werd gesticht en waarvan het moederhuis in Nevers was gevestigd.

Concilie van Ferrara-Florence Het Concilie van Ferrara-Florence was in de 15e eeuw de voortzetting van het Concilie van Bazel in Ferrara en Florence.

De hoofddaders waren de familie Jean Vivien (een voorouder van Jean Vivien 1562 geboren en op 14 augustus 1617 overleden) was een kanunnik van Auxerre, Saint-Germain-l'Auxerrois en Notre-Dame-de-Paris. In 1436 werd hij benoemd tot bisschop van Nevers. Jean Vivien was lid van het Concilie van Florence in 1438. In 1444 stichtte hij het kapittel van Notre-Dame de Ternan.

Paus Martinus V, die door het Concilie van Konstanz was gekozen om uit de strijd tussen drie pausen te geraken, ging per natie onderhandelen over hervormingen.

De tegenstand van de hussieten in Bohemen dwong de paus in 1431 een concilie te beleggen in Bazel. Het Concilie van Bazel schafte allerlei onrechtmatige inkomsten van de paus af. Het concilie ging ook wetgevend optreden.

Paus Eugenius IV ontbond het concilie toen er te veel weerstand kwam, en verplaatste het vervolgens naar Ferrara (1438) en daarna naar Florence (1439). De Byzantijnse keizer Johannes VIII Palaeologus zag zich genoodzaakt hulp te zoeken in het Westen naar aanleiding van de verovering van Thessaloniki en Ioannina door de Turken. De Byzantijnen verklaarden zich bereid om als tegenprestatie over de hereniging tussen de Griekse en de Latijnse Kerken te onderhandelen. Deze besprekingen werden gevoerd op het concilie in Florence onder leiding van de kardinaal-nepoot Francesco Condulmer, een neef van Eugenius IV.

Men kwam langzamerhand tot overeenstemming over de principiële verschilpunten tussen de beide kerkgenootschappen: de oorsprong van de Heilige Geest, het gebruik van ongedesemd brood, het vagevuur en het pauselijk primaat.

In 1439 kwam een herenigingsdecreet tot stand. Bij hun terugkeer in Constantinopel werden de keizer en de bisschoppen echter door het volk als verraders ontvangen. Ook de patriarchen van Jeruzalem, Antiochië en Alexandrië wezen de hereniging in 1443 af.

De hoofddaders waren de familie Jean Vivien (een voorouder van Jean Vivien 1562 geboren en op 14 augustus 1617 overleden) was een kanunnik van Auxerre, Saint-Germain-l'Auxerrois en Notre-Dame-de-Paris. In 1436 werd hij benoemd tot bisschop van Nevers. Jean Vivien was lid van het Concilie van Florence in 1438. In 1444 stichtte hij het kapittel van Notre-Dame de Ternan.

Jean Vivien (junior) is in het jaar 1562 geboren en op 14 augustus 1617 overleden, hij was toen 55 jaar oud. Hij was getrouwd met Marie le Boucq. Zij zijn op 24 november 1595 getrouwd, hij was toen 33 jaar oud. Zij hadden een kind, Charlotte Vivien. Zijn vrouw Marie le Boucqwas een kind van Philippe le Boucq en Marguerite d'Outreman

Philippe le Boucq was getrouwd met Marguerite d'Outreman. Zij hadden een kind Marie le Boucq. Zijn vrouw Marguerite d'Outremanwas een kind van Henri d'Outreman en Marie de la Fontaine dit Wicart.

Hun kind Marie le Boucq was secretaris van de graaf van Lalaing, gouverneur van Henegouwen.

Het huis Lalaing is een adellijke familie die zijn oorsprong vond in Lallaing in het graafschap Henegouwen, nu in het Franse Noorderdepartement. Later vestigden zij zich in het eveneens Henegouwse Écaussinnes-Lalaing, nu in de Belgische provincie Henegouwen.

Geschiedenis

Het geslacht behoort tot de vier oudste, nog bloeiende adellijke geslachten van België. De eerste vermelding dateert van omstreeks 1133: in een charter opgemaakt tussen 1128 en 1133 wordt Gérard de Forest vermeld wiens zoon Gérard heer van Lalaing werd.

Vanaf de twaalfde eeuw worden telgen als ridders aangeduid, vanaf de 15e eeuw waren dertien telgen Ridders in de Orde van het Gulden Vlies. Telgen dienden zowel de Bourgondische landheren als de Habsburgers onder de Spaanse Nederlanden. Verschillende van hen waren militairen en stadhouders in verschillende van de Nederlandse gewesten. Voorts leverden ze tot in de 20e eeuw ambassadeurs. Gezien de geschiedenis van het geslacht als het gedurende negen eeuwen bekleden van aanzienlijke (bestuurs)functies kan het worden gerekend tot een van de meest illustere geslachten van het huidige België.

In 1816 werden drie telgen in het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden benoemd in de moderne ridderschappen met de titel van graaf. Een daarvan was toen al overleden, de ander overleed voor 1825 waardoor hij niet op de eerste adelslijst vermeld is; vanwege dit laatste vond alsnog in 1877 voor diens zoon erkenning van adeldom met de titel van graaf op allen plaats.

In 2008 waren er nog zes mannelijke telgen in leven, de laatste geboren in 2008. Chef de famille was toen Josse graaf de Lalaing (1927) die het kasteel van Zandbergen bewoonde (ook wel: Kasteel de Lalaing). Hij overleed op 21 november 2019 waarna zijn zoon Jacques graaf de Lalaing (1970) hem als hoofd van het huis opvolgde, tevens wonende op genoemd kasteel; de laatste kreeg nog een tweede zoon in 2011. In 2016 stierf de jongste zoon van de chef de famille: Alexandre graaf de Lalaing BSc (1972-2016) die een in 2014 geboren dochter naliet.

Ancien régime Leden (alfabetisch):

• Antoon I van Lalaing (1480-1540), 1e graaf van Hoogstraten en Culemborg, stadhouder van Holland, Zeeland en Utrecht. In 1518 werd de baronie Hoogstraten door Keizer Karel verheven tot graafschap.
• Antoon II van Lalaing (1533-1568), 3e graaf van Hoogstraten, stadhouder van Mechelen en Antwerpen.
• Christina van Lalaing (1545-1582 ), Staats legeraanvoerder en echtgenote van de stadhouder van Doornik.
• Emanuel Filibert van Lalaing (1557-1590), heer van Montigny, markies van Renty, stadhouder van Henegouwen.
• Filips van Lalaing (1510-1555), 2e graaf van Hoogstraten, stadhouder van Gulik, Gelre en Zutphen.
• Filips van Lalaing (1537-1582), 3e graaf van Lalaing, heer van Escornaix en Wavrin, stadhouder van Henegouwen.
• George van Lalaing (ca. 1550-1581), graaf van Rennenberg, stadhouder van Groningen, Friesland, Overijssel, Drenthe en Lingen.
• Jacques van Lalaing (1421-1453), heer van Bugnicourt.
• Joost van Lalaing (ca. 1437-1483), heer van Montigny en santes, stadhouder van Holland en Zeeland en admiraal van Vlaanderen.
• Karel I van Lalaing (1466-1525), baron en later 1e graaf van Lalaing, heer van Escornaix. In 1522 werd hem de titel van graazf toegekend.
• Karel II van Lalaing (1506-1558), 2e graaf van Lalaing, stadhouder van Henegouwen.
• Otto van Lalaing (ca. 1331-1441), heer van Lalaing en baljuw van Henegouwen.
• Pontus van Lalaing (1508 - 1557/8), heer van Bugincourt, stadhouder van Vlaanderen en Artesië.
• Simon van Lalaing (1405-1476), admiraal van Vlaanderen.
• Willem van Lalaing (1395-1475), heer van Bugincourt, stadhouder van Holland.

Maximiliaan van Lalaing werd in 1707 opgenomen in de Tweede stand van Brabant, onder de naam van graaf van Thildonk. In 1719 werd hij door keizer Karel VI bevestigd als graaf van Lalaing.

De periode na 1815

Charles Joseph Ghislain de Lalaing (Gent, 28 oktober 1768 - Brussel, 24 augustus 1816) was een zoon van graaf Maximilien de Lalaing en Anne-Marie de Draeck. Graaf Maximilien was luitenant-kolonel in het regiment van Saint-Ignon en lid van de 'état noble' van Brabant.

Charles verkreeg in 1793 de verheffing tot baronie van de heerlijkheid Arquennes. In 1809 werd hij door Napoleon benoemd tot baron d'empire.

Charles Joseph Ghislain de Lalaing (Gent, 28 oktober 1768 - Brussel, 24 augustus 1816) was een telg uit de oude adellijke familie de Lalaing in de Zuidelijke Nederlanden.

De familie beschikte over adellijke titels die opliepen tot het begin van de zestiende eeuw. De familie klom echter als aloude adel op tot in de elfde eeuw. Onder de Bourgondische hertogen waren heel wat Lalaings legendarische krijgsheren of steekspelorganisatoren.

Charles-Joseph was een zoon van Maximilien de Lalaing, graaf van Tildonk, burggraaf van Oudenaarde en heer van Zandbergen, en van Anne-Marie de Draeck.

Voor hem werd in juni 1793 de heerlijkheid Arquennes tot baronie verheven, een van de laatste onder het Oostenrijkse bewind.

In 1807 trouwde hij met Marie-Henriette de Maldeghem (1787-1866) en ze kregen een zoon en een dochter. Marie-Henriette werd een "femme de lettres".

Onmiddellijk na de stichting van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden behoorde hij tot de eerste lichting die in de opnieuw opgerichte erfelijke adel werd opgenomen, met de titel van graaf en het lidmaatschap van de ridderschap van Antwerpen.

Charles Joseph Ghislain de Lalaing trouwde in 1807 met gravin Henriette de Maldeghem (1787-1866). In 1816, ten tijde van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, werd hij benoemd in de Ridderschap van de provincie Antwerpen met de titel van graaf.

Hij overleed vijf maanden later, voor hij de vereiste eed kon afleggen; hij komt niet voor op de eerste adelslijst waardoor onduidelijk is hoe de grafelijke titel overgedragen moest worden, waardoor zijn zoon in 1877 dit juridisch nog moest regelen. Zijn afstammelingen waren:

• Maximilien de Lalaing (Brussel, 24 april 1811 - 12 december 1881) werd diplomaat. Wegens de twijfels over de overgang van de adellijke titel van zijn vader in 1816, werd hij in 1877 erkend in de erfelijke adel met de titel graaf, overdraagbaar op al zijn afstammelingen. Hij trouwde met Julie Vibart (1830-1912).
• Charles-Maximilien de Lalaing (St John Paddington, 4 maart 1857 - Ukkel, 12 november 1919) werd diplomaat, buitengewoon gezant en gevolmachtigd minister. Hij trouwde met barones Christine du Tour van Bellinchave (1886-1919), dochter van de Nederlandse minister van Justitie Marc Willem du Tour van Bellinchave.
• Jacques de Lalaing (1889-1969), diplomaat, buitengewoon gezant en gevolmachtigd minister. Hij trouwde met Suzanne Allard (1902-1987), dochter van baron Josse Allard.
• Josse graaf de Lalaing (1927-2019), bewoner van het Kasteel van Zandbergen
• Jacques graaf de Lalaing (1970), ingenieur, chef de famille en bewoner van het Kasteel van Zandbergen
• Louis graaf de Lalaing (2008), vermoedelijke opvolger als chef de famille
• Jacques de Lalaing (1858-1917) was schilder en beeldhouwer, lid van de Koninklijke Academie van België, voorzitter van de commissie voor de koninklijke musea voor schilderkunst en beeldhouwkunst, lid van de koninklijke commissie voor monumenten en landschappen.
• Maximilien de Lalaing (Boulogne-sur-Mer, 4 augustus 1869 - Oostkamp, 28 juli 1943), lid van de Hoge Raad voor de Jacht. Hij trouwde met Madeleine Peers de Nieuwburgh (1871-1943), dochter van Edouard Peers de Nieuwburgh, burgemeester van Waardamme.
• Jacqueline de Lalaing (1910-2006) was voorzitter van de Belgische Liga voor de multiple sclerose in de provincie Luik. Ze trouwde achtereenvolgens met graaf Etienne d'Oultremont de Wegimont et de Warfusée (1905-1968) en met baron Henri Moreau de Melen (1902-1992), minister van Justitie, minister van Landsverdediging.

Jean-Auguste de Lalaing (Gent, 28 augustus 1773 - Melsbroek, 2 oktober 1811) werd in 1816 net als zijn broer benoemd in de ridderschap van Antwerpen met de titel van graaf, hoewel hij al vijf jaar vroeger overleden was.

François Joseph Ghislain de Lalaing (Gent, 15 maart 1778 - Brussel, 20 januari 1851) werd in 1816 benoemd in de Ridderschap van de provincie Zuid-Brabant met de titel van graaf, blijkens de eerste adelslijst met de titel van graaf overgaande op alle afstammelingen. Hij bleef vrijgezel.

Adellijke allianties

• De Maldeghem (1807), D'Overschie (1836), Du Tour van Bellinchave (1888, Nederlandse adel), Peers de Nieuwburgh (1901), De Mevius (1921), Allard (1922), De Moffarts (1929), D'Oultremont de Wégimont et de Warfusée (1935), Van der Elst (1957), Moreau de Melen (1970), Le Boucher d'Hérouville (2003, Franse adel; sinds 2004: Clérel de Tocqueville d'Hérouville), Du Roy de Blicquy (1961), Von Waldburg zu Wolfegg und Waldsee (2007, Oostenrijkse hoge adel), Von und zu Trauttmansdorff-Weinsberg (2013, Oostenrijkse hoge adel, verloving)

Bezittingen van de adellijke familie de Lalaing

Het kasteel van Lallaing is een voormalige versterking in de Henegouwse plaats Lallaing in Noord-Frankrijk. De enige overblijfselen ervan zijn de toegangspoort en de stenen brug ernaartoe. Op de sluitsteen is het jaartal 1588 te lezen.

Geschiedenis

De oudste vermelding van het kasteel is in 1184 als een versterking waar de graaf van Henegouwen een garnizoen had. Niet lang voordien moeten de heren van Lalaing, afkomstig uit Forest-sur-Marque, zich hier hebben gevestigd. Ze transformeerden de 10e-eeuwse motte tot een stenen kasteel, met een ringmuur die ook de kerk omvatte. De grachten eromheen werden gevoed door de Scarpe. Belangrijke bouwwerken vonden plaats in 1242.

Als dichte raadgevers van de Bourgondische en Habsburgse vorsten brachten de heren van Lalaing meer in meer tijd door in hun stadsresidenties te Brussel, Bergen en Valenciennes. Het kasteel werd bewoond door een baljuw. Met Karel I breidde de heerlijkheid Lalaing zich in 1510 uit met Bruille en Écaillon, en werd ze verheven tot graafschap. Bij de dood van Margaretha van Lalaing in 1650 ging het domein over op haar kleinzoon Filips Frans van Arenberg.

Rond 1600 is het kasteel in zijn gloriedagen weergegeven door Adrien de Montigny op drie gouaches in de Albums van Croÿ. Tijdens de oorlogen van Lodewijk XIV werd het kasteel twee keer bezet door de Fransen. Op het einde van de Devolutieoorlog in 1674 bliezen ze de donjon en de torens op. De familie Arenberg gebruikte veel materiaal ervan voor haar kasteel van Edingen, maar behield het woongebouw. Het bleef in de familie tot 1904, toen de prinses van Arenberg het verkocht aan burgemeester Morel uit de vroegere intendantenfamilie. In 1959 kocht de stad Lallaing het kasteel aan en liet het afbreken om een nieuw stadhuis te bouwen op die plek.

Het kasteel wordt in december 1708 geplunderd en verwoest door de troepen van de hertog van Marlborough. Bij de daaropvolgende restauratie wordt het kasteel grotendeels heropgebouwd, maar in de loop van de 18de eeuw ondergaat het kasteel een grondige aanpassing in classicistische zin. Familieomstandigheden - de graaf die in 1816 overlijdt laat een weduwe na met twee jonge zonen, die later als diplomaten in het buitenland zullen verblijven - dwingen begin 19de eeuw de Lalaings het familiekasteel in Zandbergen te verlaten voor hun stadsresidentie in Brussel. Tijdens hun afwezigheid van een volle eeuw treedt een sterk verval in. Vanaf 1875 fungeert het kasteel achtereenvolgens als nonnenklooster annex lagere school voor de kinderen van Zandbergen en de naburige gehuchten van Denderwindeke en later als noviciaat voor een orde van mannelijke regulieren. In 1911-1913 ten slotte wordt het kasteel gerestaureerd onder leiding van architect Paul Saintenoy, die zich daarbij overduidelijk laat inspireren door de zeventiende-eeuwse situatie.

Huidig kasteel van Zandbergen

Het domein omvat een kasteel met dienstgebouwen omgeven door een vierkante omwalling met twee vaste bruggen. Twee beboomde toegangsdreven met hekken en gietijzeren zuiltjes leiden naar het kasteel. Het kasteel is een gebouw in bak- en zandsteenstijl met zandstenen onderbouw uit de 16de en 17de eeuw. In de 18de eeuw werd de oorspronkelijke waterburcht aangepast. In het eerste kwart van de twintigste eeuw werd het Kasteel de Lalaing gerestaureerd en gedeeltelijk gereconstrueerd (kruiskozijnen en heropgebouwde trapgevels).

Vanaf het jaagpad langs de Dender is de oude burchtmotte van de heren van Wedergraete op het kasteeldomein nog steeds zichtbaar. De hoofdingang van het kasteel bevindt zich langs de Hof van Lierstraat.

Met de hulp van de zielen van keizer Napoleon Bonaparte van het eerste Franse Keizerrijk en voormalig koning Leopold III der Belgen hebben de schrijvers Dienie Kars en Ad van Rooij dit HEILIG GESCHRIFT met deze nieuwe geopenbaarde feiten, tot stand gebracht binnen de periode van het Hoogfeest van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria (8 december 2024) en de viering van Onze Lieve Vrouw van Loreto (10 december 2024), de belangrijkste heilige in de Rooms-Katholieke Kerk en Oosters-Orthodoxe Kerk vanwege de belangrijke rol van Maria als Moeder van God in het geloofsleven.

Burgemeester Bart de Wever (NV-A) van de Stad Antwerpen heeft op 20 december 2024 als formateur van de nieuw te vormen Belgische regering met voorzitter Bart de Wever van de politieke partij N-VA, voorzitter Georges-Louis Bouchez van de Liberale politieke partij MR, voorzitter Conner Rousseau van de Socialistische politieke partij VOORUIT, voorzitter Sammy Mahdi van de Christelijke politieke partij cd&v en voorzitter Maxime Prévot van de Christelijke politieke partij Les Engagés bij Koning Filip der Belgen, als erfelijk opvolger van zijn grootvader Koning Leopold III der Belgen, de volgende eed afgelegd.

Ik zweer dat ik de Grondwet en de wetten van het Belgische volk zal naleven, 's Lands onafhankelijkheid handhaven en het grondgebied ongeschonden bewaren.'

Daarmee heeft burgemeester Bart de Wever (NV-A) van de Stad Antwerpen vanuit Fort Lillo en Fort Liefkenshoek in de Stad Antwerpen als poortwachter van Satan in Naam van Koning Filip der Belgen voor alle ruim 11,7 miljoen Belgen een Goddelijk ambtsmisdrijf gepleegd, waarvan Koning Filip der Belgen als erfelijk opvolger van zijn grootvader Koning Leopold III der Belgen persoonlijk de getuige is. Meineed wordt gepleegd wanneer een getuige opzettelijk niet de waarheid spreekt, nadat de eed of de belofte is afgelegd.

In België wordt meineed strafbaar gesteld in artikel 215-226 van het Strafwetboek. De strafmaat is mede afhankelijk van het soort zaak (strafrechtelijke zaak of burgerlijke zaak) en van de straf die de beschuldigde heeft gekregen ten gevolge van de valse getuigenis. Normaal is de straf op meineed in criminele zaken vijf tot tien jaar opsluiting. Dit kan oplopen tot twintig of dertig jaar als degene die veroordeeld is op basis van het valse getuigenis levenslang had gekregen. De door burgemeester Bart de Wever (NV-A) van de Stad Antwerpen vanuit Fort Lillo en Fort Liefkenshoek in de Stad Antwerpen als poortwachter van Satan in Naam van Koning Filip der Belgen voor alle ruim 11,7 miljoen Belgen gepleegde meineed is een in Naam van God gepleegd ambtsmisdrijf en heeft (na een sluipmoordende lijdensweg) op korte termijn de dood van alle 11,7 miljoen Belgen en vanuit het Koninkrijk der Belgen van alle acht miljard Wereldbewoners tot gevolg. De Strafmaat daarvoor is miljarden maal hoger dan 30 jaar wat in artikel 215-226 van het Belgisch Strafwetboek staat geschreven. De Strafmaat is dan ook aan God om daarover te beslissen.

Voor meer informatie daarover lees de volgende vier artikelen op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen, als ook de aanvullende tekst met foto's, links en deeplinks video's en Tv-uitzendingen daaronder.

Volledigheidshalve zijn deze zestien foto's hieronder ingevoegd met het nadrukkelijke verzoek die niet eenmaal maar driemaal goed te bekijken.

Het zijn de volgende Franse politieke partijen die Nouveau Front populaire (NFP) daarin steunen: Paris en Commun, Mouvement républicain et citoyen (MRC), Les Radicaux de Gauche (LRDG), L'Engagement (LE), Union démocratique bretonne (UDB), Alternative Alsacienne - 's Linke Elsass, Gauche démocratique et sociale (GDS), Allons enfants !(AE), Ensemble ! (E!), Mouvement des progressistes (MDP), Parti radical de gauche (PRG), Humains et dignes (HD), Parti pirate (PP), Association Démocratie Écologie Solidarité (ADÉS), Parti pour la décroissance (PPLD), Ensemble sur nos Territoires (ESNT), Parti progressiste démocratique guadeloupéen (PPDG), Inseme a Manca (IaM), Ghjuventù di Manca (GdM), Walwari, A Manca (AM), Ecologia Sulidaria (ES), Rejoignons-nous, Révolution.

Tegelijkertijd ondertekenden 350 persoonlijkheden uit de politieke, intellectuele, artistieke en activistische wereld – waaronder Esther Duflo, Nobelprijswinnaar voor de economie, en Annie Ernaux, Nobelprijswinnaar voor de literatuur – een column in Le Monde om op te roepen tot de vorming van een unie van links, die volgens de ondertekenaars het hoofd moet bieden aan "de rampen van onze tijd. Dit forum wordt gevolgd door een oproep van de vijf nationale vakbonden, namelijk de CGT, CFDT, UNSA, FSU en Solidaires, om te demonstreren en hun eisen naar voren te brengen in deze context van de opkomst van extreemrechts. De CGT roept in haar persbericht op tot een "Volksfront" binnen een vakbondskader.

Om redenen zoals hierboven (en verder in dit artikel) staat beschreven won Nouveau Front populaire (NFP) de Franse parlementsverkiezingen die plaatsvonden op zondag 30 juni en zondag 7 juli 2024. Voor meer informatie daarover lees het volgende artikel in het dagblad Parool in de volgende link.

Verrassende exitpoll Franse verkiezingen: links wint het van Macron en radicaal-rechtse partij van Le Pen

Tot veler verrassing hebben linkse partijen zondag de tweede en beslissende ronde gewonnen van de Franse parlementsverkiezingen. Volgens de eerste prognoses krijgt de linkse coalitie Nouveau Front Populaire (NFP) 172 tot 192 van de 577 zetels in het parlement.

Dit betekent dat Napoleon Bonaparte (zie foto), die op 2 december 1804 in aanwezigheid van paus Pius VII in de kathedraal Notre-Dame van Parijs is gekroond tot keizer van het Eerste Franse Keizerrijk, met de hulp van God -- vanuit alle hierboven genoemde politieke partijen, vakbonden en steunbetuigingen -- na 239 jaar de Franse verkiezingen "postuum" heeft gewonnen.

Met behulp van veel goedaardige engelen, waaronder met name aartsengel Michaël, is Prins Charles Marie Jérôme Victor Bonaparte, --- in overeenstemming met de wil van het Franse volk -- vanaf 3 mei 1997 tot aan zijn dood vanuit het Huis Bonaparte daarmee Grondwettelijk de erfelijke opvolger geworden van Napoleon Bonaparteen is daarmee de Tweede keizer van het Eerste Franse Keizerrijk,

Het heeft dan ook zo moeten zijn dat Prins Charles Marie Jérôme Victor Bonapartevanuit Parti Socialiste (Frankrijk) zich al in 2001 kandidaat stelde bij de gemeenteraadsverkiezingen in Ajaccio, de geboorteplaats van keizer Napoleon I en diens broers, onder wie zijn voorouder koning Jérôme van Westfalen en dat hij tussen 2001 en 2008 adjunct-burgemeester was van die stad en vanuit die locatie lid is van het bureau van het Sociaal-economisch en cultureel comité van Parti Socialiste en vanuit die partij vanaf 10 juni 2024 lid is van Nouveau Front populaire (NFP).

Het Grondwettelijk gevolg hiervan is dat er in Frankrijk geen nieuwe verkiezingen meer mogen worden uitgeschreven en dat Prins Charles Marie Jérôme Victor Bonaparte, na Napoleon Bonaparte vanuit Huis Bonaparte, met retroactieve rechtskracht vanaf 15 oktober 1815, vanaf 3 mei 1997 tot aan zijn doodde erflelijke opvolgende keizer is geworden van het Eerste Franse Keizerrijk, waarmee de door Napoleon Bonaparte op 22 september 1975 bij plebisciet afgekondigde Franse Grondwet van 1795retroactieve rechtskracht heeft verkregen, waarin hij de nadruk legde op: (1) Plichten: de Verklaringen van de rechten en de plichten van de mens en de burger. Broederschap werd vervangen door veiligheid en bescherming van eigendom; (2) Er kwam een strikte scheiding der machten. Kerk en staat werden strikt gescheiden.

HEEFT DONALD TRUMP DOOR TOEDOEN VAN APOSTEL PETRUS VANUIT ONZE-LIEVE-VROUWEBASELIEK TE TONGEREN IN BELGI Ë MET DE HULP VAN DE ONBEVLEKTE MARIA IN DE NOTRE-DAME TE PARIJS IN FRANKRIJK OP 8 DECEMBER 2024 OP HET LAATSTE MOMENT HET GODDELIJK LICHT GEZIEN?

13-12-2024

De eerste steen van de Notre-Dame te Parijs in Frankrijk werd in het voorjaar van 1163 met Steun van koning Lodewijk VII van Frankrijk en van het Kapittel gelegd. Het Kapittel is het geestelijke bestuurscollege van de Notre-Dame vanaf 1163. De naam kapittel werd aan dit college gegeven omdat tijdens bijeenkomsten in de kapittelzaal een kapittel of hoofdstuk uit de Bijbel werd voorgelezen. De leden van dit Kapittel heten seculiere kanunniken. Heeft apostel Petrus vanuit Onze-Lieve-Vrouwebasiliek te Tongeren in België, met de hulp van de onbevlekte Maria, de kwade geesten uit de seculiere kanunniken van het kapittel van de Notre-Dame te Parijs verdreven? Heeft komend president Donald Trump van de Verenigde Staten dat op 8 december 2024 in de Notre-Dame meegekregen? Betekent dit dat Jezus vanaf 25 december 2024 weer terugkomt op aarde om de mensen, die naar Gods beeld en als Zijn gelijkenis zijn geschapen, nipt op tijd te behoeden voor een algehele uitroeiing?

Door: Dienie Kars en Ad van Rooij

Kremlin is het 'volledig' eens met Trumps visie
op Oekraïne

(https://nieuws.nl/buitenland/kremlin-is-het-volledig-eens-met-trumps-visie-op-oekraine)

13 dec, 11:35•Buitenland

MOSKOU (ANP/AFP) - De Russische regering zegt het "volledig" eens te zijn met Donald Trumps visie op de oorlog in Oekraïne. Het Kremlin heeft de aanstaande Amerikaanse president geprezen om zijn kritiek op Oekraïense aanvallen met Amerikaanse langeafstandsraketten.

Trump zei donderdag tegen Time Magazine dat het een "domme beslissing" was van zijn voorganger Joe Biden om Oekraïne toe te staan de wapens te gebruiken op Russisch grondgebied.

"Ik ben het zeer oneens met het sturen van raketten honderden kilometers Rusland in. Waarom doen we dat?"

Het Kremlin zegt "onder de indruk" te zijn van die uitspraken. "Het is duidelijk dat Trump begrijpt wat precies zorgt voor de escalatie van de situatie."

Biden besloot een maand geleden om toestemming te geven voor het gebruik van langeafstandsraketten op Rusland. Oekraïne vroeg daar al lang om, omdat het zich dan beter zou kunnen verdedigen tegen aanvallen vanaf Russisch grondgebied. Moskou noemde de beslissing een escalatie en sprak over directe Amerikaanse inmenging in de oorlog.

Voor meer informatie daarover lees de volgende drie artikelen op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen, als ook de aanvullende tekst met foto's, links en deeplinks video's en Tv-uitzendingen daaronder.

Onbevlekte Ontvangenis van Maria in de Romeinse stad Tongeren was apostel Petrus ligt begraven onder De Onze-Lieve-Vrouwebasiliek

Voor meer informatie daarover lees de volgende twintig artikelen op De Nieuwe Media, lees daarin ook alle paarse links en deeplinks en bekijk - beluister ook alle daar geplaatste video's en Tv-uitzendingen, als ook de aanvullende tekst met foto's, links en deeplinks video's en Tv-uitzendingen daaronder.

Voor de wereldwijde oplossing vanuit 'de ziel' van keizer Napoleon Bonaparte en 'de ziel' van koning Leopold III der Belgen onder keizer Napoleon Bonaparte lees de volgende paarse link op De Nieuwe Media en bekijk en beluister daarin ook alle paarse deeplinks, video's en Tv-uitzendingen.

DE OPLOSSING VAN ALLE PROBLEMEN STOND GESCHREVEN IN DE STER VAN BETHLEHEM WAT U KUNT LEZEN ONDER DEZE BEROEMDSTE WERELDSTER

Er is een weg naar verlossing…, deze weg is smal!, lees daarvoor het volgende artikel op De Nieuwe Media en bekijk-beluister ook de video's daarin.

We leven momenteel in een tijdperk waarbij we in de overgang zitten van het koninkrijk van de duisternis naar het Koninkrijk GOD's.

Dit artikel is geschreven door Lisette van Rooij (eind 2023) - waarvoor dank Lisette!

De duisternis heeft erg lang geregeerd op aarde, de brede weg met allemaal zondige mensen. Dit noemt men ook wel de val van de mensheid. Dit artikel is geschreven door Lisette van Rooij (waarvoor hartelijk dank!) en her en der aangevuld door onze redactie met aanvullende informatie en beeldmateriaal.

 Voor het volledige artikel op De Nieuwe Media lees de volgende link en bekijk-beluister ook de video's daarin.

Nana Mouskouri - Ave Maria (Official Audio)

ONZE NIEUWSTE ARTIKELEN